อันโลกวิวัฒนาการตามวันเวลา
จากเด็กสู่วันรุ่นหนุ่มสาว ในช่วงเวลานี้คงนับได้เป็นยุค ข้อมูลข่าวสารเต็มรูปแบบ และให้จำเพาะเจาะจงลงมาให้แคบอีกหน่อยอาจจะเรียกได้ว่า ยุคสามจี (3G) ด้วยความที่ ดิจิตอล แทรกซึมเข้าทุกอนูขุมขน ณ เวลานี้ เพราะขนาดปัจจัยที่ห้ายังเป็นโทรศัพท์มือถือ ก็เลยนับได้ตามนี้
ก็เพราะเกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเด็กยุคนี้ต้องมีของที่เป็น ดิจิตอล ติดตัวไม่น้อยกว่าหนึ่งชิ้น นับรวมหมดตั้งแต่นาฬิกาดิจิตอลยันโทรศัพท์มือถือ ***(มีส่วนน้อยมากที่ไม่มี ขนาด คนชายขอบ ที่ถือว่า กันดาลที่สุด ยังมี ดิจิตอล ประดับกายถึงร้อยละ 70 กว่าๆ) นับว่าหลุดพ้นจากยุค อุตสาหกรรมใหม่อย่าง เต็มตัว
ถ้าวิเคราะห์ซอยย่อยตามการใช้งานอุปกรณ์ดิจิตอลในชีวิตประจำวัน เฉพาะกลุ่ม วัยโจ๋สามจี (12-19 ปี) ที่มีคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มือถือ (ตามผลการวิจัยเชิงมนุษย์และสังคมศาสตร์ ส่วนที่ใดนั้นขอสงวนที่มาก่อนเพราะ "ยังไม่ได้เผยแพร่" อย่างเป็นทางการ) จะเห็นได้ว่า
และกลุ่มวัยโจ๋สามจีพวกนี้เฉลี่ยเวลาในการใช้ชีวิตเชิง คุณภาพ (นับรวมทั้งในเวลาเรียนด้วยนะ) จะมีแค่
อ่านหนังสือ 81 นาทีต่อวัน
ทำการบ้านทำรายงาน 86 นาทีต่อวัน
จิปาถะอื่นๆรวมกัน ประมาณ 120 นาทีต่อวัน
ส่วนเวลาที่เหลือในชีวิต 12-16 ชั่วโมง
91% ที่มีโทรศัพท์มือถือ จะใช้เวลาโทรศัพท์อย่างน้อยวันละ 6-8 ครั้ง ใช้เวลารวม 1-2 ชั่วโมง
56% เข้าไปเล่นอินเตอร์เน็ทและเล่นแช็ททุกวัน
39% ดูวีซีดีโป๊
35% โดดเรียนอย่างน้อย 1 ครั้งต่อสัปดาห์
34% ชอบเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ เกมในมือถือ และเกมออนไลน์จนลืมกินลืมเรียน
30% ดูการ์ตูนโป๊จนร่างกายเกร็งอ่อนเพลียไปหมด
27% ดูเว็บโป๊
23% เป็นพวกที่ส่ง SMS ทุกวัน วันไหนไม่ส่งแทบจะลงแดงตาย
16% เป็นพวกชอบโหลดภาพและเพลงใส่มือถือ
เฉลี่ย วัยโจ๋สามจี ใช้เวลาวนเวียนล้อกระแส ดิจิตอล หลายชั่วโมงต่อวันแล้ววัยเพียง 12-19 ปี จะใช้เวลาอยู่กับ ดิจิตอล นานขนาดไหน ลองคำนวณดูเถิด ส่วนกลุ่มวัยโจ๋ที่ดีก็มีอยู่จำนวนหนึ่ง ถึงแม้จะน้อยแต่เจ้าเรือนก็ขอให้ ธำรงความดี ไว้ อย่าให้ สิ่งเย้ายวนใดๆ มาทำให้ไขว้เขวได้
....
.
ในเมื่อวัยรุ่นสามจีสมัยนี้สามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสารได้ ง่าย และ ไว ขนาดนี้ พอถามถึงเรื่องใกล้ตัวอย่างเรื่อง การเมือง ที่เกี่ยวกับตัวเองโดยตรง กลับ ไม่รู้ หรือ พอรู้บางแต่แบบ ไม่เข้าใจ รวมกันเฉลี่ยถึงร้อยละ 70 ของจำนวนวันรุ่นทั้งหมด วันเลือกตั้งนี่ไม่รู้ว่าวันไหนถึงร้อยละ 40 และไม่รู้จะเอาใครเป็นนายกฯ มากถึงร้อยละ 60
แต่ข่าว พี่บิ๊ก ดีทูบี เสียชีวิต และ ดงบังชิกิ มาเมืองไทย โจ๋วัยสามจี รู้แล้วมากถึงร้อยละ 98
คิดดูเอาเถิดพี่น้อง ณ ประเทศไทย
ทุ่มงบประมาณโฆษณาเลือกตั้งนับพันล้านแต่ โจ๋วัยสามจี รู้เพียงวันเลือกตั้งคือวันที่ 23 ธันวาคมนี้มีเพียงร้อยละ 52 และรู้ว่าควรจะเลือกนักการเมืองแบบไหนเข้าสภา (แบบถ่องแท้) มีเพียงร้อยละ 33 จาก วัยโจ๋สามจี ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง (18-22 ปี) เกือบๆสิบล้านคน
ทั้งที่จริงๆแล้ว เสียงนี้ ควรจะเป็น ภาคส่วนที่สำคัญ ในการตัดสินประเทศไทย แต่ไม่ค่อยมีใคร ใส่ใจ สักเท่าใดนัก
อย่าว่าจะ พาชาติ ให้พ้นวิกฤตเลย ฐานประเทศรุ่นนี้ยังแทบจะ พยุงตัว ไม่ได้เลยครับท่าน นับประสาอะไรจะเอาประเทศไทยไปทัดเทียม นานาอารยะสากล
...
สำหรับ วัยโจ๋สามจี เจ้าเรือนขอให้พวกเธอ ตระหนัก ว่าภาระของชาติขึ้นอยู่กับพวกเธอ และมีความสำคัญมากกว่า พวงดิจิตอล ที่พวกเธอห้อยๆ กันอยู่
สำหรับผู้ใหญ่ หันกลับมามองและ ใส่ใจ ต่อคนรอบข้าง เพราะพวกเขาเหล่านั้นคือ ฐานประเทศ ที่จะมา ต่อยอด พวกคุณในภายภาคหน้า
สำหรับ ผู้มีอำนาจและ ผู้(จะ)มีอำนาจ ทั้งในปัจจุบันและในอนาคต ถ้าหาก ปล่อยปะละเลยประชาชนและ วัยโจ๋สามจี และถือว่ากลุ่มเหล่านี้สามารถซื้อได้ด้วย อำนาจเงิน และ ความฟุ้งเฟ้อ ได้ล่ะก็เจ้าเรือนขอให้พวกท่าน คิดใหม่ เสียตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
เพราะ นานาอารยะสากล เขาจะมองว่า ไทยฆ่าไทย โดยไม่ต้องออกแรง รบ เลยแม้แต่นิดเดียว
....
เรือนปากกา บ้านแม่ริม
pen
http://www.oknation.net/blog/pen/2007/12/17/entry-1
