ขอโทษ...อย่าเอา "ทักษิณ" ไปเทียบ "ท่านปรีดี-อ.ป๋วย"

ขอโทษ...อย่าเอา "ทักษิณ" ไปเทียบ "ท่านปรีดี-อ.ป๋วย"
ดร.ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ นักเศรษฐศาสตร์การเมือง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เคยช่วยงาน พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร และพรรคไทยรักไทยหลายปี ก่อนจะเดินออกจากพรรค เพราะเห็นว่าแนวทางของพรรคเปลี่ยนไป ล่าสุด หลังจากทักษิณหนีคดีอาญาไปอยู่ลอนดอน ประเทศอังกฤษ มีคนใกล้ชิดอดีตหัวหน้าพรรคไทยรักไทย ติดต่อมายัง ดร.ณรงค์ให้เดินทางไปคุยกับนายใหญ่ที่ลอนดอน แต่ ดร.ณรงค์ปฏิเสธเทียบเชิญอย่างไม่ไยดี เพราะไม่เชื่อว่า คุยแล้วจะเกิดประโยชน์อะไร

"ประชาชาติธุรกิจ" สนทนากับนักเศรษฐศาสตร์การเมืองผู้นี้ ตลอดบ่ายวันอาทิตย์ที่ผ่านมา

ดร.ณรงค์ฟันธงว่า จุดพลาดของคนชื่อทักษิณ มาจาก 3 ปัจจัยหลัก หนึ่ง การประเมินสถานการณ์การเปลี่ยนทางของสังคมการเมืองไทย โดยเฉพาะพลังของชนชั้นกลาง ผิดพลาด สอง มีความเชื่อมั่นตัวเองมากเกินไป สาม ฟังแต่คำยกยอ ปอปั้นของคนแวดล้อม

ช่วงแรกๆ ของการตั้งพรรคไทยรักไทยเป็นโหมดของการช่วงชิงอำนาจ ทำให้ต้องสามัคคีกับทุกกลุ่ม แต่หลังการเลือกตั้งเป็นโหมดของการรักษาอำนาจ จึงเอาคนที่เล่นเกมอำนาจมาคุมพรรค จากนั้น คนพวกที่เล่นเกมรักษาอำนาจก็รายล้อมพรรค

จึงไม่แปลกที่คนที่ภาพลักษณ์ดีๆ ที่เป็นนักบริหาร ไม่ใช่ผู้เล่นเกมอำนาจ ก็จะค่อยๆ หายไป เช่น ร้อยตำรวจเอกปุระชัย เปี่ยมสมบูรณ์ อาจารย์คณิต ณ นคร หรือ อาจารย์เกษม วัฒนชัย และตามมาด้วยอีกหลายๆ คน

"การเล่นเกมอำนาจต้องใช้เงิน ถึงจุดหนึ่ง ผมเองก็อำลาพรรค ภาพของพรรคไทยรักไทยได้เปลี่ยนไป และค่อยๆ ไหลต่ำลง ยิ่งไม่ระวังก็จะไหลลงต่ำสุด เพราะพวกนี้เชื่อว่า เมื่อมีอำนาจก็จัดการได้ทุกอย่าง ซึ่งผมไม่เห็นด้วย"

"ผมเคยคุยกับคนใกล้ชิดทักษิณซึ่งก็เป็นพวกเพื่อนพ้องน้องพี่ ผมบอกว่าพวกคุณประเมินชนชั้นกลางต่ำไป พวกเขาบอกว่า ชนชั้นกลางมีจำนวนน้อย ไม่มีผลต่อเสียงโหวต"

"ผมบอกว่า ชนชั้นกลางมีน้อยก็จริง แต่พวกนี้เสียงดัง คนพวกนี้เป็นนักคิด นักเขียน ฉะนั้นเมื่อพวกนี้พูดจะมีผลต่อการออกเสียงลงคะแนนของประชาชน"

"พวกเขาไม่เชื่อ ผมก็ออกจากพรรค แล้วพรรคไทยรักไทยก็ชนะการเลือกตั้งปี 2548 แต่ต่อมาไม่นาน ทักษิณก็ถูกชนชั้นกลางขับไล่"

จนมาถึงวันนี้ ทักษิณลี้ภัยไปต่างแดน การเมืองข้างหน้าจะคลี่คลาย หรือ รบแตกหัก ? เป็นคำถามที่คนไทยอยากรู้คำตอบ

แต่สำหรับ ดร.ณรงค์เชื่อว่า ถ้าทักษิณและพวกประเมินว่า เกิดการปะทะ นองเลือดแล้ว ฝ่ายตนเองชนะ เขาจะรุกทางการเมือง แต่ถ้าประเมินแล้ว แพ้ ทักษิณไม่ทำ

เงื่อนไขที่เป็นประโยชน์กับทักษิณก็คือ ถ้ายุบสภา เลือกตั้งเร็ว จะเป็นผลดี

"ถ้าเลือกตั้งภายในกุมภาพันธ์ 2552 ได้ ทักษิณชนะ มีเสียงในสภามากพอ จะมีการแก้ไขกฎหมายรัฐธรรมนูญปี 2550 และกฎหมายลูกตามมาอีกหลายฉบับ แน่นอนว่า กลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยจะต้องขัดขวาง ทักษิณก็พร้อมสู้ ฉะนั้น โอกาสแตกหักมีโอกาสจะเกิดขึ้น"

อีกปัจจัยที่เป็นลบต่อระบบทักษิณและพวก ก็คือ ถ้าการเลือกตั้งยังไม่เกิดในช่วง 6 เดือน และพวกพันธมิตรประชาชนเพื่อประธิปไตย ทำงานต่อเนื่อง คนจะตื่นตัวมากขึ้น พรรคของทักษิณอาจได้คะแนนไม่ถึง 200 เสียง ตัวเลขอย่างนี้ต้องคิดหนักแล้ว ถ้าจะรุกทางการเมืองต่อไป

ถ้าเป็นแบบนี้ ทักษิณอาจไม่กลับเมืองไทยอีกนาน เพราะกลับมาก็ติดคุก

ประชาชาติฯถามว่า ในช่วงหลัง คนใกล้ชิดทักษิณพยายามเปรียบเทียบ ทักษิณ กับ ดร.ปรีดี พนมยงค์ อดีตนายกรัฐมนตรี และอาจารย์ป๋วย อึ๊งภากรณ์ อธิการบดี ม.ธรรมศาสตร์ ในวาทกรรมที่ว่า คนดี...เมืองไทยไม่ต้องการ

ในประเด็นนี้ ดร.ณรงค์ตอบแบบฟันธงว่า อย่าเอาทักษิณไปเปรียบเทียบกับท่านทั้งสองอย่างเด็ดขาด

ประการแรก คนอย่างอาจารย์ป๋วย อาจารย์ปรีดี เป็นนักบริหาร ไม่ใช่นักธุรกิจ จึงไม่มีผลประโยชน์พัวพันเหมือนกับทักษิณและครอบครัวที่มีธุรกิจสัมปทานกับรัฐ ฉะนั้น เมื่อคนอย่างอาจารย์ปรีดีหรืออาจารย์ป๋วย ตัดสินใจอะไรลงไปเชิงนโยบาย คนก็เชื่อว่า เพราะไม่มีผลประโยชน์ทับซ้อน แต่ทักษิณเป็นมหาเศรษฐีระดับโลก มีผลประโยชน์ทางธุรกิจมากมาย

ประการที่สอง ลูกน้องของอาจารย์ปรีดี หรืออาจารย์ป๋วย ไม่มีใครเลวทราม แต่คนใกล้ชิดทักษิณ คนในสังคมย่อมรู้ดีว่า คนพวกนี้เป็นอย่างไร ?

ประการที่สาม คุณค่าของอาจารย์ปรีดีและอาจารย์ป๋วยต่อสังคมไทย มีมากกว่าทักษิณอย่างเทียบกันไม่ได้

อาจารย์ปรีดี เป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.2475 เป็นเสรีไทย เป็นผู้แก้ไขสนธิสัญญาที่ไทยเสียเปรียบ ต่างชาติ และเป็นผู้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ขณะที่อาจารย์ป๋วยเป็นผู้กอบกู้ระบบสถาบันการเงิน เป็นผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย

แล้ว ทักษิณ ทำอะไรให้กับบ้านเมืองบ้าง ...ผมนึกไม่ออก

หากเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ทางการเมืองก็ไม่ใกล้เคียงกันแม้แต่น้อย อาจารย์ปรีดีต้องออกจากประเทศไทย จากการช่วงชิงอำนาจรัฐ ในหมู่ผู้มีอำนาจด้วยกันเอง หรือ กรณีอาจารย์ป๋วย ก็ถูกขบวนการขวาจัด...เล่นงาน

แต่กรณีทักษิณ ไม่ใช่...เหตุที่ต้องไปอยู่ต่างแดน เพราะพ่ายแพ้ชนชั้นกลางและการเมืองภาคประชาชน