ทำไมต้องไปฟังข้อมูลข่าวสารของคนกรุงเทพที่ไฮปาร์คกลางถนนด้วยครับ ทำไมไม่เคยมีใครมาถามคนศรีสะเกษเจ้าของพื้นที่ ที่อยู่กันมานับร้อยปี แต่ต้องได้รื้อบ้านหนีอพยพจากบ้านตนเองถอยร้นเข้าในดินแดนไทนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คนจังหวัดอื่นพูดไงก็พูดได้ครับ ไม่ยอมเสียดินแดนตารางนิ้วเดียวก็พูดได้ แต่ทุกคนทราบไหมว่า ทางขึ้นเขาพระวิหาร เขมรมันวางกับระเบิดเต็มไปหมด ชาวบ้านชาวศรีสะเกษทำอะไรก้ไม่ได้ แจ้งไปหน่วยงานทหาร รัฐบาลก้สั่งเจรจา อย่างเดียว เขมรมันถืออาวุธรุกมาเรื่อยๆ แต่รัฐบาลไทยเจรจาให้ถอยออกไป แล้วเมื่อไหร่มันจะไปละครับ เวลาทหารเขมรมันมาที่ชาวศรีสะเกษ ต้องหาข้าวหาปลาให้มันกิน แล้วมีใครช่วยแก้ปัญหาให้ชาวบ้านในพรมแดนได้บ้างครับ
ทหารไทยยุคนี้รบแพ้คอมมิวนิตย์จนเกิด"ผู้ร่วมพัฒนาชาติไทย" รบแพ้ประเทศลาว ในศึกบ้านร่มเกล้า ที่กองทัพไทยต้องถอยออกมา 10 กิโล แก้ปัญหา 3 จังหวัดภาคใต้ ยังไม่ได้ จนล่าสุด ปล่อยให้ชาวเขมรมายึดทางขึ้นเขาพระวิหารอีกครั้ง เนื้อเพลงชาติที่บอกว่า "ไทยนี้รักสงบ แต่ก็รบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่" ไม่รู้ว่ามันหายไปไหนหมด
นี่คือความรู้สึกของชาวศรีสะเกษ
อยู่ในบ้านเฉยๆ...หน้าคอมพ์ก็ไม่มีใครรู้หรอกคะว่าเกิดอะไรขึ้น
ต้องออกมาเคลื่อนไหวคะ...คนท้องถิ่นมีปัญหาอะไรยังไงต้องรวมตัวกันเคลื่อนไหวคะ
อย่าหวังให้ใครมาช่วยเลยคะ...กับรัฐบาลแบบนี้
คุณต้องช่วยตัวเองก่อน
ป.ล.วันที่ถูกขึ้นทะเบียนวันแรก ก็เห็นทีวีหลายช่องไปสัมภาษณ์ชาวบ้านที่อยู่ที่นั้นทั้ง TPBS และ NBT
และแถมไปถามวัยรุ่นที่อยู่ที่ตลาดวัยรุ่นคนนั้นตอบว่า "ไม่เห็นจะเดือดร้อนอะไรเลยดีซะอีก..."
