ฝากไว้ในแผ่นดิน

[วาโย]

                                                                 ปุถุชนแสวงสุขเพื่อ           กลับทุกข์
                                                              ยามทุกข์ทนปล้ำปลุก           สุขฟื้น
                                                              เวียนวงว่ายวังคุก                ไป่รู้       
                                                              วันว่างจาก วัฏเวิ้ง                สุดสิ้น  สงสาร

                                                                 สาธุชนทนก่อเกื้อ              กรรมดี
                                                              ใจฝ่อเพราะชีวี                     ขื่นข้น
                                                              รสฝาดใช่จักมี                     ธุระโทษ                                           
                                                              ต้นขมแต่ผลไซร้                  บ่มหวาน  ลืมตาล

                                                                                                                               
                         

[วาโย]

                                                               ยามมีมีมากล้น                คณนา                                       
                                                            สุขจากทรัพย์นานา             ไป่คิด
                                                            สินนั้นตนได้มา                   หาใช่   สุจริต             
                                                            สุขมากก่อทุกข์เร้า              เร่งร้อย  พันทวี

                                                                มีทรัพย์อาจเสื่อมทรัพย์      สูญสิ้น
                                                            มากยศพลันยศผิน                พรากเพี้ยน
                                                            คำยอกับคำฉิน                    สุขทุกข์   โลกธรรม                 
                                                            เกิดและกลับกลาย                เฉกเช่น   อนิจจัง         

                                                                                                                                  ปล.ยกให้เหลี่ยมครับ             
 

[วาโย]

                                            หนึ่งชีวิต มีหนึ่งใจ ต้านแรงลม
                                        หนึ่งขื่นขม จมหาย มลายฝัน
                                        ตาหนึ่งคู่ ดูเปล่า เศร้าชีวัน
                                        อีกหนึ่งฝัน อีกไกล ไม่เห็นทาง
                                            สองมือนี้ เคยโอบ เคยอุ้มกอด
                                        ประคองสอด ประสานเสียง ประสมสาร
                                        เคยวาดฝัน หวังฝากชื่อ เป็นตำนาน
                                        ให้โลกขาน ชื่อคนขม ว่าคมคน
                                            เลิกแล้วหน่อ วิ่งห้อ ตามฟองฝัน
                                        เลิกจะหวัง ความสำเร็จ เช่นคนเฟือ
                                        เหนืออยาก คือหยุด หลุดเพื่อเหลือ
                                        ดั่งสินเกลือ เครือเคล้า เหง้าทะเล
                                            ทุกข์ของชาติ ปลุกประสาท ปลุกความฝัน
                                        ปลุกพลัง ปลุกจริต ให้คิดสู้
                                        ทุกวันนี้ ทุกข์ของไทย เป็นใจชู
                                       หวนคืนสู่ สังเวียนรบ สังวาลวรรณ

                                                                                             
                                                             

[วาโย]

                                              ธุรีชนเสพบาปให้               เห็นหวาน
                                          ผลกรรมยังบ่ราญ                   ไป่ซึ้ง
                                          ยามใดบาปเบียนบาน              ใจเบิก
                                          ร้อนยิ่งร้ายกว่าเชื้อ                 ไฟนรก  นรกานต์

                   ปล.ยกให้เหลี่ยมอีกครั้งครับ หวังว่าแฟนคลับเหลี่ยมจะเอื้อเฟื้อส่งให้เขาอ่านด้วย

[pattapun]

ขอร่วมแรงอธิษฐานวิงวอนขอพระเจ้าช่วยให้ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ สงบสุข และไม่ต้องสูญเสียชีวิตของคนดีๆๆอีกมากมาย...ขอสดุดีวีรกรรมของผู้กองแคน ร้อยตำรวจเอกธรณิศ ศรีสุขและทหารแนวหน้าทุกคนค่ะ
แด่...วีรบุรูษผู้กล้า
"กูนี้เกิดมาเพื่อชาติ ราชบังลังก์
มึงจงฟัง ความแน่วแน่ ของกูไว้
แม้นกูตาย พวกกูอยู่ สู้ต่อไป
อย่าได้ให้ พวกจั*** มายึดครอง
กูนี้คือ สามพราน รุ่นห้าสี่
พวกกูมี เรื่องราว ให้เล่าขาน
ชื่อของแคน ยังอยู่ อีกยาวนาน
เป็นตำนาน ผู้กล้า... เลือดทาดิน"

[pattapun]

พวกเราชนรุ่นใหม่จะไม่ยอมสูญเสียแผ่นดินเป็นครั้งที่15 อีก...
เราจะไม่ยอมให้ทรราชผู้ใดเอาธงไตรรงค์ออกไปจากแผ่นดินของเรา...
"กูจะสู้แม้รู้ว่า          พวกกูน้อย
สู้ไม่ถอยแม้รู้ว่า        จะดับสลาย
แผ่นดินนี้พ่อกูอยู่       ปู่กูตาย
กูสุดอายหากเสียที   ไพรีครอง"

[วาโย]

                                          กงล้อล้อกงกรรม              หมุนวน                                             
                                       หมุนไปไป่เคยย่น                ละย่อ
                                       กรรมใดใครก่อกง                กรรมกอบ โกยเก็บ
                                       จักเกื้อจักเกิดก้อน               กำสรวล หวนระกำ

                                       
                  ผู้ใดเชื่อว่ากรรมไร้ผล ผู้นั้นจัดว่าเป็นคนประมาท(เช่นเหลี่ยมเป็นต้น)

[วาโย]

 เบื่อระบบจริงๆครับ

                                                                   ทุนนิยมชมชอบผู้                 แสวงหา
                                                             เสพสินสิ่งนานา                          สุขสิ้น
                                                             สิ่งไหนจักได้มา                          กูกอบ  โกยแน่                                     
                                                             ใครทุกข์ใครมอดม้วย                    หาใช่   กิจกู
 
                                                                    ธรรมนิยมชมชอบผู้               ศึกษา
                                                             เสพบุญกิริยา                             สุขสิ้น
                                                             สินทรัพย์เคยได้มา                       จักให้  โอยทาน
                                                             ใครทุกข์ใครสิ้นไร้                        ยื่นให้  ไมตรี


 

[วาโย]

 อันนี้ยกให้สมุนเหลี่ยมตามคำขอครับ
ปล.ผมแต่งกลอนให้คุณจ๊ะ(แหกเป้า)ตามคำขอแล้วนะครับเชิญทัศนา 
             
                  ถ้าเป็นจันทร์ เจ้าก็จันทร์ ข้างเดือนดับ
             ถ้าจะนับ ดาวก็ดาว คราวสิ้นแสง
             หรือหิ่งห้อย ก็ห้อยเหี่ยว ไร้เรี่ยวแรง
             ริแข่งแสง ขี้อิจฉา หลงบ้าเงา
                 
                  กระดูกเขา กระดูกใคร ใช่แยกออก
             ล้วนบ่งบอก ความเป็นคน เมื่อหนหลัง
             แต่วันนี้ มีแต่เถ้า อนิจจัง
             เตือนคนยัง ให้หยุดคิด หยุดพิจารณา

                   อันตัวเรา ตัวเขา ก็เท่านี้
             ชีพยังมี หรือไม่แน่ แค่สังขาร
             ยามยังอยู่ ประกอบกรรม ตามสันดาน
             ก่อเชื้อผลาญ เผาวิญญาณ รานหัวใจ
 
                  เคยมีดี อะไรไหม ไว้ใช้อวด
            เคยสำรวจ ความเป็นคน ของตนไหม
            เคยมีรัก ไร้รักหรือ ไม่เคยรักใคร
            เคยมองไหม หาคุณธรรม ในอกตน

                    เคยทำดี ทำชั่ว ตัวรู้หมด
             เคยโป้ปด ผกลมไหม ใจรู้สิ้น
             เคยมีรัก หรืออยากรัก จิตประวิง
             เป็นทรัพย์สิน เป็นมรรคา ภพหน้าเทอญ

[วาโย]

 ขออนุญาตเพื่อนสมาชิกเอาความในใจเรื่องนี้มาแปะไว้ในกระทู้ของตัวเองครับ
 ปัญหาเรื่องการบรรจุพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ ผมขอถามพวกที่ต้องการสนับสนุนให้บรรจุตรงๆหนึ่งคำถามนะครับ พวกคุณรู้บ้างไหมว่าการสนับสนุนเช่นนั้นเท่ากับเป็นการละเมิดพุทธวินิจฉัยขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านะครับ ทำไมผมถึงถามเช่นนี้ ก่อนจะตอบขอเล่าพุทธประวัติย่อให้ฟังนิดหนึ่งแล้วกัน
 .....ในพรรษาที่สามขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหลังจากที่ได้บรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เมื่อครั้งนั้นพระพุทธองค์ต้องการประดิษฐานพุทธศาสนาให้มั่นคงลงไปในพื้นแผ่นดินชมพูทวีป พระองค์เลือกที่จะเผยแผ่หลักธรรมคำสอนของท่านที่แคว้นมคธที่มีอำนาจมากที่สุดในเวลานั้นเป็นแห่งแรก แต่ในเวลานั้นพระเจ้าพิมพิสารกษัตริย์ผู้ปกครองกรุงราชคฤห์เมืองหลวงของแคว้นมคธและชาวเมืองส่วนมากนับถือลัทธิบูชาไฟที่มีชฎิล(ฤษี)สามพี่น้องชื่อกัสสปะเป็นเจ้าลัทธิอยู่
การจะการประดิษฐานพุทธศาสนาให้มั่นคงได้นั้นถ้าเป็นศาสดาของศาสนาอื่นๆคงเลือกที่จะปลูกศรัทธาแก่พระเจ้าแผ่นดินของแคว้นนั้นๆก่อนเป็นเรื่องธรรมดาเพราะกษัตริย์ผู้ปกครองเป็นตัวแทนอำนาจทางการเมืองที่ถือสิทธิขาดในเรื่องต่างๆเป็นอาญาสิทธิ แต่พระพุทธองค์มิได้ทำเช่นนั้นกลับเสด็จไปที่สำนักของชฎิล(ฤษี)สามพี่น้องเพื่อโปรดบรรดาเจ้าลัทธิให้ละจากความเห็นผิดก่อน และเมื่อเจ้าลัทธิทั้งสามได้ฟังพระสูตรชื่อ“อาทิตยปริยายสูตร”จากพระโอษฐ์ของพระพุทธองค์แล้วเกิดความเลื่อมใสศรัทธาและขอปวารณาตัวออกบวชเป็นพระภิกษุในพุทธศาสนาพร้อมๆกันกับบรรดาลูกศิษย์นับจำนวนได้1,000คนพอดี ภิกษุสงค์บวชใหม่ทั้งหมดได้เสร็จตามพระพุทธองค์เข้าเมืองไปพร้อมๆกันเป็นขบวนใหญ่ สร้างความตื่นตาตื่นใจและน้อมนำให้เกิดความศรัทธาแก่ชาวเมืองรวมทั้งพระเจ้าพิมพิสารมาก ยิ่งเมื่อทุกคนได้ทราบว่าเจ้าลัทธิที่พวกตนนับถืออยู่ได้กลายเป็นพระภิกษุสงฆ์ในบวรพุทธศาสนาไปจนหมดสิ้นแล้ว ทุกคนจึงยินยอมเปลี่ยนศาสนาพร้อมๆกันทั้งเมือง นับตั้งแต่นั้นมาพุทธศาสนาจึงประดิษฐานได้อย่างมั่นคงในชมพูทวีป....
จากพุทธประวัติที่ยกมาเล่าให้เพื่อนๆอ่านพอจะเข้าใจบ้างไหมครับว่าทำไมผมถึงตั้งคำถามที่ว่า พวกคนที่สนับสนุนรู้บ้างไหมว่าทำเช่นนั้นเท่ากับเป็นการระเมิดพุทธวินิจฉัยขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การนำบวรพุทธศาสนาที่ลุ่มลึกและยิ่งใหญ่ไปผูกอยู่กับอำนาจทางการเมืองและการปกครองของปุถุชนก็เท่ากับเอาทองไปผูกคอกิ้งก่าเพราะคุณค่าของมันจะถูกทำให้แปดเปื้ยน ด้อยค่า บิดเบือนเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนและสุดท้ายถึงการอวสานหายไปจากแผ่นดินในไม่ช้าอย่างแน่นอน สมัยพุทธกาลพระพุทธองค์เลือกแล้วที่จะไม่เอาธรรมของพระองค์ไปไว้ในอำนาจของบุคคลใดบุคคลหนึ่ง(พระเจ้าพิมพิสารเคยอารธนาพระพุทธองค์ไว้แล้วด้วยว่าวันใดที่ทรงได้ดวงตาเห็นธรรมให้มาโปรดตนด้วย)หรือคณะใดคณะหนึ่งแต่เลือกที่จะปลูกศรัทธาแก่ผู้คนทุกผู้ทุกนามหรือปวงชนมากว่า การที่คุณคิดจะบรรจุว่าพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติลงไปในรัฐธรรมนูญก็เท่ากับคุณกำลังส่งเสริมให้เกิดการละเมิดพุทธวินิจฉัยของพระพุทธองค์ด้วยจริงไหมครับ