ของผม
1) บ้าหอบฟาง - อสนี-วสันต์ วันหนึ่งเมื่อหลายวันก่อน(เจ็ดแปดพันวันน่าจะได้)เพิ่งจะไปซื้อเทปผี Charlie Sexton กับเพื่อนมา พอผ่านร้านขายเทปอีกเจ้าที่ลองเล่นเทปเพื่อขายเพลง "บอกแล้วววววววว ไม่ฟัง บอกแล้ววววววววว ไม่ฟังงงงงงงง" เพื่อหันมาถามผมว่า "ไอ้นี่กะเทปที่เอ็งพึ่งซื้อมาเทียบเพลงแล้วอันไหนดีกว่ากัน" เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าฝรั่งแพ้คนไทย และเพลงที่ชอบสุดจนถึงทุกวันนี้คือ
วันนี้วันดีวันที่เป็นไท 2) แดนศิวิไลซ์ - เธนศ วรากุลนุเคราะห์ เป็นครั้งแรกที่เริ่มพังเพลงในค่าย WEA records (หรือ nitespot ผมไม่แน่ใจว่าต้องเรียกอันไหน) เข้าใจว่าเปิดผลงานอัลบั้มแรกของค่ายนี้ด้วย "ไปทะเล" ของปานศักดิ์ ก่อนค่ายนี้จะมีอัลบั้มของนักร้องคนอื่นตามกันมาเป็นพรวนเช่น 'นุภาพ (แป๊ะเจี๊ยะ) , มัม แอนด์เดอะ ลาโคนิคส์(จำอัลบั้มไม่ได้) , เบิร์ดกะฮาร์ด (ห่างไกล) , อัสนี-วสันต์ (บ้าหอบฟาง) จริงๆค่ายนี้ผมว่าแนวเพลงมันออกล้ำๆกว่าค่ายอื่นนิดๆ อัลบั้มเธนศเป็นตัวทำให้ผมเริ่มสนใจกับแนวเพลงไทยที่ต่างจากส่วนใหญ่ในตลาดเวลานั้นครับ
3) คอนเสิร์ทฟอร์ยูนิเซฟของคาราวาน สำหรับผมการเปิดตัวอีกครั้งของพวกเขาในคอนเสิร์ทหลังจากกลับออกมาจากป่านั้นทำให้เกิดแรงบันดาลใจให้กับผมในเรื่องการเมืองถึงทุกวันนี้ครับ "กองเกวียนคนทุกข์ในยุคจักรกล สองขาดั้นด้นใต้โค้งฟ้าคราม กำเนิดในยามพระเจ้าหลับไหล ภายใต้แสงไฟฟืนไม้บง" ติดหูตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาไม่ออกไปจากหัวสักที(ปรากฎการณ์เสียงแว่วในหู) ฟังจนเทปยืด
4) Blackout - Scorpion บางคนที่เป็นรุ่นเก่าๆจะชอบวงนี้ด้วยเพลง Holiday คนยุค 90's อาจชอบวงนี้ด้วยเพลง Winds of change แต่สำหรับผมแล้วมันคือทุกเพลงของชุดนี้ไม่ว่าจะเป็น Dynamite,Blackout,When the smoke is going down,Arizona etc. เมื่อคืนหนึ่งที่ผมต้องนั่งทำโครงงานกับเพื่อนที่โรงเรียนทั้งคืน พอตีสองตีสามเริ่มจะหลับๆเพื่อนมันก็บอกว่า "เอ็งลองฟังเทปอันนี้ดู" จากนั้นที่เหลือคือประวัติศาสตร์ของการฟังเพลง Rock,Hard Rock,Heavy metal ในรูปเทปผียี่ห้อ peacock ของผม
5) ทุกอัลบั้มของ โฟร์-มด ครับ
