นอกเรื่อง(การเมือง)..แต่อยากให้อ่านครับ

ขออนุญาติเล่าเรื่องส่วนตัวครับ คือคุณพ่อผมเสียเมื่อ 8 วันที่ผ่านมาครับ เป็นอะไรที่ช๊อคผมมากเพราะไม่เคยเตรียมใจมาก่อนเลย พ่ออายุ 67 แกแข็งแรงมาก ขับรถขึ้นเหนือ ล่องใต้ตลอด จนผมคิดเลยว่าแกอาจจะประสบอุบัตุเหตุทางรถยนต์ได้ แต่ปรากฏแกเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจวายครับ ขณะอยู่ที่บ้าน ช่วงที่จัดงานศพ ผมแทบจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย(ด้วยความตั้งใจ) ปล่อยให้น้อง 2 คนและญาติๆทำ จนน้องผมทนไม่ไหวมาว่าผมว่าพ่อเสียทั้งทีทำไมไม่ช่วยทำให้พ่อเป็นครั้งสุดท้าย ผมเลยถามน้องผมกลับว่า ตอนพ่อมีชีวิตอยู่แก 2 คน พาพ่อไปเที่ยวครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ พาพ่อไปกินข้าวครั้งหลังสุดเดือนไหน และตอนพ่ออยู่เคยให้เงินพ่อใช้บ้างไหม น้อง 2 คนร้องไห้ไม่หยุดเลยรวมทั้งผมด้วย ผมบอกต่ออีกว่าปีที่ผ่านมามานี่ พี่เคยบอกแกทั้ง2คนให้ไปหาพ่อบ้าง ไม่ใช่ให้พ่อขับรถมาหา แต่ก็ไม่ทำกัน พอพ่อไม่อยู่แล้วจะมาทำดีตอนนี้ พ่อจะรับรู้หรือ..
ที่เขียนเรื่อง(ส่วนตัว)นี้ เพราะอยากให้ทุกท่านที่ยังมีคุณพ่อ-คุณแม่อยู่ ลองใช้เวลาสัก 5 นาที หลับตานึกถึงสิ่งที่ท่านทั้ง2ได้ทำเพื่อเรา และเราให้ท่านเพียงพอแล้วหรือยัง สำหรับผม ผมไม่มีท่านทั้งสองแล้วครับ

น้ำใจใสสดชื่น