อภิสิทธิ์' สอนมวย 'สมัคร' ให้ทบทวนวิธีสื่อสารใหม่

คนเขียนข่าว คนอ่านข่าว ก็เหมือน ๆ กัน อยู่ในสังคมเดียวกัน

"สอนมวย" พันธมิตร เด็ก ๆ วัยรุ่น ก็รู้สึกร่วมว่า ทำไม คนแก่ อายุ ขนาดนี้

ตั้งแต่มาเป็น นายก วันแรก ก็ ผมเป็นนอมินี่ ให้ทักษิณ จากนั้น ก็ บริหารไป ด่าไป

คนรุ่นเด็ก เห็น แล้ว ก็สงสัย เด้ก ๆ ก็ ถาม คุณ ปู่ ย่า ตา ยาย ป้า น้า อา ทำไม นายก พูดจำ "หาหาอก" อยู่ได้

เมื่อ เวลาผ่านไป มีเหตุการณ์ ต่าง ๆ เกิดขึ้น ในการบริหาร การแก้ปัญหา ฯลฯ

นักข่าว ก็คงรู้สึก เหมือน ปชช ในประเทศนี้

หัวหน้าฝ่ายค้าน รุ่นหลาน ยังพูดจา มีหลักการ น่ายกย่อง (ไม่ได้เชียร์ นะ แต่นิดหน่อย)

นักข่าว ก็ พาดหัว " สอนมวย" ถือ เป็น ตัวแทน วัยรุ่น

ไม่ได้รู้สึกว่า เป็น ความเห็นส่วนตัวอะไร

คนโต ๆ ล้วน คิดแบบนั้น

การใส่ความเห็นของนักข่าว มีทัืงที่ อคติ ฉันทาคติ บางครั้ง ก็เป็นเพียง ความรู้สึกร่วม

คนอ่านข่าว มีความคิด (ไม่ชอบใช้คำว่าวิจารณาญาณ ใช้กันเกร่อ จนความหมายจะเพี้ยนหมดแล้ว)

เอาเป็น คนอ่านข่าว ที่มีความคิดรู้ว่า นักข่าว ยำ หรือไม่ยำ จะหัวเขียว หัวสี หัวดำ หัวหงิก ไม่เกี่ยว

เห็น ชื่อ อ่านบ่อย ๆ ก็รู้ คอลัมนิสต์ นักข่าว เอียง เอียงกะเท่เร่ หรือ เสนอข่าว อย่างเดียวฯลฯ

คนอ่านมีความคิด

เพลงกำลังใจ เพราะดี ดอกไม้ให้คุณ ขอบคุณ นักดนตรี บนเวที