อยากให้คนไทยทุกคนและเจ้าของกระทู้ ได้มีโอกาสอ่านวิธีการของ แคนาดา อังกฤษ จีน อินโดนีเซีย ในการจัดการกับ เคเบก ไอร์แลนด์เหนือ ซินเจียง และ อาเจะห์
หาอ่านได้ที่ไหนครับ (ที่เป็นภาษาไทยนะครับ)
คงจะระบุหนังสือไม่ได้อะครับ น่าจะตั้งข้อสังเกตการแก้ปัญหาในประเทศเหล่านี้ ส่วนใหญ่ก็ลงเอยแบบเดียวกันคือ การตระหนักถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรม เชื้อชาติ ประวัติศาสตร์ เช่น ในแคนาดาสมัยนายกฯหัวเอียงซ้าย ปิแอร์ ทรูโด ถือว่า Quebec คือ distinct culture เมื่อไม่นานมานี้นาย สตีเฟน ฮาร์เปอร์ นายกฯเอียงขวาได้เชิญชวนสภาผู้แทนราษฎรลงมติว่า Quebec เป็นหนึ่งในชนชาติหนึ่งในประเทศแคนาดา ซึ่งล่อแหลมมาก แต่กลายเป็นการตอกฝาโลงคนมีความคิดแยกดินแดนไปเลย แต่ก่อนนี่แคนาดาในเคเบกก็มีผู้ก่อการร้ายแยกดินแดนวางระเบิดกันตูมๆ ผู้ก่อการร้ายโหดถึงขนาดลักพารัฐมนตรีไปฆ่าทิ้ง มันก็เล่นแรงเหมือนกัน ส่งรถถังไปลุยเลย, จีนก็ถืออุยกูร์ (Uighur) เป็นชนกลุ่มน้อยสำคัญใน 56 ชนชาติ นี่มีสถานีโทรทัศน์ภาษาอุยกูร์ถึง 8 ช่อง ให้ใช้ภาษาอุยกูร์ (ที่เอาตัวหนังสืออาหรับมาเขียน) คู่ไปกับภาษาจีน
ไม่ได้หมายความว่าไทยต้องไปเลียนแบบประเทศพวกนี้มาเป๊ะๆ แต่เท่าที่ผ่านมายังไม่มีใครกล้าพอจะเสนอความคิดนี้ หรือเสนอมาคนไทยก็คิดด้านเดียวแค่ว่า "ทำไมพวกเอ็งไม่รู้สึกตัวเองว่าเป็นคนไทย" หรือไม่ก็ "พวกนี้มันแขก" "มุสลิมชอบความรุนแรง" "เป็นคนไทยทำไมไม่พูดภาษาไทย(ในวงเล็บภาคกลาง)" อะไรทำนองนั้น คือไม่มีความใส่ใจในวัฒนธรรมที่ไม่ใช่ "ภาคกลาง" เหล่านี้คือมรดกความคิดห่วยๆที่ตกทอดมาตั้งแต่สมัยจอมพล ป. รัฐบาลคงทำคนเดียวไม่ได้ ทัศนคติของคนก็สำคัญ
