ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
24-04-2024, 22:43
378,182 กระทู้ ใน 21,926 หัวข้อ โดย 9,412 สมาชิก
สมาชิกล่าสุด: MAN4U
ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)  |  ทั่วไป  |  สภากาแฟ  |  อย่าเป็น..อย่างที่กำลังจะเป็น โดย เปลวสีเงิน 0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
หน้า: [1]
อย่าเป็น..อย่างที่กำลังจะเป็น โดย เปลวสีเงิน  (อ่าน 1049 ครั้ง)
O_envi
ขาประจำ
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 495



« เมื่อ: 09-06-2006, 12:43 »

เปลวสีเงิน
คนปลายซอย


9 มิถุนายน 2549    กองบรรณาธิการ

อย่าเป็น..อย่างที่กำลังจะเป็น


วันนี้-มีข้อมูลเกี่ยวกับประเทศหนึ่งที่ "คุณชูเกียรติ  ชูโต" รวบรวมส่งมาให้ผม
 ทุกอย่างมัน "ใกล้เคียง" กันเหลือเกิน  ต้องอ่านครับ  
เพื่อจะได้ตัดสินใจกันว่าเราจะเป็นอย่างที่เราเคยเป็น  และเป็นอยู่ก่อนหน้านี้  
หรือว่าอยากจะเป็น อย่างที่กำลังถูกนโยบาย "ประชานิยม" ทำให้เป็น?

-ประเทศอาร์เจนตินา   ตั้งอยู่ในทวีปอเมริกาใต้   มีพื้นที่ใหญ่ประมาณ   ๕  
เท่าของประเทศไทย  ปลูกพืชได้ทุกประเภท  พื้นที่ครอบคลุมตั้งแต่เขตร้อนไปจนถึงเขตหนาว  
เฉพาะที่ราบมีชื่อ  PAMPAS ก็ใหญ่กว่าประเทศไทยถึง  ๑.๕ เท่า มีความอุดมสมบูรณ์มาก เหมาะสำหรับเกษตรกรรมและการเลี้ยงสัตว์   นอกจากนี้อาร์เจนตินายังมีน้ำตกขนาดใหญ่ใช้ผลิตกระแสไฟฟ้า
รวมทั้งมีแร่ธาตุ น้ำมัน และก๊าซธรรมชาติ

-อาร์เจนตินาปัจจุบันมีพลเมือง   ๓๗  ล้านคน  ได้เอกราชตอนต้นกรุงรัตนโกสินทร์  
และใช้รัฐธรรมนูญตามแนวสหรัฐเมื่อ  พ.ศ. ๒๓๙๖ (สมัย ร.๔)
ในขณะที่ประเทศไทยเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อ พ.ศ. ๒๔๗๕

-ระหว่างสงครามโลกครั้งที่   ๑  อาร์เจนตินาไม่ได้เข้าร่วมสงคราม  
จึงไม่ถูกกระทบกระเทือนและมีการขยายตัวทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว  
รายได้ต่อหัวของประชากรสูงกว่าสเปน   อิตาลี  สวีเดน  และสวิส  กรุงบัวโนสไอเรส
 รุ่งเรือง และหรูหราคล้ายนครนิวยอร์ก และปารีส

-หลังสงครามโลกครั้งที่   ๒   นักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษชื่อ  โคลิน คลาร์ก  
ได้ทำนายว่าอาร์เจนตินาจะเจริญรุ่งเรืองเป็นที่   ๒   ของโลก  รองจากสหรัฐเท่านั้น
 เพราะอาร์เจนตินามีองค์ประกอบที่ดีเยี่ยม  คือ  ความอุดมสมบูรณ์  ทรัพยากรธรรมชาติมากมาย  
ภูมิอากาศที่ดี  ตลอดจนประชาชนไม่มีความขัดแย้งทางเชื้อชาติ

อย่างไรก็ตาม  เวลาได้พิสูจน์ว่า  โคลิน  คลาร์ก  ทำนายผิดอย่างสิ้นเชิง
เพราะเขาลืมพิจารณาปัจจัยสำคัญประการหนึ่งในการพัฒนา...นิสัยใจคอ    ค่านิยม
และคุณภาพของประชากร

-เวลาอันยาวนานได้ยืนยันให้เห็นถึงนิสัยใจคอ   ค่านิยม  และคุณภาพของชาวอาร์เจนตินา ดังนี้
๐   ผลิตได้ระดับต่ำเหมือนประเทศกำลังพัฒนาทั่วไป  แต่ประชากรรักความสนุกสนาน  
และบริโภคตามแบบชาวนิวยอร์กและปารีส   สรุปได้ว่า   Monkeys   see, monkeys do
 หรือลิงเห็นคนทำอะไรก็ทำตามบ้าง โดยไม่คำนึงถึงสถานภาพตนเอง

๐  การออมต่ำ   และต้องกู้หนี้ยืมสิน  หรือหวังเงินทุนจากต่างประเทศ  พึ่งตัวเองไม่ได้

๐ ขี้เกียจและอ่อนแอ  เพราะประเทศมีความอุดมสมบูรณ์  
และเคยชินกับการได้รับความช่วยเหลือและของฟรีจากนโยบาย   "ประชานิยม"  
ของรัฐบาลส่วนใหญ่ที่ขึ้นมาบริหารประเทศ

๐ ขี้โกงจนเป็นิสัย   มีการฉ้อราษฎร์บังหลวง  การโกงการเลือกตั้ง  
และฉ้อฉลต่างๆ ตลอดจนการหลีกเลี่ยงภาษีของคนทุกกลุ่ม

๐ เห็นแก่ตัวมากกว่าส่วนรวม เล่นพรรคเล่นพวก และแตกความสามัคคี

๐  ทหารและพลเรือน  รวมทั้งทหารด้วยกันเอง  ต่างแย่งชิงอำนาจกัน
โดยผ่านการปฏิวัติซ้ำซากเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง  
ซึ่งไม่เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาประเทศแต่อย่างใด

๐ ไม่เห็นความสำคัญของการพัฒนาเทคโนโลยีซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของความเจริญ

๐ อวดดี   เย่อหยิ่ง  ถือว่าประเทศมีความอุดมสมบูรณ์  และมีทรัพยากรมากมาย
ไม่ตระหนักถึงจุดอ่อนของตนเอง และไม่แก้ไข

-ตั้งแต่ได้รับอิสรภาพเป็นต้นมา  ทหารและพลเรือนต่างผลัดกันครองอำนาจ
 และรัฐบาลส่วนใหญ่บริหารประเทศอย่างไม่มีประสิทธิภาพ   แต่พยายามอยู่ในอำนาจนานๆ
โดยการ  ซื้อใจ  และความนิยมของประชาชน  และผู้สนับสนุนผ่านนโยบายประชานิยม  
ซึ่งอาจให้ผลดีในระยะสั้น แต่สร้างปัญหาในระยะยาว นโยบายดังกล่าวมีเช่น

๐  สร้างความเจริญแบบศูนย์กลางเดียว  คือกรุง "บัวโนสไอเรส" (เหมือนประเทศไทย)
จนในปัจจุบันมีคนอพยพไปอยู่ถึงประมาณ   ๑๔  ล้านคน หรือร้อยละ  ๕๐  
ของประชากรทั้งหมด  และสร้างปัญหาชุมชนแออัด  แหล่งเสื่อมโทรม เช่น ซ่องโสเภณี ฯลฯ

๐  ส่งเสริมการผลิตเพื่อทดแทนการนำเข้าโดยการตั้งกำแพงภาษี   ผลคือ
การผลิตภายในประเทศไม่มีประสิทธิภาพ  และก็ยังต้องนำเข้าเครื่องจักรและวัตถุดิบอยู่ดี

๐  ส่งเสริมการเกษตรเป็นหลัก  เพราะผู้มีอำนาจส่วนใหญ่เป็นเจ้าของที่ดิน
ร่ำรวยมาจากเกษตรกรรมและการเลี้ยงสัตว์  ในขณะเดียวกันผลิตผลการเกษตร
ต้องพึ่งดินฟ้าอากาศ และถูกกีดกันจากผู้ซื้อตลอดเวลา

-ให้เงินสนับสนุนการศึกษา, ห้ามขึ้นราคาสินค้า, เพิ่มจำนวนข้าราชการและขึ้นเงินเดือน,
เอาใจกรรมกร, แจกของคนจน, ลดภาษี, ตั้งรัฐวิสาหกิจ
และส่งพรรคพวกเข้าไปบริหารหาประโยชน์

ผลคือ  ประชาชนคนกลุ่มต่างๆ อ่อนแอ  เพราะเคยชินกับการได้รับความช่วยเหลือ  
ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย  และพยายามร้องขอเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ  ในที่สุด
รัฐบาลก็ประสบปัญหางบประมาณขาดดุล  ต้องนำเงินทุนสำรองของประเทศออกใช้  
ต้องพิมพ์ธนบัตรเพิ่ม ซึ่งทำให้เงินเฟ้อและต้องกู้เงินจากต่างประเทศ

อาร์เจนตินาประสบหายนะทางเศรษฐกิจทั้งหมด   ๕  ครั้ง
และต้องกู้เงินจาก IMF ๓ ครั้ง ครั้งสุดท้ายเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๑ ยิ่งนาน
หนี้ต่างประเทศยิ่งมาก

อารเจนตินา  ในปัจจุบัน  น่าจะเรียกว่าเป็น "มรดกโลก" เพราะประเทศและกิจการต่างๆ
กลายเป็นทรัพย์สินของต่างชาติสารพัดสัญชาติไปแล้ว คือ

๐ น้ำประปา  ซึ่งเคยเป็นรัฐวิสาหกิจ  ได้ถูกแปรรูปหรือขายทุกเมือง (คล้ายฟิลิปปินส์)
 เฉพาะในกรุงบัวโนสไอเรส  ถูกขายให้บริษัทอังกฤษ  และฝรั่งเศส ราคาน้ำประปาในเมืองหลวงแห่งนี้แพงกว่ายุโรป  ไม่มีใครให้น้ำกินฟรีๆ  การเดินทางกันเป็นหมู่คณะต้องตกลงกันก่อนว่า ใครจะจ่ายค่าน้ำดื่ม

๐  ไม่มีถนนแม้แต่สายเดียวเหลือเป็นของรัฐ  ถนนใน  ๒๓  จังหวัด  
และ ๑ เขตการปกครองเป็นของประเทศอื่นหมด   เช่น  สเปน  ฝรั่งเศส เยอรมนี ฯลฯ
 มีการเก็บเงินค่าผ่านทางทุกสาย คนจนไม่มีปัญญาเดินทาง

๐ สถานีโทรทัศน์  หนังสือพิมพ์ฉบับเก่าแก่กว่าร้อยปี บริษัทผลิตเหล็กกล้า
และแม้แต่โรงเรียนชั้นดีก็ถูกขาย  ฝรั่งซื้อเอาไว้สร้างภาพและล้างสมองประชาชนในระยะยาว

๐ สายการบิน เป็นของสเปน ขณะที่ไฟฟ้าเป็นของฝรั่งเศส สเปน และสหรัฐ ค่าไฟฟ้าแพงมาก  
ทั้งที่การผลิตไฟฟ้าประมาณร้อยละ  ๕๐ ใช้กำลังน้ำตกซึ่งมีอยู่มากในประเทศ

๐ น้ำมันและก๊าซธรรมชาติ เป็นของอิตาลี สเปน แคนาดา และอังกฤษ

๐  กิจการค้าส่งและค้าปลีก  เป็นของต่างชาติเกือบทั้งหมด  มีกว่า ๕๐๐ แห่ง
ร้านค้าปลีกของชาวพื้นเมืองเหลือน้อยเต็มที  
ซึ่งเท่ากับเศรษฐกิจของประเทศถูกครอบงำโดยต่างชาติ และกำไรก็ถูกส่งกลับประเทศต้นกำเนิด

๐ ที่ดินร้อยละประมาณ   ๕๐  เป็นของต่างชาติ  
และประเทศสหรัฐได้ซื้อที่ดินประมาณ   ๑ ล้านเอเคอร์ (เอเคอร์ละ ๒.๕ ไร่) เพื่อปลูกพืชตัดต่อพันธุกรรมหรือ GMO   โดยไม่สนใจว่าพืชดังกล่าวจะแพร่พันธุ์ไปครอบงำพืชท้องถิ่นหรือไม่ และเพียงใด

๐ เนื้อวัวและน้ำผึ้ง  ซึ่งเป็นสินค้าส่งออกสำคัญ ถูกกีดกันจากสหรัฐ และประเทศยุโรป
 เด็กในวัยเรียน ๑.๒ ล้านคนไม่ได้เรียนหนังสือ เพราะถูก IMF สั่งให้ตัดงบประมาณ
เรียกว่ายึดครองแล้วยังเหยียบให้จมดินด้วย

-ประเทศอาร์เจนตินา   ไม่มีการเรียนประวัติศาสตร์  เด็กและเยาวชนไม่รู้จัก   และไม่ภูมิใจในรากเหง้าของตนเอง   ประชาชนถูกสลายความมีชาตินิยมและถูกปั่นหัวโดยสื่อทุกชนิดให้หลงไหลในวัฒนธรรมบริโภคนิยม

ไม่สนใจไยดีในชาติ  ไม่เคยมีหนังสือหรือละครที่แสดงถึงการสร้างตัว มีแต่น้ำเน่าประเภท
แม่ผัวตบลูกสะใภ้ หรือเจ้าชายรักกับสาวยาจก (เหมือนประเทศไทย)
ประชาชนอายที่จะเป็นคนอาร์เจนตินา   เมื่อถูกถามต่างบอกว่าตนมีเชื่อสายสเปน  
อิตาลี  ฯลฯ  ความรักและความภูมิใจในชาติหมดไปจนถึงครูโรงเรียน  ใช้ธงชาติเช็ดโต๊ะ
และบอกว่าไม่รู้จะซักไปทำไม?

-การเมืองการปกครอง   ถูกแทรกแซงและผลักดันโดยสหรัฐมานานแล้ว
 มีการปั้นและสนับสนุนนักการเมืองที่นิยมสหรัฐให้เข้ารับตำแหน่ง  
จะได้หันซ้าย-หันขวาตามความต้องการสหรัฐ (เหมือนประเทศไทย!?!)

-นักการเมือง (ประธานาธิบดี) ที่แปรรูปรัฐวิสาหกิจ (ขายให้ต่างชาติหรือนำเข้าตลาดหลักทรัพย์)
หอบเงินค่าคอมมิชชั่นก้อนมหึมาไปอยู่ต่างประเทศพร้อมภรรยาสาวคนใหม่

-อาชีพส่วนใหญ่ของคนอาร์เจนตินา คือ

๐  เกษตรกรรายย่อย   ซึ่งไม่ยอมขายที่ดินของตน  ส่วนรายใหญ่ทำโดยบริษัทข้ามชาติ   ซึ่งได้ที่ดินอุดมสมบูรณ์  และแรงงานชาวอาร์เจนตินาผลิตสินค้าราคาถูกส่งกลับไปป้อนประเทศของตนด้วยราคาแพงซึ่งทำให้ได้กำไรมาก

๐ ลูกจ้างบริษัทต่างชาติ

นี่คือประเทศที่ประชาชนขาดความรักชาติ   และความสามัคคีเหมือน..ประเทศไทย.
บันทึกการเข้า

The change musts come one by one.It has to start with you
cha_srt
ขาประจำ
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 276



« ตอบ #1 เมื่อ: 09-06-2006, 14:57 »

สรุปตอนท้าย "นี่คือประเทศที่ประชาชนขาดความรักชาติ   และความสามัคคีเหมือน..ประเทศไทย."

ผมว่าไม่เหมือนกันนะครับ มีหลายอย่างที่ประเทศไทยยังมีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ
ในความรักชาิติและความสามัคคี อาจะมีบางช่วงบางเวลาที่มีบางกลุ่ม บางคน
ขาดสิ่งเหล่านี้ไปบ้าง แต่ก็มีอีกหลายกลุ่มที่รวมกันอยู่เผื่อคอยเตือนสติคนกลุ่มนั้น

ลองมองผ่านทางทีวี วันนี้ซิ ว่าเหมือนหรือต่างกันเช่นไร
บันทึกการเข้า
นายเบียร์
ขาประจำขั้น 2
******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 997



« ตอบ #2 เมื่อ: 09-06-2006, 16:35 »

อ่านแล้วคุ้นๆหลายอย่างแต่ก็ยังไม่ทุกอย่างหรอกครับ คนไทยอ่อนเหลวนอกแต่แข็งในแถมยังมีสิ่งยึดเหนี่ยวที่ได้ผลอยู่หลายอย่าง แต่ถ้าปล่อยต่อไปเรื่อยๆก็น่ากลัวเหมือนกัน
บันทึกการเข้า

Wadoiji
ขาประจำขั้น 2
******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 801


รักษ์ประชาธิปัตย์


เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 09-06-2006, 17:38 »

แล้วถ้าสิ่งยึดเหนี่ยวหายไปล่ะ?

ถ้าคิดจะทำลายหรือครอบงำไทย ทำลายสิ่งยึดเหนี่ยวนี่แหละ ดีที่สุด...
บันทึกการเข้า

HILTON (ปาล์มาลี)
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,310



« ตอบ #4 เมื่อ: 09-06-2006, 17:48 »

มันจะเรียกเป็นประเทศได้อย่างไร  ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย
บันทึกการเข้า
จูล่ง_j
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,901



« ตอบ #5 เมื่อ: 09-06-2006, 17:49 »

ผมคิดว่า ไทยเหมือนอาเจน แค่ 20-30% เท่านั้นแหละ

ถ้าแย่ถึงขนาด ถนน กลายเป็นของต่างชาติล่ะก็ เศร้าจริงๆ
บันทึกการเข้า

O_envi
ขาประจำ
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 495



« ตอบ #6 เมื่อ: 09-06-2006, 18:08 »

ผมอ่านแล้วอย่างเดียวครับที่ไม่เหมือน
ไทยเตะบอลไม่เก่ง  Mr. Green
บันทึกการเข้า

The change musts come one by one.It has to start with you
AsianNeocon
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 3,277


中華萬歲﹗ LONG LIVE CHINA!


เว็บไซต์
« ตอบ #7 เมื่อ: 10-06-2006, 00:06 »

คุณเปลว สีเงิน สรุปได้ดี แต่จะเอาละเอียดต้องของ ดร.ไสว บุญมา ออกมานานแล้ว อ่านเข้าใจง่าย แบ่งโครงสร้างเนื้อหาดี

http://www.nationbook.com/product_detail.asp?product_id=NP-047
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
    กระโดดไป: