ชวนท่องเที่ยวอ่าวมะนาว..กับเรื่องราวของผู้กล้าในสมัยWAR#2ที่หลายคนอาจไม่รู้

[มีวิตามินบี1]

พูดถึงอ่าวมะนาว  หลายๆคนคงนึกถึงสถานที่ท่องเที่ยวในเขตกองบิน 53

คิดถึงทะเลใส  น้ำตื้น หาดทรายสะอาด

เราเพิ่งได้ไปอ่าวมะนาวเมื่อเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา  ไปเป็นรอบที่4แล้ว  และได้มีโอกาสไปพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของที่นั่นมาค่ะ  เค้าเพิ่งเปิดมาได้ 2 ปีเอง

[มีวิตามินบี1]

บริเวณอ่าวมะนาวและอ่าวประจวบ(อยู่ติดกัน)  เคยเป็นสถานที่ที่ทหารญี่ปุ่นนำเรือขนทหารมาขึ้นฝั่งในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ค่ะ

ครั้งนั้น  มีทหารนายหนึ่งออกเรือไปหาปลา  จะนำมาทำอาหารให้ผู้บังคับบัญชาที่กำลังจะมาถึง 

เห็นเรือรบกำลังมุ่งหน้ามา  จึงเลิกหาปลาแล้วเร่งเรือกลับมาแจ้งให้ทางกองบินทราบ

ผู้บังคับการมีคำสั่งให้เตรียมกำลังพร้อมรบทันทีค่ะ  กองบิน 53 เป็นส่วนเดียวที่สู้รบเพื่อรักษาอธิปไตย  ส่วนอื่นๆ เช่น  อ.เมือง  บริเวณอ่าวประจวบต้องยอมให้ยึดสถานที่สำคัญแต่โดยดีค่ะเพราะรับมือไม่ทัน

[มีวิตามินบี1]

การสู้รบครั้งนั้น  ทางกองบินสามารถฆ่าทหารญี่ปุ่นไปได้กว่า 400 นาย  โดยพอเรือลำแรกที่กำลังจะเข้าฝั่ง  ก็ถูกทหารของเรายิงตายหมดลำ 
มีลำหนึ่งหันเรือโดยใช้เขาล้อมหมวกบังทำให้ทหารทางเรายิงไม่ได้  ก็มีทหารคนหนึ่งว่ายน้ำไปเปลี่ยนทางหางเสือเรือ  ทำให้หันมาในทิศที่ยิงได้  แล้วลำนั้นก็ถูกยิงตายเหมือนกันค่ะ

ขณะที่การสู้รบก็ดำเนินไปเพียงแค่ 30 กว่าชม. ทางจอมพล ป. ตกลงยอมพวกญี่ปุ่น  และให้ตำรวจขับรถจี๊ปเอาสารมาให้ผู้บังคับการของกองบิน 


แต่จม.นั้นก็มาไม่ถึงมือ  เพราะระหว่างที่รถจี๊ปขับเข้ากองบินฝ่ายใครก็ไม่รู้ยิงรถจี๊ปทำให้ตำรวจตายไป 1 นาย  รถจี๊ปเลยขับกลับไป 

สุดท้ายเลยมีการส่งบุรุษไปรษณีย์ว่ายน้ำเข้ามาที่อ่าวมะนาว  และนำสาส์นมาให้ผู้บังคับการ  จึงมีการเซ็นสัญญาสงบศึกกันค่ะ

[มีวิตามินบี1]

พิพิธภันฑ์มี 2 ส่วนค่ะ

ส่วนนี้เป็นส่วนที่นำบ้านพักทหารอากาศเก่ามาปรับปรุง  แสดงข้อมูลสงครามโลกครั้งที่ 2  รอบที่เราไปมีคณะทัวร์ญี่ปุ่นมาด้วย

พอคนบรรยายเล่าเรื่องที่อเมริกาเอานิวเคลียร์ไปบอมบ์เกาะทำให้ญี่ปุ่นต้องยอมแพ้  เค้าล้งเล้งใหญ่เลย บอกว่าจะเขียน จม.มาว่าที่นี่ที่ปล่อยให้คนบรรยายพูดไม่ถูกต้องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์  คือ เค้าไม่ยอมรับเรื่องราวที่เหมือนกับเค้าเป็นฝ่ายรุกรานหาเรื่องประเทศอื่นอ่ะค่ะ คนญี่ปุ่นนี่ยังไม่เคยยอมรับความจริงที่บรรพบุรุษทำไว้จริงๆ

เรื่องระเบิดที่ฮิโรชิม่า  คุณลุงที่เป็นคนที่บรรยายให้เราฟังเล่าว่า  ความจริงจักรพรรดิญี่ปุ่นส่งสาส์นไปยอมเมกาแล้วแหละ  แต่เมกาทำเป็นไม่เข้าใจสาส์นแล้วส่งนิวเคลียร์ไประเบิดเกาะ  เหมือนฝ่ายเมกาเองก็อยากลองระเบิดดู 

ก็แย่กันทั้งคู่น่ะแหละ  สงครามมีแต่เรื่องสกปรก

[มีวิตามินบี1]

อันนี้เป็นห้องที่ใช้หุ่นขี้ผึ้งจำลองชีวิตทหารอากาศในช่วงสงครามที่ต้องพร้อมรบเสมอ

[มีวิตามินบี1]

ชุดทหารในสมัยนั้น  คนบรรยายบอกว่าหมวกจริงแต่ชุดจำลองมาค่ะ

[มีวิตามินบี1]

ห้องนี้เป็นห้องที่ใช้เทคนิคเล่าเรื่อง  เขาจะปิดห้องแล้วมีเสียงบรรยายจากลำโพง  เงาในห้องวูบๆวาบๆตามคำบรรยาย  พอมีเสียงกระสุนกำแพงก็มีรูโผล่

เราก็เรียกไม่ถูกเหมือนกันว่าเรียกว่าเป็นเทคนิคอะไร

[Prometheus, The Titan]

พอพูดถึงสงครามโลก ทุกคนจะต้องนึกถึง นอร์มังดี บ้างหล่ะ จัตุรัสแดง บ้างหละ นานกิง บ้างหละ

แต่ของไทยก็น่าสนใจไม่แพ้กันนะ ผมว่า...

ในห้องเรียนสมัยนี้เวลาสอนชั่วโมงประวัติศาสตร์ เด็กไทย รู้จัก นอร์มังดี ก่อน อ่าวมะนาวซะอีก

[มีวิตามินบี1]

นี่เป็นรายชื่อของผู้ที่เสียชีวิตจากการสู้รบครั้งนั้นค่ะ  มีทั้งทหารและพลเรื่อน  ประมาณ 39 คนมั๊ง  แต่เราสามารถกำจัดทหารญี่ปุ่นได้ถึง 400 กว่าคน

มียุวชนทหารมาช่วยรบด้วยความรักชาติเสียชีวิตด้วย 1 คน  อายุแค่ 13 ปีเอง  

[มีวิตามินบี1]

ท่านที่อยู่ทางขวาสุดเคยเป็นทอ.ยศสูงๆอะไรซักอย่างที่กองบิน 53 มาก่อน

ภรรยาท่านเสียจากการสู้รบครั้งนั้นด้วย
ส่วนตัวท่านภายหลังได้เป็นยศสูงๆมากๆอะไรซักอย่าง(จำไม่ได้อีกแล้ว)  แต่เครื่องบินโบอิ้งที่ท่านนั่งชนภูเขา  ตายยกลำ  ชีวิตท่านอาภัพจริงๆค่ะ

[มีวิตามินบี1]

ท่านหมายเลข 11 เคยเป็นผู้บังคับการที่นี่มาก่อน

[มีวิตามินบี1]

น.ต.ม.ล. ประวาศ  ชุมสาย  หมายเลข 11 (รูปตะกี๊) ท่านนี้เป็นผู้ที่น่ายกย่องที่สุดค่ะ  หลังจากทราบว่าเรือญี่ปุ่นกำลังจะขึ้นฝั่ง  ท่านตัดสินใจเด็ดขาดที่จะรักษาอธิปไตยชาติ

สั่งให้สู้รบ  และเผาคลังน้ำมัน  โรงพยาบาลทันที  กันญี่ปุ่นยึดได้

การกระทำของท่านได้รับการสรรเสริญและชมเชยจากผู้ใหญ่และประชาชนก็จริง

แต่ภายหลังไทยยอมแพ้ญี่ปุ่น  ท่านและทหารอื่นๆในกองบินต้องหนี  เพราะพวกญี่ปุ่นสั่งเช็คบิลพวกที่สู้ ต่อต้าน และฆ่าทหารของเขาไปตั้ง 400 กว่านาย

มีข่าวว่าท่านหนีไปเป็นนักบินที่ลาว  ผ่านไป 60 กว่าปีแล้วไม่มีข่าวคราว  คาดว่าเสียชีวิตที่นู่นแล้ว

เศร้ามาก 

[มีวิตามินบี1]

นี่เป็นอนุสรณ์ไว้อาลัยฝ่ายเราที่เสียชีวิตในครั้งนั้น

1รูคือดวงวิญญาณ 1 ดวง

ลุงคนบรรยายบอกว่า  ตอนนั้นฝ่ายเราขุดหลุม 2 หลุมใหญ่ฝังศพไว้  พอสงครามสงบก็เอาหัว และแขนขามาเผา  ส่วนลำตัวยังอยู่ที่เดิม  ก็ตรงอนุสรณ์นี้แหละ

ส่วนศพทหารญี่ปุ่นหรอคะ....


ลุงบอกว่า  พวกญี่ปุ่นพอเห็นศพเพื่อนทหารตรงไหนก็ฝังไว้ตรงนั้นแหละ  เพราะฉะนั้นใครไปเที่ยวก็ระวังกันหน่อยละกัน

[มีวิตามินบี1]

บริเวณที่เราถ่ายมา  หลังสงครามเคยมีทหารเอาระเบิดด้านมาผ่าจะขาย

ตู้มตายกันไปหลายศพ  ลำไส้แขวนบนต้นไม้...กรี๊ด

[มีวิตามินบี1]

คุณลุงท่านนี้  กะลุงอีกคน(ไม่ได้ถ่ายรูปมา) เป้นคนบรรยายเรื่องราวต่างๆให้เราฟังค่ะ

คุณลุงน่ารักมากๆ  เล่าเรื่องสนุก  มีอีกหลายเรื่องเลยที่เราไม่ได้โพสไว้  อยากให้หลายๆคนลองไปที่นี่ดูนะคะ

ข้างหลังเป็นพิพิธภัณฑ์อีกส่วน  ที่มีการแสดงภาพยนตร์ 3 มิติอลังการมากๆ

ทั้งหมดนี้  ผู้ใหญ่ 40 เด็ก 20   เปิดวันเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุด

คุณลุงบอกเสียดายว่าหลายๆคนไม่รู้ประวัติศาสตร์ที่น่าภาคภูมิใจของที่นี่  รู้จักกันแต่สะพานข้ามแม่น้ำแคว  ดั๊นไม่รู้ว่าที่นี่แหละที่เคยสู้รบกันด้วยความรักชาติ

ยังไงอย่าลืมแวะไปเยี่ยมเยียนกันนะ

[มีวิตามินบี1]

แถมอีก หาดตรงหน้าพิพิธภัณฑ์พอน้ำลดแล้วจะแห้งเดินข้ามเกาะ  ไปเกาะต่างๆได้ เช่น เกาะหลัก(เกาะวัดระดับน้ำทะเล) เกาะไหหลำ  เดินไปไหว้ศาลเสด็จเตี่ยได้ค่ะ

ก่อนลด



หลังลด

[มีวิตามินบี1]

รูปตอนเดินไปถึงเกาะแล้ว 

จบการรายงานแต่เพียงเท่านี้ค่ะ 

รักชาติขึ้นเยอะเลย  รักอ่าวมะนาวเพิ่มขึ้นด้วย  ก่อนหน้านี้ค่อนข้างเกลียดพวกทหารมาก  แต่ตอนนี้ชอบขึ้นเยอะ  เพราะทหารอากาศที่นี่ก็เป็นคนดี  พูดจาดี  แถมตอนเราเรียนขี่ม้าพี่ๆครูสอนที่เป็นทหารม้า กะพี่ทหารที่ดูแลม้า ก็ใจดีมากเลยค่ะ

เพื่อนๆอย่าลืมแวะไปอุดหนุนและเติมความรักชาติกันนะจ๊ะ (พอรักชาติมากขึ้น  ก็เกลียดแม้วเพิ่มตาม  ฮี่ๆ)

[จูล่ง_j]

อ่ะ มีวิตามินบี1 เอารูปตัวเองมาลงด้วยเหรอ น่ารักดี
มีพิพิธภันฑ์ แล้วน่าสนใจขึ้นเยอะแฮะ

[เสลา]

ขอบคุณมากๆค่ะหนูมีวิตามินบี1
อ่านที่หนูบรรยายพร้อมชมภาพไปด้วยเพลินเลย
หนูเล่าได้สนุก น่าสนใจมากๆเลย

ทำให้อยากไปเที่ยวขึ้นมาทันที
ก่อนๆ แค่ผ่านๆอ่าวมะนาว ไม่เคยแวะเข้าไปเที่ยว
ที่อ่าวมะนาวมีบ้านพักของทหารอากาศให้เช่าพักด้วยรึปล่าวคะ

ขอรายละเอียดเพิ่มเติมหน่อยจ้า

ครั้งหน้าถ้าหนูวิตามินบี 1 ไปเที่ยวอีก
อย่าลืมถ่ายรูปและมาเล่าเรื่องให้ป้าและเพื่อนๆ
ในห้องนี้ได้อ่านอีกนะ

[ป้าจอมป่วน]

คนส่วนใหญ่ไปเที่ยว กินข้าวกินเหล้าเฮฮากัน

กลับไม่รู้ ความเป็นมาของสถานทีในประวัติศาสตร์

ขอบใจ ที่เอาเรื่องดีๆมาฝาก

เคยไปสามครั้ง แค่ไปเดินทีชายหาด ของที่นั้นถูกมากๆๆ
คนเที่ยวเสาร์อาทิตย์เยอะมากๆๆๆ

[narong]

เวปเกี่ยวกับสงครามโลกครับแต่เป็นสมรภูมิที่ยุโรป
ก็ไม่ค่อยเกี่ยวกับกระทู้เท่าไหร่! ไว้เป็นแหล่งข้อมูลละกัน

http://www.geocities.com/saniroj/

[มีวิตามินบี1]

ตอบๆๆๆๆ

จูล่ง_j  : แหะๆ  เอารูปไกลๆมาพอทนได้  แต่รูปใกล้ๆนี่คงไม่ไหวค่ะ  กลัวจะตะลึง(ในความ ?!?)กัน
 
ป้า เสลา : มีที่พักของ ทอ.ในนั้นค่ะ  ถูกมากแล้วก็ดีด้วย  มีทั้งแบบบ้านพักกับแบบคอนโด  แต่ต้องจองก่อนนานๆไม่งั้นจะอดค่ะเพราะเต็มเร็ว
ถ้าหาไม่ได้ไปพักในอ.เมืองก็ได้ค่ะ  อย่างโรงแรมหาดทองก็ดี  ราคาไม่แพงด้วยคืนละ 600 -1000 กว่าบาทอยู่ติดอ่าวประจวบวิวสวยดี  จะไปอ่าวมะนาวใช้เวลาแค่ 5-10 นาที

ป้าจอมป่วน : ตอนไปคนก็เยอะค่ะ  อาหารก็ไม่แพง  คนขายก็พูดจาดี  น่ารัก  ไม่ค่อยเหมือนแถบพัทยาหรือภูเก็ต

narong : ไปดูมาแล้วค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

ผมได้รับคำเชิญจากคุณป้าท่านหนึ่งซึ่งเป็นคนที่อยู่ในย่านนั้น ให้ไปพักที่อ่าวมะนาวแห่งนี้
เคยอ่านประวัติการสู้รบ สมัยที่ญี่ป่นยกพลขึ้นบกที่อ่าวมะนาวมาบ้างเหมือนกันขอบคุณ คุณมีวิตามินบี1
อีกครั้ง ที่นำทั้งเรื่องทั้งภาพภาพประกอบมาให้ดูครับ

[โขงหลง]

เคยไปอ่าวมะนาวครับ  ครึ่งทางของที่จะไปเที่ยวคือที่ประจวบนี่แหละ แวะไปที่กองบินเป็นเบนเฮอร์ขุดดินขุดหญ้าอยู่หลายครั้ง ได้รู้รสชาตรัฟกลางแฟร์เวย์ว่าเป็นจังได๋ก้อที่นี่แหละ  แต่ไม่เคยแวะไปที่คุณวิตามินพาไปชมนี่เลย  น่าเสียดายจริงๆ !   
 

[สมชายสายชม]

กระทู้นี้ดีมากเลยครับคุณมีวิตามินบี1

ผมผ่านหลายครั้งแล้ว แต่ไม่เคยแวะ

เพิ่งจะรู้ว่า มีพิพิทภัณฑ์ประวัติศาสตร์ด้วย

ต้องหาโอกาสไปเยี่ยมชมสักครั้ง

ขอบคุณที่แนะนำแหล่งท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ครับ