ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
29-03-2024, 05:45
378,182 กระทู้ ใน 21,926 หัวข้อ โดย 9,412 สมาชิก
สมาชิกล่าสุด: MAN4U
ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)  |  ทั่วไป  |  ห้องสาธารณะ  |  รายงานผล รายการรับ-จ่าย งานไถ่ชีวิตโค กระบือ ปี 2551 0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
หน้า: [1]
รายงานผล รายการรับ-จ่าย งานไถ่ชีวิตโค กระบือ ปี 2551  (อ่าน 899 ครั้ง)
กองธรรมพระศรีอารย์ฯ
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 03-04-2008, 10:20 »

“กองธรรมพระศรีอารย์  กองธรรมนำสุข  พ้นทุกข์นิพพานัง”
องค์กรเอกชนเพื่อเผยแพร่พระพุทธศาสนาและสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์และสัตว์โลกที่ประสบเคราะห์กรรม
รายงานผลการไถ่ชีวิตโค - กระบือ  ประจำปี 2551  (เดือนมีนาคม)


   ภารกิจสุดท้ายที่ต้องปฏิบัติทุกปีหลังซื้อวัว - ควาย  แจกชาวบ้าน  ผมต้องรายงานผลการทำงานให้ท่านเจ้าของเงินทราบ  ทั้งทางจดหมายที่มีรายชื่ออยู่ 1,800 ชื่อ  ทั้งในประเทศและต่างประเทศ  และทางอินเทอร์เน็ต  ซึ่งไม่ทราบว่ามีผู้อ่านจำนวนเท่าใด

   ปีนี้นับเป็นปีที่ 17 ครั้งที่ 17  ผมเปลี่ยนโรงฆ่าสัตว์ที่เคยซื้อซ้ำมา 2 - 3 ปีเป็นโรงใหม่  เพราะซื้อได้ถูกกว่า  โรงนี้เจ้าของชื่อนายสมศักดิ์  อินต๊ะ  อยู่ ตำบลห้างฉัตร  อำเภอห้างฉัตร  จังหวัดลำปาง  เป็นโรงใหญ่กว่าโรงแรกมาก  มีเนื้อที่ประมาณ 2 ไร่เศษ  มีคอกกักตุนวัว - ควาย 4 คอก  ในแต่ละวันจะเริ่มฆ่าและชำแหละตั้งแต่ 2 ทุ่มไปจนถึงตี 2  เฉลี่ยคืนละ 8 ตัว  ส่วนกลางวันตอนบ่ายอาจจะมีเพิ่ม 1 - 2 ตัว  แล้วแต่โรงงานลูกชิ้นจะสั่งเพิ่ม  แต่หากเป็นช่วงเทศกาลจำนวนการฆ่าจะเพิ่มขึ้นเท่าตัวเหมือนกันทุกโรง  ปริมาณเนื้อวัว - ควายที่ถูกฆ่า 60 - 70% จะถูกส่งเข้าโรงงานทำลูกชิ้นเนื้อ  มี 2 โรงใหญ่ในจังหวัดลำปาง  ส่วนอีก 30% ของเนื้อจะถูกส่งขายตามเขียงตลาดสด

   โรงฆ่าสัตว์ส่วนใหญ่จะใช้วิธีการฆ่าคล้าย ๆ กัน คือ  มัดให้แน่นแล้วใช้ค้อนทุบหัว  พอล้มลงจึงเชือดคอวัว  เมื่อเชือดคอแล้วจะเอาถังมารองเลือดใส่ถุงไว้ให้พ่อค้าที่ขายก๋วยเตี๋ยวน้ำตกหรือลาบเลือด  บางโรงจะใช้วิธีล่ามกับหลัก  แล้วใช้สายยางฉีดน้ำจนเปียกชุ่มไปทั้งตัว  แล้วเอาสายที่ใช้ต่อแบตเตอรี่หนีบกับใบหู  ใช้ไฟช็อตจนล้มลงแล้วเชือดคอซ้ำ  ผมเคยเจอวิธีนี้ที่โรงฆ่าสัตว์  อำเภอจอมทอง  จังหวัดเชียงใหม่  ปี 2545  ผมกับพวกปีนรั้วโรงฆ่าสัตว์เข้าไปตอน 5 ทุ่ม  เจอควายตัวหนึ่งถูกล่ามเชือกไว้หน้าห้องที่ใช้ไฟช็อต  ผมเอาไฟฉายส่องดูหน้าเขา  ตาของเราประสานกัน  ยังจำแววตาคู่นั้นได้  น้ำตาของเขาไหลเป็นทาง  ผมเอามือลูบหัวแล้วพูดกับเขาในความมืดว่า “เรามาช่วยออกจากที่นี่”

   วัว - ควายมองผิวเผินเหมือนเขาไม่รู้สึกอะไร  แต่หากท่านพิจารณาสีหน้าและแววตาของเขา  น้ำตาที่ไหลลงมาเป็นทางยาว  เหลือก็แต่เพียงคำพูดที่เปล่งเสียงออกมาไม่ได้

   หากโรงฆ่าสัตว์ที่เจ้าของเป็นแขก  จะใช้วิธีฆ่าแบบโหด***มทารุณมากคือ  ชักรอกขึ้นไปให้คอแหงน  แล้วเชือดจนคอเกือบขาด  ทุกวันนี้แล้วแต่ว่าโรงใดจะใช้วิธีอย่างไร  สรุปว่าทุกโรงฆ่า  อยากจะฆ่าแบบไหนให้ทำได้ตามอำเภอใจโดยอิสระเสรี  ไม่ต้องคำนึงว่าเขาจะเจ็บปวดทรมานหรือสภาพจิตใจเขาจะเป็นอย่างไร  เพราะบ้านเมืองเราไม่มีกฎหมายป้องกันการทารุณสัตว์  ซึ่งคุณโรเจอร์  โลหะนันท์  ผู้ก่อตั้งสมาคมพิทักษ์สัตว์ (ไทย) ได้พยายามผลักดันมานาน  แต่ก็ไม่มีการตอบสนองอย่างเป็นรูปธรรมจากภาครัฐ  เพราะไม่เห็นความสำคัญ

   ท่านทั้งหลายเมื่อได้รู้ความจริงเช่นนี้  ผมขอให้ท่านทบทวนและถามตัวเองว่า  ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะหยุดกินเนื้อเขาเสียที  เพราะการกินของเราก็คือการสมคบกับโรงฆ่าสัตว์

ลิ้นของเราไม่ต่างอะไรกับใบมีดที่ใช้เชือด  มือของเราไม่ต่างอะไรกับค้อนที่ใช้ทุบ
ผมขอวิงวอนแทนเสียงที่เงียบงัน  เพราะเขาพูดไม่ได้  ขอเปล่งวาจาแทนวัว - ควาย  ผ่านข้อเขียนบรรทัดนี้ว่า

“ปลดปล่อยเราด้วยเถิด  โปรดไถ่ชีวิตพวกเราตลอดไปด้วยการหยุดกินเนื้อของเรา  เราก็เป็นสัตว์ที่มีชีวิตเหมือนกันกับท่าน
แล้วเหตุใดท่านจึงทำร้ายเรา  หรือเป็นเพียงเพราะเราพูดไม่ได้  หรือท่านคิดว่ามนุษย์ประเสริฐกว่าสัตว์อื่น
ถ้าเช่นนั้น  ทำไมมนุษย์ผู้ประเสริฐอย่างท่านจึงทำร้ายสิ่งมีชีวิตเหมือนท่านได้ลงคอ”


   ผมไปเห็นเหตุการณ์อันสลดหดหู่  ได้อยู่ท่ามกลางพวกเขาในบรรยากาศอันตึงเครียดระหว่างความเป็นกับความตาย  มันทรมานจิตใจเป็นที่สุด  ท่านพุทธทาสเคยกล่าวว่า  “การเอาเนื้อสัตว์มาทำบุญถวายพระก็ดี  กินกันเองในงานก็ดี  เหมือนเอาน้ำโคลนมาอาบ  มันจะสะอาดได้อย่างไร?”  พระพุทธองค์ไม่ทรงบัญญัติห้ามชาวพุทธไม่ให้กินเนื้อสัตว์  เพราะมีพุทธประสงค์ให้พระศาสนาแพร่ไปในทิศทั้งสี่  เนื่องด้วยท่านเล็งเห็นว่า  จะเป็นอุปสรรคให้คนไม่เข้ามาสู่พระพุทธศาสนา  เนื่องจากคนในโลกส่วนใหญ่ต่างบริโภคเนื้อสัตว์ทั้งสิ้น  มีบุคคลจำพวกเดียวในโลกที่ท่านบริโภคเนื้อสัตว์แล้วไม่เป็นหนี้กรรมเวรติดตัว  ก็คือท่านผผู้สิ้นกิเลสแล้ว  เพราะท่านไม่ยินดีในรสชาติ  ท่านบริโภคด้วยอาการที่เห็นว่าเป็นยารักษาธาตุขันธ์ให้ดำรงอยู่เพื่อเจริญสมณธรรม  แต่นอกจากนี้ไปแล้วที่ยังเอร็ดอร่อยอยู่  จะเป็นใครก็ตามมีส่วนในการฆ่าทั้งสิ้น  โลกมนุษย์จึงไม่เคยว่างเว้นจากการฆ่าฟันกันสักที

   ระหว่างการตกลงราคายังไม่เสร็จสิ้น  มีคนขนวัวพ่อพันธุ์เข้ามาขายในสภาพอิดโรยเต็มที  เพราะมันป่วย  ไปผสมพันธุ์แล้วมีอาการอักเสบ  เจ้าของไม่สนใจรักษาตั้งแต่เริ่มเป็น  ปล่อยจนบวมเบ่งอาการหนัก  คิดว่ารักษาคงไม่คุ้มก็เลยขายทิ้ง  กว่าจะมาถึงมือเราก็เป็นทอดที่ 5 แล้ว  เกิดเป็นคนยากจนเข็ญใจก็ยังดีกว่าเป็นสัตว์ 100 เท่า

   ท่านลองเอาใจเราไปใส่ใจเขาดูสักทีว่า  หากเป็นเราป่วยหนักเต็มที่อักเสบหนองไหล  เป็นไข้ยืนแทบทรงตัวไม่อยู่  จะนอนก็นอนไม่ได้เพราะถูกับพื้นดิน  ยังถูกขนใส่รถร่อนเร่ไปที่แล้วที่เล่า  ต้อนลงมาจากรถต้อนขึ้นรถ  ไม่รู้ว่าจะไปไหน  ไม่รู้ว่าเขาจะเอาไปทำอะไร  จนมาถึงโรงฆ่าสัตว์  การร้องไห้ยังน้อยไป  เขาคงคิดว่าพวกมนุษย์นี้จิตใจมันเป็นอะไร?  ทุกคนไม่มีใครใส่ใจว่าเขาอยู่ในสภาพอย่างไร  มุ่งแต่จะหาประโยชน์เป็นเงินจากร่างกายของเขาอย่างเดียว

โอ้มนุษย์ผู้ประเสริฐ...!!!

   เมื่อตกลงราคาซื้อขายได้  เราเริ่มขนวัวขึ้นรถซึ่งใช้เวลานาน  รถหกล้อ 1 คัน  หากเป็นวัวขนาดกลางเราใส่ได้ไม่เกิน 15 - 16 ตัว  มิฉะนั้นมันจะเหยียบกัน  เราจึงต้องคอยคุมไม่ให้ใส่แออัดเกินไป  จะเป็นการทรมานเขา  ระหว่างที่เราขนวัว 94 ตัว  อีกด้านที่เป็นที่เชือดก็มีคนเอาลูกวัวอายุประมาณ 10 วัน  ยังไม่อดนมมาจ้างโรงฆ่าอีก 1 ตัว  ผมเข้าไปไม่ทัน  มัวคุมการขนอยู่  เข้าไปได้ก็ชำแหละใส่กะละมังเรียบร้อยแล้ว  เมื่อเขารู้ว่าเราเป็นใคร  จึงพูดว่ายังเหลืออีก 1 ตัว เอาไหม?  ผมตกลงโดยไม่ลังเล  สักครู่เดียวเขากลับมาพร้อมกับลูกวัวขนาดเดียวกันพร้อมขวดนม  ระหว่างที่กำลังขนวัวขึ้นรถคันสุดท้าย  ผมเดินตรวจดูทีละคอกเพื่อความมั่นใจว่าเราเอาออกไปหมด  แต่ไปเจอเขามัดไว้ท้ายคอกหนึ่งตัว  มีแผ่นไม้บังไว้พอดี  ประตูคอกปิดสนิท  ผมผลักประตูออก  เห็นมันยืนหูกางเบิ่งตามองมาทางเรา  จึงร้องสั่งให้คนงานของโรงฆ่าสัตว์แก้มัดเอาไปใส่รถคันสุดท้าย  เป็นอันเสร็จพิธีการขนวัวขึ้นรถ  เราออกจากโรงฆ่าสัตว์มุ่งสู่อำเภอเมืองปานทันทีเข้าถึงหมู่บ้านประมาณบ่ายโมง  กว่าจะเอาวัวลงที่ลานหน้าวัดบ้านขอเหนือ  ให้ชาวบ้านช่วยกันเอาวัวลง  ทำเครื่องหมายประจำตัว  ฉีดวัคซีนทุกตัว  ทำเอกสารสัญญายืม ถ่ายรูป กว่าจะเสร็จก็ค่ำมืด  วันนั้นผมได้พยายามประสานงานกับสัตว์แพทย์อำเภอ  ให้ส่งคนมาดูอาการวัวพ่อพันธุ์

   คืนนั้นผมนอนค้างในหมู่บ้าน  เช้าก่อนทำพิธีแจกให้ชาวบ้านที่มารอรับวัว - ควาย  เข้าไปในพระอุโบสถ  ได้คุยกับชาวบ้านให้เข้าใจวัตถุประสงค์ของผู้บริจาค  และขอให้จัดตั้งคณะกรรมการประจำตำบลบ้านขอเรื่องวัว - ควายโดยตรง  ประกอบด้วยตัวแทนชาวบ้านทุกหมู่บ้านหมู่ละ 2 คน  เพื่อประสานงานติดตามผลโดยตรง  ไม่ต้องเป็นผู้ใหญ่บ้านเพราะเขามีภาระมาก  และผมต้องการให้ประชาชนเข้ามามีบทบาทและส่วนร่วมในการรับผิดชอบอย่างแท้จริง  นับจากปีแรกจนถึงปี 51 ที่ตำบลบ้านขอ  รวมได้ 5 ปี  จำนวนวัว - ควายของเรามี 500 ตัวเศษ  และครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ้านขอหมดแล้ว  จึงควรมีคณะกรรมการโดยเฉพาะ  ซึ่งผมได้แจ้งให้ชาวบ้านทราบว่า  ในวันทำพิธีเปิดบ้านดิน (ประมาณเดือนเมษายน)  เพราะขณะนี้เหลือเพียงติดหลอดไฟ  ประตู  หน้าต่าง  ซึ่งจะเป็นวันเดียวกันที่จะแจกทุนการศึกษา 100 ทุน  จำนวน 50,000 บาท  จะขอพบกรรมการชุดดังกล่าว  ซึ่งบ้านดินนี้เมื่อเสร็จแล้วจะใช้เป็นสำนักงานของกองธรรมพระศรีอารย์ฯ  ห้องสมุดและที่ฝึกอบรม  และเป็นที่พักวิทยากรที่จะส่งลงไปให้ความรู้หรือฝึกอาชีพ  เนื่องจากเรามีโรงฝึกงานขนาด 7 X 10 เมตรด้วย

   การไถ่ชีวิตวัว - ควายนั้น  ผมย้ำอยู่เสมอว่าไม่ใช่หมายแค่รวมเงินไปซื้ออกจากโรงฆ่าสัตว์  แจกชาวบ้านถือว่าสำเร็จแล้ว  นั่นเป็นความคิดที่ผิดมหันต์  เพราะมันเป็นเพียงแค่ยืดอายุไปอีกระยะหนึ่ง  ไม่เกินหนึ่งปีเป็นอย่างช้าสุด  ต้องถูกขายเข้าโรงเชือดอีกแน่นอน  แค่ย้ายโรงฆ่าสัตว์จากถูกฆ่าอีกที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง  และที่น่าสงสารที่เขามีความหวังว่าจะรอดชีวิต  ก็กลับมาถูกจูงเข้าหลักประหารอีก  เงินที่เราหามาด้วยความยากลำบาก  เอามาซื้อวัว - ควายก็เลยกลายเป็นการไปทำบุญกับเจ้าของโรงฆ่าสัตว์ดี ๆ นั่นเอง

   การทำงานของกองธรรมพระศรีอารย์ฯ พยายามให้รอบคอบรัดกุมที่สุด  มีการทำสัญญายืมเพื่อเปิดโอกาสให้ยึดวัว - ควายคืนหรือปรับเป็นเงิน  เมื่อมีการผิดสัญญา  สาระสำคัญของสัญญา  คือ  ห้ามฆ่า  ห้ามขาย  ตายต้องแจ้งสัตวแพทย์พิสูจน์  ห้ามกินเนื้อตัวที่ตาย  ต้องฝัง  ตัวที่หนึ่งกับลูกตัวแรก  ต้องเลี้ยงดูตลอดชีวิต  เป็นต้น  ทุกตัวมีรหัสเครื่องหมายประจำตัว  มีการลงทะเบียนประวัติว่าใครเป็นผู้รับอย่างละเอียด  มีการถ่ายภาพประกอบและผู้ใหญ่บ้านเซ็นรับรอง  ผมคิดว่าหากเกิดปัญหาขึ้นมาจริง ๆ  เราปรับเป็นเงินตัวละ 2 หมื่นบาท  ฟ้องทางแพ่งได้ก็จริง  กฎหมายรังแต่จะให้เกิดความเกลียดชังและศัตรู  ไม่ได้ป้องกันได้จริง  เพียงเขียนเสือให้วัวกลัว  สิ่งที่จีรังยั่งยืนและป้องกันได้จริง  ต้องเกิดจากความสมัครใจร่วมมือด้วยความเต็มใจ  การเห็นคุณค่าด้วยการทำให้เขาเชื่อว่าเราเข้าไปเพื่อช่วยเขาอย่างแท้จริง  ด้วยน้ำใสใจจริงที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนใด ๆ  และให้เขารับรู้ว่า  โครงการต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นเงินบริจาคของวัว - ควายทั้งสิ้น  ไม่ว่าทุนการศึกษา  โครงการก่อสร้างบ้านดิน  โครงการไบโอแก๊ส  คือ  การเอามูลสัตว์และอาหารเน่าเสียมาหมักเป็นแก๊สใช้หุงต้มได้โดยไม่จำเป็นต้องซื้อแก๊ส  โครงการปุ๋ยชีวภาพหรือโครงการอื่น ๆ จะมีตามมา

   ให้เขาได้รู้ผู้ที่นำสิ่งเหล่านี้มาคือ วัว - ควายพวกนี้  หากไม่มีโครงการไถ่ชีวิตโค - กระบือ  โครงการเหล่านี้ไม่ได้เกิดแน่  ดังนั้นทุกคนต้องช่วยกันดูแลวัว - ควายที่ได้รับแจกด้วยการให้ความรักความเมตตาเขา  หากมีการขาย  การฆ่าเกิดขึ้นหรือทุจริตในทุกรูปแบบ  ผมในฐานะที่ได้สัญญากับประชาชนผู้บริจาคว่าจะช่วยชีวิตพวกเขา  ไม่สามารถทำได้ตามที่พูด  ผมจะขอยุติโครงการไถ่ชีวิตโค - กระบือในพื้นที่นี้ทันที  เพราะไม่ต้องการเป็นหนี้สินกรรมเวรกับใคร

   หลักในการทำงานของผมมีอย่างเดียว  คือ  เอาใจเขามาใส่ใจเรา  เอาใจเราไปใส่ใจเขา  เราก็จะรู้เองว่า  ควรจะทำอะไร  อย่างไร  หากเป็นเรา  เราต้องการให้ดูแลปกป้องช่วยเหลือปฏิบัติต่อเราอย่างไร?

   หากมองด้วยตาจะมองไม่เห็นถึงความรู้สึกของเขา  ต้องมองด้วยใจ  จึงจะเห็น  ท่านลองสมมุติตัวเองเป็นวัวที่ถูกขังอยู่ในคอกติดกับลานที่ใช้ฆ่า  ได้ยินเสียงค้อนทุบหัวและเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของพวกเดียวกันเมื่อถูกเชือด  เราจะรู้สึกอย่างไร?  หวาดกลัวแค่ไหน?  ยิ่งตัวที่ถูกล่ามติดกับเสาที่จะเป็นตัวต่อไป  ถูกบังคับให้ต้องยืนดูเขาทุบหัวเชือดเพื่อนต่อหน้า  มันจะเป็นอย่างไร? 

   วันที่ผมเข้าไปเช้าวันนั้น  มีวัวอยู่ 1 ตัวที่ถูกล่าไว้รอเชือดตอนบ่าย  แต่เดชะบุญเราไปถึงตอนเช้า  มันยืนไม่ไหวเราต้องอุ้มมันขึ้นรถ  ความตกใจสุดขีดเป็นอย่างไร  ใครเคยเจอบ้าง?  สัตว์ทุกตัวมีความรู้สึกมีชีวิตจิตใจเช่นเดียวกับเรา  เพียงแต่วิบากกรรมกำหนดรูปภายนอกให้เป็นเช่นนั้น  เรียกตามโลกสมมุติว่า วัว  ควาย  แท้จริง  สัตว์ก็คือคน  คนก็คือสัตว์  เพราะรูปสมมุติภายนอกเป็นอยู่ชั่วภพชาติหนึ่ง  เมื่อตายก็เปลี่ยนรูปไปเรื่อย  แต่จิตนั้นดวงเดียวกัน  ใครระรับประกันได้ว่า  ไม่เคยเกิดเป็นควาย  และควายจะไม่มาเกิดเป็นคน  พระพุทธองค์ผู้ทรงประเสริฐสุด  เมื่อสมัยยังบำเพ็ญโพธิสัตว์  ก็ยังเคยเกิดมาเป็นพระยากระบือ  แล้วเราท่านวิเศษมาจากไหน?  บางทีในกลุ่มที่เราช่วยมานี้  อาจเคยเป็น พ่อ แม่ หรือเคยช่วยชีวิตเรามาในกาลก่อน  หรือเป็นพระโพธิสัตว์สร้างบารมีมาเกิดก็ได้  และปีนี้ก็มีเรื่องน่าคิด  ตามข้อสันนิษฐานดังกล่าว  เพราะระหว่างทำพิธีสงฆ์  ฟ้าที่สว่างอยู่ในเวลา 10 โมงเช้ากลับมืดลงฉับพลันเหมือนฝนจะตกหนัก  ผมเองยังกังวลใจว่า  หากฝนตกกระหน่ำลงมาจริง ๆ คงทุลักทุเลวุ่นวายมาก  แต่พอเสร็จพิธีในพระอุโบสถ  ออกมาจัดการเรื่องการแจกวัว - ควาย  ฟ้าก็สว่างแดดเปรี้ยงตามเดิม

   ในปีนี้มีเงินบริจาคส่งมาสมทบเพิ่มอีกหลายราย  รวมเป็นเงินประมาณ 2 แสนเศษ  เป็นเหตุให้ผมต้องเดินทางไปจังหวัดนครพนม  ซึ่งได้เตรียมไว้ว่าจะซื้อกระบือ 20 - 22 ตัวให้โรงเรียน 12 โรงเรียนใน 6 อำเภอของจังหวัดนครพนม  และเข้าโครงการ “ควายเข้าสู่สถานศึกษา  เพื่อพัฒนาการเรียนรู้สู่เศรษฐกิจพอเพียง”  โดยจะเดินทางไปในวันที่ 27 มีนาคม 51 นี้  ซึ่งอาจารย์สมานชัย  สุวรรณอำไพ  สำนักงานพื้นที่เขตการศึกษานครพนมเขต 2  อำเภอศรีสงคราม  จังหวัดนครพยม  โทร.08-9710-9953  จะเป็นผู้ติดตามผลงานโดยประสานงานกับผมตลอดเวลาในวันที่ 6 - 9 ตุลาคม 50 ที่ผ่านมา  ผมได้นำอาจารย์สมานชัย สุวรรณอำไพมาเป็นวิทยากรเรื่องทำปุ๋ยชีวภาพ  และคุณวีรยุทธ  แป้นสุวรรณ โทร.08-9267-7990  มาเป็นวิทยากรบ้านดินที่ ตำบลบ้านขอ  อำเภอเมืองปาน  จังหวัดลำปาง  โดยได้ทำการอบรมสอนชาวบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว

   “ในท้ายสุดขอตั้งจิตอธิษฐานให้ทุกท่านที่ร่วมบริจาคโครงการนี้  มากก็ดีน้อยก็ดี  เพียงแค่มีจิตอนุโมทนาก็ดี  จงได้รับอานิสงค์ของบุญนี้เท่ากับที่ผมได้รับทุกประการ  ผมได้รับสิ่งใด  เวลาใดขอให้ท่านทั้งหลายได้สิ่งนั้นเวลานั้นเท่าเทียมกัน  และด้วยอำนาจแห่งบุญกุศลนี้  จงดลบันดาลให้ทุกท่านที่ยังเวียนว่ายในวัฎฎะ  จงอย่าได้เกิดมาเป็นวัว - ควายเลย  ทุกภาพทุกชาตินับแต่บัดนี้เป็นต้นไป  ให้ทุกท่านแคล้วคลาดจากศาสตราวุธทุกชนิด  ไม่มีผู้ใดฆ่าได้  เมื่อละจากอัตภาพนี้  ขอให้ท่านไปโดยอาการอันสงบ  ตามอายุขัยของท่าน  หากความเกิดยังมีอยู่เพียงใด  ขอให้เกิดทันยุคพระศรีอารย์ฯ ด้วยเทอญ”

   จนกว่าจะพบกันอีก .... กองธรรมพระศรีอารย์ฯ

17   มีนาคม  2551

พงษ์ชัยทัศน์ (ธวัชชัย) วณิชย์กุล
18/6  ซอยสุขุมวิท 23  ถนนสุขุมวิท  แขวงคลองเตยเหนือ  เขตวัฒนา  กทม. 10110
โทร. 0-2261-1313   มือถือ 08-1614-9382   โทรสาร. 0-2664-2582

บันทึกการเข้า
กองธรรมพระศรีอารย์ฯ
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #1 เมื่อ: 03-04-2008, 10:21 »

รายงานค่าใช้จ่ายงานไถ่ชีวิตโค – กระบือ  ปี 2551

1.   รายรับรวมทั้งสิ้น         1,129,379.00
2.   รายจ่าย   
   2.1   ค่าถ่ายเอกสาร + ค่าแสตมป์   20,497.00
   2.2   ค่าส่งพัสดุ   2,656.00
   2.3   ค่าส่งจดหมายทั้งในและต่างประเทศ   3,309.00
   2.4   ค่าโทรศัพท์   2,431.00
   2.5   ค่าวีซีดี “ร้องขอชีวิต”   16,000.00
   2.6   ค่าป้ายเชือกเครื่องหมายวัว   7,235.00
   2.7   ค่าเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง   2,145.00
   2.8   ค่าน้ำมันรถยนต์   6,370.00
   2.9   ค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด   3,636.00
   2.10 ค่าโรงแรม   1,100.00
   2.11 ค่าใช้จ่ายผู้ช่วยสัตวแพทย์ + ค่าที่พัก   2,000.00
   2.12 ค่านมวัว – ค่าสำหรับดูแลวัว   2,000.00
   2.13 ค่าดูแลวัว – ควายปี 51 + ถวายพระทำพิธีสงฆ์ 5 รูป   10,500.00
   2.14 ค่าอุปกรณ์ไบโอแก๊ส สั่งซื้อจาก จ.กาญจนบุรี   3,500.00
   2.15 ค่าวิทยากร จ.ลำปาง + จ.นครพนม   5,000.00
   2.16 ค่าขนส่งวัว-ควาย ใช้รถ จำนวน 10 คัน   17,000.00
   2.17 ค่าสำรวจโรงฆ่าสัตว์   5,000.00
   2.18 ค่าถ่ายเอกสาร + แสตมป์ รายงานผล   25,000.00
   2.19 ซื้อวัวจากลำปาง  จำนวน 95 ตัว   602,000.00
   2.20 ซื้อวัวจากเชียงใหม่  จำนวน 10 ตัว (รวมค่าขนส่ง)   55,000.00
   2.21 ซื้อควายที่จังหวัดนครพนม  จำนวน 22 ตัว ๆ ละ 10,000 บาท   220,000.00
   2.22 ให้ทุนการศึกษาเด็กนักเรียน  จำนวน 100 ทุน ๆ ละ 500 บาท   50,000.00
   2.23 เทพื้นโรงฝึกอาชีพที่จังหวัดลำปาง + บ้านดิน   35,000.00
   2.24 สำรองจ่ายไปจังหวัดนครพนม + ลำปาง   32,000.00
   รายจ่ายรวมทั้งสิ้น   1,129,379.00

“กองธรรมพระศรีอารย์  ปรารถนาให้โลกนี้มีความสุข”
บันทึกการเข้า
Şiłąncē Mőbiuş
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 5,215



เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 03-04-2008, 13:07 »

เอ่อ มันเกี่ยวอะไรกับ เว็บไม๊เนี่ย

เฮ้ออออออออออออออ 
บันทึกการเข้า



“People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.”

. “ประชาชนไม่ควรกลัวรัฐบาลของตนเอง รัฐบาลต่างหากที่ควรกลัวประชาชน” .

. แวะไปเยี่ยมกันได้ที่ http://silance-mobius.blogspot.com/ นะครับ .
นายเกตุ
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,289



« ตอบ #3 เมื่อ: 03-04-2008, 15:15 »

เอ่อ มันเกี่ยวอะไรกับ เว็บไม๊เนี่ย

เฮ้ออออออออออออออ 


 
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
    กระโดดไป: