โลกยุทธจักร --::-- ฤทธิ์มีดสั้น ของ โก้วเล้ง --::-- แปลโดย ว. ณ เมืองลุง --::--

[aiwen^mei]

[เล่าปี๋]

  ขอขอบคุณคุณเม่ยครับ  ที่นำเพลง"ซี่ฟ่ง" ในเรื่อง จอมใจจักรพรรดิ์

มาให้ฟังและชมครับ   แต่ผมว่าไพเราะเพราะสู้  คนเดิมขับร้องไม่ได้ครับ

อีกอย่าง  เพลงนี้เป็นเพลงร้องโต้ตอบ กันระหว่างนางเอกกับจักรพรรดิ์

แล้วก็มีเสียงของ ต้าหนิวเกอ  ร้องสอดแทรกอีกด้วย  จึงดูๆว่าด้อยกว่า

ผู้ขับร้องโดย  คนเดิมครับ  

    อนึ่งเพลงนี้ผมเคยได้ฟัง  นักร้องคนหนึ่ง  แต่ไม่ทราบว่าชื่ออะไร

แกร้องดัดเสียงเป็นทั้งเสียง  หญิงและชาย  ไพเราะมากๆเลยครับ

ผมฟังแกร้องมาหลายปีแล้วครับ   ที่จังหวัดนครสวรรค์และยังฝังความติดใจมาจนทุกวันนี้ครับ   

[aiwen^mei]

  ขอขอบคุณคุณเม่ยครับ  ที่นำเพลง"ซี่ฟ่ง" ในเรื่อง จอมใจจักรพรรดิ์

มาให้ฟังและชมครับ   แต่ผมว่าไพเราะเพราะสู้  คนเดิมขับร้องไม่ได้ครับ

อีกอย่าง  เพลงนี้เป็นเพลงร้องโต้ตอบ กันระหว่างนางเอกกับจักรพรรดิ์

แล้วก็มีเสียงของ ต้าหนิงเกอ  ร้องสอดแทรกอีกด้วย  จึงดูๆว่าด้อยกว่า

ผู้ขับร้องโดย  คนเดิมครับ  

    อนึ่งเพลงนี้ผมเคยได้ฟัง  นักร้องคนหนึ่ง  แต่ไม่ทราบว่าชื่ออะไร

แกร้องดัดเสียงเป็นทั้งเสียง  หญิงและชาย  ไพเราะมากๆเลยครับ

ผมฟังแกร้องมาหลายปีแล้วครับ   ที่จังหวัดนครสวรรค์และยังฝังความติดใจมาจนทุกวันนี้ครับ   

ค่ะ หนูจัวอีถิงแกร้องสไตล์เด็กอายุประมาณ ๑๐ ขวบน่ะค่ะ 

แล้วนักร้องที่นครสวรรค์ที่ว่า เอาไว้จะลองถามญาติ ๆ ดูค่ะว่า คือใคร จะได้ตามไปฟังบ้างค่ะ 

[เล่าปี๋]

ค่ะ หนูจัวอีถิงแกร้องสไตล์เด็กอายุประมาณ ๑๐ ขวบน่ะค่ะ 

แล้วนักร้องที่นครสวรรค์ที่ว่า เอาไว้จะลองถามญาติ ๆ ดูค่ะว่า คือใคร จะได้ตามไปฟังบ้างค่ะ 

คุณเม่ยครับ  มาถึงขณะนี้ ผมคิดว่าหาตัวนักร้องคนที่

ผมกล่าวถึงไม่เจอ  อดีตตั้งนานเป็นหลายๆปีแล้วครับ   

[aiwen^mei]

คุณเม่ยครับ  มาถึงขณะนี้ ผมคิดว่าหาตัวนักร้องคนที่

ผมกล่าวถึงไม่เจอ  อดีตตั้งนานเป็นหลายๆปีแล้วครับ   

ขอบคุณท่านเล่าปี๋อีกครั้งหนึ่งค่ะ

ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวจะลองหาต้นฉบับ original sound track จากยูทิวบ์ฟัง ก็น่าจะพอหาได้นะคะ สมัยเด็ก ๆ ที่บ้านมีค่ะ เปิดฟังประจำ ตั้งแต่เครื่องเล่นเทปยังเป็นรุ่นเก่ามีสองม้วน ม้วนใหญ่ กับม้วนเล็ก 

ปล. เพิ่งเจอเพลง "เหลียงซานป๋อกับจู้อิงไถ" ตั้งแต่สมัยหลินปอ กับเล่อตี้ แสดงในยูทิวบ์ด้วยค่ะ 

[aiwen^mei]

          ลี้คิมฮวงถอนหายใจยาว ๆ ควานกระปุกสุราออกจากมุมตัวรถ ตอนดื่มไปอึกใหญ่นั้น ก็ได้ไออย่างรุนแรงขึ้นมาด้วย ไอโดยไม่หยุดยั้ง จนใบหน้าที่ซีดขาว ปรากฏสีแดงระเรื่อของอาการป่วย คล้ายดั่งเป็นอัคคีออเวจี กำลังเผาผลาญเลือดเนื้อและวิญญาณของลี้คิมฮวงอยู่ก็ปาน

          กระปุกสุราว่างเปล่าแล้ว ลี้คิมฮวงจึงหยิบมีดสั้นเล่มน้อยขึ้นมา เริ่มแกะสลักจากรูปท่อนไม้ในมือ มีดสั้นนี้ทั้งบางและแหลมคม ส่วนนิ้วทั้งเรียวยาวทั้งมีพลัง

          นั่นเป็นรูปของสตรีนางหนึ่ง ภายใต้ฝีมือที่คล่องแคล่วเจนจัด เค้าของรูปได้เริ่มปรากฏมาจนแจ่มชัด เป็นรูปที่อ่อนช้อยและสวยงาม ดูไปคล้ายมีชีวิตก็ปาน

          ลี้คิมฮวงมิเพียงให้เค้าที่สวยซึ้งตรึงใจแก่นางเท่านั้น ยังได้ให้ชีวิตและวิญญาณแก่นางด้วย เนื่องเพราะชีวิตและวิญญาณของลี้คิมฮวง ได้หลั่งไหลตามคมมีดออกไปโดยไม่รู้ตัว และก็ไม่สงบเยือกเย็นอีกแล้ว ที่หางตามีรอยตาขึ้นหลายเส้นสาย แต่ละเส้นบ่งบอกถึงชีวิตที่มีแต่ความระทมตรอมตรม และเคราะห์ที่ไม่สุดสิ้น... มีแต่ดวงตาเท่านั้น ที่ยังอยู่ในวัยฉกรรจ์

          นับเป็นดวงตาพิสดารอย่างยิ่ง คล้ายดั่งเป็นสีเขียวสดใส ดุจดั่งลมชุนเทียนที่ลูบไล้กิ่งหลิว นุ่มนวลเป็นประกาย เฉกเช่นกับผิวน้ำทะเลในแสงแดดของอาทิตย์ฤดูร้อน เปี่ยมพลังกระปรี้กระเปร่าจนผู้คนต้องรู้สึกคึกคักไปด้วย

          อาจบางทีเนื่องเพราะนัยน์ตาคู่นี้ จึงดลบันดาลให้ลี้คิมฮวงมีชีวิตจนถึงบัดนี้

          .......

ตี้หลุง 狄龍

รับบท ลี้คิมฮวง ในภาพยนตร์จอเงินของชอว์ บราเดอร์

[เล่าปี๋]

ขอบคุณท่านเล่าปี๋อีกครั้งหนึ่งค่ะ

ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวจะลองหาต้นฉบับ original sound track จากยูทิวบ์ฟัง ก็น่าจะพอหาได้นะคะ สมัยเด็ก ๆ ที่บ้านมีค่ะ เปิดฟังประจำ ตั้งแต่เครื่องเล่นเทปยังเป็นรุ่นเก่ามีสองม้วน ม้วนใหญ่ กับม้วนเล็ก 

ปล. เพิ่งเจอเพลง "เหลียงซานป๋อกับจู้อิงไถ" ตั้งแต่สมัยหลินปอ กับเล่อตี้ แสดงในยูทิวบ์ด้วยค่ะ 

ไม่เป็นไรครับ  แงๆๆๆเน็ตผมไม่ดีอ่ะ  ฟังเพลงในยูทิวบ์ไม่ปะติดปะต่อครับ

[aiwen^mei]

[เล่าปี๋]

  ขอขอบคุณคุณเม่ยครับที่นำคารมอันแหลมคม

 ของท่าน โก้วเล้งมาลง  ให้ได้อ่านกันครับ

  แต่ผมมีความเห็นว่า  คุณเม่ยน่าจะ  นำมาพิมพ์

 ใหม่มากกว่าครับ  เพราะว่าที่คุณเม่ยก๊อปมานั้น

 มันล้นจอคอม  เลยต้องอ่านสักสองบรรทัด  แล้วมา

 เลื่อนข้างล่าง  เพื่อที่จะอ่านต่อสองบันทัดแรก

 แล้วก็ต้องเลื่อนมาข้างหน้า  เพือที่จะอ่านบรรทัดที่

 สามและสี่  ถ้าคุณเม่ยลงคำคมยาวๆ  การอ่านจะไม่

 สดวก  ทำให้เสียอรรถรส  ที่เราควรจะได้ครับ

 อัน คคห.นี้เป็นผมคิดนะ ถ้าคุณเม่ยไม่สดวกหรือว่า

 แฟนคลับคุณเม่ย  อ่านแล้วมีความเห็น กับผมคนละ

 อย่างก็ ต้องขอโทษทุกๆท่านด้วย  ขอขอบคุณครับ

[aiwen^mei]

  ขอขอบคุณคุณเม่ยครับที่นำคารมอันแหลมคม

 ของท่าน โก้วเล้งมาลง  ให้ได้อ่านกันครับ

  แต่ผมมีความเห็นว่า  คุณเม่ยน่าจะ  นำมาพิมพ์

 ใหม่มากกว่าครับ  เพราะว่าที่คุณเม่ยก๊อปมานั้น

 มันล้นจอคอม  เลยต้องอ่านสักสองบรรทัด  แล้วมา

 เลื่อนข้างล่าง  เพื่อที่จะอ่านต่อสองบันทัดแรก

 แล้วก็ต้องเลื่อนมาข้างหน้า  เพือที่จะอ่านบรรทัดที่

 สามและสี่  ถ้าคุณเม่ยลงคำคมยาวๆ  การอ่านจะไม่

 สดวก  ทำให้เสียอรรถรส  ที่เราควรจะได้ครับ

 อัน คคห.นี้เป็นผมคิดนะ ถ้าคุณเม่ยไม่สดวกหรือว่า

 แฟนคลับคุณเม่ย  อ่านแล้วมีความเห็น กับผมคนละ

 อย่างก็ ต้องขอโทษทุกๆท่านด้วย  ขอขอบคุณครับ

ขอบพระคุณท่านเล่าปี๋สำหรับข้อเสนอแนะค่ะ ยินดีน้อมรับทุกความเห็นค่ะ

จริง ๆ แล้วก็คือทำในโปรแกรมพาวเวอร์พอยท์เพื่อใส่รูปประกอบ แล้วแปลงไฟล์มาโพสต์น่ะค่ะ 

ค่ะ จะปรับปรุงใหม่นะคะ ทั้งนี้ เพื่อความบันเทิงค่ะ 

[aiwen^mei]

http://youtube.com/watch?v=icSbs8uPK9M&feature=related

难得一身好本领
情关始终冲不破
冲不破
柔情蜜意
乱挥刀剑无结果

流水涛涛斩不断
情丝百结冲不破
刀锋冷
热情未冷
心底更是难过

无情刀永不知错
无缘分只叹奈何
面对死不会惊怕
离别心底凄楚

人生几许失意
何必偏偏选中我
挥刀剑断盟约
相识注定成大错

เพลงไทยของฤทธิ์มีดสั้น


ยอดฝีมือระบือฤทธิ์มีดสั้น

สิ้นฤทธิ์พลันเพราะรักรานระทม

ฤทธิ์มีดสั้นเคยเร็วปานลม

มาหมองตรมเอื่อย ๆ เฉื่อยชา

โอ้รักแสนหวานกลายขมขื่น

สุดฝืนเพราะรักนั้นทรมาน

ครั้นจะตัดรักยากหนักหนา

สายธาราจะตัดอย่างไรกัน

เครดิต http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=fongkath&date=13-04-2007&group=1&gblog=17

[aiwen^mei]

จินตนาการด้านความรักใน “ฤทธิ์มีดสั้น” ซาบซึ้งตรึงตรา เปี่ยมเสน่ห์อันพิเศษพิสดาร กอปรด้วยความปีติหฤหรรษ์และโศกศัลย์รันทด

ลี้คิมฮวง             มีรักที่ว้าเหว่เงียบเหงาที่สุด
อาฮุย                 มีรักที่สัตย์ซื่อบริสุทธิ์ที่สุด
เซี่ยงกัวกิมฮ้ง    ชืดชาต่อความรักที่สุด
ลิ่มซีอิม              มีรักที่หม่นหมองรันทดที่สุด
ลิ่มเซียนยี้          มีรักที่ฟุ่มเฟือยที่สุด
เล้งโซ่วฮุ้น         มีรักที่คับแค้นที่สุด
ซุนเซี่ยวอั๊ง         มีรักที่กล้าหาญที่สุด

ใน “ฤทธิ์มีดสั้น” โก้วเล้งเขียนถึงความรักของ “สามสตรีสามประเภท”

ลิ่มซีอิม ผ่านความเจ็บช้ำรันทด ความรักระหว่างนางกับลี้คิมฮวงเพาะขึ้นอย่างเชื่องช้า ลึกซึ้งไปตามกาลเวลา

ความรักระหว่างซุนเซี่ยวอั๊งกับลี้คิมฮวง แม้เกิดขึ้นในระยะเวลาอันสั้น แต่ได้ผ่านอุปสรรคทุกข์ลำเค็ญ ลิ่มซีอิมมักอดกลั้น นางมีความเห็น ความดีงามที่สำคัญที่สุดของสตรีคือ “อดกลั้น” แต่ซุนเซี่ยวอั๊งกลับผิดกัน นางต่อต้านประท้วง นางหนักแน่น แจ่มใส มีความกล้าหาญ เชื่อมั่นตัวเอง นางกล้ารักกล้าแค้น ลี้คิมฮวงล้มเหลวมาครึ่งชีวิต จิตใจและร่างกายอ่อนล้าทรุดโทรม นับว่าสมควรมีสตรีเยี่ยงนางจึงสามารถปลอบประโลมได้ ไม่เช่นนั้น แม้ไม่มีผู้ใดจู่โจมลี้คิมฮวงล้มลง แต่ลี้คิมฮวงคงต้องจู่โจมตัวเองจนล้มลงไปอยู่นั่นเอง

ลิ่มเซียนยี้ ความจริงเป็นโฉมสะคราญอันดับหนึ่ง นางพอจะมีชีวิตด้วยความสุขสันต์ แต่ในตอนท้ายกระทั่งตายก็ยังไม่สามารถตายโดยดีได้ เทพธิดาบนสรวงสวรรค์ ภายหลังกลับแปรเปลี่ยนคล้ายสุนัขในโคลนตม ผู้อื่นมีรักแท้ต่อนาง แต่นางกลับดูแคลน เห็นเป็นเรื่องโง่เขลา ซึ่งความจริงนางสมควรถนอมข้าวของที่สมควรถนอมของนางให้มากไว้ นางภายหลังได้คิด คนที่มีใจจริงต่อนางในโลกนี้ ที่แท้มิได้มากหลายดั่งที่นางคิดหมาย พฤติกรรมของนางสอดคล้องกับคำพูดประโยคหนึ่ง “รักแท้มิใช่ใช้วัยสาวกับความสวยก็ซื้อหามาได้”

โดย พาสนา แพรวพรรณ [ยุทธจักรมังกรโบราณ]

[aiwen^mei]

ใน “ฤทธิ์มีดสั้น” ยังเขียนถึงบุคคลแห่งโศกนาฏกรรมอีกผู้หนึ่ง ยิ่งสะท้านฟ้าสะเทือนดิน บุคคลผู้นี้มีพลังฝีมือสามารถกระทำแทบทุกสิ่งแต่ไม่มีปัญญาเปลี่ยนแปลงนาฏกรรมแห่งชีวิตตนเอง

เรื่องราวของ “อาฮุย” ในฤทธิ์มีดสั้นเป็นแบบฉบับของ “โศกนาฏกรรมแห่งรัก” ชนิดหนึ่ง

ในฉากเปิดตัวอาฮุย เขาเดินอยู่ท่ามกลางดินฟ้าอากาศที่หนาวเหน็บด้วยน้ำแข็ง ทั้งร่างสวมใส่เสื้อผ้าเบาบางเพียงชั้นเดียว แต่หลังยังคงยืดตรงดั่งปลายทวน เขาออกจากป่าเข้าสู่โลกียวิสัย คนแรกที่พบคือ ลี้คิมฮวง ลี้คิมฮวงกระตุ้นจิตใจเขา จนรู้สึกชีวิตมิใช่เจ็บปวดดั่งที่เคยคาดคิด มนุษยชาติก็ไม่อัปลักษณ์ดั่งที่คาดคิดไว้ อาฮุยได้พบเห็นคุณธรรมดีงามจากตัวลี้คิมฮวง เขาความจริงไม่ยอมเชื่อในโลกยังจะมีคุณธรรมความดีงามเหล่านี้หลงเหลืออยู่

ตลอดทั้งเรื่อง อาฮุยคล้ายจมอยู่ในห้วงทะเลรัก แต่เหตุที่เขางมงายในรักก็มิใช่ไม่มีเหตุผล ในใจเขามีอดีตที่ว้าเหว่เดียวดาย ชั่วชีวิตเขาไม่เคยได้สัมผัสความอบอุ่นเยี่ยงนี้ รสชาติที่วาบหวามรัญจวนเยี่ยงนี้

“ในโลกมีบุรุษหนุ่มมากหลายที่มิเพียงฉลาดปราดเปรื่องเท่านั้น ยังทระนงโอหังยิ่ง แต่กลับถูกสตรีหลอกลวงง่ายที่สุด ถูกสตรีกลั่นแกล้งได้ง่ายที่สุด”

ในตอนท้ายของเรื่อง ลิ่มเซียนยี้รับผลกรรมจากการกระทำของนางเอง แต่อาฮุยเล่า? อาฮุยแม้รักคนผิด แต่ตัว “ความรัก” กลับไม่ผิด ลิ่มเซียนยี้ทั้งไม่มีคุณค่าให้รัก ยิ่งไม่มีคุณค่าให้คิดคำนึง

อาศัยคำพูดประโยคนี้ “ความรักคล้ายเป็นม้าพยศไร้บังเหียน มิว่าผู้ใดก็ไม่อาจควบคุมบังคับ ผู้ใดก็อับจนปัญญา บางครั้งหวานชื่นดื่มด่ำ บางครั้งเจ็บปวดรวดร้าว และมีบางครั้งน่าสะพรึงกลัว ไม่เพียงแต่ทำให้ผู้คนกลับกลายเป็นโง่เขลาเบาปัญญาเท่านั้น ยังบันดาลให้กลับกลายเป็นตาบอดด้วย”

ในบรรดาชะตากรรมที่โก้วเล้งสร้างสรรค์ขึ้น อาฮุยเป็นตัวละครที่น่าเห็นใจที่สุดผู้หนึ่ง

โดย พาสนา แพรวพรรณ [ยุทธจักรมังกรโบราณ]

[aiwen^mei]

ใต้ปลายปากกาโกวเล้ง "ลี้คิมฮวง" เป็นตัวละครที่ประทับตรึงใจผู้อ่านยิ่ง

ความจริงแล้ว ลี้คิมฮวงมีทุกสิ่ง สมบัติพัสถาน ชื่อเสียงเกียรติภูมิ หญิงคนรักที่งามสะคราญ แต่ปัญหา "ความรัก" กับ "คุณธรรม" เพื่อผู้มีพระคุณที่ครั้งหนึ่งเคยช่วยชีวิต ภายหลังต้องทอดทิ้งทุกสรรพสิ่ง พกพาความอ้างว้างร่อนเร่พเนจรไปถึงนอกกำแพงใหญ่ "ชีวิตคนความจริง เต็มไปด้วยความขัดแย้ง ไม่ว่าผู้ใดล้วนอับจนปัญญา" ในชีวิตเขาเกลียดชังความเงียบเหงาทีสุด แต่กลับเป็นเพื่อนสนิทกับความเงียบเหงาอยู่เสมอมา

เพราะมรสุมชีวิตนี้ เป็นเหตุให้ลี้คิมฮวงปล่อยตัวปล่อยใจ ไม่วางท่าเคร่งขรึม ไม่สนใจว่าผู้อื่นรู้สึกต่อตัวเขาว่าอย่างไร มีคนหยามประณามเขาเป็นคนเสเพล ปีศาจสุรา เขากล่าวว่า "สาวกอันสัตย์ซื่อของสุรามิเห็นมีที่ใดไม่ดี นั่นยังประเสริฐกว่า วิญญูชนจอมปลอมสวมหน้ากากหลอกลวงมากมายนัก...ขอเพียงไม่ละอายต่อมโนธรรม ไยต้องไปสนใจว่าผู้อื่นคิดอย่างไร"

สิ่งที่น่าเลื่อมใสที่สุดคือ "ธาตุแท้คุณธรรม" ครั้งหนึ่งเขาเคยถูกซิมไบ๊ไต้ซือชั้งชิกเอี้ย กับศิษย์เสียวลิ้มยี่ควบคุมตัวสู่เสียวลิ้มยี่เพื่อลงโทษ กล่าวหาเป็นโจรดอกเหมย ระหว่างทางซิมไบ๊ไต้ซือประสบกับฝีมืออำมหิตของเก๊กลักตั่งจู้แห่งดินแดนแม้ว ซิมไบ๊ไต้ซือหลังจากถูกพิษก็ปล่อยตัวเขาเป็นอิสระ เขาเห็นซิมไบ๊ไต้ซือถูกพิษสาหัสยิ่งมีแต่วัดเสียวลิ้มยี่พอจะมียาขจัดพิษช่วยเหลือได้ ที่น่าประหลาดก็คือ เขามิเพียงไม่หลบหนีเอาชีวิตรอดเท่านั้น ยังแบกซิมไบ๊ไต้ซือขึ้นเสียวลิ้มยี่อีกด้วย

นี่มิใช่จิตใจคุณธรรมเป็นอะไร?

จิตใจคุณธรรมของเขาแสดงออกภายใต้เปลือกนอกเย็นชากระด้าง เขาหนึ่งนั้นไม่ประโคมตัวอวดอ้างคุณธรรม สองไม่ตัดพ้อต่อว่าคำให้ร้ายตำหนิโทษที่เขาเคารพยกย่องเป็นบุคคลอันบริสุทธิ์จริงใจ ดูแคลนชนชั้นจอมปลอม

เขาถูกพิษของเมี้ยวนึ้งกุนแทบสูญเสียชีวิต พบพานกับหมอพิสดารเหมยยี่ซิงแซ แต่ไม่โอดครวญต่อความเป็นตายของตัวเอง เหมยยี่ซิงแซกล่าวกับเขาว่า "ท่านทราบหรือไม่ ตัวท่านรอดชีวิตได้อีกไม่นาน ยังไม่ไปเตรียมสั่งเสียเรื่องราว ไฉนมานั่งดื่มสุรา?"

ลี้คิมฮวงกล่าวว่า "เป็นตายร้ายดีสามัญเหลือเกิน ไหนเลยจะเห็นแก่เรื่องเช่นนี้มาเสียเวลาดื่มสุราได้"

"เช่นนี้เป็นว่าที่ท่านช่วยชีวิตข้าพเจ้า หาใช่เพราะต้องการให้ข้าพเจ้ารักษาอาการบาดเจ็บให้กับท่าน"

"หากต้องการดื่มสุรา มาร่วมดื่มกันสักหลายจอกได้ หากต้องการรักษาโรค โปรดเชิญไปให้ไกลกว่านี้ อย่าได้ถ่วงเวลาดื่มสุราของข้าพเจ้าให้เสียไป"

ด้านสติปัญญา ลี้คิมฮวงย่อมมิใช่คนโง่เขลา เขาสอบได้ตำแหน่งถ้ำฮวยจากฮ่องเต้ (บัณฑิตหน้าบัลลังก์ฮ่องเต้มีจอหงวน ปางั่ง และถ้ำฮวย) แต่เขามักถูกผู้คนหลอกลวง ทั้งนี้อาจบางทีเนื่องเพราะเขาไว้วางใจผู้คนเกินไป ไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ความปลอดภัยของตัวเอง

จุดอ่อนในชีวิตของลี้คิมฮวงก็คือ "น้ำใจอันเปราะบาง" กล่าวไปแล้ว มีแต่คนใกล้ชิดเท่านั้นจึงสามารถทำร้ายเขาได้ หากคิดจะโค่นเขาให้พ่ายแพ้ มิว่าใช้กระบวนท่าใด หรืออาวุธใดต่างลำบากอย่างยิ่ง มีแต่ต้องใช้น้ำใจเท่านั้น มีบางครั้งแม้ทราบแน่นอนว่าเรื่องนั้นไม่อาจกระทำ แต่ยังไม่อาจหักใจให้เข้มแข็งไปปฏิเสธ สำหรับประการนี้ ผู้ที่ล่วงรู้จุดอ่อนของลี้คิมฮวงต่างก็หาประโยชน์ ลี้คิมฮวงเองก็ทราบ แต่ยังไม่มีปัญญาเปลี่ยนแปลงแก้ไข

ตัวอย่างเช่นครั้งหนึ่ง ก่อนการต่อสู้กับเซี่ยงกัวกิมฮ้ง เซี่ยงกัวกิมฮ้งคาดคำนวณว่าลี้คิมฮวงจะต้องไปตรวจสอบสถานที่ต่อสู้ก่อน ดังนั้น จงใจทิ้งกล่องเส้นผมสตรีไว้ ที่เซี่ยงกัวกิมฮ้งทำดังนี้ก็เพื่อให้ลี้คิมฮวงเข้าใจว่าเส้นผมกระจุกนี้เป็นของอดีตคนรักลิ่มซีอิม ให้ลี้คิมฮวงวุ่นวายใจ ไม่ว่าลี้คิมฮวงจะเชื่อถือก็ดี คลางแคลงสงสัยก็ดี เพียงแต่ครุ่นคิดก็บรรลุจุดมุ่งหมายแล้ว

ลี้คิมฮวงแม้ทราบว่ามิใช่เส้นผมของลิ่มซีอิม แต่ก็ยังอดครุ่นคิดคำนึงมิได้ ซึ่งความจริงปัญหามิใช่เส้นผมเป็นของผู้ใด? แต่เป็นลี้คิมฮวงเป็นบุคคลเช่นใด?

แผนการนี้มุ่งจู่โจมลี้คิมฮวงโดยเฉพาะ หากใช้กับผู้อื่นอาจบางทีไม่มีประโยชน์ นับว่าเซี่ยงกัวกิมฮ้งเข้าใจสี่คำที่ลึกซึ้งที่สุดของตำราพิชัยสงครามกระจ่างยิ่ง นั่นคือ "กงซิมอุ้ยเสียง" (จู่โจมหัวใจเป็นสุดยอด)

สำหรับประการนี้ ลี้คิมฮวงเพียงกล่าวว่า "เรื่องราวในโลกมากหลายเป็นเช่นนี้ มีเรื่องบางประการ แม้ทราบว่าหลงกลแน่ชัด แต่ยังคงต้องไปหลงกลอยู่นั่นเอง เรื่องราวที่ข้าพเจ้ากระทำ บางครั้งไม่มีสาเหตุใดเลย กระทั่งข้าพเจ้าเองก็อธิบายไม่ถูก"

ครั้งหนึ่ง "ลิ่มเซียนยี้" (เทพธิดาน้อย) นัดเขาไปพบยามค่ำคืน ที่ตึกแนเฮียงเซี่ยวตั๊ก เขาทราบว่านางต้องมีจิตเจตนาเคลือบแฝง และต้องตระเตรียมอุบายเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่เขาไม่หวาดหวั่นสักน้อยนิด กลับรู้สึกสนุกสนานเร้าใจเสียอีก เขากล่าวว่า "ในชั่วชีวิตของแต่ละคน ยากยิ่งที่จะไม่กระทำเรื่องโง่เขลาบางประการเช่นข้าพเจ้า หากทุกผู้คนกระทำแต่เรื่องฉลาดปราดเปรื่อง ชีวิตไยมิใช่แปรเปลี่ยนเป็นยิ่งไร้รสชาติ ยิ่งไร้ความหมาย"

ลี้คิมฮวงนับเป็นบุคคลที่ยากเข้าใจผู้หนึ่ง แต่ก็เป็นมิตรสหายที่ไม่มีผู้ใดลืมเลือนได้ เขายินยอมให้ผู้อื่นทรยศเป็นหมื่นครั้งก็ไม่ยินยอมไปทรยศต่อผู้อื่นสักครั้ง มีบางครั้งแม้รู้แน่ว่าผู้อื่นกำลังหลอกลวง แต่ยังคงถูกหลอกลวงจนได้ มิว่ากับผู้ใด กับเรื่องอันใด เขามีแต่ "รัก" มิใช่ "แค้น" เนื่องเพราะทราบที่ความแค้นสร้างได้มีแต่พินาศย่อยยับ แต่ความรักกลับสามารถบันดาลให้ผู้คนดำรงอยู่

เล้งโซ่วฮุ้นทรยศต่อเขาถึงเพียงนั้น เขายังช่วยกลบเกลื่อนแก้ไข "เล้งโซ่วฮุ้นหาได้ทรยศต่อข้าพเจ้าไม่ ผู้ใดที่เห็นแก่บุตรภรรยาของตัวเอง มิว่ากระทำเรื่องราวใดลงไป ต่างมีคุณค่าให้ผู้อื่นอภัยให้ทั้งสิ้น"

สิ่งที่ประทับใจผู้อ่านที่สุด มิใช่อยู่ที่วิทยายุทธ์ วิทยายุทธ์ของลี้คิมฮวงไม่จัดว่าอยู่อันดับหนึ่ง เหนือมีดบินไม่พลาดเป้ายังมีห่วงมังกรหงส์ กับกระบองสมปรารถนา ที่ประทับใจผู้อ่านมิใช่วิทยายุทธ์ หากแต่เป็นน้ำใจอันยิ่งใหญ่ เวลาส่วนใหญ่ของเขาพกพาความทุกข์ลำเค็ญและเคราะห์กรรมไม่สุดสิ้น แตที่สร้างความตื้นตันใจ เป็นที่เคารพยกย่องของผู้คนคือนิสัยใจคอและพฤติกรรมซึ่งปราศจากความต่ำช้าแม้แต่น้อย นี่อาจบางทีเป็นเพราะเขายินยอมจ่ายค่าตอบแทนอย่างใหญ่หลวง โดยไม่ขอประนีประนอมทางด้านนี้แต่อย่างใด เป็นวีรบุรุษผู้กล้าในเพลงโศกบทหนึ่ง


โดย พาสนา แพรวพรรณ [ยุทธจักรมังกรโบราณ]

[aiwen^mei]

台湾第一美女：萧蔷

"เซียวเฉียง" ผู้ได้ชื่อว่าเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของไต้หวัน

รับบท "ลิ่มซีอิม" ที่มีรักหม่นหมองรันทดทีสุด ใช่เป็นเพราะลี้คิมฮวง หรือเล้งโซ่วฮุ้น หรือเพราะตัวนางเอง?

http://youtube.com/watch?v=Jb0aPSuIy7w&feature=related

[aiwen^mei]

   


วิทยายุทธ์ในฤทธิ์มีดสั้นสลักเสลาสวยงาม กอรปด้วยวิทยายุทธ์ทุกแขนงเปี่ยมสีสัน เป็นสัญลักษณ์แสดงออกถึงศักดิ์ศรีของแต่ละบุคคล ล้วนแล้วแต่มีเอกลักษณ์พิเศษเฉพาะ เป็นแบบฉบับสำหรับผลงานในเรื่องต่อมาอีกหลายเรื่อง

ที่ควรกล่าวถึงก็คือ “ตำราอาวุธ” (เปียขี่โพ้ว) ของ “แป๊ะเฮียวเซ็ง” แป๊ะเฮียวเซ็งรอบรู้ทุกเรื่องราว กระจ่างในทุกศาสตร์สาขา จัดสร้างตำราอาวุธ วิจารณ์อาวุธทั้งแผ่นดิน ในจำนวนนั้นกล่าวถึงมืออสูรเขียว “แชม้อชิว” (อันดับเก้า) ยุทธจักรมีเจ็ดพิษ ที่อำมหิตที่สุดคือแชม้อชิว ผู้ที่ถูกแชม้อชิ้วมีชีวิตมิสู้ตาย ขอเพียงตายเร็วเท่าใด ยิ่งสุขสบายเร็วเท่านั้น

อันดับแปดเป็นไม้เท้าเหล็กเทวราช “จูกั้วกัง” แส้เทพเจ้า “ไซมึ้งยิ้ว” จัดอยู่อันดับเจ็ด เจ้าแห่งหอกเงิน “ลู่ฮ่งเชย” จัดอยู่อันดับห้า ที่วางอยู่อันดับสี่เป็นกระบี่เหล็ก “ก้วยซงเอี๊ยง”

“เซี่ยวลี้ปวยตอ” มีดบินของลี้คิมฮวง ในตำราอาวุธที่แป๊ะเฮียวเซ็งวิจารณ์ไว้ จัดอยู่อันดับสาม กล่าวกันว่าตอนที่เซี่ยวลี้ปวยตอน่าสะพรึงกลัวที่สุด เป็นตอนที่ยังไม่ถูกซัดออกจากมือ หลังจากซัดออกไปแล้ว ฝ่ายตรงข้ามไม่รู้จัดความใดเรียกว่าน่าสะพรึงกลัว เนื่องเพราะคนตายย่อมไม่รู้จักความหวาดกลัวอย่างแน่นอน

ห่วงคู่มังกรหงส์ของ “เซี่ยงกัวกิมฮ้ง” ถูกวางอยู่อันดับสอง หลักการใช้อาวุธมีเคล็ด “ยาวหนึ่งนิ้ว เข้มแข็งหนึ่งนิ้ว สั้นหนึ่งนิ้ว หวาดเสียวหนึ่งนิ้ว” ห่วงมังกรหงส์เป็นความหวาดเสียวในหวาดเสียว ขอเพียงลงมือต้องใช้กระบวนท่าจู่โจมไม่หยุดยั้ง หากไม่อาจพิชิตคู่ต่อสู้ก็ต้องถูกคู่ต่อสู้ทำอันตราย ดังนั้น ผู้ที่กล้าใช้อาวุธเปี่ยมอันตรายเยี่ยงนี้มีอยู่ไม่มาก

แต่ที่อยู่เหนือห่วงมังกรหงส์ยังมีกระบองสมปรารถนาของ “ยู่อี่ปั้ง” ที่มีความพลิกแพลงพิสดาร

วิทยายุทธ์แม้เป็นส่วนที่ขาดไม่ได้ในนิยายกำลังภายใน แต่ก็เป็นส่วนที่เขียนได้ง่ายที่สุด การบรรยายวิทยายุทธ์ในฤทธิ์มีดสั้นย่อมวิจิตรพิสดาร แต่เปรียบกับความเพริศแพร้วด้านอื่น คล้ายไม่จำเป็นต้องวิเคราะห์โดยละเอียดแล้ว

โก้วเล้งยังจัดเจนในการเขียนฉากการต่อสู้ขนาดใหญ่ขนาดเล็ก การบรรยายฉากการต่อสู้ในฤทธิ์มีดสั้น คล้ายคลื่นใหญ่น้อยหนุนเนื่องตามกัน มิเพียงรวบรัดมีพลัง ยังแฝงปรัชญาชีวิต อันเป็นแนวถนัดของโก้วเล้ง

ฉากใหญ่ เช่น ลี้คิมฮวงตกอยู่ในวงล้อมของศิษย์เสียวลิ้มยี่แปดร้อยกว่ารูป ผู้อ่านต้องกลั้นลมหายใจอ่านอย่างรวดเร็ว เสียวลิ้มยี่ถูกยกย่องว่าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มิว่าผู้ใดก็ไม่กล้าบุกรุกก้าวร้าวล่วงเกิน ลี้คิมฮวงเพียงลำพังสามารถก่อกวนเสียวลิ้มยี่จนปั่นป่วนวุ่นวาย ศิษย์ทั้งแปดร้อยมิเพียงทำอะไรไม่ได้เท่านั้น แต่ละวันยังต้องเชิญลี้คิมฮวงดื่มกิน ยังกลัวอาหารไม่ถูกปาก

ฉากเล็ก เช่น ลี้คิมฮวงต่อสู้กับก้วยซงเอี๊ยง ลี้คิมฮวงความจริงพอจะปลิดชีวิตก้วยซงเอี๊ยงได้ถึงสามครั้งครา แต่กลับมิได้ลงมือ จวบจนพลังอาจหาญเสื่อมโทรมคมมีดหัก ก้วยซงเอี๊ยงก็ไม่แน่ว่าพอจะปลิดชีวิตลี้คิมฮวงได้เช่นกัน แต่กลับยอมรับว่าพ่ายแพ้อย่างยินยอมพร้อมใจ โก้วเล้งคล้ายต้องการบอกว่า “สหายที่พึ่งพาได้ที่สุดคนหนึ่งอาจเป็นศัตรูของท่านได้ แต่คู่มือที่น่าสะพรึงกลัวก็มักจะกลายเป็นสหายรู้ใจของท่านได้เช่นกัน เนื่องเพราะผู้ที่มีศักดิ์ศรีเป็นคู่มือท่าน จึงมีศักดิ์ศรีเป็นคนรู้ใจท่าน เป็นสหายรักของท่าน เนื่องเพราะมีแต่คนประเภทนี้เท่านั้น จึงสามารถเข้าใจท่าน”

ในระหว่างมิตรสหายสามารถให้ความเคารพในกันและกัน เป็นจิตใจที่สูงส่งน่าปีติก็จริง แต่ในระหว่างศัตรู การให้ความเคารพในกันและกัน กลับยิ่งสัตย์ซื่อจริงใจ ยิ่งสร้างความตื้นตันให้แก่ผู้คนได้มากยิ่งกว่า



โดย พาสนา แพรวพรรณ [ยุทธจักรมังกรโบราณ]

ภาพประกอบ :  jadedragon.net

[(ลุง)ถึก สไลเดอร์]

"ผู้ที่รักศักดิ์ศรียิ่งกว่าชีวิต คือมารดาของ ชีซี
ครั้นพอทราบข่าวว่า ลูกชายที่ถือว่าเป็นปราชญ์คนหนึ่ง ได้ถูกกลลวงของโจโฉ
ปลอมลายมือของตน เรียกตัว ชีซีไปรับราชการกับโจโฉ
  พอมารดาของ ชีซี ทราบว่าลูกชายของตัวเองหลงกล ไปช่วยราชการกับโจโฉ
ขุนนางกังฉินดังนั้น
  มารดาของชีซี ก็ด่าท่อแก่ ชีซี ไปว่า ตัวเองเป็นถึงปราชญ์ แล้วไฉนถึงได้หลงกลได้ง่ายดาย
นัก ทำให้เสื่อมเสียศักดิ์ศรีแก่วงศ์ตระกูล แม้ว่าเวลาจะล่วงไปเป็นพันๆปีก็ยากนัก
ที่จะลบความอับอายขายหน้านี้ไปได้
  ว่าแล้วมารดาของชีซีก็หนีไปผูกคอตายสมมาตรปรารถนา"
"รู้ว่าคบคนผิด ก็จงรีบถอนตัวออกมาเสียเถิดท่านทั้งหลาย
อย่าไปหลงวลีที่ว่า
  "ถึงโกงแต่ก็ยังมีผลงาน"อีกเลย.........เอิ้กกกกกกกก
 

[aiwen^mei]

"ผู้ที่รักศักดิ์ศรียิ่งกว่าชีวิต คือมารดาของ ชีซี
ครั้นพอทราบข่าวว่า ลูกชายที่ถือว่าเป็นปราชญ์คนหนึ่ง ได้ถูกกลลวงของโจโฉ
ปลอมลายมือของตน เรียกตัว ชีซีไปรับราชการกับโจโฉ
  พอมารดาของ ชีซี ทราบว่าลูกชายของตัวเองหลงกล ไปช่วยราชการกับโจโฉ
ขุนนางกังฉินดังนั้น
  มารดาของชีซี ก็ด่าท่อแก่ ชีซี ไปว่า ตัวเองเป็นถึงปราชญ์ แล้วไฉนถึงได้หลงกลได้ง่ายดาย
นัก ทำให้เสื่อมเสียศักดิ์ศรีแก่วงศ์ตระกูล แม้ว่าเวลาจะล่วงไปเป็นพันๆปีก็ยากนัก
ที่จะลบความอับอายขายหน้านี้ไปได้
  ว่าแล้วมารดาของชีซีก็หนีไปผูกคอตายสมมาตรปรารถนา"
"รู้ว่าคบคนผิด ก็จงรีบถอนตัวออกมาเสียเถิดท่านทั้งหลาย
อย่าไปหลงวลีที่ว่า
  "ถึงโกงแต่ก็ยังมีผลงาน"อีกเลย.........เอิ้กกกกกกกก
 

ขอบคุณค่ะ

เปิดหนังสือสุภาษิตจีน ของคุณจุไรรัตน์ อาระยะกิตติพงศ์ ตรงกับสุภาษิตจีนว่า 近朱者赤，近墨者黑

มีความหมายตามรูปศัพท์ว่า อยู่ใกล้ไข่มุกก็จะมีสีแดงเรื่อ(อ่อนกว่าสีชมพู) อยู่ใกล้หมึกก็จะมีสีดำ อุปมาว่า การได้อยู่ใกล้ชิดกับคนดี สามารถทำให้คนที่ไม่ดีกลายเป็นคนดีได้ การเข้าใกล้คนไม่ดีก็สามารถทำให้คนดีกลายเป็นคนไม่ดีได้เช่นกัน

เปรียบเทียบตรงกับสุภาษิตไทยไว้ด้วยว่า "คบคนพาลพาลไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล"

รู้ว่า คนไหน หรือใครคบไม่ได้  หรือไม่น่าคบ ก็ต้องรีบบอกศาลา ดังเช่นนักวิชาการหลายท่านที่ถอนตัวออกจากทั่นเหลี่ยมแทบไม่ทันตั้งแต่หลายปีก่อน จะว่าไปเหมือนถูกหลอกใช้ไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง

[aiwen^mei]

จูเจียง 朱江 กับบทลี้คิมฮวง
ใน "ฤทธิ์มีดสั้น" หนังโทรทัศน์ชุดแรกเมื่อปี 1973

http://youtube.com/watch?v=KMwsYzbUNrA&feature=related

สถิติการพิมพ์

ว. ณ  เมืองลุง
ตีพิมพ์ครั้งเรก สนพ ประพันธ์สาส์น พิมพ์ปี พ.ศ. 2514 จำนวน 28 เล่มจบ (เล่มเล็ก)
ประพันธ์สาส์น 2520 จำนวน 6 เล่มจบ
บรรณาคาร 2527 จำนวน 6 เล่มจบ
สื่อสัจจา 2533 จำนวน 3 เล่มจบ (พร้อมกล่อง)
สร้างสรรค์ 2537 จำนวนเล่มจบ : 3 เล่มจบ (พร้อมกล่อง)
ประพันธ์สาส์น 2540 จำนวน 3 เล่มจบ
พระอาทิตย์ 2544 จำนวน 3 เล่มจบ (กระดาษปอนด์ พร้อมกล่อง)
พิมพ์ครั้งล่าสุด สร้างสรรค์ 2549 จำนวน 3 เล่มจบ (พร้อมกล่อง)

น. นพรัตน์
สนพ สยามสปอร์ตพริ้นติ้ง พิมพ์ปี พ.ศ. 2536 จำนวน 4 เล่มจบ
สยามอินเตอร์บุ๊ค 2547 จำนวน 4 เล่มจบ

โก้วเล้ง  เขียนเรื่อง ตอเช้งเกี่ยมแขะ บ้อเช้งเกี่ยม (多情劍客無情劍) "มือกระบี่มากรัก กระบี่ไร้น้ำใจ" เมื่อปี 2512 เป็นเรื่องที่ 24

ว. ณ  เมืองลุง แปลใช้ชื่อ  ฤทธิ์มีดสั้น ส่วน น. นพรัตน์ แปลใช้ชื่อ เซี่ยวลี้ปวยตอ มีดบินไม่พลาดเป้า

และ ใช้ชื่อตัวเอก "ลี้ชิ้มฮัว" แทนที่จะเป็น  "ลี้คิมฮวง" ที่ ว. ณ  เมืองลุง ใช้ และคนไทยคุ้นเคยทั้งในหนังสือและภาพยนตร์

ส่วนชื่อตัวละครอื่นกลับใช้เหมือนกันกับที่ ว. ณ  เมืองลุง แปล

อ้างอิง : jadedragon.net

[เล่าปี๋]

ไจ้เจียอิ๋ว....ครับคุณพี่(สาวเม่ย) หุหุ ผมขี้เกียจพิมพ์ภาษาจีนครับ...

[aiwen^mei]

小李飞刀 1999

หากวิจารณ์ถึงความสลับซับซ้อนของเรื่องราว เค้าโครงความคิด ความหลากหลายของตัวละคร
ความเพริศแพร้วพรรณรายของบรรยากาศ
ตอเช้งเกี่ยมแขะ บ้อเช้งเกี่ยม "ฤทธิ์มีดสั้น" อยู่เหนือผลงานทุกเรื่องของโก้วเล้ง

ฤทธิ์มีดสั้น เขียนถึงการต่อสู้ ยึดเอาความรักในแบบฉบับต่าง ๆ การเสียสละและคุณธรรมน้ำมิตรเป็นแกนดำเนินเรื่อง
แบ่งออกเป็นสองตอน "ตอเช้งเกี่ยมแขะบ้อเช้งเกี่ยม" (มือกระบี่มากรัก กระบี่ไร้น้ำใจ) เป็นตอนหนึ่ง
"ทิต้าไต้เฮียบฮุ้น" (วีรบุรุษผู้กล้า) เป็นอีกตอนหนึ่ง
โดยตลอดทั้งเรื่องมีส่วนต่อเนื่องตามกั
แท้จริงแล้ว ปัญหามิได้อยู่ที่ธรรมะกับอธรรม หากแต่แสดงออกถึงจุดด่างในธาตุแท้ใจคอคน
ผู้มักใหญ่ใฝ่สูง เห็นแก่ลาภยศสรรเสริญทำร้ายผู้อื่น ความละโมบโลภหลง
กิเลสตัณหาแปรเปลี่ยนผู้คน สามารถกระทำทุกสิ่ง

อ้างอิง :  1. พาสนา แพรวพรรณ [ยุทธจักรมังกรโบราณ] 
                    2. ภาพประกอบ niyayjeen.com โดขลุ่ยผุไร้สำเนียง

[aiwen^mei]

ไจ้เจียอิ๋ว....ครับคุณพี่(สาวเม่ย) หุหุ ผมขี้เกียจพิมพ์ภาษาจีนครับ...

ขอบคุณท่านเล่าปี๋มากหลายค่ะ ขออนุญาตเปิดเพลงไพเราะคั่นรายการหน่อยนะคะ 

一剪梅--费玉清

http://www.youtube.com/watch?v=jDJbBcskBsY
(http://www.youtube.com/watch?v=nwdWA6-GJos&feature=related)



尘缘--费玉清

http://www.youtube.com/watch?v=N0Q2lvoZ1xw&feature=related

[ปุถุชน]

ขอบคุณที่นำเนื้อหาและคำวิจารณ์เกี่ยวกับ'ฤทธิ์มีดสั้น' มาให้อ่านอีกครั้งหนึ่ง....ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

[Huad]

สมัยผมเรืยนหนังสือพอได้เงินที่ส่งมาจากทางบ้าน ที่เก็บเงินของผมก็คือร้านหนังสือเช่าโดยเอาเงินไปเป็นค่าประกันหนังสือแล้วค่อยๆทะยอยเอาคืนมาใช้จ่ายสมัยนั้นค่าเช่ารู้สึกจะเล่มละบาทได้ หนังสือไทยที่อ่านก็ เพชรพระอุมา ส่วนหนังสือจีน ชอบหลายเรื่อง แต่ที่ชอบมาก คือ ฤทธิ์มีดสั้น ที่เรียกว่าต้องอ่านกันแบบละเลียดเลยเพราะกลัวมันจบเร็ว ยอมรับว่าเขียนได้น่าทึ่งจริงๆ ตัวละครอย่าง ลี้กิมฮวง นี่เหนือคำบรรยายจริงๆ  เรื่องนี้ผมเคยดูที่เป็นหนังด้วย ตี้หลุงแสดงได้สุดยอดเช่นกัน

[กระบี่ที่ 15]

ขอบคุณ ท่าน aiwen^mei

มาก

ดีจริงๆ

ขออนุญาต นำรูป ข้อความที่ท่านโพสต์ไปใช้ ตามโอกาส


ขอบคุณก่อน ครับ

สมาชิกใหม่ น้องใหม่ กระบี่ที่ 15

 

[aiwen^mei]

ขอบคุณที่นำเนื้อหาและคำวิจารณ์เกี่ยวกับ'ฤทธิ์มีดสั้น' มาให้อ่านอีกครั้งหนึ่ง....ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ขอบพระคุณมากค่ะ ท่านลุงปุ

เลยพลอยทำให้ทราบว่า ท่านลุงปุก็ ชื่นชอบ "ฤทธิ์มีดสั้น" เหมือนกัน 

สมัยผมเรืยนหนังสือพอได้เงินที่ส่งมาจากทางบ้าน ที่เก็บเงินของผมก็คือร้านหนังสือเช่าโดยเอาเงินไปเป็นค่าประกันหนังสือแล้วค่อยๆทะยอยเอาคืนมาใช้จ่ายสมัยนั้นค่าเช่ารู้สึกจะเล่มละบาทได้ หนังสือไทยที่อ่านก็ เพชรพระอุมา ส่วนหนังสือจีน ชอบหลายเรื่อง แต่ที่ชอบมาก คือ ฤทธิ์มีดสั้น ที่เรียกว่าต้องอ่านกันแบบละเลียดเลยเพราะกลัวมันจบเร็ว ยอมรับว่าเขียนได้น่าทึ่งจริงๆ ตัวละครอย่าง ลี้กิมฮวง นี่เหนือคำบรรยายจริงๆ  เรื่องนี้ผมเคยดูที่เป็นหนังด้วย ตี้หลุงแสดงได้สุดยอดเช่นกัน

มีหลายท่านวิจารณ์ไว้ด้วยค่ะว่า "ตี้หลุง" เป็นนักแสดงที่เหมาะกับบทพระเอกในนิยายกำลังภายในของ "โก้วเล้ง" ที่สุด

เรื่อง "ฤทธิ์มีดสั้น" นับเป็นงานมาสเตอร์พีซของโก้วเล้งนะคะ มีญาติสนิทกันต้องหยิบมาอ่านประจำ เกือบทุกปี ก็ว่าได้

ขอบคุณ ท่าน aiwen^mei

มาก

ดีจริงๆ

ขออนุญาต นำรูป ข้อความที่ท่านโพสต์ไปใช้ ตามโอกาส


ขอบคุณก่อน ครับ

สมาชิกใหม่ น้องใหม่ กระบี่ที่ 15

 

ยินดีต้อนรับ สมาชิกใหม่ ท่าน กระบี่ที่ 15

เอ... ทายาทของอี้จับซาไต้เฮียบหรือป่าวเนี่ยะ 

ด้วยความยินดีค่ะ ไม่ต้องขออนุญาตเลยนะคะ ตามสบายค่ะ 

[aiwen^mei]

ณ เวลานี้ ต้นเหตุของเภทภัยในเซี่ยมล้อยุทธจักร

เนื่องมาจากขุมทรัพย์ ๖ หมื่นล้าน

เพื่อขุมทรัพย์ ๖ หมื่นล้านที่ได้มาจากการฉ้อฉล

"นายใหญ่" ถึงกับวางแผนหลายชั้น เรียกระดมสมุนเพื่อแก้ไขบทบัญญัติของบู๊ลิ้มให้ได้

[aiwen^mei]

ตอนต่อไป >>> ชมเทพธิดาจำแลง
               >>> "นายใหญ่" นับเป็นบุรุษเพศที่ละโมบอย่างยิ่งด้วยหรือไม่ 

[ชัย คุรุ เทวา โอม]

อยากถามครับ ผมอ่านชอลิ้วเฮียง กิมเล้งจือ ตายไปตั้งแต่ตอนคุณชายค้างคาวแล้วไม่ใช่เหรอครับ

ไหง โผล่มาอีกตอนชะตาดอกท้อละครับ

[aiwen^mei]

อยากถามครับ ผมอ่านชอลิ้วเฮียง กิมเล้งจือ ตายไปตั้งแต่ตอนคุณชายค้างคาวแล้วไม่ใช่เหรอครับ

ไหง โผล่มาอีกตอนชะตาดอกท้อละครับ

จำไม่ได้แล้วค่ะ ไม่ได้อยู่ในความทรงจำแหล่ว 

ถ้าได้คำตอบเมื่อไหร่จะนำมาบอกนะคะ แต่ถ้าให้เดา สงสัยเป็นผลของสุรา

เอ..หรือว่าตอนชะตาดอกท้อ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดก่อนตอนคุณชายค้างคาว

[aiwen^mei]

อา...ฤๅมิใช่ ? ในสายตาของชนชั้น(ต่ำทราม)เช่นนรกป่วนกรุง
ทั้งนายหญิงและนายใหญ่เหมือนผู้วิเศษขนเศษเงินเศษทองมาโปรยปรายให้ก็มิปาน 

แต่ในสายตาของสหายชาวยุทธที่รักความยุติธรรม โดยมิต้องเสแสร้งอำพรางเอาแถบผ้าสีขาวมาโบกสะบัดบังหน้า 

มันสองคนเปรียบดั่งฉินไคว่และภรรยาที่ตายไปนับร้อยปี ก็ยังมีผู้คนสาปแช่งนับจากบัดนั้นจนบัดนี้

(พบกับ "ชมเทพธิดาจำแลง" ในครั้งหน้า)

[aiwen^mei]

ทั้ง "นายใหญ่" และ "นายหญิง" ก็หาทางหลบลี้หนีออกนอกกำแพงไปแล้ว

อา...พรรคมารจะแตกดั่งกองทัพเรือของโจโฉ ณ ผาแดง หรือไม่ 

คงเหลือแต่โฉมสะคราญนกน้อยผู้ขับขานเสียงเพลง ที่ป่านนี้ คงหัวเราะสะใจอยู่กระมัง