ถ้าได้อ่านสถาบันสถาปนา ลองพิจารณาช่วงที่กำเนิด มโนมัย นะคะ มีอะไรหลายอย่างทั้งกำเนิด ความเป็นไป และการกำจัด ที่คล้ายกับเหตุการณ์ที่เรากำลังพบอยู่ อ่านแล้วอาจจะขำก๊าก เพราะนึกถึงขิงแก่
Space odessey ทั้งชุด แนะนำให้ไปที่ดวงกมล ซึคอนสแควร์ อยู๋ชั้นใต้ดินนะคะ รวบรวมหนังสือเก่าไว้มากมาย เก่าเก็บนะคะ ไม่ใช่เก่ามือสอง เห็นนิยายวิทยาศาสตร์รุ่นแรกๆที่พิมพ์ มีเยอะค่ะ
อาเธอร์ ซี คล้าก เขียนหนังสือค่อนข้างจะคลาสสิกกว่า ไอแซค อสิมอฟ เคยมีคนเปรียบเทียบไว้ว่า ไอแซค อสิมอฟ ประมาณได้กับ ทมยันตี แต่ อาเธอร์ ซี คล้าก เหมือนกฤษณา อโศกสิน ใครเป็นแฟนนักเขียนไทยสองท่านนี้ คงพอเห็นภาพ
และปู่คล้าก พึ่งจากโลกนี้ไปเมื่อไม่กี่วันมานี้เอง
เรื่องไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น
อ่านแล้วสะดุดตรงเรื่อง องคุลีมาร ซึ่งเขียนไว้เกี่ยวกับการพ้นกรรม เพราะบรรลุอรหันต์ ขออนุญาตไม่เห็นด้วยในความเห็นนั้นเป็นอย่างยิ่ง กรรมนั้นเมื่อผู้ใดก่อแล้ว ต้องรับผลกรรมนั้นเสมอ
แม้แต่พระพุทธเจ้าเอง เมื่อครั้งใกล้ปรินิพาน ทรงเดินทางไปยังเมืองกุสินารา ระหว่างทางทรงอาพาธหนัก ต้องพักไปตลอดทาง เมื่อกระหายน้ำ ได้ใช้ให้พระอานนท์ไปตักน้ำมาให้เสวย ครั้งแรก พระอานนท์ไปถึงบ่อน้ำก็ตักไม่ได้ เพราะน้ำนั้นขุ่น ทรงใช้ให้ไปตักเป็นครั้งที่สอง ปรากฎว่าน้ำในบ่อใสสะอาด จึงได้ตักมาถวาย
พระอานนท์ทรงทูลถามพระพุทธองค์ว่า เหตุไรจึงเป็นเช่นนั้น ทรงตอบว่า ชาติหนึ่งท่านเคยเกิดเป็นคนเลี้ยงวัว ต้อนวัวเดินทางไกล วัวกระหายน้ำ เห็นบ่อน้ำมีโคลนขุ่นสกปรกอยู่ ก็จะเดินเข้าไปกิน ท่านก็ขับวัวไม่ให้กิน เพราะทราบว่าข้างหน้ามีบ่อน้ำใสสะอาดอยู่ จึงต้อนวันเดินทั้งๆที่กระหายน้ำจัดไป เพื่อให้ไปกินน้ำบ่อข้างหน้า ด้วยเศษกรรมเพียงเท่านี้ ก็ยังตามมาสนองเอากับพระองค์ ทั้งๆที่จะสิ้นภพสิ้นชาติแล้ว
ด้วยเรื่องราวที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสกับพระอานนท์ ซึ่งมีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎกนี้ เป็นเครื่องยืนยันได้ว่า ผู้ใดก่อกรรมใด จะต้องได้รับผลกรรมนั้นเสมอ เพราะพระพุทธเจ้าเองยังต้องรับกรรมที่เคยก่อไว้เมื่อชาติปางก่อน เหตุใดองคุลีมารจึงจะไม่ต้องรับกรรมนั้นเล่า
เพียงแต่ว่า องคุลีมาร ยังไม่ดับขันธปรินิพาน จึงต้องไปเกิดอีก และต้องชดใช้กรรมของตน อย่างแน่นอน
