เพื่อชาิติ และ ศาสนา

[morning star]

คิดเคียดแค้นแน่นดังไฟสุมในอก
ดังนรกตกลงไปฝังในหัว
จะกรีดร้องก้องกู่กูไม่กลัว
มาทำชั่วมั่วหมายไม่อายใจ
จะจับปืนยืนหยัดเข้าอัดกลับ
ชีพจะดับปลดปลงไม่สงสัย
จะปกปักษ์รักษ์เขตประเทศไทย
มิให้ใครบุกแบ่งเข้าแย่งเอา
เห็นเลือดไทยไหลนองต้องสลด
ทุกหยาดหยดจะเสียไปไม่สูญเปล่า
จะตกตายก็อย่าหมายจะได้เอา
แผ่นดินเราตั้งแต่ปู่กูครอบครอง

....

ฆ่ากันเพื่ออะไร? หรือเพื่อสะใจให้หายแค้น
ต้องมีชีวิตตายแทน ความแค้นจึงหายไป
แล้วอีกชีวิตที่ดับเล่า พี่น้องเขาจะแค้นไหม?
แล้วถ้าเขาฆ่าเราไป จะมีใครแค้นแทนเรา?
ไฟที่ดับด้วยไฟ จะอย่างไรก็โดนไฟเผา
หากถือเอาแต่ตัวเรา ชีวิตเขาก็ไร้ความหมาย
ยึดถือการเข่นฆ่า เรียกว่าศรัทธาได้เช่นไร
หากรักเซ่นด้วยความตาย จะไม่ขอรักใครอีกเลย

[morning star]

พระเจ้า หรือพระธรรม จงจดจำในหัวใจ
ทางเดินที่ตามไป ต่างมีไว้ใช้ชี้นำ
เพื่อความสงบสุขและแก้ทุกข์ที่เติมซ้ำ
เพียงทำตามลำนำศาสนาจะพาพ้น
ไม่มีศาสดาที่หวังว่าเอาแต่ตน
เพียงหวังทุกแห่งหนเชื่อตามอย่างทางดีดี

ทางเดินทางใดก็ตาม
ต่างนำแต่ความสุขี
พร่ำสอนให้เป็นคนดี
อย่ามีจิตคิดเคียดแค้น

[morning star]

รักชาติยิ่งนักตระหนักได้
รักจนตายเพื่อไทยได้ทั้งสิ้น
ยอมยืนหยัดอยู่ยงตรงผืนดิน
ให้แดดิ้นสิ้นชาติคงขลาดอาย
เพราะเข้าใจว่าไทยเพียงเชื้อเดียว
ไม่แลเหลียวเชื้อชิ้นแต่ถิ่นไหน
มีแต่ไทยสูงล้ำอยู่ร่ำไป
ไม่สนใจความหลากหลายแต่ใดมา
แต่เดิมไทยใช้ชื่อคือสยาม
ให้ลือนามโดยแสดงทุกแหล่งหล้า
คงความหมายหลายชาติเชื้อทุกเมือมา
แขก ล้านนา รามัญ ยันจีน ลาว ฯลฯ
ฉะนั้นหนาอย่าถือตัวและมั่วนิ่ม
มัวยืนยิ้มกูไทยแท้แต่แง่เหง้า
ตั้งหน้าชังรังเกียจเบียดเบียนเอา
ว่าแผ่นดินถิ่นโคตรเราแต่เก่ากาล