ผู้ที่ทานอาหาร ก็มีคนทำอาหารขาย บางคนเขาฝีมือดี เขามีวิชาทำให้อร่อย
อาหารอร่อยนี่ก็ราคาแพง คนทำเขาก็ต้องบวกค่าฝีมือค่าวิชาทำให้ราคาแพง
อาหารแบบเดียวกัน ก็มีคนทำถูก ทำถูกไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่ทำถูกคืออร่อยไม่
เท่าที่ทำแพง คราวนี้คนเห็นว่าแพงเห็นว่าดีก็นิยมทาน ทานให้หมดไม่ใช่
เพราะแพงแต่เพราะอร่อย พ่อครัวก็ขายได้ดีได้หมด ถึงจะขายแพงก็ขาย
หมด คนทำถูกเขาต้องขายเยอะขายมากไม่งั้นเขาไม่พอ คนทานก็พยายาม
ทาน ไม่หมดต้องเคี่ยวเข็ญ ทานมากทานไม่ไหวไม่อร่อยจึงทานไม่หมด
อาหารแพงขายหมดพ่อครัวเขาไม่เดือดร้อน เขาเอาเงินที่ได้ไปใช้จ่ายต่อ
พ่อครัวขายถูกเขาไม่เดือดร้อน ขายได้มากขายได้ดี คนทานไม่หมดเหลือทิ้ง
เดือดร้อนเจ้าหน้าที่ต้องมาเก็บมากำจัด คนปลูกข้าวก็ไม่ได้ดี ขายถูกขายไป
ไม่ได้ราคาดี สถานการณ์อย่างนี้ทำถูกทำมากไม่ใช่ว่าดี เดือดร้อนหมดและ
สิ้นเปลือง โลกร้อนสรุปได้ว่าไม่ดี
ที่ยกมาคือหลักเศษฐศาสตร์ยุคใหม่ ไม่ใช่หลักความพอเพียงความพอเพียง คือการอยู่การใช้การคิด อย่างพอเพียง รู้จักตัวเองประมาณตนเองว่าได้แค่ไหน แล้วทำให้ดีทำให้ยั่งยืน
ยั่งยืนคืออะไร ยั่งยืนคือความมั่นคง ไม่ใช่การงานมั่นคง เงินทองมากมายแล้วมั่นคง แต่มั่นคงที่จะทำให้ชีวิตไม่ลำบาก จะไม่ลำบากต้องมีภูมิคุ้มกัน
แบบมีภูมิคุ้มกัน ภุมิคุ้มกันคืออะไร คือการมีความยืดหยุ่น มีความสามารถปรับตัว สามารถรับเหตุการณ์เฉพาะหน้าได้ เตรียมตัวรับการเปลี่ยนแปลงและปรับตัวให้ตัวเองอยู่ได้
จะเลือกแบบเสรีนิยมทุนนิยม หรือพอเพียงไม่มีอะไรดีกว่ากัน ถ้าคุณสามารถที่จะทำให้ตัวเองอยู่ได้ในโลกทุนนิยมก็ทำไป แต่หลักความพอเพียง ใครจะประยุกต์ใช้หรือไม่ใช้ก็แล้วแต่ทั่น แต่อย่ามาบอกว่า ความพอเพียงคือความล้าหลัง คือความไม่เจริญจะต้องไปเขารกเข้าพง เข้าป่าทำนาทำไร่ ก็ไม่ใช่
คนบางกลุ่มพยายามสร้างภาพความพอเพียงว่า ทำไร่ ทำสวน ทำนา แต่พอคนไม่รู้ก็คิดว่าตัวเองต้องเป็นชาวนา ชาวสวน คนจบสูงมา ทำงานบริษัทฺฟังแค่นั้นก้คิดผิด หลงผิด ไม่ยอมรับ บอกว่าล้าหลัง ทำงาน บ. ก็พอเพียงได้แต่ต้องประยุกต์ หัดคิดว่าถ้ามีการเปลี่ยนแปลงจะออมมให้อยู่รอดแล้วหาทางให้รอดได้อย่างไร ไม่ใช่ พอเจอความกดดัน เจอทางตันแล้วต้องคิด แต้องคิดตั้งแต่ทำงานว่า ถ้าไม่มีงาน จะทำอย่างไร จะออมอย่างไร ออมแค่ไหน จะอยู่ได้แค่ไหน แล้วตอนที่ไม่มีงานทำจะทำอย่างไร ดังนั้น ตอนที่ยังไม่ลำบาก ต้องสร้างภูมิคุ้มกัน สร้างมางอีกทางไว้เพื่อเจอความลำบาก(หรือมากกว่า1ทาง)
ปล. ที่พิมพ์มา มีทั่งที่อ่าน ที่คิดเอง อาจจะมั่ว ไม่มีหลักถูกต้องแต่นี่คือความคิดเกี่ยวกับคำว่าพอเพียงของข้าพเจ้า