-:- -:- หยัดยืนเป็นขุนผาและป่าเขา : 1 กันยายน คิดถึงลุงสืบ นาคะเสถียร -:- -:-

[เก็ดถวา]

 



ผมคิดว่า ชีวิตผมทำได้ดีที่สุดแล้ว
เท่าที่ผมมีชีวิตอยู่
ผมคิดว่า ผมได้ช่วยเหลือสังคมดีแล้ว
ผมคิดว่า ผมได้ทำตามกำลังของผมดีแล้ว
และ...ผมพอใจ ผมภูมิใจสิ่งที่ผมทำ ...









แม้เวลาจะล่วงเลยมานานมากแล้ว
แต่หนูไม่เคยลืมข่าวคราว ในเช้าวันที่ 1 กันยายนปีนั้น
จำความรู้สึกได้ว่า เช้าวันนั้นพวกเรารู้ข่าวกันด้วยอาการตัวชา
ลุงสืบ เป็นแรงบันดาลใจของพวกเราในการก่อตั้งชมรมอนุรักษ์ในโรงเรียน
สมัยนั้นโรงเรียนมัธยมปกติจะไม่มีชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติและสภาพแวดล้อมนะคะ
มีแต่ชมรมที่โรงเรียนกำหนดเอาไว้อยู่แล้ว (ซึ่งไม่น่าตื่นเต้นเลยซักนิดสำหรับเด็กๆ)
แต่จากข่าวคราวของลุงสืบที่เขื่อนเชี่ยวหลาน และจากภาพข้างล่างนี้
ชมรมอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ จึงเริ่มเกิดขึ้นในโรงเรียนของพวกเรา
















16 ปีผ่านไปแล้ว..
หลายคนอาจจะไม่รู้จัก ลุงสืบ นาคะเสถียร
แต่เชื่อว่าอีกหลายคนเช่นกัน ที่ไม่มีวันลืม

ตำนานนักอนุรักษ์ไทย “สืบ นาคะเสถียร”
ผู้ที่รักป่าไม้ สัตว์ป่าและธรรมชาติ ด้วยกายวาจาใจ


จริงๆ แล้วหนูอยากนำเพลง “ภาพฝัน” ที่เป็นไฟล์เสียงมาลงนะคะ
เพราะว่าเป็นบทเพลงที่ไพเราะ และงดงามมากๆ
แต่จนใจจริงๆ ค่ะ ที่หนูหาไม่ได้ ขอเอาเนื้อร้องเพียงอย่างเดียวก็แล้วกันนะคะ

เพลงภาพฝัน เป็นผลงานของกลุ่มนักอนุรักษ์ ภายใต้ชื่อ วงเผ่าไทค่ะ
เป็นบทเพลงที่มีเนื้อหาจับใจมากๆ
ได้ยินเพลงนี้ครั้งใด ก็อดที่จะแอบซับน้ำตาไม่ได้

คิดถึงลุงสืบ นาคะเสถียร เสมอค่ะ







ภาพฝัน

เมฆขาว ฟ้าใส ไม้ดอกเจ้าเบ่งบาน
ลำธารน้อยยังมีน้ำเอื่อยเอื่อยไหล
นกน้อยยังขับขาน เสียงเพลงกังวานไพร
ร่มเย็น เพราะมีไม้ให้ร่มเงา

คืนวันจะร้อนหนาว ป่าเขาเจ้ายังเฉย
จะร่วงโรยไปตามกาลที่เปลี่ยนผัน
แต่แผ่นฟ้าและผืนดิน ป่าเขายังคงมั่น
เปลี่ยนกาล แต่รักนั้นไม่เคยเปลี่ยน

ลาก่อน... ลาก่อน... หัวใจข้าเหนื่อยล้า
เหมือนดังจะเอ่ยลาตลอดไป
สายลมพัดเอื่อย เหมือนมีดกรีดขั้วใจ
เปรียบใบไม้ ที่ร่วงโรยสู่ผืนดิน

ภาพฝันที่ข้าหวัง จะเห็นเจ้ากลับสดใส
หยัดยืน เป็นขุนผาและป่าเขา
รอวันนั้นหวนคืน จะสร้างวันให้เหมือนเก่า
ด้วยแรงใจที่มุ่งหวัง และศรัทธา

ด้วยรอยยิ้ม ที่ไร้คราบน้ำตา...



ภาพจาก คอลัมน์ ใบไม้ร่วง ห้วยขาแข้ง, สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์, ปีที่ 37 ฉบับที่ 18 พ.ศ. 2533

[ใบไม้ทะเล]

แค่ดูภาพ ก็ไม่มีคำบรรยายค่ะหนูเกด

เขาคือผู้ให้แลกชีวิตตัวเองกับผืนป่า

เสียชีวิตอย่างองอาจ

เขาคือบุคคลที่ตายไปแล้วแต่ไม่เคยตายไปจากความทรงจำ 

[cameronDZ]

1 กันยายน 2549

ครบรอบ 16 ปี แห่งการจากไปของ สืบ นาคะเสถียร

ครบรอบ 1 เดือน แห่งการจากไป ของผู้ชายคนหนึ่ง ที่หนูเก็ดรู้จักดีอีกเช่นกัน

ขอไว้อาลัยให้กับท่านทั้งสอง

[เก็ดถวา]

แค่ดูภาพ ก็ไม่มีคำบรรยายค่ะหนูเกด

เขาคือผู้ให้แลกชีวิตตัวเองกับผืนป่า

เสียชีวิตอย่างองอาจ

เขาคือบุคคลที่ตายไปแล้วแต่ไม่เคยตายไปจากความทรงจำ 

ขอบคุณค่ะหนูอนา..
การจากไปของลุงสืบ นาคะเสถียรส่งผลสะเทือนอย่างล้ำลึกต่อผู้คนที่รักธรรมชาติ จริงๆ
เพราะตอนที่ลุงสืบยังไม่ตาย ลุงสืบเป็นผู้นำคนสำคัญของขบวนการอนุรักษ์ธรรมชาติในประเทศไทย
ต่อสู้เพื่อปกปัก รักษาทรัพยากรป่าไม้และสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติโดยไม่คำนึงภัยอันตรายใดๆ
การจากไปของลุงสืบ จึงเป็นความสูญเสีย ครั้งยิ่งใหญ่
เป็นความสูญเสียที่นักอนุรักษ์ธรรมชาติทุกคนไม่อาจปล่อยให้ผ่านพ้นไป
โดยปราศจากความทรงจำ.................... ข้อมูลจาก ใบไม้ร่วง ห้วยขาแข้ง สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์

1 กันยายน 2549

ครบรอบ 16 ปี แห่งการจากไปของ สืบ นาคะเสถียร

ครบรอบ 1 เดือน แห่งการจากไป ของผู้ชายคนหนึ่ง ที่หนูเก็ดรู้จักดีอีกเช่นกัน

ขอไว้อาลัยให้กับท่านทั้งสอง

พี่คะ.. อีกคนนึงคือใคร???? 

วันนี้หนูนั่งคิดทั้งวันเลยนะคะ

คนที่หนูรู้จักดี.. และจากไปแล้ว 1 เดือน 

บอกมาเถอะค่ะ... อยากรู้

[THE THIRD WAY]

วันนี้ กรมป่าไม้ ด้อยคุณค่า
ผันแปรเปลี่ยน เจตนา น่าใจหาย
ปืนมาปราบ คนล้างป่า น่าเสียดาย
กลับกลาย หันเข้าหา ประชาชน