การยกกรณีตัวอย่างของประเทสเนปาลผมว่ามีนัยยะหลายอย่างที่แตกต่างจากของเรามากนะครับ เช่น
1.ช่วงเวลาที่เกิดการปฏิวัติในนั้นเป็นช่วงเวลาของKองค์น้องที่ ปชช กังขาต่อการขึ้นมารับช่วงต่อของอำนาจและมีพฤติกรรมไม่น่าศรัทธา
2.องค์น้องดำเนินการแทรกแทรงอำนาจยุติธรรมเพื่อตนเองเป็นเหตุให้เกิดความเสื่อมความน่าเชื่อถือ
3.ระบบการเมืองการปกครองของเนปาลอิงกับหลักศาสนาฮินดูมากกว่าพุทธ(ของไทยอิงพุทธมากกว่าพราหมณ์)
การปกครองที่อิงกับพราหมณ์มากกว่าทำให้Kของเขามีสถานะใกล้เคียงกับอำมาตยาธิปไตรที่คอมมิวนิสต์ชูธงต่อต้านสูง ยิ่งใช้อำนาจไปในทางมิชอบยิ่งเข้าทางพวกคอมเหมาเข้าไปใหญ่จุดพริกเปลี่ยนจึงเกิดขึ้นเร็ว
ลองมาดูของเรา(ของไทยอิงพุทธมากกว่าพราหมณ์)ทำให้เรามีนัยยะหลายอย่างที่แตกต่างจากรูปแบบการปกครองสมบูรณาญาสิทธิราชย์ทั่วโลก เพราะแก่นของสังคมวิถีพุทธทำให้Kเป็นยิ่งกว่าสัญลักษณ์ เป็นยิ่งกว่าเจ้านายเหนือหัว และเป็นยิ่งกว่าศูนย์รวมอำนาจ นัยยะตรงนี้หาคำจำกัดความได้ยากแต่ถ้าให้ใกล้เคียงที่สุดก็คือ
"เป็นตัวแทนของคุณธรรมในจิตใจของทุกๆคน"
ขบวนการนี้มีมาตั้งแต่ยุค14ตุลาแล้วผมเชื่อเช่นนั้นเหมือนกันครับ แต่ทำไมมันยังไม่สามารถทำอะไรให้ก้าวหน้ามากกว่าสิ่งที่พวกมันเคยทำ อาจจะเป็นเพราะคำๆนี้ของในหลวงก็ได้ครับ("เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม...") ธรรมราชาเป็นราชาในหมู่ราชา(พวกแถห้ามอ้างว่าพกลมเพราะพวกคุณก็เห็นๆอยู่ว่าพระราชกรณียกิจนั้นมีมากมายขนาดไหน)และเป็นเหนือยิ่งกว่าเทวราชา (นัยยะทางความหมายของศูนย์รวมอำนาจ)เพราะการปฏิเสธธรรมราชาที่พิสูจน์ด้วยกาลเวลาแล้วเท่ากับคุณปฏิเสธคุณธรรมในจิตวิญญาณของตนและเชื่อว่า "คนดีไม่มีอยู่จริงในโลกครับ"
