มันพูดง่าย แต่มันทำยากครับ ภาษาก็เป็นวัฒนธรรมหนึง ที่สำคัญของแต่ละชาติ ซึ่งล้วนเป็นที่น่าภูมิ
ใจที่ประเทศนั้นๆ ที่สามารถคิดภาษาเป็นของตัวเองได้ และภาษาของแต่ละชาติ ก็คิดค้นขึ้นมาจาก
วัฒนธรรม การเป็นอยู่ ของชาตินั้นๆ ยังไงผมว่า ดีครับที่ทุกประเทศจะพูดภาษาเดียวกันและคุยกันรู้
เรื่อง แต่ไม่ควรทิ้งภาษาที่เป็นของตัวเอง มันคือ จิตวิญญาณของบรรพบุรุษ ของชาตินั้นๆ ที่
พยายาม รังสรรค์ ภาษาให้สวยงามเพื่อให้เป็นภาษาประจำชาติ ซึ่ง ถ้าเยาวชนรุ่นหลัง ละทิ้งหรือไม่
เห็นความสำคัญจิตวิญญาณความรักชาติคงจะลดน้อยลงไปเรื่อยๆ อาจจะเป็นเมืองขึ้นด้านวัฒนธรรม
ไปเลยก็ได้นะครับ
ยังไงความแตกต่างด้านวัฒนธรรมผมเห็นควรว่าควรจะยังมีอยู่ แต่ อยากให้ทุกประเทศเสริมภาษา
กลางขึ้นมาเป็นภาษาที่สอง ของทุกประเทศเหมือนกัน สมมติ ว่าเป็นภาษาอังกฤษ คือให้ภาษา
อังกฤษเป็นวิชาบังคับ และ อธิบายให้เค้าเข้าใจว่า เราจำเป็นจะต้องเรียนรู้ภาษาอังกฤษให้ได้ แต่
ไม่ต้องถึงขั้นบังคับว่า ต้องพูดให้ได้ดีนะ เดี๊ยวถ้าเค้าเข้าใจถึงความสำคัญของภาษาอังกฤษคนคนนั้น
ก็จะไปศึกษา หัดพูด หัดอ่าน หัดเขียนเอง ยกตัวอย่าง สาวที่พัทยา เป็นต้น
