รักษ์ป่า ก่อนที่จะไม่มีป่าให้รักษ์

[อธิฏฐาน]

หอมรวยรินกลิ่นป่าอุษาสาง
วาบน้ำค้างหยดใสบนใบสน
แมลงปอพริ้วร่างเพื่อพรางตน
กบเขียดร้องอึงอลหลังฝนโปรย

ม่านไทรย้อยระย้านกกาเกาะ
เสียงเสนาะดังแข่งไม่แห้งโหย
พวงพะยอมยามสายพระพายโชย
สายลมโบยพฤกษ์ไหววิไลตา

ชลาลัยหลั่งรินผืนดินชุ่ม
ผืนป่าคลุมภูใหญ่ไกลลิบหล้า
อุทยานแห่งชาติอาจมรณา
เมื่อพ่อค้าครอบงำสัมปทาน

เมื่อสิ้นป่าสิ้นไพรชาติไทยสิ้น
สิ้นน้ำตกไหลรินและละหาน
สิ้นมัจฉาความฉ่ำท้องลำธาร
ด้วยมือมารรัฐมนตรีกาลีไทย

อันกรวดหินดินทรายมากมายค่า
ป่าทุกป่าภูทุกภูคุณรู้ไหม
ธรรมชาติทั้งผองเป็นของใคร
คนจัญ.ไรคิดร้ายจะขายกิน

หยุด...สัมปทาน
อุทยานแห่งชาติ...อาจแดดิ้น
สายเลือดแดงของไทยคงไหลริน
หากได้ยิน...แค่คิดก็ผิดนัก





แจกสติ๊กเกอร์ |หยุด!! สัมปทานอุทยานแห่งชาติ|

http://www.oknation.net/blog/mookie/2008/09/29/entry-1

ความคืบหน้าคัดค้านเซ้งอุทยาน(รวมลิ้งค์)

http://www.oknation.net/blog/pasalarksee/2008/09/26/entry-3

[Ammika]

ติ๊กเกอร์หมดยังคะ อยากได้

[อธิฏฐาน]

ติ๊กเกอร์หมดยังคะ อยากได้

ไปบล็อกนี้เลยค่ะ
http://www.oknation.net/blog/mookie/2008/09/29/entry-1

[อธิฏฐาน]

ป่าพงไพรประโยชน์สร้าง................สมดุล
ธรรมชาติอันเจือจุน......................ปกป้อง
ผืนดินใหญ่มีคุณ....................เกินกล่าว..กันเฮย
น้ำตกเสียงกระทบก้อง...............จากฟ้ามาดิน

ชีวินแฝงอยู่ใต้.............................ไพรสน
วิหคกู่ยามยิลยล.......................... ชื่นแล้ว
บรรดาสัตว์ดังคน...........................แสนสุข
ปลาแหวกสายธารแก้ว..............เหล่าล้วนเริงรมย์

ชวนชมพันธุ์พฤกษ์ล้วน...................เขียวขจี
ลิงค่างบ่างแลชะนี..........................ไต่ไม้
ผีเสื้อร่อนยินดี...........................คราชื่น...ผกานา
ภมรภู่เวียนวนไล้.........................สูดเพี้ยงเกสร

สาครคงเหือดแห้ง........................ระเหยหาย
หากป่าโดนทำลาย.........................ตัดสิ้น
น้ำอาจท่วมถึงตาย.........................วายวอด
คนชั่วหวังเล่นลิ้น........................เล่ห์นั้นเกินเลย

เพียงเผยสานประโยชน์ให้.................เอกชน
หวังกอรปเงินทองจน.......................ผิดเพี้ยน
สัมปทานป่าลานลน.....................ดังเล่ห์...ลวงนา
เผลออุทยานชาติเ.หี้ยน...................กว่ารู้คงสาย

มันขายสินทรัพย์ล้วน........................พนาไพร
เราร่วมแรงผสานใจ............................ต่อสู้
อุทยานแห่งชาติไทย.........................เลอค่า
ลงชื่อหวังกอบกู้.........................คัดค้านคานกระแส


ขอเชิญร่วมเสนอแนวคิดผลิต-วางแผนการใช้สื่อ-รณรงค์
คัดค้านการให้สัมปทานอุทยานแห่งชาติ
http://www.oknation.net/blog/mymemory/2008/09/30/entry-1

[อธิฏฐาน]

โตนงาช้างน้ำตก........................อลังการ์
มีเจ็ดชั้นงามตา........................ พร่างแพร้ว
ชั้นสามแยกดังงา........................พลายพ่อ
ใครเที่ยวคงไม่แคล้ว............เยี่ยมซ้ำเยือนเสมอ

มีเธอยามอยู่ข้าง.......................เคียงกัน
ชมนกชมไม้พรรณ.....................มากล้อม
สายธารหลากไหลอัน...........แสนพิสุทธิ์...ใสเอย
ปลาว่ายรายหินห้อม................ทั่วท้องธารา

พวงผกาออกช่อล้วน..................เรียงราย
กาเหว่าร้องเดียวดาย..................ป่าโน้น
เสียงน้ำเซาะหินทราย................ยังกร่อน
เพลงไผ่คีตาโพ้น.................เสนาะทั้งพงไพร

หายใจอากาศนั้น.....................ดังหนาว
กายชื่นความทุกข์ราว................หลุดพ้น
เพลินธรรมชาติไทยคราว...วันหยุด...เพื่อนนา
คือทรัพย์สินค่าล้น.................รักษ์ไว้อุทยาน

คนพาลหวังแจกด้วย................สัมปทาน
ความคิดคนสามานย์.................เล่นลิ้น
ขืนมาแตะรำคาญ................เราปก...ป้องนา
สมบัติไทยทั้งสิ้น...................จักได้เห็นดี




ขอเชิญร่วมเสนอแนวคิดผลิต-วางแผนการใช้สื่อ-รณรงค์
คัดค้านการให้สัมปทานอุทยานแห่งชาติ
http://www.oknation.net/blog/mymemory/2008/09/30/entry-1

[kara - kasung]

คุณ อธิฏฐาน แต่งกลอนได้หวานแหวว จริง ๆครับ..

[อธิฏฐาน]

คุณ อธิฏฐาน แต่งกลอนได้หวานแหวว จริง ๆครับ..

ขอบคุณมากค่ะคุณ karakasung  ไม่ลองแจมบ้างหรือคะ

[อธิฏฐาน]

น้ำตาฝนใสนิ่งเกาะกิ่งไม้
ดั่งรุ้งเพชรร้อยรายปลายวสันต์
เพลงไผ่ผิวพริ้วเห่รอเหมันต์
ท่ามตะวันชื่นเช้าหมอกขาวพรม

ภูสีครามทอดกายถึงชายหาด
เกลียวคลื่นสาดซบทรายเหมือนหมายห่ม
ขอบฟ้าสีทาบทองสนต้องลม
อยากคว้าชมฟองคลื่นที่ตื่นตา

นกนางนวลโบยบินถึงถิ่นไหน
ข้ามพงไพรสุดกู่เหนือภูผา
รวีรอนลาลับก็กลับมา
พักกายาเคียงคอนดังหมอนเรา

กรุ่นดอกแก้วชวนชื่นทุกคืนค่ำ
เขียนลำนำกล่อมใจมิให้เฉา
ภาพของใครห่างหายแค่คล้ายเงา
เหลือเพียงเราตื่นตาคืนฟ้างาม

มิเคยแพ้เพราะใจเราไม่แพ้
ห่างกันเกินตาแลก็แค่ถาม
มากกว่าเพื่อนจึงย้ำน้ำคำความ
คอยติดตามจึงเห็นความเป็นไป

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ฟ้าก็กริ้ว ดินก็โกรธ พิโรธเหลือ
ทั้งน้ำเหนือ น้ำป่า มาหลากหลาย
เพราะน้ำมือ ใครเล่า เฝ้าทำลาย
แล้วกลับกลาย ฟ้าดินโกรธ จะโทษใคร?


 

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

มีแค่เสียง ส่งเป็นสาย พรายกระซิบ
ไอ้พวกหยิบ ชุบมือเปิบ แสนด้านหนา
หัวใจมัน ตั้งแต่เกิด กำเนิดมา
มันรู้จัก แต่ป่าช้า ตอนชีพวาย

ไม่เคยยิน นกร้อง เสนาะโสต
สะท้อนโขด เกาะแก่ง เมื่อยามสาย
ป่าร่มครึ้ม อบอุ่น อบอวลไอ
สุดหอมไห้ หอมผืนดิน ถิ่นของเรา

 

[kara - kasung]

ครับ เดี๋ยวจะลองหัดแต่งกลอน ชมวิวทิวทัศน์ ประเภทหวาน ๆ ดูบ้าง..แล้วจะเข้ามาร่วมแจม
ถนัดแต่ประเภทแซว..นักกินเมือง