"อย่าสวาปามคนเดียว"
ทักษิณ ชินวัตร พูดผิดพูดถูก แนะนำหนังสือฝรั่ง how-to เล่มหนึ่งที่ชื่อว่า "Never Eat Alone" ให้คนไทยกลุ่มหนึ่งฟัง ทำให้เข้าใจไปคนละเรื่องคนละราว เพราะคำว่า "eat" นั้น ฝรั่งเขาแปลว่า "กินข้าว" ไม่ได้มีความหมายอย่างนักการเมืองไทยที่ตรงกับความหมาย "โกงกิน" หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า "แดกส์" อย่างนั้นเลย
เพราะถ้านักการเมืองแนะนำพวกเดียวกันเองว่าอย่า "กิน" คนเดียว ก็อาจจะตีความว่า ถ้าจะ "แดกส์" ล่ะก็ ต้องแบ่งๆ กันให้ดี มิฉะนั้นคนที่ไม่ได้ "ร่วมแดกส์" ด้วย หรือไม่ได้ร่วมวง "สวาปาม" ด้วยกัน ก็อาจจะนำความไปฟ้องคนอื่น ทำให้การ "กิน" อย่างนั้นไม่ลื่นคอ อาจจะทำให้เกิดความแตก กลายเป็นเรื่องอื้อฉาวได้
แต่หนังสือชื่อ "Never Eat Alone" ที่ว่านี้ เขียนโดย นาย Keith Ferrazzi ซึ่งเคยทำงานกับสำนักทนายความและที่ปรึกษาด้านการบริหาร Deloitte Consulting และต่อมากลายเป็นคนดังในวงการธุรกิจ เพราะเป็นที่ปรึกษาด้านการ "สร้างเครือข่ายคนรู้จัก" หรือที่เรียกว่า networking
ความจริงเนื้อหาไม่ได้มีอะไรน่าตื่นเต้นสำหรับคนไทยเลย เป็นเรื่องพื้นๆ ที่แนะนำว่า การจะประสบความสำเร็จในหน้าที่งานการนั้น ต้องคบคนเยอะๆ เอาไว้ สร้างความสัมพันธ์อันดีกับพรรคพวกที่เคยเรียนหนังสือมาด้วยกัน หรือครูบาอาจารย์แต่ก่อนเก่า เพื่อนของเพื่อนที่รู้จักมักคุ้นในแวดวงต่างๆ อย่าลืมวันเกิดหรือวันสำคัญของคนที่มีความสัมพันธ์ทางธุรกิจ เพราะวันใดวันหนึ่งข้างหน้า "เส้นสาย" เหล่านี้อาจจะกลายเป็น "ข้อต่อ" ที่สำคัญต่อการทำมาหากินของตัวเองได้
เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้มีแค่นี้แหละ...เป็นเรื่องที่คนไทยรู้เรื่องดีอยู่แล้ว...และดูเหมือนจะทำเรื่อง "สร้างความคุ้นเคย" กับ "เส้นสายและพรรคพวก" เกินเหตุ จนกลายเป็นเรื่องอื้อฉาว เพราะการ "ทับซ้อนผลประโยชน์" อย่างที่เห็นกัน
อื้อฉาวถึงเรื่อง "เพื่อนร่วมรุ่น" ที่จะต้องช่วยเหลือกันเป็นพิเศษ หรือ "เพื่อนร่วมสถาบัน" ที่ต้องเกื้อหนุนกันจนทำให้เกิดความไม่เป็นธรรมในสังคม
คนจีนรู้เรื่อง "Dont eat alone" มาช้านานแล้ว มีศัพท์พิเศษเรื่องการสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวว่า "กวนซี่" (Guanxi) และ "จิ้มก้อง" มานมนานแล้ว ฝรั่งเพิ่งมาตื่นเต้นอะไรกับเรื่องอย่างนี้...ความจริง จะว่าไปแล้ว ฝรั่งทั่วไปก็ไม่ได้ตื่นเต้นกับหนังสือเล่มนี้แต่อย่างไร คนที่ตื่นเต้นถึงกับต้องนำมาแนะนำให้คนไทยคนอื่นอ่านกันก็คือทักษิณ เพราะค่านิยมเรื่อง "เส้นสาย, เครือข่าย" (หรือที่เคยมีรัฐมนตรีของทักษิณพูดว่า "ไม่ช่วยเพื่อนจะช่วยหมาที่ไหน") นั้นเป็นเรื่อง "รสนิยม" ตรงกัน
แปลหัวเรื่องก็เพี้ยน เนื้อหาก็แสนธรรมดา ออกจะไปทางด้านน่ารังเกียจด้วยซ้ำ ที่สอนเรื่อง "เพื่อนช่วยเพื่อน" มากกว่าเน้นเรื่อง "ความดีและจริยธรรม"
แต่พอคนไทยได้ยินคำว่า "อย่ากินคนเดียว" จากปากของผู้นำตัวเอง แทนที่จะคิดไปทางด้านบวก สิ่งแรกที่คิดถึงกลายเป็นเรื่อง "สวาปาม" หรือ "แดกส์" เงินภาษีของประชาชนเสียฉิบ
เพราะที่ผ่านมา "แดกส์ กันจัง จนกลายเป็น "ดักกันแจ" หรือมิใช่ ? http://www.komchadluek.net/2006/09/column/m001_44799.php?news_id=44799 
