จะ ต้องข้ามอีกกี่ศพจึงพบว่า
อำนาจที่ได้มานั้นว่างเปล่า
จะด้านทนกี่เช้าเย็นจึงเห็นเงา
ทั้งโคตรเหง้าเงาหัวสิ้น เพราะกินเมือง
จะต้องพลีอีกกี่ศพจึงพบฝัน
กี่ฝ่าฟันบรรลุชัยได้หนุนเนื่อง
จะต้องสู้อีกกี่ครั้งจึงหวังเรือง
ชาติประเทืองประชาธิปไตยไร้แร้งรุม
ชาติประเทืองประชาธิปไตยไร้แร้งรุม ......
มุม มืดมีดอกไม้ บานไสวในพฤษภา
มุมเมืองที่ทรมา จึงประจักษ์สลักศรี
ศักดิ์ศรีที่สล้าง สู้เพื่อสร้างทางเสรี
ยิ่งมืดก็ยิ่งมี ไม้พันธุ์กล้า บานท้าทาย
ยิ่งมืดก็ยิ่งมี ไม้พันธุ์กล้า บานท้าทาย
จิระนันท์ พิตรปรีชา กวีซีไรต์ ๒๕๓๒
...................................
สวัสดีเพื่อนๆทุกคน ...
เมื่อคืน ..
ที่ชุมนุมพันธมิตรฯ มีฝนตก มีตัวแทนคุณจิระนันท์ พิตรปรีชา ขึ้นไปอ่านบทกวี ..
ไพเราะ ลึกซึ้ง กินใจ ...เลยนำมาประดับไว้ที่บ้านนี้ ..
อืมม .. คงจะใช่ !
" ยิ่งมืดก็ยิ่งมี ไม้พันธุ์กล้า บานท้าทาย .. "
ยิ่งปกปิด ยิ่งฉ้อฉล ยิ่งข่มขู่ ยิ่งตลบแตลง คนยิ่งไปร่วมชุมนุมกันเยอะขึ้นๆ ..
ประวัติศาสตร์ ไม่เคยสอนไอ้พวกทรราชย์เหล่านี้ให้จดจำได้เลยสักครั้ง .. พวกมันไม่เคยเชื่อพลังมวลชนอันบริสุทธิ์เลยว่าจะมีพลังยิ่งใหญ่เพียงใด ?? ..
โดยเฉพาะ ไอ้หมัก ไอ้สั.............!!!!!!
....................................................................
" ขอประชาชนจงอย่าทอดทิ้งประเทศชาติ !!!
สู้ สู้ สู้ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
..................................................................
