อภิสิทธิ์-บรรหาร'ตัวยืน'นายกฯ

22 สิงหาคม 2550 กองบรรณาธิการ

สงสัย "นายประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์" คงต้องกลับไปติวเข้มวิทยายุทธ์อันว่าด้วยวิชา "ประสาน ๑๐ ทิศ" กับลูกพี่เก่า "พลตรีสนั่น ขจรประศาสน์" อีกซักกระบวนท่าซะแล้วกระมัง

เพราะแผน "แตนต่อบุปผา" รวมกลุ่มเป็น "พรรคทางเลือกที่ ๓" ดูจะบุ่มบ่ามไปซักนิด เลยถูกพรรคประชาราช กับกลุ่มสมานฉันท์ "ยันหน้าหงาย" เอาซะแล้ว!

เท้าความกันนิดนะครับ วานซืนนี้ นายประดิษฐ์ ภัทรประสิทธิ์ แกนนำทีมรวมใจไทย อันมี "นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์" เป็นโค้ช เปิดข่าวซะหรูว่า

ทีมรวมใจไทย ทีมมัชฌิมา ของนายสมศักดิ์ เทพสุทิน ทีมสมานฉันท์ ของนายสุวัจน์ ลิปตพัลลภ และพรรคประชาราช ของ "ป๋าเหนาะ" ตกลงจะรวมกันตั้งพรรคใหม่เรียบร้อยแล้ว

แต่ที่ว่าเรียบร้อยนั้น ก็เห็นมีแต่ฝ่ายรวมใจไทย โดยไอ้หนุ่มซินตึ๊ง "ดร.เอนก เหล่าธรรมทัศน์" กับนายประดิษฐ์ และฝ่ายมัชฌิมา โดยนายสมศักดิ์เท่านั้นที่ออกมา จ๋า..จ้ะ

ฝ่ายประชาราช กับฝ่ายสมานฉันท์ ยังไม่ปรากฏหน้า และไม่ปรากฏท่าที!

มาเมื่อวานได้เรื่องเลยครับ ป๋าเหนาะ "นายเสนาะ เทียนทอง" เจ้าสำนักประชาราช สะบัดฝ่ามือกิมกังเทวราชสลายลมปากนักบู๊รุ่นลูก-รุ่นหลานเป็นการสั่งสอนไปหนึ่งฝ่ามือว่า

ควรจะรู้บ้างว่า ใครหมู่-ใครจ่า ไม่ใช่ระดับ "กลุ่มการเมือง" จะมาออกข่าวว่าระดับ "พรรคการเมือง" จะยุบไปรวม

และการแถลงข่าวไปก่อน ทั้งที่ยังไม่มีการพูดจาตกลงอะไรกันอย่างนั้น เป็นเรื่องที่..ป๋ารับไม่ได้!

เล่นเอา "ไอ้หนุ่มซินตึ๊ง" ต้องรีบแจ้นไปร้าน "ฮกอันตึ๊ง" เจียดยาแก้ช้ำในมากิน ก่อนจะอาเจียนเอาโลหิตพิษออกมากองใหญ่

ฝ่ายกลุ่มสมานฉันท์ก็เหมือนกัน ทั้งนายสุวัจน์ ลิปตพัลลภ นายพินิจ จารุสมบัติ นายสุวิทย์ คุณกิตติ และนายปรีชา เลาหพงศ์ชนะ ที่ถูกอ้างยี่ห้อตีล่อโก๊ะว่า ยอมเป็นสหายจะยุบก๊วนมาร่วมตั้งสำนักมรรคาบู๊เดียวกัน

วานนี้ก็ "ว้ากเพ้ย" กลับไปแล้วว่า..ไฮ้..แถลงไปได้อย่างไรกัน เพราะมัน The Impossible!

แค่เคยนั่งโรงเตี๊ยมแทะเม็ดกวยจี๊จิบน้ำชา สนทนาตามประสามิตรสหายร่วมยุทธจักรนักบู๊

แล้วเอาไปตู่เป็นตุเป็นตะ ตั้งโต๊ะแถลงฝ่ายเดียวได้อย่างไรกัน?

เรื่องพรรคทางเลือกที่ ๓ ที่นายสมคิดกั้นม่านชักใยอยู่หลังฉากก็จบ Act แรกอยู่แค่นี้ เราๆ ท่านๆ ในฐานะคนดู ก็อย่าเพิ่งไปทึกทักอะไรทั้งนั้น ทุกอย่างเป็นแค่ "โหมโรง"

ยังไม่ถึงขั้น "ออกแขก" ด้วยซ้ำ!

แต่ "ออกแขก" ไม่น่าสนใจเท่า "แขก" จะออกผสมโรงด้วยหรือไม่ และจะออกตอนไหน จังหวะไหน ต้องตามกันอย่างใกล้ชิด เพราะคณะนี้ไม่ใช่ "อาบัง" ขายถั่ว

แต่ระดับ "บิ๊กบัง" เชียวนะครับ!!

คราวนี้ก็มาตรวจแถวทาง "มวยหลัก-พรรคหลัก" กันบ้าง ที่พร้อมในท้องตลาดเลือกตั้งอยู่แล้วก็มี ประชาธิปัตย์-ชาติไทย-มหาชน

อภิสิทธิ์-ว่าที่นายกฯ กับบรรหาร-อดีตนายกฯ ถือเป็น "จ่าฝูง" คั่วตำแหน่งนายกฯ คนต่อไป ชิงกัน ๒ คนนี้แหละครับ

ส่วนพลตรีสนั่น ท่านคง "สละสิทธิ์" ไม่ขอชิง ขอทำประโยชน์สังคมในแนวทาง "ร่วมด้วยช่วยกัน" มากกว่า

นี่พูดกันด้วยสิทธิตามระบอบประชาธิปไตย อันว่าด้วยการเลือกตั้ง และวิจารณ์ตาม "หน้าไพ่" นะครับ

ใจจริงผมนั้นเชียร์ "นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ" เต็มที่ อยากให้ท่านขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีซักครั้ง และอยากให้คนไทยได้ลอง "ของใหม่-ของสด" ดูซักทีว่า

คนหนุ่มที่บ่มด้วยวิชาความรู้ ด้วยประสบการณ์ ด้วยความตั้งใจมาเป็นเวลาพอสมควร แถมถูกเคี่ยวกรำเป็นเชิงทดสอบ ความอดทน ความมุ่งมั่น ว่า "มั่นคง" ในแนวทางแค่ไหนมาตลอด

แถมถูกคำถากถาง คำเยาะเย้ย คำดูหมิ่น-ดูแคลน ทั้งจากคนในพรรค นอกพรรค ทั้งต่อหน้า ทั้งลับหลัง ขยี้ บด ทับ จิตใจวันแล้ว-วันเล่า, ครั้งแล้ว-ครั้งเล่า ซึ่งก็นานพอพิสูจน์เห็นแล้วว่า

อภิสิทธิ์สามารถหลอมใจเต้าหู้เป็นหินผา ไม่หวั่นไหว ระทดท้อต่อลมปากมนุษย์ซึ่งเป็นธรรมชาติที่ "ไม่มีใครอยากให้ใครได้ดีกว่า" เรียกว่าบากบั่นสู้มา

มีค่าคู่ควรเก้าอี้ "นายกรัฐมนตรี" แล้ว!

ก็อยู่ที่นโยบาย และใช้ให้เห็นจริงด้วยอำนาจ "เด็ด" แล้วต้อง "ขาด" นั่นแหละครับ สังคมลองของจึงจะขยาด และหันกลับมายก-ด้วยยอม

และที่สำคัญ ควรศึกษาลีลาท่าน "มหาตมะ คานธี" ในด้านความเป็นหนุ่มนักเรียนนอกตั้งแต่หัวจรดตีน "แกะกล่อง" จากอังกฤษ ขณะคืนสู่แดนภารตะ

แต่ลงท้าย "หนุ่มหัวนอก" ที่ไปไหนมาไหนใส่แต่สูท ผมดกดำหวีเรียบชนิดแมลงวันเหยียบไถลลื่น มาดนี้-ราวีเอาอิสรภาพคืนจากอังกฤษไม่ได้ ครั้นใช้แค่ผ้าขาว ๒ ผืนคลุมล่าง-พันบน นอนกลางดิน-กินกลางฝุ่น ประกาศสัจจะในสิ่งทำเพื่อประชาชนเมื่อใด

เมื่อนั้น ประชาชนเหยียบพันล้าน ยอมกระทั่งทิ้งบ้าน-สละชีวิต

ย่ำเท้า-ก้าวตามท่านมหาตมะที่มีเพียง "สัจจะ-อหิงสา" สู้ศาสตรามหาอำนาจที่เป็นเจ้าเข้าครองบ้านเมืองอินเดียผูกขาดในขณะนั้น

ประเทศไทยเราไม่ได้มีปัญหาถึงขนาดต้อง เรียกหาผู้นำระดับนั้นหรอกครับ แต่ยกมาให้เห็นในด้านการปรับตัว "เพื่อการเมือง" ยังไม่พอ และยังไม่ใช่

ต้องปรับทั้งชีวิต ปรับทั้งจิตใจ และปรับทั้งวิถี ให้เข้าเป็นเนื้อเดียวกับคนในสังคมที่ "จมปลัก" รอคอย เคี่ยวความรู้สึกสุข ความรู้สึกทุกข์ ความเจ็บปวด ความบีบคั้นรันทด และมีวิญญาณร่วมในรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ-ร้องไห้กับชาวบ้านผู้ต่ำศักดิ์

แล้วอภิสิทธิ์จะเป็น "นายกฯ ของประชาชน"

ไม่ใช่แค่นายกฯ ของระบบบริหารราชการไทย ของพรรคประชาธิปัตย์ หรือของพรรคร่วมรัฐบาล!

ผมเอาใจช่วย ขนาดยังไม่เข้าเทศกาลเลือกตั้ง วันนี้-ประชาธิปัตย์ก็มีแล้ว ๕๐-๘๐ เสียงในกระเป๋า

แต่ถ้าการเมืองประเทศไทยขาดท่าน "บรรหาร ศิลปอาชา" ไปเสียคน ผมว่าจะจืดเป็นน้ำล้างหัวล้านขุนช้าง และที่สำคัญ ท่านเล่นได้ทุกบท "เพื่อชาติ" ในยามหน้าสิ่ว-หน้าขวาน

บทพระเอก-เพื่อชาติ ท่านก็เล่น บทผู้ร้าย-เพื่อชาติ ท่านก็ยินดีเล่น บทตัวประกอบ-เพื่อชาติ ท่านก็ไม่รังเกียจที่จะเล่น บทปิดทองหลังพระ-เพื่อชาติ ท่านก็ปิดมาแล้วนับองค์พระไม่ถ้วน

ท่านรักษาเกียรตินายกฯ น่าถือเป็นตัวอย่างแห่งชายหยิ่งศักดิ์ อยู่อย่าง "นายบรรหาร" ไม่ต้องการไปค้อมหัวให้ใคร ด้วยการไปอยู่ในฐานะ "รัฐมนตรี" ให้เสื่อมเสียราศี "อดีตนายกฯ"

อดีตนายกฯ บรรหาร มีภาพพจน์เป็นทัศนคติของคนในสังคมไทยหลากหลาย สุดแต่ใครจะสัมผัสด้านไหน มองด้านไหน แต่สิ่งหนึ่งที่ผมสัมผัส "ความลึกจากใจ" ท่าน ผ่านการแสดงออก นั่นก็คือ

ในใจท่าน ไม่ว่าจะทำอะไร มี "ชาวบ้าน" เป็นตัวตั้งเสมอ เพราะจากอดีต-ยันปัจจุบัน เมื่อพูดถึงการตัดสินใจทำอะไรสักอย่างหนึ่งที่ไม่เข้าท่า ท่านจะหลุดคำพูดอยู่ ๒ ประโยค

"แล้วชาวบ้านเค้าจะว่ายังไง?"

และ

"เดี๋ยวชาวบ้านด่าตาย..หะ"

นี่..ท่านเป็นอย่างนี้เท่าที่ผมเห็น ส่วนท่านจะเป็นนักการเมืองที่ดี หรือเป็นนักการเมืองที่ไม่ดี เป็นสิทธิ์ในการมองของแต่ละท่าน และเป็นเวร-เป็นกรรมของนายบรรหารเองที่

งานที่ท่านทำฝากไว้ให้ประชาชนได้เห็น ได้ใช้ ได้รับ ในทุกวันนี้มากมาย แต่จะไม่ค่อยมีใครหยิบ "ด้านดี" ของท่านมาพูดจา

ตรงกันข้าม จะขุดค้น-สรรหา หาอะไรไม่ได้ กระทั่งแค่วาจาคำพูดของท่าน ก็ยังยกเอามาโพนทะนาเป็น "ด้านไม่ดี" ตีตราท่านตลอดไป!

เอาเถอะ "ดี-เลว" ใครมอบให้ใครไม่ได้ แต่ดี-เลว คนทำได้รับผลแห่งการทำนั้นแน่นอน

ก็เห็นไหมล่ะ คนที่ว่าดีๆ พรรคที่ว่าดีๆ น่ะ ต้อง "ป่นปี้" ไปเพราะผลแห่งการกระทำของตัวเองไปหลายต่อหลายรายแล้ว

ตรงกันข้าม พรรคชาติไทย และอดีตนายกฯ บรรหาร ด่ากันไป กระแหนะกระแหนกันมา นินทากันข้ามปี-ข้ามชาติ ท่านกลับอยู่เย็น-เป็นสุข

เลือกตั้งครั้งใหม่นี้ ถ้าหนุ่มไม่ได้ ระวังเถอะ..แก่วัย ๗๓ ที่เพิ่งฉลองวันเกิดไปพร้อมกับวันลงประชามติที่ชื่อบรรหาร จะบานบุรีบนเก้าอี้นายกฯ ให้ค่อนขอดกันอีกรอบ!!

อย่าลืม "แก่" อย่างนายบรรหารนั้น "แก่งาน" ไม่ใช่แก่อายุ!

ยังไงๆ ละก็อย่าลืมหนีบเอา "พี่หนั่น" เจ้าสำนักชาละวันของผมไปด้วยก็แล้วกัน!

ครับ..จบการสำรวจตรวจแถวก่อนที่การเมืองจะ เข้าประจำ "สถานีรบ" แต่ผมก็ยังเขม่นตาซ้ายอยู่ว่า "แล้วมันจะได้เลือกตั้งกันจริงรื้อ?" ถ้าจริง-ก็เป็นการเลือกตั้งที่แปลก คือมีพรรคเยอะ แต่หาคนเป็นหัวหน้าพรรคไม่ได้ หรือว่า คมช.ล็อกไว้ "รอทักษิณ" กลับมา!?