เหตุแห่ง ผู้คนหลงไหลในตัวนายกรัฐมนตรี เกิดจาก
1) การให้ประโยชน์ส่วนตนแก่ผู้คน เช่น งาน ตำแหน่งงาน เงิน ทรัพย์สิน ทัวร์นกขมิ้น ไม่ได้ใช้เงินส่วนตัว แต่นำเงินจากกองสลากฯไปแจกชุมชน ตามตำบลหรืออำเภอต่างๆ ใช้อย่างขาดความรับผิดชอบ ตำแหน่งกรรมการในองค์กรต่างๆ รวมทั้งรัฐวิสาหกิจ ถูกแจกแหลก ทั้งแจกทั้งแถม บางคนได้มากกว่า 5 ตำแหน่ง
2) รายการนายกพบประชาชนทุกเช้าวันเสาร์ คนพูดมีตำแหน่งนายรัฐมนตรี ฐานะมั่งคั่ง และเป็นดอกเตอร์ เป็นการพูดแบบหาเสียง มีวาทะศิลป์ของการพูด ส่งผลให้คนทุกระดับชั้นทั่วประเทศหลงไหล
3) ชำนาญในการตลาด ใช้สื่อสร้างกระแสและสร้างภาพ ให้เห็นว่ามีผู้คนจำนวนมากสนับสนุนตน เช่นใช้เงินงบประมาณ 94 ล้านบาท ให้ทุกอบต.ทั่วประเทศ เกณฑ์คนมาชุมนุมที่วัดธรรมกายกว่า 8 หมื่นคน
4) ผู้คนทั่วไป ทุกระดับชั้น ตั้งแต่ระดับชาวบ้าน ถึงระดับปริญญาเอก "ขาด ข้อมูล ความรู้ ความเข้าใจ ทางด้านเศรษฐกิจ" ยากที่จะเข้าใจในเรื่องที่นายกรัฐมนตรีนำเสนอ จึงเชื่ออย่างเดียว เชื่อมากกว่าจะเข้าใจ เชื่อกระทั่งหลงไหล
5) ตัวผู้พูด มีกิเลสส่วนตนสูง ทะเยอทะยาน เห็นแก่ตัว ทำการณ์แบบขาดความละอายแก่ใจ ไม่มีน้ำใจนักกีฬา เอารัดเอาเปรียบฝ่ายตรงกันข้าม เอารัดเอาเปรียบประเทศชาติประชาชน เอารัดเอาเปรียบคนใกล้ชิด ทำให้คนใกล้ชิดไม่มีความเป็นอิสระ ต้องตามแห่แหน ขอแบ่งเศษทรัพย์จากตนตลอดเวลา
http://www.oknation.net/blog/indexthai/2008/05/29/entry-1เห็นด้วย หรือไม่เห็นด้วย หรือไม่
เพราะอะไร 
