"นามของกุหลาบนั้นบ่งไปถึงต้นไม้ที่ดอกมีกลิ่นหอม
ดมก็ได้ ชมความงามก็ได้ ใช้ทำยาก็ได้ ใช้ลอยน้ำเพื่อดื่มด้วยความชื่นใจก็ได้
พร้อมกันนั้น กุหลาบก็มีหนามอันแหลมคม พร้อมที่จะทิ่มตำฝ่ายอธรรมและฝ่ายเผด็จการ...
แม้คุณกุหลาบจะมีคุณค่าในฐานะนักเขียน นักหนังสือพิมพ์
แต่คุณค่าที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือการเป็นสุภาพบุรุษผู้มีมนุษยภาพ..."
ร่องรอยแห่งความจำได้ที่เป็นเกียรติประวัติสำคัญของ กุหลาบ สายประดิษฐ์ ในประการต่อมาเมื่อไม่นานนี้
คือการที่เขาได้รับ รางวัลปรีดี พนมยงค์ ในฐานะผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านประชาธิปไตยและสันติภาพ
เนื่องในโอกาสฉลองครบรอบ ๑๐๐ ปี ชาตกาล นายปรีดี พนมยงค์ รัฐบุรุษอาวุโส
เมื่อวันที่ ๑๑ พฤษภาคม ๒๕๔๓ ซึ่งในคำประกาศเกียรติคุณตอนหนึ่ง ได้กล่าวยกย่องเขาว่า เขาเป็นบุคคลพิเศษ
"ในฐานะนักคิด นักเขียน และนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย
ด้วยวิถีทางอันปราศจากการใช้ความรุนแรง
ไม่ว่าจะโดยทางตรง หรือทางอ้อม
ด้วยความซื่อสัตย์ จริงใจ และจริงจัง..."
--------------------------------------------------------
"ฉันตายโดยปราศจากคนที่รักฉัน
แต่ฉันก็อิ่มใจว่า ฉันมีคนที่ฉันรัก"[/b]
"ศรีบูรพา" : ข้างหลังภาพ : ๒๔๘๐
---------------------------------------------------------
"ไนเวลาสงบ ท้องฟ้าโปร่ง สว่างจ้าด้วยแสงตวัน
ไคร ๆ ก็แลเห็นว่าเรายืนอยู่ที่ไหน
เวลาพายุกล้าฟ้าคนอง ผงคลีฟุ้งตลบไปไนอากาส ไม่เห็นตัวกัน
ต่อพายุสงบฟ้าสว่าง ไคร ๆ ก็จะเห็นอีกครั้งหนึ่งว่า เรายืนหยู่ที่เดิม และจักหยู่ที่นั่น..." กุหลาบ สายประดิษฐ์
บทนำ : ประชามิตร สุภาพบุรุส
๑ ธันวาคม ๒๔๘๗
http://www.sarakadee.com/feature/2001/06/sri_burapha.htm/ตัดต่อความเดิม
