ผิดนักหรือ ที่กูหวง ห่วงประเทศ
ไอ้ผีเปรต GET OUTไป ไอ้ท๊ากก..ษิณ
หากหน้าด้าน ต้องซมซาน ไร้แผ่นดิน
ตระกูลชิน สิ้นแน่ๆ แค่รุ่นมึง
..........................
กูจะด่า วันละกลอน ต้อนมึงออก
กูจะตอก กูจะทิ่ม จิ้มหน้าหงาย
กูจะถีบ กูจะหนีบ บีบให้ตาย
กูไม่หน่าย กูไม่หนี หากมีมึง
.........................
เมื่อคราแรก
มึงแบกหน้า มาหากู ถึงในบ้าน
มึงแทบคลาน มากราบกราน ขานหาเสียง
ว่ารวยแล้ว มึงไม่คิด จะเอนเอียง
อยากได้เสียง กูก้อให้ ไว้ใจมึง
พอมึงได้ อย่างใจ ในอำนาจ
มึงลืมชาติ ศาสน์กษัตริย์ ไอ้สัตหมา
ลืมประเทศ เขตขันธ์ พัทธสีมา
เชิญเฮี้ยมา ยึดประเทศ สังเวชใจ
ศีลธรรม จรรยา บ้าฉิบหาย
หาทำไม ในผู้นำ ทำเยี่ยงผี
อย่ามัวอ้าง กติกา ทำพาที
ไอ้อัปรีย์ มึงแดกชาติ พินาศพัง
เดรัจฉาน ซาตาน สัตนรก
สกปรก วาจา มึงสามหาว
เอ่ยปากพูด บรรลัย ไปทุกคราว
ไอ้สามหาว มึงจาบจ้วง ในหลวงกู
ยอมถอยไป ดีๆ ไอ้ผีห่า
มึงนั้นอย่า หน้าด้าน ต้านกระแส
มึงจะสิ้น แผ่นดินอยู่ หากงอแง
ไม่มีแม้ ดินที่กลบ บนศพมึง
