หยาดฝน

[ชัย คุรุ เทวา โอม]

หยาดฝน
Posted by amalit1990 , ผู้อ่าน : 13 , 20:15:45 น.   
 พิมพ์หน้านี้



ในวันที่ฝนตกกลางเมืองหลวง

เธอเป็นดั่งดอกไม้ในเมือง

คอยรับหยาดฝนที่ตกลงมาผ่านกระเบื้อง

ซึบซับมันสู่กระถาง ที่อาศัย

ทุกๆวันผ่านความวุ่ยวาย

ฉันเป็นดั่งต้นไม้ในป่า

รับหยาดฝนที่ที่หยาดจากฟากฟ้า

มาสู่พื้นดินที่ฉันอาศัย

ในความสงบ ฉันยังพบว่าฝนยังตกอยู่
 
http://www.oknation.net/blog/amalit1990/2007/12/01/entry-1

[อธิฏฐาน]

ฝนหลงฟ้าหลั่งลาในหน้าหนาว
พรูกระพริบดั่งดาวจากหาวห้วง
สาดหน้าต่างกระฉอกเป็นดอกดวง
แล้วไหลล่วงฉ่ำชื้นสู่ผืนดิน

แสงตะวันมัวหม่นดังคนเหงา
พวงผกาเช่นเราฤๅเหงาสิ้น
บานแล้วร่วงโรยราเป็นอาจิณ
น้ำตาฝนหลั่งรินจนสิ้นใจ

ใต้ร่มแดงหลบฝนที่หล่นสาย
เพียงเหมันต์พระพายโบยกายไล้
หนาวนี้หนอสัญญาวาจาใคร
เคยมอบไว้กลับกลายเช่นสายลม

ฟ้าทึมเทายามสายถึงบ่ายค่ำ
เมฆคลึ้มคล้ำหทัยเศร้าเคล้าผสม
ถ้อยกานท์กลอนอักษรากล่อมอารมณ์
หวานกลับกลายเป็นขมตรอมตรมนัก

ลมหนาวเอยพัดไกลเจอใครบ้าง
บนถนนสายร้างของทางรัก
ดอกลั่นทมกิ่งก้านเขารานหัก
ยังคงภักดิ์แม้นสิ้นเยื่อยังเหลือใย

ดอกเดียวดายหล่นพื้นหลายคืนก่อน
เคยมีใครอาทรมอบหมอนให้
กล่อมกวีหวานอ่อนเกินซ่อนใจ
ก่อนลาไกลจึงสมัครบอกรักคุณ

[THE THIRD WAY]

จะหน้าฝน หน้าหนาว หรือหน้าแล้ง
คนเหี่ยวแห้ง ในความรัก ก็โหยหา
ความรักเอย หายไปไหน ไม่กลับมา
หรือให้รอ ถึงฝนหน้า ก็จะรอ

กว่าจะ ก่อร่าง สร้างความรัก
นานนัก ร่วมกันสร้าง ร่วมกันก่อ
หรือเราผิด คิดไม่ถึง เธอไม่รอ
แสนอ้างว้าง ทดท้อ เมื่อฝนลา