โอ้อนิจจา อยากรู้หนักหนา ใครพาความรักไปซ่อน.....จูบไม่หวานเหมือนวันก่อน..

[********Q********]

MV คนึง - ปาน ธนพร : บ้านผีสิง

[อธิฏฐาน]

หอมกลิ่นแก้วสะพรั่งฟ้าหลังฝน
ดอกราตรีร่วงหล่นดังหม่นไหม้
มะลิซ้อนผลิแย้มดังแก้มใคร
จำปีขาววิไลยามได้ยล

สายรุ้งอ้วนอวดกายวาดปลายฟ้า
แสงตะวันล่ำลาทะเลหม่น
นาวาแล่นเดียวดายกลางสายชล
เมฆคลึ้มฝนน้ำค้างหยดพร่างพราว

ดาริการะยิบตายามฟ้าค่ำ
เรไรหรีดหริ่งร่ำลำนำหนาว
ลมเหมันต์เยี่ยมเยือนดั่งเดือนดาว
เพลงวสันต์แผ่วผ่าวถึงคราวจร

คลื่นคงสาดทรายนุ่มจนชุ่มน้ำ
ท้องทะเลสีครามเคียงโขดขอน
ใบสนร่วงกิ่งสลัดดังตัดรอน
ผืนดินยังอาทรโอบก่อนตาย

ยามปลายฝนต้นหนาวคนร้าวรัก
เขาชาเฉยไสผลักความภักดิ์หาย
ต้นผูกพันเฉาช้ำใครทำลาย
เจ็บและอายพระจันทร์เอ๋ยอย่าเย้ยเรา

[THE THIRD WAY]

เพราะเราไม่ ดีพอ รอไม่ได้
เพราะเราไม่ มีความหมาย เสียแล้วหรือ
เพราะเราไม่ ดีเด่นจน คนร่ำลือ
เพราะเราไม่  สัตย์ซื่อ จึงจำลา

งง..........

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ในส่วนลึก หัวใจ ไยมีเธอ
ที่เฝ้ามอง อยู่เสมอ ไม่ห่างหาย
มองห่างห่าง อย่างห่วงห่วง ไม่เว้นวาย
ซาบซึ้งสาย เสน่หา ว่า"ขอบคุณ"

จะแอบซ่อน หลีกเร้น ไม่เห็นหน้า
ทุกเวลา เหว่ว้า แลว้าวุ่น
ีมีเธอปลอบ เช็ดน้ำตา คอยค้ำจุน
แล้วน้ำตา ที่อุ่นอุ่น เหือดแห้งไป


 

[อธิฏฐาน]

ลมธันวาผ่านผ่าวเหน็บหนาวนัก
คนแสนไกลไร้รักมาผลักไส
ตราบราตรีรุ่งหล้าฟ้ารำไร
เห็นวิหคนกไพรลาไกลรัง

แสงอรุณอ่อนตาอุษาสาง
วาบน้ำค้างเคียงดินก่อนรินหลั่ง
ผกาแย้มกลีบใหม่ลอดใบบัง
ภุมราเพียงหวังประดังดอม

เหลืองจำปาสีทองยามต้องแสง
กลิ่นพิกุลร้อนแรงดังแสร้งหอม
สูงเกินสอยกว่าร่วงพวงพยอม
ภู่ผึ้งหมายรายล้อมด้วยอ้อมใจ

แสงตะวันโลมไล้ลูบใบหญ้า
ดอกซ่อนกลิ่นกลิ่นลาเมื่อฟ้าใส
พวงชมพูไต่รั้วดังยั่วใคร
สีอำไพบานชื่นระรื่นตา

เพลงพงไพรบรรเลงบทเพลงหวาน
เคียงลำธารไหลผ่านม่านพฤกษา
กวิกานท์เรียงร่ำน้ำคำมา
ปรารถนาเติมใจใครสักคน