ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
20-04-2024, 13:48
378,182 กระทู้ ใน 21,926 หัวข้อ โดย 9,412 สมาชิก
สมาชิกล่าสุด: MAN4U
ขบวนการเสรีไทยเว็บบอร์ด (รุ่นแรก)  |  ทั่วไป  |  สภากาแฟ  |  เมื่อคุณพ่อสอนลูก ให้รู้จักการเมือง(ขำขัน) 0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
หน้า: [1]
เมื่อคุณพ่อสอนลูก ให้รู้จักการเมือง(ขำขัน)  (อ่าน 916 ครั้ง)
ริวเซย์
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4,637


Worrior in The Blue Armor


เว็บไซต์
« เมื่อ: 29-01-2008, 15:59 »

เป็นเรื่องของเด็กน้อยคนหนึ่งซึ่งมีครอบครัวที่อบอุ่น ในครอบครัวมีสมาชิกด้วยกันทั้งหมด 5 คน วันนึงขณะที่เด็กน้อยนั่งกินข้าวเช้าอยู่บนโต๊ะอาหาร เห็นคุณพ่อดูข่าว TV เกี่ยวกับการเมือง ก็เลยถามพ่อด้วยความสงสัย

        "พ่อ...การเมืองคืออะไรอ่ะ" 

         พ่อทำท่าทางคิดหนักก่อนจะตอบกลับไปว่า"อืม...มันก็ไม่ยากหรอกลูก เอาเป็นว่าเปรียบเทียบง่ายๆ แบบนี้นะลูก"

          เปรียบ พ่อ เป็น พ่อค้านายทุน ก้อคอยหาเงินไง

          เปรียบ แม่ เป็น รัฐบาล ก็คอยเอาเงินจากพ่อมาบริหารไง

          เปรียบ ตัวลูก เองเป็น ประชาชน ที่ต้องมีรัฐบาลคอยดูแล

          เปรียบ น้องชายของลูก เป็น อนาคตของชาติ

          เปรียบ พี่แจ๋ว (พี่เลี้ยงของเด็กในบ้าน) เป็น ชนชั้นแรงงาน

         เด็กน้อยทำหน้า งง ก่อนจะปล่อยให้ ความสงสัยนั้นอยู่ในหัวตลอดทั้งวัน จนเมื่อถึงเวลาตกดึกของวันนั้น ขณะเด็กน้อยกำลังหลับ

         "แง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ" เสียงน้องชายตัวน้อยของเค้าร้องดังขึ้น เด็กน้อยเดินไปดูที่เปลจึงได้รู้ว่าน้อยชายของเค้า ขี้แตก เด็กน้อยรู้ทันทีว่าต้องไปตามแม่มาดูน้อง

         ขณะเดินไปตามแม่เด็กน้อยได้ยินเสียงออกมาจากห้องของพี่แจ๋วพี่เลี้ยงคนสวย  ด้วยความสงสัยจึงแง้มประตูดูพบว่า พ่อเค้ากำลังอยู่บนตัวของพี่แจ๋ว

         เด็กน้อยจึงเดินไปที่ห้องของแม่พบว่าแม่ของเค้ากำลังนอนหลับไม่รู้เรื่องอยู่ เด็กน้อยพยายามปลุกแต่ก็ไม่ยอมตื่น เด็กน้อยท้อใจเดินกลับห้องนอนและหลับไปหลังจากคิดอะไรได้มากมาย

         ตื่นตอนเช้าขณะลงมาจากห้องเพื่อกินข้าวเช้า เด็กน้อยเห็นพ่อของเค้า "พ่อ ๆ ผมรู้แล้วละว่าการเมืองเป็นยังไง"

         เด็กน้อยยิ้มที่ตัวเองเข้าใจในสิ่งที่ผู้ใหญ่บางคนยังไม่เข้าใจ

         "แล้วมันเป็นยังไงละไหนบอกพ่อสิลูก" พ่อถามด้วยความอยากรู้

            "การเมืองก็คือ ....การที่พ่อค้าหรือนายทุนกดขี่ชนชั้นแรงงาน!! ในขณะที่รัฐบาลก็หลับหูหลับตาไม่สนใจประชาชน แม้ว่าประชาชนจะเรียกร้องยังไงก็ตาม!! โดยทิ้งอนาคตของชาติให้จมบนกองขี้!!"

 
บันทึกการเข้า

ถ้ามีแฟนแบบนี้เอาไหมครับ^^


samepong(ยุ่งแฮะ)
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,402



« ตอบ #1 เมื่อ: 29-01-2008, 16:37 »

บังเอิญอะไรปานนั้น
บันทึกการเข้า

เวลาจะพิสูจน์ความเชื่อ สักวัน ไม่ว่าความเชื่อนั้นจะถูกหรือผิด ผมขอรับไว้ด้วยตัวเอง คิเสียว่าทำแล้วเสียใจดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ
พรรณชมพู
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 5,073


« ตอบ #2 เมื่อ: 29-01-2008, 18:42 »

ไม่ยักบอกว่า พ่อคนนั้นชื่ออะไร คุ้นๆนะ   
บันทึกการเข้า
เล่าปี๋
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,417


ทำดีได้ดีมีไฉน ทำชั่วได้ดีมีถมไป


« ตอบ #3 เมื่อ: 29-01-2008, 18:57 »



  ขำๆดีครับคุณ ริวเซย์ ขอขอบคุณที่นำมาให้อ่านครับ 
บันทึกการเข้า

ขงเบ้งดูดาว เฮอะเอ่อเอ้ย เมื่อดาวตก เสียวในหัวอกเมือเห็นดาว
ไม่พราวไสว  หรือว่าตัวเราจะหมดบุญ จึงเป็นไป
ดาวที่สดใสเมื่อก่อนนั้น  พลันมืดมัว....
grave accent
ขาประจำ
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 266



« ตอบ #4 เมื่อ: 29-01-2008, 19:05 »

ขำดี ครับ รู้สึกว่าเคยอ่านนานแล้ว จนลืมไปแล้ว ขอบคุณที่เอามาฟื้นความจำให้
บันทึกการเข้า

นาฬิกาที่ดีที่สุด ต้องอยู่กับคนขายนาฬิกา 5555
isa
สมาชิกสามัญขั้นที่ 3
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 151



« ตอบ #5 เมื่อ: 29-01-2008, 20:38 »

แหม่!

ความจริงพ่อน่าจะรับบทเป็นรัฐบาลนะครับ แล้วให้แม่เป็นนายทุนแทน จะได้แปลหยั่งงี้...

รัดถะบานกำลัง "เสพเมถุน" อยู่กับรากหญ้าเพลินเกินห้ามใจ
นายทุนก็กำลังหลับฝันหวานอยู่ที่ฮ่องกงว่าจะได้กลับมามีอำนาจใหม่

ประชาชนได้แต่มองตาปริบๆ ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าเค้ากำลังทำอะไรอยู่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
อนาคตของชาติก็เลยขี้แตก เพราะรู้ว่าทั้งรัฐบาลทั้งนายทุนและรากหญ้า
จะสร้างหนี้สาธารณะทิ้งไว้ให้บานตะไท
 

บันทึกการเข้า
so what?
ขาประจำขั้นที่ 3
*******
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,729


« ตอบ #6 เมื่อ: 29-01-2008, 22:22 »

ทีแรกอ่านแต่หัวข้อกระทู้ คิดว่าเป็น ...
 
พ่อต่ำลูกเตี้ยคู่นั้น ... ซะอีก
   
บันทึกการเข้า
samrung
ขาประจำ
*****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 226



« ตอบ #7 เมื่อ: 30-01-2008, 09:34 »

อ่านแล้วไม่รู้จะขำหรือร้องไห้ดี 
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
    กระโดดไป: