ตอกฝาโลง

[kara - kasung]

  เข้ามาช่วย คนละมือ คนละไม้
ช่วยฝังหาม ศพให้ ผีตายโหง
หยิบตะปู คนละดอก ตอกฝาโลง
ยกโขยง ตายหมู่  ดูน่ากลัว
 วันที่แปด กรกฎา โลกาวินาศ
สายฟ้าฟาด เปรี้ยงปร้าง ลงกลางหัว
ศพแล้ว ศพเล่า เข้าเนียนัว
คนช้าชั่ว ชอกช้ำ ใช้กรรมเวร
 ศพที่หนึ่ง นพดล คนหัวเถิก
ไล่ไม่เลิก เบิกกะโหลก โรคเขมร
เขาปราสาท พระวิหาร ท่านประเคน
จึงต้องเซ่้น  ศพสังเวย เขยแขมร์
 มาพานพบ ศพที่สอง นั้นพองอืด
น้ำลายยืด น้ำเลือดย้อย เป็นร้อยแผล
เป็นศพ ยุทธ ตู้เย็น เช่นดวงแด
คนชอบแถ แถกดิ้น จนสิ้นใจ
 ศพสุดท้าย รายนี้ พี่ไอ้ตุ๊
มัีนบวมฉุ เน่าเหม็น เป็นนิสัย
ชื่อเป็ดเหลิม เหิมหาว ดาวเทียมไทย
แผ่นดินสูง ขึ้นไซร้ ได้จรรโลง
  เข้ามาช่วย คนละไม้ คนละมือ
ช่วยกันรื้อ ช่วยกันฝัง  ทั้งโขยง
หยิบตะปู คนละดอก ตอกฝาโลง
ศพตายโหง ....อนาถจัง ทั้ง ครม.

[NN]

ไม้ใหญ่ในเมืองไทย
ลงเลื่อยไหลไล่เป็นแผ่น
ขัดเกลาเป็นแผ่นแบน
ตีตอกแน่นเป็นแผ่นฝา

หยิบแผ่นที่หนาหนุน
มาค้ำดุลตามราคา
หยิบหมุดมาตีตรา
เข้ามุมเฟี้ยมเป็นเหลี่ยมทรง

ใบแดงมาเรียงไว้
ใบเหลืองใช้เป็นใบส่ง
ศพผีที่ในโลง
ผูกมัดร้อยร่วมเรียงกัน

ศพใหญ่ลงไปก่อน
ศพ"สุนทร"ตัวใหญ่นั้น
เรียงต่อลงเร็วพลัน
"นพดัน"สันดานโจร

ศพ"ทรัพย์"สะสมยา
ตั้งเตรียมท่าบนถนน
เรียงนับด้วยอดทน
อีก 30 กรรมการ

เตรียมหมายกำชับกำกับโลง ถ่วงด้วยหินโบราณจากเขมร ผ้าธงฟ้าเตรียมคลุม