คนทำความสะอาด

[Thai Lady]

เอาแง่คิดดี ๆ มาฝากค่ะ
ถ้าเคยอ่านแล้ว  ก็ ... อ่านอีกนะคะ  

บทเรียนสำคัญบทแรก - คนทำความสะอาด

เมื่อครั้งที่ฉันเข้าเรียนในวิทยาลัยได้สองเดือน
อาจารย์ให้พวกเราทำแบบทดสอบอันหนึ่ง
ฉันเป็นนักเรียนที่ตั้งใจเรียน
จึงตอบคำถามได้อย่างสบาย จนมาถึงคำถามสุดท้าย

"สุภาพสตรีที่เป็นคนทำความสะอาดโรงเรียนชื่อว่าอะไร?"

ต้องเป็นเรื่องตลกอะไรสักอย่างแน่
ฉันเคยเจอคนทำความสะอาดหลายครั้ง
เธอเป็นคนตัวสูง ผมดำ และอายุกว่า 50
แต่ฉันจะรู้ชื่อเธอได้อย่างไร?
ฉันส่งกระดาษคำตอบ โดยไม่ได้ตอบข้อสุดท้าย
ก่อนหมดคาบเรียน นักศึกษาคนหนึ่งถามว่า
คำถามข้อสุดท้ายจะถูกคิดรวมในคะแนนของผลการเรียนด้วยหรือไม่

"แน่นอน" อาจารย์ตอบ "เมื่อเธอเข้าทำงาน
เธอจะต้องพบกับคนมากมายซึ่งทุกคนมีความสำคัญ
สมควรที่จะได้รับความสนใจและเอาใจใส่
แม้ว่าพวกเธอจะทำได้แค่เพียงยิ้มให้และกล่าวสวัสดีก็ตาม"

ฉันไม่เคยลืมบทเรียนนั้นเลย
และได้รู้ว่าชื่อของสตรีคนนั้นคือ โดโรธี

[ลูกไทย หลานไทย]

ว่ากันว่า คุณทักษิณเป็นคนที่จำชื่อคนได้แม่น ทักชื่อคนได้ถูกต้องและไม่ถือตัว

อิอิ คนที่เล่าเรื่องก็เลยประทับใจไงครับ

การใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างนี้มีความสำคัญในสังคมครับ แม้ว่าเราจะไม่ได้คิดอะไร แต่กลายเป็นว่าไมตรีที่ยื่นให้เล็กๆน้อยๆอย่างนี้ก็ส่งผลดีกลับให้กับคนมอบคนแรก

บางทีในแง่ของธุรกิจก็เป็นสิ่งที่จำเป็น 

[(ก้อนหิน) ละเมอ]

เป็นผม....
ถึงถามชื่อ ไม่นานก็ลืม เพราะความจำไม่ดี