แสงสีทอง แห่งความหวัง กำลังสาดส่องกัมพูชา
ตื่นเช้ามาอ่านข่าว แกล้มกาแฟลาว ผสมน้ำผึ้งไทย ชงแบบเวียดนาม พูดถึงเรื่องกัมพูชา
สองปีที่ผ่านมาข้าน้อยมีโอกาสเดินทางเข้าออกประเทศเพื่อนบ้านบ่อยครั้ง โดยเฉพาะกัมพูชา เลยได้อ่าน ได้ยิน ได้เห็น ได้ฟัง
ได้สัมผัสเรื่องราวของประเทศเพื่อนบ้านมากขึ้น
ที่สำคัญคือมีความรู้สึกผูกพันกันในฐานะมนุษย์ร่วมโลก
เคยซื้อ VCD เกี่ยวกับกัมพูชา มาดูเพื่อศึกษา โดยเฉพาะเรื่องกัมพูชา เมื่อปี 1965 ก่อนที่จะถูกปกครองโดยเขมรแดง
ว่ากันว่า หากไม่เกิดสงครามกลางเมืองครั้งนั้น ราชอาณาจักรไทย คงมีประเทศเพื่อนบ้านที่เจริญรุ่งเรืองเช่นเดียวกับมาเลเซียและสิงคโปร์
ย้อนอดีตกลับไป บริเวณที่เป็นกัมพูชาปัจจุบัน นักวิชาการจำนวนไม่น้อย ยกให้เมืองเสียมเรียบของกัมพูชาหรือเสียมราฐของไทย
ยิ่งใหญ่เทียบเท่านครลอสแองเจลิสหรือเมืองใหญ่ของโลกในอดีต
และเป็นหนึ่งในความยิ่งใหญ่ของประวัติศาสตร์ที่หลงเหลืออดีตมาให้เห็นในปัจจุบัน
คนส่วนใหญ่ไม่อาจปฏิเสธ
กัมพูชาเป็นประเทศเดียวในโลก ที่พระมหากษัตริย์สละราชบัลลังก์ให้พระราชบิดาขึ้นครองราชย์
ความเหนือชั้นด้านการทูตของกัมพูชาในอดีต ยิ่งใหญ่มาก จนสามารถรวมชาติได้ และค่อยๆ ยิ่งใหญ่ขึ้นตามลำดับ
ที่สำคัญคือ ทำเอาประเทศที่คิดว่าตัวเองเหนือกว่า กลายเป็นเด็กประถมทางการทูตไปเลย
ผู้คนในโลกและนายทุนผู้กระหาย เริ่มรับรู้แล้ว กัมพูชามีสินทรัพย์ที่บรรพบุรุษสร้างไว้เมือพันปีที่แล้ว
เอาไว้ให้ลูกหลานได้กอบโกยผลประโยชน์
แม้ในวันนี้ จะเป็นเพียงกลุ่มเล็กๆ ก็ตามเหอะ
อนาคตข้างหน้าก็ไม่แน่ หากผู้นำของประเทศกัมพูชาทำเพื่อประชาชนอย่างแท้จริง
ประชาชนจำนวนเพียง ๑๔ ล้าน กับทรัพยากรมูลค่ามหาศาล
สินทรัพย์ในปัจจุบัน ที่กัมพูชามี ไม่ว่าสินแร่ใต้ดิน ขุมทรัพย์ใต้น้ำ มีมูลค่ามหาศาลเกินกว่าที่คนโลภจะอดใจไหว
นานาอารยประเทศ พร้อมที่จะให้ความร่วมมือทุกเมื่อ หากมีการร้องขอ หรือไม่ก็อาสาไปทำให้ด้วยซ้ำไป
มีหรือจะไม่หวังผลภายหน้า???
ประเทศที่ผ่านความบอบช้ำแห่งสงครามทั้งจากภายในและภายนอกประเทศ
ย่อมรู้ซึ้งถึงบทเรียนแห่งสงครามได้เป็นอย่างดี
ประมวลเหตุการณ์ ณ วันนี้ และในอนาคตกาล
ฤา กัมพูชาจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง จริงๆ
