รักษ์ป่า ก่อนที่จะไม่มีป่าให้รักษ์
kara - kasung:
คุณ อธิฏฐาน แต่งกลอนได้หวานแหวว จริง ๆครับ..
อธิฏฐาน:
อ้างจาก: karakasung ที่ 02-10-2008, 11:40
คุณ อธิฏฐาน แต่งกลอนได้หวานแหวว จริง ๆครับ..
ขอบคุณมากค่ะคุณ karakasung ไม่ลองแจมบ้างหรือคะ
อธิฏฐาน:
น้ำตาฝนใสนิ่งเกาะกิ่งไม้
ดั่งรุ้งเพชรร้อยรายปลายวสันต์
เพลงไผ่ผิวพริ้วเห่รอเหมันต์
ท่ามตะวันชื่นเช้าหมอกขาวพรม
ภูสีครามทอดกายถึงชายหาด
เกลียวคลื่นสาดซบทรายเหมือนหมายห่ม
ขอบฟ้าสีทาบทองสนต้องลม
อยากคว้าชมฟองคลื่นที่ตื่นตา
นกนางนวลโบยบินถึงถิ่นไหน
ข้ามพงไพรสุดกู่เหนือภูผา
รวีรอนลาลับก็กลับมา
พักกายาเคียงคอนดังหมอนเรา
กรุ่นดอกแก้วชวนชื่นทุกคืนค่ำ
เขียนลำนำกล่อมใจมิให้เฉา
ภาพของใครห่างหายแค่คล้ายเงา
เหลือเพียงเราตื่นตาคืนฟ้างาม
มิเคยแพ้เพราะใจเราไม่แพ้
ห่างกันเกินตาแลก็แค่ถาม
มากกว่าเพื่อนจึงย้ำน้ำคำความ
คอยติดตามจึงเห็นความเป็นไป
ดอกฟ้ากับหมาวัด:
ฟ้าก็กริ้ว ดินก็โกรธ พิโรธเหลือ
ทั้งน้ำเหนือ น้ำป่า มาหลากหลาย
เพราะน้ำมือ ใครเล่า เฝ้าทำลาย
แล้วกลับกลาย ฟ้าดินโกรธ จะโทษใคร?
:slime_hmm:
ดอกฟ้ากับหมาวัด:
มีแค่เสียง ส่งเป็นสาย พรายกระซิบ
ไอ้พวกหยิบ ชุบมือเปิบ แสนด้านหนา
หัวใจมัน ตั้งแต่เกิด กำเนิดมา
มันรู้จัก แต่ป่าช้า ตอนชีพวาย
ไม่เคยยิน นกร้อง เสนาะโสต
สะท้อนโขด เกาะแก่ง เมื่อยามสาย
ป่าร่มครึ้ม อบอุ่น อบอวลไอ
สุดหอมไห้ หอมผืนดิน ถิ่นของเรา
:slime_inlove:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว