เหตุเกิดบนรถไฟสายใต้ ....เรื่องนี้ตื่นเต้นนิดหน่อย...อิอิ

[Augustman]

      ครั้งหนึ่ง เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว  ผู้เขียนได้โดยสารรถไฟ ชั้น 3 ลงไปปักษ์ใต้ 
เขาเรียกว่า"รถเร็ว" ชื่อบอกว่ารถเร็ว แต่ โคตะระช้า เลยละ..ฮา
ท่านที่เคยนั่งรถไฟชั้น 3  คงจะรำลึกถึงบรรยากาศได้ดี บ้างเป็นแน่

      การเดินทางเที่ยวนั้น  มีเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา ทีเดียวเชียว
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร เชิญอ่าน "เหตุเกิดบนรถไฟสายใต้" ที่ผมร่ายไว้เป็นกลอน..นะครับ

...............................................................................................................

 เหตุเกิดบนรถไฟสายใต้
.................................
คราหนึ่งนั่ง รถไฟ ไปปักษ์ใต้
ยังจำได้ เกิดเรื่องนี้ มิเลือนหาย 
ตู้ชั้นสาม เหลือล้น คนมากมาย
มีวายร้าย แฝงปน ระคนกัน

ช่วงเวลา สามทุ่มกว่า น่าจะได้
เมื่อรถไฟ ถึงประจวบ - คีรีขันธ์
มีสาวใหญ่ ใส่ทอง รูปพรรณ
ข้อมือนั้น กำไลเน้น เห็นชัดเจน

เจ้าหน้าที่ ประกาศเตือน ผู้โดยสาร
อย่าคิดอ่าน ใส่ทอง ให้มองเห็น
ตำรวจเตือน เก็บทองไว้ ไม่จำเป็น
วายร้ายเห็น น้ำลายหก จะฉกเอา

คุณสาวใหญ่ ไม่เชื่อคำ คุณตำรวจ
คงอยากอวด อยากโชว์ ด้วยโง่เขลา
แล้วเธอต้อง ร้องว้าย ! เสียงไม่เบา
โอ๊ย! มันเอา ทองฉันไป จับให้ที

ไอ้วายร้าย ฉกกำไล เอาไปได้
คงตกใจ เสียงตะโกน รีบโจนหนี
คุณสาวใหญ่ เสียกำไล ไปฟรีฟรี
อวดมั่งมี ด้วย"ประมาท" พลาดพลั้งแล๚
...........................................................

ท่านผู้อ่านมีความคิดเห็นอย่างไร  เชิญแสดงความเห็นได้ตามอัธยาศัย ครับผม

.................................................................................................................

[Augustman]

เหตุการณ์ที่ เล่ามา น่าสังเกต
กอรปด้วยเหตุ แลปัจจัย ไปสู่ผล
อาชญากร คอยจ้อง มองแยบยล
การจี้ปล้น ยากหยุดยั้ง ในสังคม

คุณผู้หญิง ใส่ทอง ของล่อตา
ทั้งเทศะ และเวลา ไม่เหมาะสม
ตำรวจเตือน ไม่รับรู้ หูทวนลม
จึงตรอมตรม ด้วยวายร้าย หมายชิงทอง

การแต่งตัว ยั่วกิเลส ก็เหตุหนึ่ง
โยงไปถึง อาชญากรรม ทำเศร้าหมอง
คนทำผิด คิดร้าย หมายตามอง
ผิดทำนอง เพราะ"ประมาท" จึงพลาดแล

อยากจะเน้น ประเด็น เป็นพิเศษ
หาสาเหตุ วิเคราะห์ ให้เหมาะแน่
อัน"ความอยาก" นั่นหรือ คือเหตุแท้
คงต้องแก้ ที่"ศีลธรรม"นำใจคน ๚

.......................................

ปล่อยเนิ่นนาน...ไม่มีใครมาช่วยต่อ...เลยต่อเสียเอง...อิอิ
 

[Augustman]

อยู่เมืองไทยสมัยนี้เป็นที่รู้
แสนหดหู่ดวงจิตคิดอยากหนี
คนตกงานพานติดยาบ้าคลุกคลี
จึงเกิดมีปัญหามาเร้ารุม

เรื่องดีดี มีให้ แต่ไม่รับ
เรื่องเลวกลับรับมาช่างน่ากลุ้ม
หนักไม่เอาเบาถอยคอยชุมนุม-
เที่ยวจับกลุ่มสุมหัวมั่วแต่ยา

สิ่งเหล่านี้นี่เองต้องเร่งแก้
เพราะที่แท้นำสู่ผู้ต้องหา
ต้องจี้ปล้นคนเห็นดังเป็นมา
ถึงหาญกล้าทำผิดคิดสั้นไป

จึงมีคนทนรับเคราะห์เพราะพวกเขา
ต้องคอยเฝ้าระวังพลั้งเผลอไผล
จะใส่ทองหยองบ้างช่างกระไร
กลัวโจรไพรฉกเอา...น่าเศร้าจริง.


ขอบคุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม...ที่ฝากมาแจม ครับ