มีมารยาท มีชัยในทุกเรื่อง

เมื่อครั้งยังเด็ก ไม่ว่าครู อาจารย์ที่โรงเรียน หรือ พ่อแม่ ญาติพี่น้องที่บ้าน จะเน้นเรื่องมารยาท เอามากๆ (และนี่คือเอกลักษณ์ของสังคมไทยในอดีต ที่ดีที่สุดของประเทศ)

ไม่ว่าจะเดินเหินอย่างไร หากมีผู้ใหญ่ ต้องค่อมตัว ต้องรู้จักกล่าวขอโทษ
ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่ที่ไหน แม้ไม่รู้จัก ก็ต้องเรียกหาตามอาวุโส และพูดจาให้สุภาพ

ไม่ว่าจะไปต่างถิ่นแดนไกลที่ใด ก็ต้องรู้จักให้เกียรติสถานที่ และคนถิ่นนั้นๆ

ไม่ว่าเขาจะด้อยกว่าเราเพียงไร ด้านใด ก็อย่าได้ไปดูถูกดูแคลนเขา

เรียกได้ว่า สอนมารยาทกันทั้งที่บ้านและโรงเรียน ทั้งที่ผมเองก็เกเรและเสเพลมากๆ แต่ก็จำมารยาทมาประพฤติได้พอควร

ที่บอกว่ามีมารยาทนั้น ทำอะไรก็มีชัยไปหมดนั้นจริง

มีคราวหนึ่งนั่งรถไปกะเพื่อน เกิดเฉี่ยวชนกับผู้อื่น
คนนั้นลงมาด่าใหญ่ พูดจาโฮกฮาก ผมกะเพื่อนก็สงบปากคำ พยายามพูดดีๆ ทั้งที่ ต่างฝ่ายก็ผิดเพราะล้ำเส้นมาชนกันทั้งคู่

เรื่องถึงโรงพัก หมอนั่นยพูดจาไร้มายาทไปหมด เสียงดัง โหวกเหวก จนร้อยเวรท่านรำคาญแสดออกมาทางสีหน้าเลย
พอถึงตอนสอบปากคำเรา เราก็พูดจาสุภาพ และวางตัวสุภาพ ไม่โวยวาย พูดด้วยคำพูดปกติ

ร้อยเวรไม่เอาผิดเราแถม ระบุว่า รถคันนั้นผิด สั่งปรับไปด้วย
ทั้งที่ผมทราบดีว่า เรานั้นก็มีส่วนผิดตามกฏหมาย

นั่นก็เพราะ มารยาทที่เราแสดงออกนั่นเอง ทำให้ผู้อื่นไม่มีอคติ และมองเราด้วยไมตรี
แต่หากไร้มารยาทที่ดี แถมแสดงความกักขฬะ ต่อให้เราถูก บางทีก็ไม่มีใครอยากจะสรุปให้ว่าเราถูก หรือไม่สนใจด้วยซ้ำ

อีกครั้งหนึ่ง ผมเคยถือนามบัตรจากผู้ยิ่งใหญ่ ไปขอพบ ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งให้ช่วยเหลือ
พอได้พบ ผมพูดจากับผู้ใหญ่ท่านนั้นด้วยความนอบน้อม ทั้งที่ ผู้ใหญ่ท่านนั้น อย่างไรเสียก็ต้องช่วยผมอยู่แล้วเพราะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของผู้ยิ่งใหญ่

ไม่มีสักคำที่ผมกล่าวอ้างถึง ผู้ยิ่งใหญ่ มีแต่เรื่องต่างๆที่ผมพูดขอร้องด้วยความนอบน้อมกอปร์ด้วยเหตุผลให้ท่านทราบ และช่วยเหลือ และยังบอกว่า หากท่านมีสิ่งใดในอนาคตที่ผมพอจะช่วยท่านได้ก็ขอให้บอก

ท่านบอกผมว่า เมื่อครู่ อีกฝ่ายก็มา แถมถือนามบัตรผู้ยิ่งใหญ่อีกคนมาหาผมก่อนคุณด้วย แต่เขาสั่งผมเลยว่าจะต้องแบบนั้น เหมือนผมเป็นหมาในบ้านเขาเลย ผิดกับคุณที่สุภาพ อ่อนน้อมและให้เกียรติผมมาก

ทำให้ผมตัดสินใจเลือกได้เลยว่า จะยืนข้างผู้ยิ่งใหญ่ท่านใด..............ผมคงยืนข้างคนที่รู้จักให้เกียรติคนอื่น และมีมารยาทต่อผู้ด้อยกว่า

เป็นเรื่องจริงครับ ท่านบอกเช่นนั้น

ไม่มีใครที่ไม่ชอบ หรอกครับ การได้รับการให้เกียรติจากผู้อื่น การได้รับการแสดงมารยาทที่ดีต่อผู้อื่น มันเป็นเสมือน ตอม่อของสะพานแห่งมิตรภาพครับ

ในทางตรงกันข้าม ผู้ไร้มารยาท และไม่รู้จักให้เกียรติผู้อื่นนั้น มีมิตร ก็เป็นมิตรเทียม จะหามิตรแท้ในชีวิตคงหาได้ยากเต็มกลืน จะให้คนมาเคาระนับถือจริงจัง ก็คงไม่มี นอกจาก เขาจะเคารพเงินของคุณ อำนาจของคุณ

สังคมไทยเดี๋ยวนี้ เด็กไร้มารยาท และวางตัวไม่เป็น ส่วนหนึ่งเพราะผู้ใหญ่ไม่มีใครสอนครับ

นี่ก็เทศกาลสำคัญแล้ว เทศกาลสอบสัมภาษณ์ ทั้งเด็กเอ็นติด และเด็กที่จบปริญญาตรี ออกหางานทำ

คนไหนมากอ่าน ผมก็อยากจะบอกว่า เวลาไปสัมภาษณ์อะไรก็ตาม มารยาทการเข้าหาผู้ใหญ่สำคัญนะครับ มารยาทดูดี อ่อนน้อม สุภาพ มันก็ได้คะแนนเมตตาจากท่านที่สัมภาษณ์ไปครึ่งแล้วล่ะ

แต่ถ้ามารยาทไม่ดี บางทีเจออคติซ้ำอีกด้วย

เก่งอย่างเดียวไม่พอ ต้องมีมารยาทที่ดีด้วยครับ แล้วชีวิตจะไปรุ่ง มีแต่มิตรดีๆ