จาก คุณพี่ Buntoshi
สาระที่ผมอยากจะแนะนำคือ รับข้อเสียเค้าได้แค่ใหน และ มั่นใจหรือเปล่า
ว่าต่อไปจะไม่มีข้อเสีย ที่มันจะเสียไปกว่านี้ ไม่ต้องมั่นใจ ถึง 100 เปอร์เซ็นต์หรอก
เพราะมันไม่มีทางแน่นอน แค่เกิน 60 เปอร์เซ็นต์ ก็เพียงพอที่คุณจะฝากชีวิตไว้กับ 60% นั้นแล้วครับ
แต่ขอบอกนะครับ ความรักมันใช้ตำรา ไม่ค่อยจะได้หรอก คิดดูนะ ถ้าหากทุกคน จบวิชาความรัก
จากหนังสือเล่มเดียวกัน เนี๊ยะ เค้าไม่ต้อง มีสามี หรือ ภรรยา คนเดียวกัน เหรอ คงจะสนุกดีพิลึก [/color]
แม่ หนู สอนว่า ในความรัก อย่า keep record ค่ะ
จำเอาไว้ เพื่อขุดคุ้ยมาบั่นทอนกัน ...ไม่ควรทำ...
แต่ว่า การประมาณการว่าแค่ เกิน 60 เปอร์เซ็นต์ นี่ ประกายดาวมาอ่านแล้วขำมากๆ 
แล้วฝากชีวิตไป กี่เปอร์เซ็นต์ เจ้าคะ 60 เท่าๆ กันหรือเปล่า
ตลกมั่กๆๆ...ข้อความโดย: ใบไม้ทะเล
อันนั้นดิฉันมองว่า เป็น ที่เขาเรียกว่า SunDan อ่ะค่ะ ถ้าแบบมีภรรยาแล้ว แล้วยังแบบนั้น มันแย่มากค่ะ
ผมเห็นด้วยกะ คุณดาวนะครับเรื่องนี้ ความรักความเข้าใจ เป็นนามธรรม
ถ้าเอารูปธรรมไปวัดแล้วตั้งกฎใช้ คนที่จะเจ็บปวดที่สุด คุณรู้ไหมคือใคร ?
ผมเฉลยเลยนะครับ ....ทั้ง 2 คนนะแหละครับ คุณ buntoshi*********************************
ส่วนเรื่อง
sandan (สรรดาน) ผู้ชายนั้นที่คุณใบไม้ว่ามา....(อย่างโกรธแค้นสุดๆ)
ผมกลับคิดว่า ถ้าคุณใบไม้ลองถามคุณ
คนตัดพ้อดู ในเรื่องนี้
คุณอาจประหลาดใจก็ได้ว่า
.....ทำไมคนที่มีสถานะภาพเป็น ภรรยา
จึง เกิดความรู้สึก หึงหวง หรือโกรธแค้น ได้ ไม่เท่ากับคุณใบไม้ vergin ? คับ
น้องๆๆที่น่ารักทุกคน แน่นอนจ๊ะ ชีวิตคู่ของคนเราย่อมมีอะไร
มาแทรกแซง มาเป็นอุปสรรคในชีวิต แม้เรากรองแล้วกรองอีกก่อนแต่งงาน
แต่พอมาถึงระยะหนึ่ง ยิ่งคนของเรามีเสน่ห์มากเท่าไหร่ ก็ไม่วายหรอกค่ะ
น้อง ที่ต้องเจอ ปัญหา เจออุปสรรคของครอบครัว
ถ้าพี่อยากจะแนะนำว่า การนิ่ง การดูระยะห่างในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
การเฝ้าสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างใจเย็นๆๆ ไม่โวยวาย
แล้วปฏิบัติตนเป็นภรรยาที่ดีเช่นเดิมทุกประการ เหมือนไม่มีอะไร
เกิดขึ้น ทุกอย่างในครอบครัวยังดำเนินไปได้อย่างราบรื่น
เราพูด เรากระทำ เราปฏิบัติต่อสามีของเราดังเดิม ยกย่อง
ศรัทธา เขาเช่นเดิม อยู่ให้นิ่งที่สุด เก็บความรู้สึกหึงหวงให้มากที่สุด
( คิดอย่างเดียวว่า เขาไม่ได้เกิดมาเพื่อเราคนเดียว อาจนอกเลน
ไปบ้าง ยังไงๆๆก็ประคับประคองให้เข้าเลนดังเดิมอย่างใจเย็น)
แล้วทุกอย่างจะดีเองค่ะน้อง รอไปเรื่อยๆๆสักวันหนึ่ง
นักโทษจะมาสารภาพบาปเอง และเกรงใจเรามากกว่าเดิม
ด้วยจ๊ะน้อง
แม้สตรีใดเข้ามาใกล้ เข้ามาหวังช่วงชิงของๆๆเรา
เขาก็จะพ่ายแพ้ภัยตนเองในที่สุด แล้วเราก็ได้กลายเป็น
มิตรที่ดีต่อกันในโลก ไม่มีใครเสีย ไม่มีใครเป็นศัตรูใคร
เพียงแต่ต้องนิ่ง และรอให้เหตุการณืสุกงอม แล้ว
ทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดีเองค่ะน้อง
