มาตอบให้ตามคำเคี่ยวเข็ญ เอ๊ย ขอ ของ จขกท.
นัยว่าถ้าเรามาตอบแล้วจะปั่นกระทู้ให้วิ่งฉิวปลิวลมได้
เพราะมีคนรักใคร่เอ็นดูอยากมาให้การสนับสนุนเยอะ
แบบนี้เรียกว่า เขียนดีๆ ตามสั่งหรือยัง ... จ๊ะ?
อยากให้ตอบอัตนัยใช่ไหม?
ถ้าปรนัยก็น่าทำกระทู้โหวตไปเลย
จะได้เห็นการแจงนับอย่างชัดเจน
เหมาะสำหรับคนขี้เกียจเขียน แต่ไม่ขี้เกียจจิ้มด้วย
หรือตอนนี้แค่รวบรวมข้อมูล exploratory phase
เพื่อไปสร้างตัวเลือกสำหรับโหวตต่อไป?
เท่าที่อ่านมาก็เคยทำแล้วเกือบหมดทุกอบ่าง
มีต่างในรายละเอียดบ้างเล็กน้อย เช่น ซื้อแต่เสื้อ
ไม่ซื้อผ้าโพก หรือ wrist band เพราะไม่นิยม
ยังไม่เคยโทร.ไป PNET เลย เคยแต่โวยกับจนท.ประจำหน่วย
จขกท. เคย ก็น่าจะบอกเบอร์มาให้ด้วย ช่วยให้ง่ายขึ้น
เรื่อง boycott สินค้า ก็ทำบ้างเป็นบางอย่าง
ที่ไม่ทำให้เดือดร้อนเกินไป ขืนทำทุกอย่างชีวิตคงอับเฉาแย่
เล่าอันที่ยังไม่มีใครเขียนถึงก็แล้วกัน
ถ้ามันผิดกฏหมายเลือกตั้งยังไงก็รบกวนท่านผู้รู้ช่วยบอกด้วย
จะได้ลบข้อความ (แต่ไม่เลิกทำ
)
สิ่งที่ทำคือหาเสียงให้ ปชป.
ถือเป็นการต่อต้านระบอบทักษิณไหม?
ที่ไม่แน่ใจ เพราะทำมาตลอด ก่อนจะมีคำที่ว่านี้
และไม่ได้ทำด้วยความเคียดแค้นชิงชังมากมาย
ชนิดที่ว่าต้องการให้มีอันเป็นไปเร็วๆ
ขืนช้าประเทศต้อง ship หาย
อย่างที่หลายคนรู้สึกกันอยู่ในปัจจุบัน
เหตุผลก็เพียง ไม่ไว้วางใจให้เป็นผู้นำประเทศ
ไม่ชอบการปกครองที่เป็นเผด็จการ ไม่โปร่งใส
ตรวจสอบไม่ได้ และรับไม่ได้กับคำพูดที่ส่อความคิดอหังการ์
ไม่เห็นผู้อื่นอยู่ในสายตา อย่าง อิจฉาล่ะสิ โจรกระจอก ฯ
หรือคำพูดที่ส่อแนวคิดแบ่งแยกให้แตกสามัคคี
ไม่มีความยุติธรรมเสมอภาคที่ผู้นำประเทศควรมี
อย่าง จังหวัดไหนเลือกไทยรักไทย จะไปพัฒนาก่อน
ที่พูดออกมาด้วยความแค้นที่แพ้เลือกตั้งซ่อม
แต่ที่แย่กว่าคือแนวคิดแบ่งงบประมาณสามจังหวัดภาคใต้
ตามพื้นที่สีแดง เหลือง เขียว ตามความร่วมมือของชุมชนกับรัฐ
ด้วยคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่าง ใช้ได้ทุกกรณี
เป็นตัวอย่างที่เลวสำหรับเยาวชน
เมื่อผู้นำประเทศถามเด็กนักเรียนที่ขอคอมพิวเตอร์
สำหรับใช้ในโรงเรียนว่า ที่บ้านหนูเลือกไทยรักไทยหรือเปล่า?
ถ้าใช่จะพิจารณาให้ก่อนเป็นพิเศษ ...
และสุดท้าย Reality show อาจสามารถ ที่แสดงธาตุแท้
ความเป็นนักการเมืองที่ไม่เห็นค่าชีวิตผู้อื่น แม้แต่ผู้เป็นรั้วของชาติ
เมื่อได้รับรายงานเหตุร้าย แทนที่จะห่วงใยความปลอดภัยของนักบิน
สิ่งที่คิดได้ทันใด ผุดขึ้นมาในใจ และพูดออกมาทางปากที่กำลังจะ
กินอาหารเช้า คือ สงสัยนักบินมัวแต่ดูหอ บรรหาร ฯ
ส่วนเรื่องโกงกินสารพัดโครงการ เจตนาหาช่องทางไม่เสียภาษี
ที่คนเลือกทรท. พูดนักหนาว่ามีหลักฐานก็ไปฟ้องศาลสิ
ก็ยังรออยู่ให้วันนั้นมาถึง ซึ่งคิดว่าคงอีกไม่นาน ...
กรรมใดใครก่อ สักวันต้องตามสนอง ... ทันเวลา
กลับมาเรื่องหาเสียง
ใช้วิธีขอ เอาดื้อๆ บางคนก็ยอมให้ง่ายๆ
ได้ผลกับคนเฉื่อยแฉะที่ปกติไม่สนใจการเมือง ไม่ได้มีความคิดว่าจะเลือกใคร
ขี้เกียจออกไปให้เมื่อย มักนอนหลับทับสิทธิ์เป็นประจำ
ใช้การคะยั้นคะยอ ไปจนถึงแลกเปลี่ยนต่อรอง
เป็นลักษณะแลก favor มิใช่ทรัพย์สินเงินทอง
และแลกอะไรก็ตาม ที่เรามีหรือทำให้เขาได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาต้องการ
ซึ่งวิธีหลังนี้จะใช้มากกับคนที่สนใจการเมืองบ้าง
ต้องหลอกล่อเล็กน้อยให้ตกลง
ส่วนมากใช้ได้กับคนที่ไม่ถึงกับรัก ทรท. หรือเกลียด ปชป.
ถ้าเป็นพวกรัก/เกลียด ยังทำ (เปลี่ยนใจ) ไม่สำเร็จสักราย
ใช้วิธีท้าพนัน แต่ก็ได้แค่ no vote ไม่ได้เสียงที่ต้องการ
ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะคะ
แต่ถูกกฏหมายหรือเปล่า? ไม่รับประกัน
หรือว่าผิดจริยธรรม? แต่ไม่ได้หลอกลวงนี่นา
มีข้อเตือนใจนิดนึงสำหรับผู้ที่จะทำบ้าง
คือ อย่าตั้งความหวังสูง
ว่าจะได้มากเท่านั้นเท่านี้คน/เสียง
เพราะไม่ง่ายอย่างที่คิด และใช้เวลานาน
ต้องรอโอกาสเหมาะที่จะเกิดการแลกเปลี่ยน
เวลาที่เขาต้องการบางอย่างจากเรา
อีกสิ่งที่ได้ทำ แต่ไม่สำเร็จเป็นรูปธรรม
คือ ก็เกิดผลนะคะ แต่ไปในทางตรงกันข้าม
แบบว่า backfire ... ใส่ตัวเอง
คือ พยายามติติงให้ม็อบดำเนินไปตามกรอบของกฎหมาย
เรื่องที่ปราศรัยโจมตี (ส่วนใหญ่โดยคุณสนธิ) ไม่ไร้เหตุผล
มอมเมา ปลุกปั่น จนเกินไป เพราะจะทำให้ขาดความน่าเชื่อถือ
ที่สำคัญขอร้องไม่ให้ดึงสถาบันมาเป็นเครื่องมือให้เลือกข้าง
ขอยืนยันว่า การทำเช่นนั้น แม้ว่าได้ผู้สนับสนุนกลุ่มหนึ่ง
ก็เสียคนอีกกลุ่มที่ไม่เห็นด้วย ไม่แน่ว่ากลุ่มไหนจะมีมากกว่ากัน
จบค่ะ ถึงเวลารับก้อนหินและดอกไม้
