เพลง จิตร ภูมิศักดิ์
เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินเข็ญ........................ยากเย็น ค่นแค้นอับจน (ซ้ำ)
และถึงวันพราก เขาลงมาจากยอดเขา..........................ใต้เงา มหานกอินทรีย์
ล้อมยิงโดยกระหยิ่ม อิ่มในเหยื่อตัวนี้............................โชคดี สี่ขั้นพันดาว
ศพคนนี้ นี่หรือคือจิตร ภูมิศักดิ์....................................ตายคาหลักเขตป่ากับนาคร
เหมือนดาวร่วงหล่น ความเป็นคนล่วงหาย......................ก่อนตาย จะหมายสิ่งใด
แสนคนจนยากสิบคนหากรวยหลาย.............................อับอาย แก่หล้าฟ้าดิน
เขาจึงต่อสู้อยู่ข้างคนทุกข์เข็ญ...................................ได้เห็น ได้เขียนพูดจา
คุกขังเขาได้ แต่หัวใจอย่าปราถนา..............................เกิดมา เข่นฆ่าอธรรม
แล้วอำนาจเถื่อน มาบิดเบือนบังหน.............................กี่คนย่อยยับอัปรา
สองพันห้าร้อยแปด เมฆดำปกคลุมฟ้า...........................ด้วยฤทธา มหานกอินทรีย์
ร้างเมือง ไร้บ้าน ออกทำการป่าเขา.............................เสี่งเอา ชีวีมลาย
พฤษภาห้าร้อยเก้า แดดร่มเงาจางหาย
เขาตายอยู่ข้างทางเกวียน
ศพคนนี้นี่หรือคือจิตร ภูมิศักดิ์ (ซ้ำ)
ตายคาหลักเขตป่ากับนาคร
เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินอีสาน.......................อีกนาน อีกนาน อีกนาน
เขาตายเหมือนไร้ค่า แต่ต่อมาก้องนาม..........................ผู้คน ไถ่ถามอยากเรียน
ชื่อจิตร ภูมิศัดิ์ เป็นนักคิดนักเขีนน
ดั่งเทียนผู้ถ่องแท้แก่คน
(จากหนังสือ ตำนานชีวิต คาราวาน)
เอาเพลงมาฝาก คุณ เอ้