* * * * * * ดั่งหยาดฟ้า มาดิน ถวิลรัก * * * * * *

[ThailandReport]

 

[ภูพาน]

แต่งกลอนศร้าๆ  ตั้งแต่เช้าเลยนะ...

[ThailandReport]

ทุกสิ่ง ที่ดูเหมือนจะเป็นจริง...

อาจไม่เป็นจริงเสมอไป ครับ คุณพี่ภู


มีคนเคยกล่าวไว้ว่า อย่าทรยศกับหัวใจตนเอง...
แต่ก็มีคนเคยกล่าวไว้ว่า....อย่าเลือกความสุข ส่วนตน มาก่อนชาติบ้านเมืองครับ....

[เก็ดถวา]

ซับน้ำตาแด่สหายชายนักรบ
ผู้ซมซบด้วย “พิษรัก” เยี่ยงนักฝัน
ปลุกวิญญาณทหารกล้ามาโดยพลัน
ชาตินักรบผู้มุ่งมั่น จงเดินไป

หากก้าวย่าง.. ของผู้กล้ายังล้าอ่อน
เพียงเอนกายพักนอน รอฟื้นใหม่
จันทร์กระจ่าง น้ำค้างพรมห่มหัวใจ
ตะวันฉายในวันรุ่ง.. มีรุ้งงาม

สกุณาซับน้ำตา พญาเหยี่ยว
ในสายธารน้ำเชี่ยว ปีกเกี่ยวหนาม
ปลดเจ็บปวด.. รวดร้าว สักคราวยาม
กลองสงคราม ลั่นแล้ว ณ แนวไพร



...........................


หนูขอให้กำลังใจ สายเหยี่ยวเสรีไทยทุกท่าน

ที่ต้องเผชิญพิษรัก หรือใดๆ ก็ตาม อันเป็นขวากหนาม

ที่จะทำให้การก้าวย่างไปข้างหน้าต้องสะดุดลง

กางเขนดง (บินหลา) ตัวเล็กๆ อย่างหนู คงทำได้เพียงให้กำลังใจเท่านั้น

หนูไม่อยากให้การสู้รบของเราที่กำลังจะเดินไปข้างหน้า

ต้องถอยอย่างไร้กระบวน ด้วยยาพิษที่แต่ละคนกลั่นมันขึ้นมาเอง

[ภูพาน]

    

 ...เอาภาพมาประกอบกลอน...น้องเก็ดถวาครับ
    (ขอโทษที ภาพนกเล็กไปหน่อย)

[ThailandReport]

 

[เก็ดถวา]

----
 

[ThailandReport]

 

[ประกายดาว]

เพราะมิใช่สกุณาท่องฟ้ากว้าง
ในเวิงว้างระหว่างม่านการค้นหา
กลืนน้ำตาทิ้งหัวใจไว้สักครา
แล้วมุ่งหน้า...ก้าวย่าง...แม้ทางไกล

แผ้วทางใหม่ แม้โดดเดี่ยว ฝ่าเชี่ยวกราก
หมดเวลาซ้ำซาก ใจอ่อนไหว
เรื่องอ่อนล้าใช่ถึงตายช่างปะไร
ก้องฟ้าใหม่มิหวนคืนฝืนชะตา

เกียรตินักรบชาตินักรักใช่นักฝัน
เมื่อถึงวันเรียนรู้อย่างผู้กล้า
ขอเพียงเป็นประกายดาวดาริกา
ไม่หยาดฟ้าลงเคียงดินถวิลใคร


ลิขิตฟ้าอาจเปิดแนวแถวริมฟ้า
ส่องประกายแม้นตอบมาใช่อ่อนไหว
อาจเจือหวานจางจางทางแสนไกล
ประคองไว้เพียงผู้ให้ผ่านไมตรี


กลืนน้ำตาสั่งใจให้สิ้นโศก
ปิดม่านแห่งวิปโยคแห่งโลกนี้
ไร้ตัวตนมายาภาพ...จบ...เสียที
กลับราตรี ประดับฟ้า ดาราราย...
 


แล้วเริ่มเพลงในวันนี้ ที่ก้าวย่าง
บรรจบทางหลังม่านผ่านวันใหม่
ปิดทางเดินเสรีไทย ไปมีชัย
ทำนองใหม่ ไม่ใช่ฝัน เริ่มบรรเลง

[komyen]

โลกเสมือนเตือนจิตไว้..........จงระวัง
จริงกึ่งฝันฝากฝัง...................รักเฝ้า
รักเกลียดเคียดแค้นชัง...............ขมขื่น
ยึดติดมิตรคลิกเม้าส์.....................เหล่าล้วนจริงลวง

โลกเสมือนเตือนตนไว้...............ต้องระวัง
จงอย่าหลงจริงจัง................นั่งจ้อง
เสียงานอีกนายชัง............นั่งด่า
โบนัสอดนะน้อง...........ชวดขึ้นเงินเดือน

ด้วยความหวังดีสำหรับทุกท่าน

[THE THIRD WAY]

ในความรัก ตั้งไว้ ซึ่งความหวัง
ทั้งจริงจัง และเด็ดเดี่ยว มีที่หมาย
ทุ่มเทให้ ทั้งชีวิต และใจกาย
อายอ๊ายอาย เธอไม่รัก ไม่หันมอง

นี่คือ ความรัก ที่ผิดหวัง
ต้องประทัง ชีวิตไว้ อย่าให้หมอง
สหายข้าฯ เธอไม่รัก ตามครรลอง
เห็นจะต้อง ใช้กำลัง เป็นมั่นคง

เตรียมไว้ ทนายความ ที่ปรึกษา
อีกโฉด ที่นา อย่าได้หลง
เอามันมา ประกันตัว พ้นลูกกรง
แล้วนั่งปลง ตัวตู ไม่น่าเลย

อันความรัก จะศักดิ์สิทธิ์ ก็ต่อเมื่อ
ทั้งสองคน ได้จุนเจือ ไม่วางเฉย
คิดดังนี้ แล้วสหาย จะเสบย
อย่าเพิกเฉย ข้าเคย โดนมาแล้ว.............ว้อย

[ThailandReport]

 

[ThailandReport]

 

[อธิฏฐาน]

ดั่งหยาดฟ้ามาดินถวิลถึง
ร้อยรัดรึงดุจโซ่เสน่หา
ดั่งสายธารไหลผ่านไม่นำพา
กาลเวลาซึมซาบตราบนิรันดร์


เมื่อดอกรักบานในใจใครแล้ว
ย่อมผ่องแผ้วสดสีมณีสวรรค์
ใจแลกใจท่องฟ้าร่วมฝ่าฟัน
ขยับปีกน้อยนั้นกระพือไป


ปลูกไมตรีลงกระถางอย่างสดสวย
ราดรดด้วยความมั่นคงอย่าสงสัย
ความปรานีหลั่งจากฟ้าสุราลัย
จับมือไว้สองมือคือพลัง


อุปสรรคอันใดไร้ความหมาย
กายเคียงกายโศกเศร้าทิ้งเบื้องหลัง
อันทรัพย์สินศักดิ์ศรีใช่จีรัง
ความดียังประดับตัวชั่วชีวิน

[komyen]

อยากปลูกฝังรังรักเป็นหลักฐาน
หวังนงคราญหวานใจได้มาคู่
วิมานรักหลังนี้สีชมพู
อยากให้ดูคงรู้ดีอยู่ที่ใด

วิมานรักหลังนี้มีสี่ห้อง
มอบประคองกล่องกุญแจแม่จงไข
ไขดูเถิดเปิดประตูคงรู้ใจ
รักยิ่งใหญ่ในทรวงไม่ลวงเลย

เชิญพำนักพักในห้องใจพี่
หวังใจมีใจมอบตอบเฉลย
จะกวาดปัดจัดหอรอทรามเชย
อย่านิ่งเฉยเผยคำจำนรรจา

วิมานนี้พี่ปลูกรักปักต้นไว้
รดน้ำให้ใจหวังเป็นฝั่งฝา
วิมานรักมีต้นรักปักงามตา
รอน้องมาร่วมวิมานมานานนม

เปิดหัวใจไขฤดีทั้งสี่ห้อง
เชิญจับจองครองไว้เหมาะใจสม
ทุกทุกห้องเป็นของเธอเสนอชม
คนโง่งมข่มใจรอขอรักเธอ

คอยพรวนดินรินน้ำฉ่ำต้นรัก
หมายสมัครปักใจไว้เสมอ
เตรียมวิมานลานรักรอบำเรอ
หวังเสนอใจสนองได้ครองกัน

....กลอนรักสำนวนคนแก่จากลุงคม   สวัสดีทุกท่านครับ

[Hyper]

สวัสดีครับ คุณ อธิฏฐาน และ คุณคมเย็น
อธิฏฐาน ทำไม ไม่ใช้ ษ. เหรอครับ อยากทราบจัง?

[ฟ้าเข้ม]

มาเก็บตกความรักที่หล่นหาย
หยดจากฟ้ามาไกลอยู่ไหนหนา
หล่นบนพื้นดินซับหมดยังนา
จะรองรับเก็บมารอหน้าแล้ง

จะเอารักปลูกต้นรักให้เจริญ
มิแล้งเกินกั้นร่มใช่ห่มแสง
มิให้แดดแผดกล้าจนล้าแรง
หวังต้นรักหน่อแทงสำแดงใบ

หากว่าต้นรักนี้จำเริญกล้า
จะมอบแด่คนรู้ค่ากระจ่างใส
ให้หมั่นพรวนดินรดน้ำต่อต่อไป
ยามดอกบานขอเพียงไว้ในใจเธอ



โอ้...............เน่าสนิท 

[la rosa]

แม้ตัวเจ้านั้นเลิศเลอดั่งหยาดฟ้า
ใช่ปราถนาศักดิ์สูงส่งเจ้าตรงไหน
หากพี่รักก็เพราะปองน้องที่ใจ
แม้ว่าใครเทิดทูนเกียรติแม่แก้วตา


จะโน้มมาโลมดินถิ่นสถาน
เปรียบเทียบปานอัปสรน้อยลอยมาหา
เชิญใครเขาประโลมใจเจ้ากัลยา
พี่ขอลาถ้าเจ้าไม่ใฝ่ความดี


งามสคราญใครยลยินถวิลรัก
พี่หาปักใจหลงแม่โฉมศรี
เจ็บมาแล้วช้ำมามากหลากดั่งนที
ไม่ขอพลีหัวใจง่ายให้คนงาม


กุหลาบงามซ่อนไว้ซึ่งหนามคม
จะระทมเพราะมัวชื่นกลืนความหวาม
หากรักเจ้าต้องปวดร้าวทุกคราวยาม
พี่ไม่คร้ามขอรักดอกหญ้าพฤกษาไพร...