ด้วยพระบารมีของในหลวงที่ทำให้เมืองไทยไม่เป็นเหมือนพม่าและอีกหลายประเทศ

ต้องยอมรับความจริงว่าประชาธิปไตยที่อุตส่าห์ลอกเลียนแบบมาเป็นนับเกือบจะร้อยปีของไทยและอันน้อยนิดของภูมิภาคอาเชียนนี้ มันแบเบาะมากและเป็นแค่เปลือกโดยไม่คิดถึงแก่นแท้ของมัน เหมือนที่ชาวอเมริกาและยุโรปเป็น จึงทำให้เป็นแค่ประชาธิปไตยที่ข้างในเน่าเฟะเพราะโอกาสในการศึกษาของคนส่วนใหญ่ในประเทศน้อยมาก เนื่องจากความเห็นแก่ตัวของคนบางจำพวกที่กุมอำนาจ กุมสื่อไม่ให้ประชาชนรู้มากไม่กว่าพวกตัวเอง เพราะจะทำให้รู้ทัน และผู้มีอำนาจอยู่ไม่สามารถคุมได้

ยามเกิดปัญหามิคสัญญี ความเกรงอกเกรงใจและให้ความเคารพรักต่อสถาบันสูงสุดนั้น เราเมืองไทยเป็นประเทศเดียวในภูมิภาคินี้ที่มีบุญเป็นที่สุดแม้จะเกิดการสูญเสียครั้งใหญ่เช่นเหตุการณ์ 14 ตุลา 6 ตุลา พฤษภาทมิฬ แต่เมื่อเทียบกับบรรดานานาประเทศรอบข้างเมื่อเกิดการเรียกร้องยามเข้าตาจนของผู้เสียอำนาจต่อผู้มีอำนาจ ก็จะเกิดการรบราฆ่าฟัน ฝ่ายผู้เรียกร้องก็จะสู้จนตัวตายเพราะไม่มีอะไรจะเสีย ผู้ที่โดนเรียกร้องก็จะพยามยามปกป้องอำนาจและผลประโยชน์ของตัวเองและพวกพ้อง

จนสุดท้ายก็เกิดการบาดเจ็บล้มตายกันเป็นเบือ ทั้งเหตุการณ์ใหญ่ที่ตายกันเป็นแสนๆและเหตุการณ์ปะปลายย่อยก็มีผู้สูญเสียอยู่ทุกวันเช่นเดียวกัน เพราะประชาชนประเทศเหล่านั้นไม่มีศูนย์รวมจิตใจ ไม่มีสิ่งที่ต้องคำนึงถึงสูงสุด ไม่มีพระบรมโพธิสมภารให้เป็นที่พึ่ง ไม่มีความเกรงอกเกรงใจกัน

จึงทำให้เกิดความทรมานและเจ็บปวดไม่จบไม่สิ้น เป็นวัฏจักรวนเวียนให้ประชาชนเหล่านั้นประสบชะตากรรมไปตลอดกาล โดยที่ไม่มีใครเหลียวแล

แต่โชคดีที่เมืองไทยและชาติไทยมีสถาบันพระมหากษัตริย์มีในหลวงผู้ทรงทศพิธราชธรรม ทรงเป็นที่รัก และเคารพ ยำเกรงให้เราสำนึกว่าจะทำสิ่งใดที่ไม่ดีต่อชาติ ก็ยังมีท่านให้ได้เกรงอกเกรงใจ

เพราะถ้าเหตุการณ์ที่มีการสูญเสียมากที่สุดของชาติไทยเรานั้นโดยถ้าเทียบกับเพื่อนบ้านในละแวกนี้ยังถือว่าน้อยกว่า

ถ้าไม่มีพระองค์ท่าน เมืองไทยเราคงเจ็บปวดกับผู้แสวงหาผลประโยชน์ทั้งหลายที่มไม่ว่าจะมาในรูปแบบ เผด็จการทหาร หรือ กลุ่มทุนธุรกิจการเมือง เผด็จการรัฐสภา หาโอกาสเป็นผู้ผูกขาดอำนาจโดยใช้อำนาจเกินขอบเขต ให้ประชาชนไทยได้อดอยาก และทรมานเจ็บปวด ไม่สุขสบายและสงบกว่าพม่า ฟิลิปปินส์ และเขมรเหมือนทุกวันนี้

ถ้าไม่มีพระเจ้าอยู่หัว ไม่มีสถาบันพระมหากษัตริย์ และถึงแม้จะมีสถาบันแต่ถูกทำให้เป็นแค่ตรายางและสัญลักษณ์เหมือนเขมร ก็คงไม่มีชาติไทยที่เป็นเป็นไทและจิตวิญาณไทยอีกต่อไป คงเป็นได้แค่ บริษัทประเทศไทย จำกัด ของแค่ใครบางคนไม่ใช่ทุกคน เป็นนอมินีให้ประเทศมหาอำนาจอื่นที่ใหญ่กว่าและคงรบราฆ่าฟันกันไม่จบไม่สิ้น
Long live the KING