เอกยุท อันชันบุตร จวก สนธิ ลิ้มทองกุล

ยามขอปล้นแผ่นดิน ตั้งหจก.แบ่งเค้กกันนะ ปริศนา‘คนล้มเหลี่ยม’ มีวาระในใจชอบทวง
Saturday, 03 February 2007

สัปดาห์นี้ไม่พูดถึงไม่ได้ เพราะเดี๋ยวจะหาว่า...ตกยุคตกขอบ แถมเวลานี้ผู้คนก็กลัวจนหัวหดไปหมดว่า...อย่านะ อย่าไปแตะ “คนๆนี้” นะ เพราะสาวกแกเยอะจัง...แต่ตังค์แกอยู่ครบ!!!

งวดนี้จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก “คนหัวหลิม” คนเดิม...ที่เวลานี้ตั้งเวที “กร่างไม่มีขีดจำกัด” ด่าแหลกกับคนที่คิดต่าง-คิดไม่เหมือน...กับพรรคพวกตัวเอง

เพราะรู้ดีว่า...ช่วงน้ำขึ้นก็ต้องรีบตัก...รีบโกยทุกอย่างที่ขวางหน้า!!!

ที่สำคัญมักทำตัวเป็น “กูรู้” คิดอะไรถูกไปหมด ถ้าใครบังเอิญไปคิดต่างก็ผิดหมด...ล่าสุดพาลด่าไปถึงสื่อใหญ่วิกประชาชื่น...ที่หาญกล้ามาขวางเรื่อง “สุวรรณภูมิ-สุวรรณแพะ”

ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ทำสื่อหาแดก ก็ย่อมรู้ดีว่า...แต่ละคนก็มีวิจารณญาณตามสายข่าวของตัวเองที่ได้มา...ผิด-ถูก...คนอ่านที่มีใจเป็นธรรมเค้าคิดกันเองได้

อย่ามาทำตัวเป็น “อรหันต์” คอยชี้ไม้เป็นนก-ชี้นกให้เป็นไม้...จูงจมูกคนอื่นอยู่เลย...แต่ถ้าคิดจะทำก็ควรทำกับพวก “สาวกตัวเอง” ที่หลงแต่รูป-กลิ่น(ปาก***)...อย่างเดียวก็เพียงพอ

เพราะพูดถึงเรื่อง “สนามบินหนองงูเห่า” แล้วดูเหมือนจะเป็น...ประเด็นที่ขั้วหัวหลิมตั้งป้อม-ตั้งธงรบ...เพื่อจะดึงให้กลับไปเปิดที่ดอนเมืองเหมือนเดิมเอาม๊ากมาก

อย่าลืมว่า...ความชั่วของขั้วอำนาจเหลี่ยมนั้น เป็นสิ่งที่ถูกต้องและต้องกระชากความเลวร้ายออกมาให้สังคมได้รับรู้ เป็นเรื่องๆ เป็นฉากๆ

ส่วนเรื่องการซ่อมแซมแก้ไข...เพื่อให้ตัวสนามบินเดินหน้าให้บริการกับผู้คน...ก็ต้องแยกส่วนออกจากกัน

ยกเว้น...ถ้าผลการตรวจสอบพบว่า อันตรายจริง...ก็โอเคที่จะย้ายกลับไปดอนเมือง เพื่อความปลอดภัยได้ทันที แต่ยามนี้มีการเม้าธ์กันในหมู่ “หจก.แบ่งเค้กกันนะ”...แล้วว่า...มีการวางตัวเอ็มดีคนใหม่แทน “เสี่ยกบ” ที่ขอถอดใจกลับไปอยู่ดินแดนเมืองลุงแซมเหมือนเดิม...เอาไว้แล้ว

ถึงขั้นนั่งพูดกันในวงสนทนาว่า...งานนี้ “เป็นต่อ” ว่ะ...แต่จะเป็นใครที่ “เป็นต่อ” คงไม่ต้องใบ้ให้หมดนะ...และ “เป็นต่อ” คนนี้ก็อยู่ในขั้วหัวหลิม...ที่เพิ่งตั้ง “หจก.แบ่งเค้กกันนะ” อีกด้วย

รวมไปถึงคนๆ หนึ่ง...ที่เจอ “พ่อมดดำ” ทีไร...เรียก “นาย” ทุกที...เพราะเป็นผู้ที่หยิบยื่นโอกาสดีๆ ให้ในอดีตมาก่อน

แต่จากข้อมูลที่ไต่กอได้รับและไปพบด้วยตัวเอง...ก่อนหน้านี้...ก๊วนหจก.แบ่งเค้กกันนะ...พยายามวิ่งเข้าหาขั้วอำนาจสีเขียว...ทั้งออด-ทั้งอ้อน-ทั้งทวงบุญคุณสารพัด...เพื่อให้กลับไปเปิดใช้ดอนเมืองให้ได้

งานนี้ก็ได้แต่สงสาร “ขุนทหารที่มากมิตร” เอาม๊ากมาก...เพราะถูกลากถูกชักใยไปอยู่ในขั้วหัวหลิมเสียแล้ว...ก็ระวัง “บัลลังก์” จะไปไม่ถึงฝั่งนะ

พูดไปแล้ว...เรื่องนี้ก็ให้สงสารสื่อสีบานเย็นกะเค้าเหมียนกัน...เพราะข้อมูลที่ได้ดันตรงกันกับไต่กอว่า...มีการตั้งโต๊ะหาแดก-แบ่งเค้ก...กันแล้วที่ดอนเมืองว่า...ใครจะได้เรื่องยาม...ใครจะได้เรื่องทำความสะอาด...ใครจะดูแลเรื่องที่จอดรถ ฯลฯ

สุดท้ายเล่นบทบาท...ติ-เตือน-ค้าน...เลยกลายเป็นว่า...วันดีคืนดีมีระเบิดยิงถล่มสำนักงานหน้าตาเฉย...

และคนในวงการก็รู้กันดีว่า “ใครทำ”...เพราะระเบิดที่ใช้เป็นระเบิดลูกซ้อนไม่มีสะเก็ด มีไม่กี่คนที่สั่งการให้ทำได้...ในชั่วโมงนี้

หรือว่า...กลัวจะไม่ได้งานที่ดอนเมืองจริงๆ

ไต่กอ...เสนอแนะเลยว่า...ถ้าผลตรวจสอบพบว่า...ที่หนองงูเห่าอันตรายจริงๆ ก็ให้ย้ายกลับมาที่ดอนเมืองทั้งหมดเลยก็ได้...เพียงแต่การประมูลในสารพัดสัมปทานต้องโปร่งใส...

ใครจะเสนอตัวเข้ามารับสัมปทาน...ต้องเปิดให้หมด...(ไม่ใช่เปิดตูดนะ)...แต่ต้องเปิดเงื่อนไขต่างๆ เผยแพร่ให้สาธารณะรับทราบทั้งหมด ทั้งทีโออาร์-ข้อเสนอเรื่องราคา-มีกี่รายที่สนใจ-ใครเสนอเท่าไหร่...รวมถึงสัญญาที่จะทำกัน...และเหตุผลที่ทำไมต้องเลือกเจ้านั้นเจ้านี้

เพื่อให้รู้กันไปเลยว่า...ไอ้ที่ถูกตั้งข้อหาว่า “ตั้งโต๊ะหาแดก” กันนั้น...มันไม่จริง!!!

เพราะหลายวันก่อน...ขุนทหารเบอร์ 1 ได้เปรยแกมบ่นกับคนที่เข้าหา...พร้อมถามหน้าตาเฉย

“คุณต้องการอะไร?...มีวัตถุประสงค์อะไร?...จะมาขออะไร?”

เมื่อเจอถามแบบนี้ คนถูกถามถึงกับสะอึก...ตอบกลับไปว่า “ทำไมถึงถามเช่นนี้”

ขุนทหารเบอร์ 1 ก็บอกทันทีว่า “คนล้มเหลี่ยม...ล้วนมีวาระในใจ มาหาผมทีไรก็ทวงโน่นทวงนี่...ขอโน่นขอนี่”

ดีนะเนี่ย...คนถูกถามคนนั้นก็เป็นหนึ่งในขบวนการล้มเหลี่ยม-แต่ไม่เอาหลิม...555

งานนี้ไต่กอบอกไม่ได้จริงๆ ว่า...มีใครบ้างที่ชอบทวง...แต่อยากให้ย้อนกลับไปอ่านงานเก่าๆ...

เพราะก่อนหน้านี้สักสองสัปดาห์ก่อน...มีคนๆ หนึ่งใส่หมวกตามสไตล์นึกว่าเท่ห์...ไปกับคนขับรถคู่ใจ...วิ่งไปหา “ขุนทหาร” เพื่อพูดถึงเรื่องดอนเมืองนี่แหล่ะ

ที่ผ่านมา “ขุนทหาร” ต่างรู้ดีว่า...คนหัวหลิมมีนิสัยอย่างไร...เพราะจากคนล้มละลายไม่กี่ปี แต่ดันร่ำรวยบนความฉิบหายของคนอื่น

บริษัทที่บอกว่าล้มละลาย...แต่สอบไปสอบมา “ลูกชายตัวดี” กลับร่ำรวยเสียเหลือเกิน...ก็เข้าทำนองเดียวกับขั้วอำนาจเหลี่ยมนั่นแหล่ะ...มีอะไรก็ต้องซุกไว้กับลูกที่บรรลุนิติภาวะเอาไว้ก่อน

ทำตัวเป็นเพิ่งพ้นสภาพการล้มละลาย...แต่ใครก็รู้ว่า “อำนาจเบ็ดเสร็จ” ในการบริหารงานก็อยู่ที่คนๆ นี้...คนเดียวจริงๆ (หรือว่าพวกพระอาทิตย์จะเถียง...เพราะของแบบนี้มันรู้ๆ กันอยู่ อย่าปิดฟ้าด้วยฝ่ามือเลย เพราะแดดมันร้อน ระวังมือจะไหม้เกรียม)

แต่งานนี้คนที่รู้ดีที่สุดคือ... “คุณชายตัวดี” ที่โดนถล่มเสียเละเทะมาก่อนหน้านี้...เพราะทีเด็ดที่รอเด็ดหัวคนหัวหลิมนั้นมีเต็มพิกัด...ระวังไว้เถอะ “เราเตือนคุณแล้วนะ”...555

เพราะอย่าลืมว่า...คนที่ได้ดิบได้ดีด้วยการ “ฆ่าผัว-เอาเมียคนอื่น”...นั้น สุดท้ายก็ไม่มีใครจบแบบสวยหรูเหมือนกันนั่นล่ะ

ที่น่าสมเพชหนักไปกว่านั้นคือ...ขออาสาเป็น “ยาม” เพื่อเฝ้า “แผ่นดิน”

แต่อยากบอกให้รู้เลยว่า... “ยาม” ที่นิสัยไม่ดีก็มีมาก...แล้วหลายครั้ง “ยาม” เองก็มักจะทำตัวเป็น “โจร” คอยปล้นเจ้าของบ้านเสียเอง

เพราะ “ยามคิดชั่ว” เหล่านี้...จะรู้ทางหนีทีไล่ดีว่า...เจ้าของบ้านจะอยู่ตอนไหน...กลับเมื่อไหร่...มีอะไรในบ้านที่จะปล้นได้

นี่คือ message ที่อยากสะกิดเตือนว่า...อย่าลำพองจนเกินตัว เพราะสุดท้ายสิ่งที่หวังกันไว้...จะแห้วนะ...จะบอกให้

เพราะที่อื่นอาจไม่มีใครกล้าหือเพราะกลัว...แต่ที่นี่กล้าเพราะไม่มีผลประโยชน์...“ไต่กอขอบอก”
........................................
คอลัมน์...ซุบซิบไทยอินไซเดอร์
โดย...ไต่กอ