คอร์รัปชั่นพาให้พังกันหมด...

บทความเทิดพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช ฯ เนื่องในวโรกาสมหามงคล
ทรงครองสิริราชสมบัติ ครบ ๖๐ ปี ประจำวันที่ ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙

ส่วนหนึ่งของบทสัมภาษณ์ ศ.สัญญา ธรรมศักดิ์ จากหนังสือ หนึ่งในโลก จอมกษัตริย์ มหาราชผู้ยิ่งใหญ่
ศ. สัญญา ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ โปรดเกล้าฯ ให้เป็นนายกรัฐมนตรี หลังจากเหตุการณ์ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๖

…. ผมรู้สึกโดยเที่ยงแท้แน่แก่ใจว่า องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปรารถนาอย่างยิ่งที่จะให้เกิดความสงบในบ้านเมือง
โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ไม่ได้ทรงมีความปรารถนาอย่างอื่น นอกจากความสงบให้เกิดขึ้นโดยรวดเร็ว
และสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวของชาติได้โดยรวดเร็ว

ผมจึงได้รับพระราชกระแสลงมาว่า หน้าที่ของผมคือ ต้องระมัดระงับควันปืน และ คาวเลือดให้สงบโดยเร็วที่สุด
ในตอนนั้น คืนวันที่ ๑๔ ตุลาคม รุ่งขึ้นถึงวันที่ ๑๕ ตุลาคม ก็ยังมีการยิง มีการเผา มีโทรศัพท์ เสียงร้องไห้เข้ามาในวัง
ไม่ขาดระยะขอให้ช่วย พระองค์ได้มีพระบรมราชโองการให้ผมระงับการฆ่าฟัน การใช้กำลังโดยเร็วที่สุดที่จะทำได้
สมเด็จพระบรมราชชนนีก็ทรงมีพระดำรัสทางวิทยุและโทรทัศน์ ขอให้ทุกฝ่ายใช้ธรรมะ ตั้งสติกลับคืนเข้าสู่ความสงบ
ผมเองในฐานะนายกรัฐมนตรี ก็ได้ออกอากาศหลายครั้ง ขอให้ทุกฝ่ายเลิกใช้กำลังเสียเถิด
เดชะพระบารมีปกเกล้าฯ เช้าวันที่ ๑๖ ตุลาคม เหตุการณ์เบาบางลงจนกระทั่งกลับคืนเข้าสู่สภาวะปกติ

อีกข้อหนึ่งที่มีพระบรมราชโองการก็คือ จะต้องจัดให้มีรัฐธรรมนูญฉบับถาวรใช้งานได้ภายในเวลา ๖ เดือน
และให้มีการเลือกตั้งผู้แทนราษฎร ผมได้น้อมเกล้าฯ รับพระบรมราชโองการมา และได้กัดฟันปฏิบัติทั้งคณะรัฐมนตรีชุด ๑
และ ชุด ๒ ด้วยหลักการรักษาความสงบของประเทศ ประสานความสามัคคีแก่ทุกฝ่าย ทั้งหมดขอให้ประสานประนีประนอม
โอนอ่อนเข้าหากันในทุกวิถีทาง และให้มีรัฐธรรมนูญฉบับที่ใช้งานได้ ภายในเวลาอันรวดเร็วเท่าที่จะทำได้
ซึ่งข้อนี้รัฐบาลผมได้ยกร่างรัฐธรรมนูญฯ เสร็จภายใน ๓ เดือน แล้วส่งไปให้สภาฯ ต่อจากนั้นก็เป็นหน้าที่ของสภาฯ
แล้วก็ได้มีการเลือกตั้งที่บริสุทธิ์ โดยเหตุที่ว่าเรารับพระราชโองการมา และไม่ได้ประสงค์จะเป็นรัฐบาลอะไรกับเขาอีก

….. การที่ผมลาออกจากรัฐบาลชุดสัญญา ๑ อย่างที่เขาเรียกกัน ผมได้ลาออกเพราะเศรษฐกิจรัดรุมเหลือกำลัง
และไม่มีเวลาตั้งตัวคิดอ่านให้ลึกซึ้ง ผมถูกลูกคลื่นน้ำมันอาหรับซัดเอา ๒ ครั้งซ้อนๆ กัน พาเอาอะไรต่ออะไรปั่นไปหมด
การบีบคั้นจากกลุ่มต่างๆ ได้ประดังเข้ามาแทบทุกวัน ทั้งทางเศรษฐกิจและการเมือง ข้อที่เราคิดทำอะไรลงไป
เพื่อแก้ไขบำบัดปัดเป่าก็ถูกด่าว่า เช่น การขึ้นภาษีเพื่อให้ช่วยกันประหยัด ก็ถูกโจมตีจากประชาชน จากหนังสือพิมพ์
จากสภานิติบัญญัติอย่างรุนแรง และที่ผมตัดสินใจออกตอนนั้น ก็เพราะเหตุว่า รัฐมนตรีช่วยว่าการศึกษาฯ
ถูกกลุ่มอิทธิพลบีบ ยื่นใบลาออกไปคนหนึ่งแล้วอีก ๒ - ๓ วัน รัฐมนตรีว่าการและช่วยว่าการกระทรวงการคลัง
ซึ่งได้ดำเนินการแก้ไขเศรษฐกิจอย่างสุดฝีมือก็ถูกโจมตีจนต้องยื่นใบลาออกอีก เมื่อเป็นเช่นนั้นผมก็ต้องตัดสินใจลาออก

…. ส่วนการกลับมาเป็นสัญญา ๒ ….. ผมยอมกลับเข้ามาเพราะสภาเขาปรึกษาหารือ และ ลงมติกันว่าเขายังไว้วางใจ
ให้ผมรับภาระในการบริหารประเทศอีกต่อไป อาจเป็นว่าเขายังหาใครที่จะมา “หวานอมขมกลืน” แบบผมไม่ได้ ก็เป็นได้

ทางผมก็เรียนมาว่าในระบอบประชาธิปไตยนั้น ใครจะเข้ามาบริหารประเทศย่อมแล้วแต่สภาฯ นี้ข้อหนึ่ง อีกข้อหนึ่งขอรับตรงๆ
ว่าผมยังปฏิบัติหน้าที่ตามพระบรมราชโองการไม่เสร็จ ในตอนนั้นรัฐธรรมนูญฯ ก็ยังมิได้ประกาศใช้ การเลือกตั้งผู้แทนราษฎร
ก็ยังไม่มีขึ้นมา ฉะนั้นก็ควรจะทนเข้ามาเสี่ยงอีกครั้ง เพื่อให้เสร็จหน้าที่แล้วออกไปจะได้ใจสบายกว่าว่าได้ทำหน้าที่เสร็จแล้ว

…… ผมคิดว่าความสำเร็จที่ควรภาคภูมิใจ ก็คือ คำมั่นสัญญาของเราที่ได้ให้ไว้ต่อประชาชนตามพระบรมราชโองการของ
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา ว่าจะรักษาความสงบเรียบร้อยให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ และให้มีรัฐธรรมนูญ
ให้มีการเลือกตั้งสำหรับงานที่สำคัญและยังไม่ได้ทำมีมากเหลือเกิน ก่อนๆ นั้นผมไม่คิดว่าปัญหาของบ้านเมืองจะมีมากมายถึงอย่างนี้
เข้ามาแล้วจึงรู้ว่ารัฐบาลมีภาระหลายร้อยด้านที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ทำอย่างไรถึงจะให้ประชาชนทั่วไปได้อยู่ดี กินดี มีความปลอดภัย
และ ได้รับความเป็นธรรม ทำอย่างไรถึงจะกำจัด “คอร์รัปชั่น” ได้ให้สิ้นซาก

…. องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ของเราพระองค์นี้ทรงเป็นอัจฉริยะทุกด้านโดยสัตย์จริง ไม่ใช่ยอพระเกียรติ
ผมรู้สึกว่าท่านทรงพระปรีชาสามารถ พูดอย่างคนธรรมดาก็ว่า ท่านเป็นคนฉลาดหลักแหลม แก้ปัญหารวดเร็ว
และทรงเข้าถึงจุดปัญหาทุกกรณี แม้แต่ที่เป็นปัญหายุ่งยากและทรงแก้ได้อย่างแนบเนียนอย่างฉับพลัน
บางปัญหาเราคิดไม่ถึงว่าจะทรงแก้ปัญหาได้แนบเนียนอย่างนี้

ผมเองรู้สึกโดยใจจริงว่าเมืองไทยเราโชคดีที่เราได้พระเจ้าอยู่หัวพระองค์นี้ในยุคอันตรายนี้ ผมเชื่อว่าเราไปรอดแน่

…. เราทุกคนควรจะประพฤติปฏิบัติตามท่าน ตามความสามารถของแต่ละคน เสียสละเพื่อส่วนรวมเสียสละความสุขส่วนตัว
เพื่อส่วนรวมและทุกคน ขอให้ทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ ไม่ว่าหน้าที่นั้นจะเป็นหน้าที่อะไร
คุณก็มีหน้าที่อย่างหนึ่งก็ทำหน้าที่ของคุณให้ดีที่สุด ผมก็มีหน้าที่อย่างหนึ่งก็ทำให้ดีที่สุด
อย่างนี้ผมว่าเราสนองพระคุณชาติบ้านเมืองและพระเจ้าอยู่หัวได้ สิ่งที่ผมอยากเน้นคือ การปฏิบัติหน้าที่ให้ดีที่สุดของเรานั้น
ผมหมายถึงการปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต หมายถึงผู้มีอำนาจและ หน้าที่ ต้องเลิกคอร์รัปชันเด็ดขาด
ถ้ายังไม่เคยคอร์รัปชั่นก็อย่าไปคอร์รัปชันเด็ดขาด ถ้าเคยคอร์รัปชันก็ขอให้พอกันที ไม่เช่นนั้นไปไม่รอดแน่
คือจะพากัน “พัง” ไปทั้งชาติ นี่เป็นการสนองพระเดชพระคุณชาติ กับ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่อย่างดีที่สุด…

หนังสืออ้างอิง : หนึ่งในโลก จอมกษัตริย์ มหาราชผู้ยิ่งใหญ่ รวบรวมโดยคุณอัครวัฒน์ โอสถานุเคราะห์
พิมพ์ครั้งที่ สอง มีนาคม ๒๕๔๙ หน้าที่ ๙๑ – ๙๙

………………………......................

KING MEETS KING !!

…. ครั้งหนึ่งที่ จ.เพชรบุรี มีชาวบ้านรายหนึ่งกราบบังคมทูลด้วยราชาศัพท์ คล่องแคล่วผิดกับชาวบ้านคนอื่น
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จึงมีพระราชดำรัสถามว่าเหตุใดจึงใช้ราชาศัพท์ได้ดี ชาวบ้านผู้นั้นกราบบังคมทูล
ถึงเหตุตุลที่ “ ใช้ราชาศัพท์เก่ง ” ว่า “ เคยเล่นลิเกป็นพระเจ้าแผ่นดินมาก่อนพระเจ้าค่ะ ” พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระสรวล
และรังสั่งเล่ากับผู้ตามเสด็จว่า “ เมื่อครู่นี้ได้เจอพระเจ้าแผ่นดินด้วย King meets King ”