"ทักษิณ" ปรับใจให้ตรงปาก ทดลอง "องค์กรแก้วิกฤติ" ยุติขัดแย้ง

17 มิถุนายน พ.ศ. 2550 05:00:00

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ :

อ่านถ้อยแถลงคุณทักษิณชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีที่พูดออดอ้อนขอความเห็นใจลงแผ่นวีซีดีฉายผ่านจอโปรเจ็คเตอร์กลางท้องสนามหลวงให้ "กลุ่มคนรักทักษิณ" รับชมกันเมื่อคืนวันศุกร์ที่ผ่านมาแล้ว เกิดความรู้สึกสงสารและเห็นใจในฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่งที่เคยรู้จักเป็นการส่วนตัว

แต่กลับสังเวชและสมเพชในฐานะอดีตผู้นำที่ไม่ได้เป็นห่วง"บ้านเมืองของเรา" เลยว่าหลังจากพูดออกไปแล้วจะสร้างความวุ่นวายมากขึ้นหรือไม่แต่เนื้อหาคำพูดส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าคุณทักษิณเป็นห่วงเงินสดกว่า 5.2 หมื่นล้านที่ถูกอายัดไว้ 60 วัน และห่วงลูกเมียที่รู้สึกว่าถูกรังแกมากกว่า แม้จะบอกว่าอยากให้ "บ้านเมืองของเรา" กลับคืนสู่สันติ

คุณทักษิณคงจะ"ป่วยทางใจ" หรืออาจจะป่วยทางจิตจริงๆ จากการทุกข์ระทมใจเป็นอย่างยิ่งกับการหล่นจากบัลลังก์อำนาจอย่างไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อนจากการถูกรับประหารเมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 เพราะจนป่านนี้แล้วคุณทักษิณยังพูดแบบย้ำคิดย้ำทำวกวนกลับไปกลับมาอยู่ไม่กี่เรื่อง และไม่เคยรู้สำนึกเลยว่าได้ทำผิดหลายอย่างจนเกิดความวุ่นวายใน "บ้านเมืองของเรา" เช่น

แลกเช็คมาก่อน จนเกือบติดคุก (นักธุรกิจส่วนใหญ่ในประเทศนี้มีประสบการณ์เหมือนกันอย่าคุยโวนักเลย)

รวยแล้วอยากช่วยชาติ (แต่กลับอ้างว่ารวยแล้วไม่โกงเมื่อสังคมรู้ทันจะบอกว่าโกงนิดหน่อยทวงบุญคุณเสียสละทำงาน)

ทำไมรังแกลูกเมีย (แล้วทำไมชอบโอนหุ้นซุกเงินให้ลูกกับเมียจนต้องเดือดร้อนไปด้วย)

5 ปีที่ทำงานมา ไม่เคยมีประโยชน์ต่อบ้านเมืองเลยหรือ (แล้วแยกแยะได้หรือไม่ระหว่างผลประโยชน์ส่วนตนกับส่วนรวม)

ผมพร้อมคุยอย่างลูกผู้ชาย (ลูกผู้ชายตัวจริงคงไม่เล่นเกมต่อท่อน้ำเลี้ยงจนป่วนเมืองและจะต้องคำไหนคำนั้น)

เทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์ (แล้วทำไมคนยังสงสัยในพฤติกรรมบางอย่างของคุณทักษิณและคนรอบข้าง)

เลิกเล่นการเมืองแล้ว (ตัวอย่างนักการเมืองที่เลิกเล่นการเมืองจริงๆมักทำตัวล่องหนหายไปจากสังคม) ฯลฯ
แต่ละคำพูดมักขัดแย้งกันเองและยังเหมือนเดิมคือปากอย่าง-ใจอย่างหรือปากกับใจไม่ตรงกัน จนทำให้เกิดความเคลือบแคลงสงสัยว่าคุณทักษิณเลือกต่อสู้ขั้นแตกหักโดยไม่สนใจว่า "บ้านเมืองของเรา" จะยับย่อยแค่ไหน

หรือจะวางมือทางการเมืองเลิกต่อท่อน้ำเลี้ยงให้กับกลุ่มผู้สนับสนุนต่างๆ เพื่อสร้างบรรยากาศของ "บ้านเมืองของเรา" ให้ลดความขัดแย้งลง แล้วค่อยๆ เปลี่ยนถ่ายไปสู่การเลือกตั้งในปลายปีนี้

พฤติกรรมของคุณทักษิณที่ไม่ตรงกับปากบอกว่าอยากให้ "บ้านเมืองของเรา" สามัคคีกันคือไม่เคยปรามผู้สนับสนุนกลุ่มต่างๆ ให้สงบสติอารมณ์ลงหรือชุมนุมกันอย่างสันติ หรือเลือกยืนหยัดต่อสู้อย่างสันติวิธีจริงๆ ด้วยรูปแบบต่างๆ ที่ไม่สุ่มเสี่ยงเกิดความรุนแรง ซึ่งอาจจะเป็นเพราะคุณทักษิณไม่มีความเข้าใจในการต่อสู้แบบสันติวิธีหรืออารยะขัดขืน จึงไม่รู้จักการต่อสู้ในรูปแบบอื่นที่ไม่ได้มีแค่การชุมนุมแล้วปลุกระดมด้วยถ้อยคำหยาบคายเพื่อให้มวลชนเจ็บแค้นแทน

แต่คุณทักษิณกลับส่งสัญญาณเป็นระยะๆ ผ่านสื่อในรูปแบบต่างๆ ที่มีการจัดตั้งขึ้นจากเครือข่ายคนรักทักษิณ เพื่อ "เลี้ยงกระแส" ด้วยสัญชาตญานของ"นักการตลาดการเมือง" ที่ไม่มีวี่แววว่าจะเลิกเล่นการเมืองเลยแต่เป็นการเล่นเกมการเมืองรบนอกรูปแบบอยู่ตลอดเวลาที่ผ่านมา

ด้วยการใช้ "ความเก่ง-ความรวย" จ้างบริษัทพีอาร์ต่างชาติและบริษัทกฎหมายต่างชาติ พยายามสร้าง "วาระข่าว" ของตัวเองที่เป็นกลยุทธ์ยึดพื้นที่สื่อในต่างประเทศและในประเทศ เพื่อตอกย้ำคนไทยให้จดจำ "แบรนด์ทักษิณ" ได้ว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมและยังเป็นห่วงประเทศ

หากคุณทักษิณจริงใจอยากให้ "บ้านเมืองของเรา" สงบสันติ ทุกฝ่ายที่ขัดแย้งกันเลิกทะเลาะเบาะแว้งด้วยอารมณ์รุนแรง จนนักธุรกิจทั่วโลกเริ่มเบือนหน้าหนีประเทศนี้ไปจนเกือบหมดแล้ว ควรจะเริ่มต้นแสดงออกด้วยการกระทำหลายๆ อย่าง ก่อนจะนำไปสู่การเปิดเจรจาเพื่อหาหนทางยุติความขัดแย้งระหว่างคุณทักษิณกับคณะมนตรีความมั่นคงและรัฐบาล เช่น

เลิกจ้างคุณนพดล ปัทมะ ในฐานะโฆษกประจำตัวเพื่อแถลงข่าวตอบโต้ข้อกล่าวหารายวัน แต่จำกัดหน้าที่ให้เป็นเฉพาะ"ทนายความ" เพื่อแก้ต่างข้อกล่าวหาที่คิดว่าไม่เป็นธรรมในกระบวนการศาลยุติธรรมเท่านั้น ทั้งนี้เพื่อแสดงให้เห็นว่าคุณทักษิณเชื่อมั่นในความยุติธรรมของศาลจริงๆ หรือกำลังต่อสู้ในระบบศาลเพื่อให้ได้ความยุติธรรมกลับคืนมา

เลิกให้ความหวังกับอดีตลูกพรรคไทยรักไทยที่ยังคอยแบมือรับเงินเดือนในภาวะ"ว่างงานการเมือง" เพราะหลายคน "อ่านใจ" คุณทักษิณ ได้ถูกต้องว่าชอบคนที่พร้อมถวายชีวิตสู้แทนดังเช่น คุณเนวิน ชิดชอบ กับคุณยงยุทธ ติยะไพรัช ที่เป็นคนโปรด จึงทำให้เกิดการรวมตัวของ "อดีตส.ส.นกแล" ที่ไม่ค่อยมีใครอุปถัมภ์ตั้งกลุ่มคนรักทักษิณไม่เอาเผด็จการแล้วเกณฑ์คนเข้าไปร่วมกับกลุ่ม "คนรักทักษิณ" ที่สนามหลวง จนดูเหมือนว่า "ม็อบจุดติด" ในช่วง 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา

เลิกให้ความหวังกับ "คนรักทักษิณ" (ที่มีทั้งรักแท้กับรักเงิน) ว่าคุณทักษิณจะกลับมาเล่นการเมืองเป็น "นายกรัฐมนตรี" อีกครั้งเพื่อหว่านเงินให้รากหญ้าชุ่มฉ่ำซึ่งเป็นเรื่องเหลือเชื่อมากว่าหลังตุลาการรัฐธรรมนูญตัดสิทธิทางการเมืองคุณทักษิณและกรรมการบริหาร 111 คนของพรรคไทยรักไทยเป็นเวลา 5 ปี "กลุ่มคนรักทักษิณ" กลับยิ่งมีความหวังว่าจะสู้แตกหักเพื่อให้คุณทักษิณกลับมาเป็นนายกฯ ในเร็ววันได้

ควรจะคุยกันในครอบครัวจริงจังเสียที เพื่อเห็นตรงกันว่าการต่อสู้เรียกศักดิ์ศรีของคุณทักษิณคืนมาน่าจะดีกว่า หากมาจากการต่อสู้อย่างสันติผ่านกระบวนการยุติธรรมโดยไม่ใช้วิธี "เลี้ยงกระแสมวลชน" เพื่อต่อรองแล้วเกลี้ยกล่อม คุณหญิงอ้อศรีภริยาสุดที่รัก ให้หักห้ามใจเสียเถอะกับอำนาจที่หลุดลอยไปแล้วเลิกเจ้าคิดเจ้าแค้นจะเอาคืนให้ได้ทุกรูปแบบทุ่มไม่อั้นเพราะได้ยินเสียงเล่าลือบอกกันต่อมาว่าคุณหญิงอ้อนั่นแหละ ที่ไม่ยอมให้คุณทักษิณเลิกเล่นการเมืองเพื่อหวัง "เอาคืน" ทั้งอำนาจและทรัพย์สิน

ผมคิดว่าคุณทักษิณควรจะเริ่มจากการแสดงออกด้วยการกระทำเพียงไม่กี่เรื่อง เพื่อทำให้สังคมส่วนรวมเกิดความไว้วางใจว่าคุณทักษิณวางมือทางการเมืองจริงๆ

แล้วหลังจากนั้นการต่อสู้ในกระบวนการยุติธรรมอย่างถึงที่สุด เพื่อเรียกศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิกลับคืนมาของคุณทักษิณ จะอยู่ใน "สายตา" และจะได้รับการ "ขานรับ" จากสังคมไทยและประชาคมโลกที่เชื่อมั่นในระบบศาลสถิตยุติธรรมมากกว่าอำนาจจากการรัฐประหารอยู่แล้ว

หากคุณทักษิณเชื่อมั่นและยืนหยัดการต่อสู้ในแนวทางนี้ จนศาลสูงสุดมีความเห็นว่าคุณทักษิณไม่ได้มีพฤติกรรมคดโกงประเทศชาติตามข้อกล่าวหาของ คมช. คุณทักษิณมีโอกาสสูงยิ่งในการกลับมาเป็น "นายกรัฐมนตรี" ได้อีกครั้งอย่างเต็มภาคภูมิจริงๆ ผ่านกระบวนการเลือกตั้งที่มีความเที่ยงธรรม

คุณทักษิณจะสามารถสร้างความเชื่อมั่นให้สังคมเห็นว่าต้องการเข้ามาทำงานรับใช้ประเทศชาติเพื่อทดแทนบุญคุณแผ่นดินโดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ จริงๆ เพราะรวยแล้วไม่โกงและไม่ได้เข้ามาเพื่อผลประโยชน์ส่วนตนใดๆ

หากทำได้เช่นนี้จริง คุณทักษิณจะได้รับการยกย่องมากกว่าเดิมและผู้คนจดจำไปตลอดว่าเป็นผู้นำที่เสียสละเพื่อประเทศชาติอย่างแท้จริง

ดังเช่น พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ อดีตนายกรัฐมนตรีที่ถูกรัฐประหารเช่นกัน แต่ พล.อ.ชาติชายเลือกอยู่เงียบๆ ในต่างประเทศประกาศวางมือทางการเมืองชั่วคราว แล้วต่อสู้ในกระบวนการศาลจนศาลฎีกามีคำพิพากษาให้คืนทรัพย์สินที่ถูกยึดจากคำสั่งอันมิชอบของคณะกรรมการฯ ที่ตั้งโดยคณะ รสช.

จากนั้น พล.อ.ชาติชาย ได้หวนกลับเข้าสู่เส้นทางการเมืองอีกครั้งในอีกแค่ไม่กี่ปีหลังถูกรัฐประหารเมื่อกุมภาพันธ์ 2534 ด้วยการตั้งพรรคชาติพัฒนาแล้วได้ ส.ส.มาจำนวนไม่น้อย จนเกือบจะได้เป็น "นายกรัฐมนตรีรอบสอง" หลังพล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี หากไม่เกิดกรณีงูเห่าพรรคราษฎรเสียก่อน

ผมคิดว่า พล.อ.สุรยุทธ์จุลานนท์ นายกรัฐมนตรีได้แสดงท่าทีในเชิงบวก ว่าพร้อมจะเจรจากับคุณทักษิณเพื่อให้เห็นแก่ความสงบของ"บ้านเมืองของเรา" มาหลายครั้งแล้ว แต่ดูเหมือนว่าคุณทักษิณไม่เคยจริงใจนำไปคิดต่อ แล้วปรับพฤติกรรมให้เหมาะสมกับสถานการณ์หลังรัฐประหารเพื่อให้ประเทศอยู่ในสภาพนิ่งพอในการฟื้นฟูประชาธิปไตยให้กลับคืนมาโดยเร็ว

คุณทักษิณกลับเลือกเล่นเกมป่วนบางอย่างเพื่อเป้าหมายสร้างอำนาจต่อรองแม้ว่าจะไม่มีหลักฐานว่าทำไมกลุ่มสนับสนุน "ทักษิณ" จึงมีเงินทุน "ท่อน้ำเลี้ยง" สนับสนุนจำนวนมากในการเคลื่อนไหวรูปแบบต่างๆ ทั้งบนดินและใต้ดินมากกว่าการใช้สิทธิชุมนุมอันชอบธรรมตามระบอบประชาธิปไตย แต่ด้วยคำพูดและความเคลื่อนไหวของคุณทักษิณค่อนข้างชัดว่าส่งสัญญาณให้กลุ่มคนรักทักษิณลำพองใจว่าคุณทักษิณประกาศ "สู้ไม่ถอย"

"บ้านเมืองของเรา" มีโอกาสจะสงบลงได้ชั่วคราว หากทำให้เกิดสัญญาณส่งไปถึง "กลุ่มคนรักทักษิณ" (หากเป็นคนรักทักษิณด้วยใจจริงไม่ใช่รักเงินคุณทักษิณ) ที่กำลังชุมนุมด้วยอารมณ์ร้อนรุ่มให้ตั้งสติใจเย็นขึ้น

แล้วในที่สุดกลุ่มคนรักทักษิณที่มีทั้งรักจริงกับรักเงินจะค่อยๆ เลิกชุมนุมแบบเถื่อนๆ ไปเอง เมื่อคุณทักษิณยอมรับการต่อสู้ตามกระบวนการยุติธรรมที่เชื่อมั่นได้ว่า จะให้ความเป็นธรรมกับคุณทักษิณได้ อาจจะเน้นหนักเฉพาะคดีความต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับคุณทักษิณกับครอบครัว และอีกแนวทางคือ การเปิดพื้นที่ทางการเมืองให้กับ"กลุ่มคนรักทักษิณ" จดทะเบียนตั้งพรรคการเมืองได้โดยเร็ววันเพื่อขจัดเงื่อนไขถูกปิดกั้นจึงไปชุมนุมเดินถนนเพื่อเตรียมการสู่สนามเลือกตั้งปลายปีให้ประชาชนชี้ขาดจะเป็นแนวทางที่มีข้อเสียน้อยที่สุด

ขอร้องคุณทักษิณให้ลงมือทำอย่างที่พูดจริงๆว่าอยากให้ "บ้านเมืองของเรา" สงบเสียที หากไม่ไว้วางใจว่าคณะ คมช.และนายกฯ สุรยุทธ์ จะให้ความเป็นธรรมได้ อาจจะเสนอตั้ง "คณะบุคคล" ที่ได้รับการยอมรับจากสังคมกับคุณทักษิณอาจจะเป็นคุณอานันท์ ปันยารชุน, คุณหมอประเวศ วะสี, อดีตประธานศาลฎีกาที่ได้รับการยอมรับจากคุณทักษิณ ฯลฯ ให้เข้ามาทำหน้าที่เป็น "คนกลาง" คล้ายๆ ข้อเสนอองค์กรแก้วิกฤติในรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ เพื่อทำหน้าที่"พูดคุย" หาหนทางขจัดข้อขัดแย้งสองฝ่าย

เพื่อถามอย่าง "ลูกผู้ชาย" ว่าคุณทักษิณอยากได้หลักประกันอะไรบ้างเพื่อให้เกิดความมั่นใจว่าจะได้รับความยุติธรรมในการต่อสู้คดีต่างๆ ในกระบวนการศาลจะไม่ถูกแทรกแซงจากอำนาจอื่นใด แล้ว คมช.กับรัฐบาลจะยอมรับเงื่อนไขได้หรือไม่ แม้ว่าความยุติธรรมจะไม่ควรแลกเปลี่ยนกับสิ่งใดทั้งสิ้น แต่ถ้าหากยอม "คุยกัน" แล้ว "ถอยคนละก้าว" เพื่อแลกกับความสงบของ "บ้านเมืองของเรา" น่าจะดีกว่าการ "นองเลือด" มิใช่หรือ

http://www.bangkokbiznews.com/2007/06/17/WW12_1239_news.php?newsid=79303

ยาวหน่อย แต่เป็นบทสรุป

ม๊อบเนรคุณ อาจมีทาง ทำให้คนเต็มสนามหลวง และ ได้รับความร่วมมือ จาก คนกรุงเทพฯ เพื่อไล่ คมช. หากคุณทักษิณ ประสพความสำเร็จในการเจรจา ยุติกระบวนการยุติธรรม ทั้งหมด.....เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้คนเต็มสนามหลวง ........ว่าแต่ จะทำได้หรือปล่าวครับ.....คุณวีระ