บรรลัย อีกแล้วครับท่าน

ถ้า คนสุพรรณบุรี มีราคา 200 บาท เท่านั้นเอง ในสายตาของ บรรลัย ศิลปะอาชา
   แล้ว บรรลัย ศิลปะอาชา มีราคาเท่าไร ในสายตาของประชาชน
   นาทีนี้ ให้ฟรี แถมสตางค์ บวกปฏิทิน ผมยังขอเวลาคิดสักสี่ห้าวันเลย
   ถ้ายอมกันได้ ก็จะขอแต่ของแถมกับปฏิทิน ส่วน บรรลัย ศิลปะอาชา น่ะเหรอ เก็บเอาไว้ให้สมาชิกพรรคชาดไทย ภาคภูมิใจต่อไปก็แล้วกัน
   เมื่อแรกๆ เปิดเวทีนปก. บรรลัย ศิลปะอาชา บอกว่า คนขับรถของเพื่อนให้ข้อมูลว่า ไปสนามหลวง 2 วันได้ 1,000 บาท ดีดลูกคิดแบบหลงจู๊ ก็ตกวันละ 500 บาท
   เมื่อวานนี้ ไทยรักไทย เปิดเวทีใหญ่ ให้ข้อมูลประชาชน ถึงเหตุผลที่ต้องไปลงมติ “ไม่เห็นชอบ” ร่างรัฐธรรมนูญโจร ของหัวหน้าโจรผมขาว ที่ บรรลัย ศิลปะอาชา นับถือยิ่งกว่าเตี่ย เสียอีก บรรลัย ศิลปะอาชา ก็โผล่หัวออกมาอีกคราหนึ่ง ตีราคาให้เสร็จสรรพ หัวละ 200 บาท คนสุพรรณบุรี ก็มาร่วมกับเขาด้วย
   คนสุพรรณบุรี ฟังแล้วรู้สึกอย่างไร ที่ถูกตีค่าสินค้าราคาถูก ซื้อง่าย ขายคล่อง ในสายตาบรรลัย ศิลปะอาชา
   คนสุพรรณบุรี ฟังแล้วปลื้มใจไหม ที่มีส.ส.ดูถูกดูแคลนประชาชน แบบบรรลัย ศิลปะอาชา
   คนสุพรรณบุรี ฟังแล้วดีใจไหม ที่ท่านได้รู้จักบรรลัย ศิลปะอาชา มากขึ้น
   แต่สำหรับคนไทยอย่างผมแล้ว ดีใจสุดกำลัง ที่ไม่เคยยกมือไหว้ ไม่เคยนับถือ ไม่เคยคาดหวัง ไม่เคยคิดฝากบ้านเมือง และ อนาคตของลูกหลานไว้กับ บรรลัย ศิลปะอาชา มาก่อน
   เพราะแสดงว่าผมมองคนไม่ผิด
   บรรลัย ศิลปะอาชา ก็เป็นคนอย่างที่ผมเพิ่งเขียนถึงนั่นล่ะ
   ทรยศ ประมาณ อดิเรกสาร หัวหน้าพรรคตัวเอง ด้วยการจ่ายเช็กเด้ง 30 ล้านบาท ซื้อตำแหน่งหัวหน้าพรรค เพื่อแลกกับการทำให้ เปรม ติณสูลานนท์ พอใจ ก็เคยทำ
   ยำยำถึงขนาดก้มกราบ ประมาณ อดิเรกสาร ให้กลับมาเป็นหัวหน้าพรรคอีกรอบหลัง รสช. ยึดอำนาจ พอหมดประโยชน์ ก็ถีบทิ้งพ้นพรรค เป็นรอบที่ 2 แล้วยึดอำนาจในพรรค ตั้งตัวเองเป็นหัวหน้า เสียเอง
   เนรคุณต่อผู้ให้กำเนิด อกตัญญูต่อชาติตระกูลตัวเอง เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวก็ทำได้ ใครจะไปคิดถึงวันนี้ บรรลัย ศิลปะอาชา จะกล้าจับมือ จูบปาก สาบานเป็นเพื่อนร่วมรบ มิตรร่วมตาย กับพรรคประชาธิปัตย์ ที่ขุดกระชากซากศพพ่อแม่ มาแฉทั้งโคตรตระกูล ด่าประจานกลางสภาฯ ได้ เพราะประโยชน์ส่วนตัวและเมามัวในอำนาจ
   ไร้อุดมการณ์ทางการเมือง ถึงขนาดที่ นำพรรคชาดไทย เข้าร่วมรัฐบาลกับ รสช. สนับ สนุนให้ พล.อ.สุจินดา คราประยูร ที่ยึดอำนาจ ล้มล้างรัฐบาลตัวเอง เป็นนายกรัฐมนตรี ทั้งๆ ที่พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ หัวหน้าพรรคชาดไทย ที่ถูกยึดอำนาจ ยังเร่ร่อนอยู่ในต่างประเทศ พฤติกรรมของบรรลัย ศิลปะอาชา ไม่ได้แตกต่างจากลูกที่สนับสนุนและยอมรับโจรที่ปล้นฆ่าพ่อแม่บังเกิดเกล้า ให้เป็นพ่อแม่บุญธรรมของตัวเองต่อไป เพียงเพื่อที่ตัวเองจะได้มีอำนาจต่อไป
   ตระบัดสัตย์กับประชาชน บรรลัย ศิลปะอาชา คนนี้ล่ะ ที่เป็นตัวการชักใยอยู่เบื้องหลัง ให้พรรคการเมืองร่วมรัฐบาล หลังการเลือกตั้ง 2535/1 หักหลังประชาชน ไม่ยอมแก้ไขรัฐธรรมนูญ 2534 ตามที่รับปากกับประชาชน ว่านายกรัฐมนตรี ต้องมาจากการเลือกตั้ง จนเป็นเหตุให้เกิดการชุมนุมประท้วงขับไล่พล.อ.สุจินดา คราประยูร แล้วก็ลุกลามกลายเป็นพฤษภาทมิฬ เข่นฆ่าประชาชนล้มตายจำนวนมาก หากย้อนกลับไปฟังพระราชดำรัส วันที่ 20 พฤษภาคม 2535 จะได้ยินพระสุรเสียงชัดเจน ว่า มีพรรคการเมืองจำนวนหนึ่งไม่เห็นด้วยกับการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ก็ นายบรรลัย ศิลปะอาชา คนนี้ล่ะ ที่เป็นตัวการในวันนั้น
   ดูถูกประชาชน ตีคุณค่าเป็นสินค้าราคาถูก ที่พร้อมจะรับเงิน แลกค่าตัว รับจ้างเป็นผู้สนใจร่วมชุมนุม แสดงออกทางการเมือง ตามบทที่พรรคการเมืองโยนให้ เงิน 200 บาท ก็แลกกับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของคนไทยได้ ในสายตาของบรรลัย ศิลปะอาชา แม้แต่คนสุพรรณบุรี ที่อุ้มชู สนับสนุนให้ เจ๊ก (ลูกจีน) คนหนึ่งได้กลายเป็นเจ้า (พระยา) ก็ยังถูกดูแคลนได้ นับประสาอะไรกับคนจังหวัดอื่น จะมีราคาค่างวดเพียงใดในสายตาของบรรลัย ศิลปะอาชา คนนี้
   ทำมาหากินร่ำรวยด้วยการแอบอิงอยู่กับเผด็จการมาทั้งชีวิต วางท่อประปา ขายสารส้มให้การประปา ผูกขาดเจ้าเดียวในประเทศ ตั้งแต่ก่อตั้งการประปา มาจนถึงทุกวันนี้ ตัดแบ่งผลประโยชน์ ส่งส่วยให้จอมพลประภาส จารุสเถียร เลี้ยงดูเผด็จการจนใหญ่โตคับประเทศ
   สร้างตำนานมาเฟียทางหลวง ผูดขาดตัดถนน ในนามบริษัทสี่แสงการโยธา ขาใหญ่กรมโยธาธิการ และ กรมทางหลวง โกงถนน กิน ดิน หิน ทราย สองข้างทาง ร่ำรวยเป็นหมื่นล้าน มาแต่สมัยรัฐบาลจอมพลถนอม กิตติขจร
   จึงอย่าได้แปลกใจหรือตกใจ เมื่อได้ยินคำเชื้อเชิญผ่านจอโทรทัศน์ ให้พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน มาเป็นหัวหน้าพรรคชาติไทย เพราะ บรรลัย ศิลปะอาชา มิใช่ทั้งนักการเมือง มิใช่ทั้งนักเลือกตั้ง หากแต่เป็นนักธุรกิจที่ทำมาหากินกับการเมือง และชื่นชอบผู้นำเผด็จการทหารมานานแล้ว
   แทรกแซง ครอบงำ และชี้นำสื่อ สถาปนาตำนานสกปรก “18อรหันต์” ให้กับวงการสื่อมวลชน “คนซื้อได้” จ่ายเงินเดือนให้คอลัมนิสต์ นักข่าว นักหนังสือพิมพ์ เขียนข่าวเชียร์ตัวเอง เขียนเรื่องโจมตีผู้อื่น ทำตัวเป็นขาใหญ่ ผู้กว้างขวางในแวดวงสื่อ
   พฤติกรรมเยี่ยงนี้ ทอดตาไปทั่วแผ่นดินไทย ไม่มีใครกล้ากระทำ เลวยำยำได้ขนาดนี้ มีเพียงหนึ่งเดียว บรรลัย ศิลปะอาชา คนนี้คนเดียว ไม่มีใครกล้าลอกเลียนแบบอีกแล้ว
   ร่วมรัฐบาลทักษิณ 1 ต่อรองได้ผลประโยชน์สมใจ ก็ชื่นชม เป็นนายกรัฐมนตรีที่เก่งที่สุด
   อดร่วมรัฐบาลทักษิณ 2 ต่อรองหาประโยชน์ไม่ได้ ก็ทุบตีด่าไล่ เป็นนายกรัฐมนตรีเผด็จการ
   คนพันธุ์นี้ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว กลิ้งกลอก หลอกลวงไปวันๆ อุดมการณ์สะกดไม่เป็น เขียนได้แต่อุดมกิน ต่อสู้ไม่เคยคิด ติดยึดแต่ต่อรอง อิ่มหมีพีมัน ก็ปิดปาก อดอยากปากแห้ง ก็โวยวาย
   ขนาดพ่อแม่ยังเนรคุณ พี่น้องก็ตัดขาด เพราะผลประโยชน์ส่วนตน
   เรื่องของนายคนนี้ ถามน้องชายสุดที่รัก ชุมพล ศิลปอาชา ก็จะเก็บเกี่ยวความจริงของตระกูลศิลปะอาชา และพี่ชายที่ชื่อ บรรลัย ไปได้อีกมากโข
   เพื่อประเทศชาติ บ้านเมือง และประชาชน น่ะเหรอ เอาไว้แอบอ้างหากินไปวันๆ เท่านั้นเอง
   บรรลัย ศิลปะอาชา จำชื่อไว้ให้แม่นๆ นะครับ
   ชายร่างสั้น มันคนนี้ล่ะ ที่แบก เปรม ติณสูลานนท์ ขึ้นหลัง 8 ปีเต็ม บนเก้าอี้นายกรัฐมนตรี และ เป็นผู้เสนอให้รัฐบาลพล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ เสนอ เปรม ติณสูลานนท์ เป็น รัฐบุรุษ เทียบเท่า ปรีดี พนมยงค์
   19 สิงหาคม นี้ วันเกิดของบรรลัย ศิลปะอาชา เวียนบรรจบครบอีกครั้ง
   ขอพลังประชาชนทั้งแผ่นดิน ไม่เว้นคนสุพรรณบุรี ช่วยกันคนละคำสองคำ เถอะครับ
   แต่อย่าเพิ่งให้ตายดับไปเร็ววัน เก็บไว้ทรมานเล่น เช่นตัวตลกของวงการเมือง ในวาระสุดท้ายแห่งชีวิต น่าจะสาสมกว่า