เราเอาระบบประชาธิปไตยมาจากฝรั่ง เอามาใช้แต่เอามาไม่หมด เพราะคณะราษฎรมีความเห็นว่า ประชาธิปไตยเป็นของใหม่ ประชาชนยังไม่พร้อมจะปกครองตนเองทั้งหมด และจากวันนั้นจนถึงวันนี้ 75 ปีแล้ว ประชาชนก็ยังไม่พร้อมจะปกครองตนเองอยู่นั่นแหละ พิสูจน์ได้จากการซื้อสิทธิ์ขายเสียง และคุณภาพของสมาชิกสภาผูแทนราษฎรที่ปรากฎให้เห็น
การปฎิวัติต้องเกิดขึ้นอีก หากคุณภาพของการเมืองยังเป็นเช่นนี้อีก การกระจายอำนาจอาจช่วยได้ในระดับหนึ่ง เมื่อกระจายอำนาจนายกรัฐมนตรีก็จะมีอำนาจน้อยลงโดยอัตโนมัติ
รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ควรควบคุมเฉพาะนโยบาย ส่วนการปฎิบัติ ต้องกระจายอำนาจออกไปให้ประชาชนมีส่วนร่วมมากขึ้น ตัวอย่างเช่นการประมูลงานของราชการ รัฐบาลนั้นควรจะมีหน้าที่แค่การกำหนดว่าจะสร้างอะไร จะซื้ออะไร แล้วการกำหนดคุณสมบัติต้องมาจากสภาของสาขาวิชาชีพนั้นๆ และการประมูลต้องมาจากคณะกรรมการประมูลจัดซื้อจัดจ้าง แยกอำนาจหน้าที่ออกไป ก็จะลดการคอรัปชั่น ซึ่งเป็นต้นเหตุหนึ่งของการปฎิวัติรัฐประหาร
การตรวจสอบนักการเมือง ต้องเป้ดกว้างให้มากกว่านี้ คนที่อาสามารับใช้ประชาชน หากไม่อาจทนทานต่อการตรวจสอบ ก็อย่าเสนอหน้าเข้ามา คนที่จะอาสาเข้าไม่ ไม่ใช่เพียงต้องโปร่งใส แต่ต้องเปลือยล่อนจ้อนให้ตรวจสอบกันเลย รับไม่ได้ อย่าเสนอหน้าเข้ามา
แต่ก่อนจะไปถึงฝั่งฝันดังที่ว่า ขณะนี้อาชญากรทางการเมือง กำลังดิ้นรนก่อความวุ่นวายเพื่อหาทางกลับเข้ามาปล้นประชาชน
เผด็จการไปพลางๆ ระหว่างยังคิดไม่ออก หาทางไม่ได้ ก็เก๋ไปอีกแบบค่ะ
