ชี้ ขายสมบัติชาติกินคือ"ทุกขลาภ"-คนใช้ไม่มีวันเป็นสุข

ชี้ ขายสมบัติชาติกินคือ"ทุกขลาภ"-คนใช้ไม่มีวันเป็นสุข

โดย ผู้จัดการออนไลน์ 6 กุมภาพันธ์ 2549 10:56 น.

“หลวงปู่พุทธะอิสระ" และ "สามารถ มังสัง” ชี้ การใช้อำนาจของผู้นำประเทศ แม้จะได้มาอย่างชอบธรรม แต่ถ้าใช้ไม่เป็นธรรมก็ไม่เกิดประโยชน์ต่อบ้านเมือง ระบุ ทรัพย์สินที่ได้จากการขายชาติ ถือเป็น"ทุกขลาภ" ผู้ได้รับจะไม่มีความสุขกับทรัพย์สินนั้นๆ พร้อมแนะให้ทุกฝ่ายใช้ปัญญาในการแก้ไขปัญหา

รายการสภาท่าพระอาทิตย์ ประจำวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2549 ดำเนินรายการโดยสำราญ รอดเพชร

หลวงปู่พุทธะอิสระ วัดอ้อน้อย จ.นครปฐม

สำราญ – ครับ ช่วงที่ 2 สภาท่าพระอาทิตย์นะครับ ศุกร์ที่ 3 กุมภาพันธ์นะครับ นับถอยหลังไปก็เพียงอีกไม่กี่ชั่วโมง พรุ่งนี้วันที่ 4 วันเสาร์นะครับ ก็มาคุยกันต่อ คุยกันค้างในประเด็นเอากรณี 7.3 หมื่นล้าน และก็ทุกขภาพของท่านนายกฯเป็นตัวตั้ง แล้วก็เอาธรรมะเข้าไปจับนะครับ แต่ว่าอาจารย์สามารถนั้นยืนยันว่า ท่านนายกฯมีการเตรียมการจงใจที่จะโยกหุ้นก้อนนี้ไป แล้วต่อมาก็เป็นเหตุการณ์ในเชิงของการประมาทเลินเล่อ

สามารถ – คือมันหลายขั้นตอนนะผมว่า ขั้นตอนแรกนี่จะไม่ได้บอกว่าเตรียมการไม่ได้ อยู่ๆคุณไม่รู้อะไรเลย คุณไปจดทะเบียนมีหรือ มันต้องรู้สิว่าทำจดแล้วต้องทำอะไรมันต้องรู้

หลวงปู่ – เขามีเหตุผลว่าจะต้องเอาไปเข้าตลาด NASDAQ

สามารถ – แล้วทำไมไม่ขายล่ะ ตอนนั้น NASDAQ ก็ราคาดีอยู่น่ะ

หลวงปู่ – เขาบอกว่ามันราคาตกต่ำ

สามารถ – ไม่ตก เขาเช็คแล้วไม่ตกครับ ทำไมไม่ขายล่ะ

สำราญ – ก็นั่นสินะ รอมาตั้ง 5 ปีไม่เห็นขายซักที

สามารถ – นั่นสิ ทำไมไม่ขายล่ะ ฟังไม่ขึ้นครับ

สำราญ – สรุปแล้วเป็นทุกขลาภนะ ทุกขลาภก็มีทั้งทุกข์และก็ได้ลาภ และก็มีลาภที่เป็นทุกข์

สามารถ – คำว่าทุกขลาภนี่คือลาภที่ได้มาไม่สามารถจะแก้ความทุกข์ได้ ไม่สามารถซื้อความทุกข์ให้เป็นความสุขได้ นั่นแหละทุกขลาภ

หลวงปู่ – ฉันถึงบอกว่าพวกเราเมื่อไหร่จะได้สุขลาภกันเสียที

สามารถ – สมมุติว่าเงิน 7.3 หมื่นล้านวันนี้นี่นะ มันซื้อทุกอย่างได้หมด แต่ซื้อให้นายกฯเป็นทุกข์เพราะคนเขาสาปแช่งไม่ได้

สำราญ – ทุกขลาภนี่คือคนละเรื่องกัน เขาเรียกว่าเจอไม้งามตอนขวานบิ่นหรือไม่ครับ

สามารถ – คนละเรื่อง อันนี้มันพูดถึงเรื่องโอกาสการได้มา อันนั้นเป็นคนละเรื่อง อันนี้เขาเรียกโอกาสการได้มากับการใช้สอย คนละเรื่องกัน

หลวงปู่ – คิดได้ยังไงว่าเจอไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น คำพูดนี้เขาพูดตอนที่อายุซัก 90 และไปเจอสาวงาม

สามารถ – คืออันนั้นแปลว่ามีโอกาสแต่ว่ากินไม่ได้ เพราะว่าพรรษานั้นเกิน

สำราญ – ถึงถามว่าเรื่องเดียวกันไหม

สามารถ – คนละเรื่องเลย มันไม่ได้มาด้วยกันด้วยนะ คือโอกาสจะกินได้แต่กินไม่ได้ มันเหมือนกับว่าคนเจออาหารอร่อยแต่เป็นเบาหวาน ต้องห้ามกินอะไรทำนองนั้น คล้ายๆกัน

หลวงปู่ – จิตใจมันห้ามลำบากเหลือเกิน มันทุกข์ทรมาน พยายามแล้วมันก็กินไม่ได้ แต่ก็เห็นใจท่านนะ สำหรับฉันฉันเห็นใจนะ ฉันรู้สึกเห็นใจว่าเขาอุตส่าห์เหนื่อยมาชั่วชีวิตเพื่อให้ได้ตัวเลขนี้ สุดท้ายมาเป็นทุกข์เพราะตัวเลขนี้ นี่มันเห็นได้ชัดเลยว่าอนิจจัง

สามารถ – เป็นเรื่องสัจธรรมครับ หลวงปู่

หลวงปู่ – อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

สำราญ – หลวงปู่กำลังบอกว่าอย่าไปหาเลย 7.3 หมื่นล้านอย่างนั้นหรือครับ

หลวงปู่ – ไม่ใช่ ถ้าถูกวิธีเหนื่อยมาชั่วชีวิตก็ยังได้ดี ก็มีคนเยอะแยะที่เขามีความสำเร็จในชีวิต เพราะเหนื่อยมาทั้งชีวิต และก็ทุ่มเทให้กับการแสวงหา แต่มันดำเนินมาอย่างถูกวิธีเป็นสัมมาทิฐิ

สำราญ – ถ้าเรามองอย่างคุณเจริญ เบียร์ช้าง คุณเฉลียว อยู่วิทยา กระทิงแดงนี่ก็ไม่รู้กี่หมื่นล้าน

หลวงปู่ – เขาก็ไม่เห็นต้องทุกข์

สามารถ – คุณสำราญ การได้เงินมามากหรือน้อยไม่ใช่สิ่งผิด มันอยู่ที่วิธีการได้มา 1. วิธีการได้มานี่ คุณได้แล้วคนอื่นเสียหรือเปล่า คุณสุขคนอื่นทุกข์หรือเปล่า นั่นแหละวิธีการได้มา

หลวงปู่ – ต้องดูชนิดของสินค้า ชนิดของสินค้าไม่ได้เป็นทรัพยากรของแผ่นดิน เบียร์ช้าง กระทิงแดงนี่มันไม่ได้มีผลพวงโดยตรงของแผ่นดิน

สามารถ – คือหลวงปู่กำลังพูดว่า มันเป็นผลิตภัณฑ์ที่คนหนึ่งผลิตขึ้นแล้วก็มีคนซื้อคนขายเท่านั้นเอง

สำราญ – แถมไปตีตลาดยุโรปอีก

สามารถ – ตรงนี้มันเป็นสิทธิตัวหนึ่งของประเทศ

หลวงปู่ – ของคนไทยทุกคนที่จะเป็นเจ้าของ แล้วเขามาเป็นเจ้าของอยู่คนเดียว

สามารถ – แล้วกิจการสัมปทานคืออะไร ของๆรัฐแล้วคุณได้มาตามสนธิสัญญาใช่ไหม อันนั้นเขาเรียกสัมปทาน และสัมปทานนี่เจ้าของสัมปทานจริงๆคือใคร ประเทศใช่ไหม และประเทศเป็นของใคร เป็นของคนไทยทุกคนไหม และถ้าคุณทำตัวนี้เสียแปลว่าใครเดือดร้อน แปลว่าคนทั้งประเทศเดือดร้อน

หลวงปู่ – เพราะฉะนั้นใครที่ทำอะไรที่เป็นสมบัติของแผ่นดินนี่ รัชกาลแต่ละรัชกาลโดยเฉพาะพ่อขุนรามคำแหงท่านสาปเอาไว้ตั้งแต่ 700 กว่าปีแล้ว ถ้าใครที่บริหารจัดการสมบัติของแผ่นดิน ไม่ซื่อตรงต่ออาณาประชาราษฎร์ ให้มันมีความวิบัติและฉิบหายกันไป นี่ฉันยกขึ้นมาเพื่อให้เห็นชัดว่า ไอ้ความทุกข์เดือดร้อนที่มันขายสมบัติแผ่นดินนี่ไม่ได้เป็นความสุข

สำราญ – ช็อตนี้ต้องขอใช้ที่พระรูปด้วย

หลวงปู่ – นี่ฉันพูดในฐานะที่เขาเห็นใจเขาว่า เขาเหนื่อยมาทั้งชีวิต เขาน่าจะได้ความสุขกลับไป

สำราญ – ผมนี่จริงๆต้องเรียนท่านผู้ชมว่ารู้สึกอย่างนั้นเหมือนกันนะ เหมือนหลวงปู่นั่นแหละนะครับ

หลวงปู่ – เพราะว่าคนเราทำงานทั้งชีวิตก็เพื่อหวังว่าให้เรามีความสุข

สามารถ – ผมก็เห็นด้วยนะว่า ความสำเร็จเป็นรางวัลของคนทำงานหนัก ผมเห็นด้วยนะ ความร่ำรวยเป็นความสำเร็จของคนเพียรพยายาม คนมีความขยันหมั่นเพียร แต่ผมไม่เห็นด้วยคือวิธีการได้มานะ และก็ความไม่รับผิดชอบต่อหน้าที่ในความเป็นพลเมืองเท่านั้นเองที่ผมท้วงติง

สำราญ – คือไม่สะใจในใครที่จะล้มจะคว่ำ ไม่สะใจ คือเรามองด้วยความรักความสงสาร แต่ถ้าถามว่าดีใจไหมที่คนดีน้อยหรือไม่ดีนี่นะ ไม่มีอำนาจในการปกครองบ้านเมืองนี่ เราก็ดีใจ

หลวงปู่ – หมายถึงอะไร

สามารถ – ในความหมายของคุณสำราญนี่ เขาไม่ดีใจกับการล้มคว่ำ คือไม่สะใจ แต่ก็ดีใจที่ว่าคนไม่ดีหรือว่าดีน้อยนี่ ไม่มีโอกาสในการปกครองบ้านเมือง เพราะว่าไปก่อความทุกข์ความเดือดร้อนให้คนต่อไปไม่ได้ ในแง่นั้น

สำราญ – คนไม่ดีไม่มีโอกาสปกครองบ้านเมืองนี่เราก็ดีใจ

หลวงปู่ – ฉันก็ไม่ได้หวังเลยนะว่าการไปของพวกเราครั้งนี้ ไม่ใช่พวกเราพวกคุณน่ะนะ หรือการที่ฉันไปแสดงธรรมนี่นะ มันจะเป็นไปล้มเขาอย่างที่เขากลัวเขาคิด แต่ฉันหวังแต่เพียงว่ามันเป็นเครื่องแสดงสัญญาณให้เห็นว่า อำนาจที่คุณได้มาโดยธรรม ถ้าคุณใช้ไม่ยุติธรรม ฉันซึ่งเป็นเจ้าของอำนาจโดยตรง ฉันก็มีสิทธิที่จะเรียกร้องให้คุณใช้มันโดยธรรม

สำราญ – อำนาจได้มาโดยธรรมแน่นะครับ โดยตามระบอบนะ

หลวงปู่ – เขาว่ากันว่าโดยธรรม

สามารถ – แต่ตรงนี้หลวงปู่ มันก็ไปยืนยันคำของท่านนายกฯเองนะบอกว่า ถ้าประชาชนไม่เอาก็ไม่หน้าด้านอยู่ เพราะฉะนั้นการที่คนไปมากๆไปกันเยอะๆนี่ จะได้รู้เสียเลยว่าสังคมเขาไม่เอาแล้วน่ะ

สำราญ – เดี๋ยวท่านก็อ้างอีกว่ามากันแค่แสนเดียวสองแสน แต่เขามีเสียงสนับสนุน 19 ล้าน

สามารถ – คุณผู้ชมคุณผุ้ฟังครับ ใครที่อยู่ 19 ล้านนะ ถ้าไม่เห็นด้วยก็ออกมาด้วยนะ เพื่อจะได้ให้รู้ว่าท่านเปลี่ยนใจแล้ว

สำราญ – จากเพชรบุรีแสดงความเห็นมาบอกว่า ถึงเวลาแล้วที่เราต้องขับไล่เหล่ามาร จากชลบุรีคนนี้บอกว่าเกลียดนายกฯมากเลย จะระงับความเกลียดได้อย่างไร

หลวงปู่ – เราไม่ได้เกลียดเขานะที่เราพูดนี่ แต่ตัวคนถามก็ต้องดูสาเหตุของความเกลียด ว่าคุณเกลียดเพราะเหตุอะไร และก็ดับที่เหตุนั้นเสีย เพราะเกลียดนี่มันจะกลายเป็นความผูกโกรธ มันจะโกรธและมันจะกลายเป็นอาฆาต

สำราญ – ถ้าเขาบอกว่าเกลียดเพราะนายกฯไม่มีจริยธรรม สมมุตินะครับ และจะดับที่เหตุดับอย่างไรครับ

หลวงปู่ – ถ้าคิดอย่างฉันนะ เดี๋ยวมันก็ตาย พูดเป็นภาษาชาวบ้านนะ ไม่ได้ไปแช่งนายกฯตายนะ แต่เดี๋ยวมันก็ตาย เหมือนเมื่อวานฉันไปจัดรายการที่ช่อง 11 นะ คนเขาโทรมาถามว่าของๆเขาหาย แล้วรู้ว่าคนเขาขโมย แล้วมันก็เอาสตางค์ที่ขโมยได้นี่ไปซื้อบำเรอความสุข เราก็เลยถามว่าของๆคุณจริงหรือ ถ้าของๆคุณจริงคุณต้องห้ามได้ว่ามันต้องไม่หาย แสดงว่ามันไม่ใช่ของคุณ เมื่อมันไม่ใช่ของคุณมันก็เป็นของกลาง มองโลกให้เป็นกลางเสียบ้าง บางทีบางครั้งความเกลียดมันก็จะลดลงและปัญญามันจะเกิด และก็จะปัญญาแก้ความเกลียดได้ แต่ถ้ามองโลกว่าเป็นของกู ไม่มีปัญญา และมันก็ขาดกระบวนการที่จะไปแก้ความทุกข์ เพราะว่าเมื่อใดที่เรายังยึดอยู่ในความโกรธก็ตาม ยึดในความเป็นของกูก็ตามนี่ ตัวปัญญามันไม่เกิดนะ 7 หมื่นล้านเป็นของกูนี่ปัญญาไม่เกิดนะ แต่ 7 หมื่นล้านเป็นของคนไทยทุกคนนะ ปัญญามันเกิด มันมองชัดว่าวิธีการจะแก้มันอย่างไร มันแก้ไขได้ เรื่องนี้แก้ไขได้

สามารถ – ถ้าให้ผมมองผมมองว่า คนทำผิดนี่นะ ผมนี่ไม่เกลียดคนทำนะ แต่เกลียดการกระทำ ผมถือว่าถ้าคนทำผิดสำนึกผิดนะ แล้วทำดีนี่นะหลังจากที่รู้สึกว่าทำผิดนะ เขาก็เป็นคนดีได้

หลวงปู่ – เรียกว่าโจรยังกลับใจ

สามารถ – ผมก็ยกย่องคนกลับใจแบบนั้น

หลวงปู่ – เขาเรียกว่ามามืดไปสว่าง

สามารถ – ทีนี้ในขณะเดียวกันนี่นะครับ ถ้าเขาทำผิดแล้วก็ยังผิดซ้ำซากนี่ อันนี้ผมว่าไม่ใช่ความผิดหรอก มันเป็นความผูกใจว่าคนแบบนี้นะแก้ไขไม่ได้แล้ว

หลวงปู่ – บัวประเภทไหน

สามารถ – ใต้น้ำ แก้ไขไม่ได้

หลวงปู่ – ใต้น้ำหรือใต้โคลน ใต้น้ำนี่มันยังสูงกว่าโคลน

สามารถ – มันสูงกว่าโคลนเพราะว่ามันอุตส่าห์ทำอะไรตั้งหลายอย่างมาได้ไง ก็ยกให้ตรงนั้น แต่ว่าสุดท้ายก็เต่ากินนั่นแหละ ก็ทำนองนั้น

สำราญ – มาเรื่องทุกขลาภ คุณชัยยุทธนี่บอกว่าคนที่ถูกหวยแล้วได้เงินมา แต่ต้องคอยหนีญาติ หนีพี่น้อง

สามารถ – นี่ก็ใช่ นี่ก็ทุกขลาภ

หลวงปู่ – อย่างนี้เขาเรียกว่ามีลาภแล้วเป็นทุกข์

สามารถ – คือเรื่องนี้นะผมว่าเอาอย่างนี้ดีกว่า คุณต้องดูว่า 1. นะญาติที่มาหาคุณเป็นญาติเพียงแต่ว่าญาติ หรือว่าญาติที่มีในความหมายของพระพุทธเจ้าพูด คือมีความคุ้นเคย ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมา ถ้าอย่างนั้นนี่คุณทุกข์เขาเคยช่วยเหลือคุณนะ คุณต้องช่วยเขาคืน อันนั้นต้องช่วยเหลือ แต่ถ้าญาติสักว่าญาตินี่นะ ไม่เคยช่วยเหลิอเกื้อกูล ไม่มีความคุ้นเคย

หลวงปู่ – ญาติตามสำมะโนครัว แต่ความประพฤติไม่ใช่ญาติ

สามารถ – อันนั้นคุณปฏิเสธได้เลยว่าไม่ให้ ไม่ต้องหนีแต่ไม่ให้ แค่นั้นจบ

สำราญ – คุณผัสสะถามว่านายกฯนี่เป็นมนุษย์ประเภทไหน

สามารถ – ผมว่าคำว่ามนุษย์กับคนนี่อย่าเอามาปนกันนะ มนุษย์นี่ความหมายทางพระพุทธศาสนาคือคนที่มีจิตใจสูง มีภาวะจิตใจได้รับการฝึกฝนแล้ว เหมือนที่พระพุทธเจ้าท่านตรัส คนที่ฝึกแล้วนี่ประเสริฐสุด ได้ชื่อว่าเป็นมนุษย์

หลวงปู่ – คนที่ฝึกดีแล้ว

สำราญ – คำว่าฝึกคืออย่างไรครับ

หลวงปู่ – ฝึกก็คือเรียนรู้ ศึกษา อบรม ฝึกหัดปฏิบัติ

สามารถ – 1. ไม่สร้างความทุกข์ให้ตัวเองและคนอื่น 2. ถ้ามีโอกาสสร้างความสุขให้ตัวเองและคนอื่น สูงขึ้นไปก็คือละความชั่ว และทำความดีไปนิพพานนั่นสูงสุด แต่ไม่ต้องเอาถึงขั้นนั้น เอาแค่ว่าไม่ก่อทุกข์ให้คนอื่น ไม่ก่อทุกข์ให้ตัวเองก็พอ อันนี้ประเภทไหนไม่ต้องคิดเลย ถ้าไม่เข้าข่ายนี้ก็ไม่เรียกว่ามนุษย์ แต่เรียกว่าคน คนนี่คุณก็รู้ว่าแปลว่าอะไร

สำราญ – คนนี่แปลว่าทำให้ยุ่ง

สามารถ – ทำให้ยุ่ง ทำให้วุ่น

หลวงปู่ – คนนี่ก็แปลว่าทำให้ขุ่นน่ะสิ

สามารถ – ดังนั้นนะ คนที่ไม่เข้าข่ายการฝึกฝนนี่เรียกว่าคน ไม่เรียกว่ามนุษย์ ก็คือตัวยุ่ง

สำราญ – ดังนั้นถ้าคนมาอยู่กันแค่ 2-3 คนอย่างนี้นะก็ยุ่ง

สามารถ – แน่นอน ถ้าไม่ฝึกนะยุ่ง เพราะฉะนั้นถ้าถามผมว่าเป็นประเภทไหน ก็คุณไปคิดเอาเองว่าคนกับมนุษย์ก็แล้วกัน ถ้ามนุษย์ต้องฝึกหัด ถ้าไม่ฝึกหัดก็เรียกว่าคน แต่ถ้าบุคคลหนักกว่านี้อีกนะ บุคคลแปลว่าอะไรคุณรู้หรือเปล่า บุคคลแปลว่าผู้กลืนกินของเน่า กินกิเลสเข้าไปในแต่ละวัน

สำราญ – จากสุพรรณบุรีบอกว่า อยากให้เอาเหตุการณ์นี้ไปอิงสถานการณ์ในสมัยพระเจ้าตากสิน ที่ทำเพื่อประเทศชาติบ้าง คงหมายถึงการชูคำขวัญว่ากู้ชาตินี่นะ มันเปรียบเทียบกันได้หรือครับ อาจารย์

สามารถ – คืออย่างนี้เป็นเมืองขึ้นนี่มันมี 3 ลักษณะ 1. เมืองขึ้นโดยการปกครอง อย่างพม่าที่ปกครองไทย 2. เป็นเมืองขึ้นโดยเศรษฐกิจก็คือว่าเป็นหนี้เขา เป็นทาสเขาทางเศรษฐกิจ 3. เป็นเมืองขึ้นทางวัฒนธรรม ประเทศไทยในขณะนี้นะครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้นำทำอยู่ตอนนี้นะ ก็คือเป็นเมืองขึ้นทางเศรษฐกิจ เพราะให้ต่างชาติเข้ามายึดครองทรัพย์สินของประเทศไทย แล้วก็ปล่อยให้วัฒนธรรมต่างชาติเข้ามาครอบงำโดยวัตถุนิยม ก็เป็นเมืองขึ้นทางวัฒนธรรม เป็นอยู่แล้ว 2 อันตอนนี้ แต่ไม่เป็นเมืองขึ้นทางการปกครอง ทางคุณจะปลดปล่อย 2 อย่างนี้ คุณต้องคิดว่าใครเป็นคนทำ และใครเป็นคนแก้ ตรงนี้ก็น่าจะเป็นคำตอบได้ว่าคุณต้องแก้

สำราญ – อย่างสิงคโปร์มายึดอสังหาริมทรัพย์

สามารถ – นี่เป็นทางเศรษฐกิจทั้งนั้นครับ แน่นอนครับ

หลวงปู่ – เขาอ้างเสรีการค้า

สามารถ – เสรีนี่มันต้องตกลงทั้ง 2 ฝ่าย ต่างคนต่างได้ด้วยความพึงพอใจทั้ง 2 ฝ่าย ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายนึงเข้ามาแล้วบีบให้อีกฝ่ายนึงทำไม่ใช่นะ อย่างนั้นไม่ใช่เสรีแล้ว ถ้าเสรีมันต้องเสมอภาคครับ

สำราญ – เมื่อวานนี้คุณวีระ สมความคิดเลยยกพวกไปที่สถานทูตสิงคโปร์ ไปวางหรีดเพื่อประกาศให้รู้ว่าคนไทยนี่จริงๆไม่ได้แฮ้บปี้นะ กับการที่สิงคโปร์ที่พวกยูมาซื้อหุ้นหรือมา take ธุรกิจบ้างเรานี่ เขาไปแล้ว เขาไปแสดงออกเมื่อวานนี้

หลวงปู่ – นี่คนเขาคิดยาวไปจนถึงว่า ที่มีสนามบินสิงคโปร์เกิดขึ้นในประเทศไทยก็เพราะอย่างนี้หรือเปล่า

สำราญ – ก็เลยมีข่าวลือว่ากองทัพอากาศจะทบทวนเรื่องสัญญาให้เช่าสนามบิน 15 ปี

สามารถ – สิทธิเสรีภาพภายในประเทศนี่ครับ หลวงปู่

สำราญ – จากชลบุรี บอกว่านั่งพูดคุยเรื่องนายกฯ ที่ว่าคนอื่นอิจฉาตัวเองเรื่องหุ้นนี่นะครับ แต่ชาวบ้านรู้สึกสังเวชมากกว่า คำว่าสังเวชนี่หมายความว่าอย่างไร

หลวงปู่ – สังเวชนี่ยิ่งกว่าสงสารนะ มันทุเรศยิ่งกว่าสงสาร สงสารนี่เป็นเพียงแค่มันเกิดจากจิตเมตตา แต่สังเวชนี่มันมองดูแล้วคุณนี่มันทุเรศเหลือเกิน ช่วยก็ไม่ได้ เละ เน่า เหม็น

สามารถ – คืออย่างนี้ สังเวช สมเพชนี่เป็นความหมายเดียวกัน หมายถึงว่าเราเห็นใครคนใดคนหนึ่งนะ ไม่มีอะไรดีแล้วช่วยให้มันดีก็ไม่ได้ ก็ปล่อยไปเถอะ ให้กรรมมันหล่อเลี้ยงไปอย่างนั้น

หลวงปู่ – คุณเคยเห็นสุนัขที่มันเรื้อนทั้งตัวไหม แล้วมันก็ผอมโซ แล้วมันวิ่งไปซุกตรงนั้นซุกตรงนี้น่ะ นั่นแหละ ประมาณนั้นเลย สมเพช สังเวช เขาไม่เรียกว่าสงสาร แต่ถ้าว่ามันสงสารสุนัขมันเดินข้ามถนนแล้วโดนรถชน แล้วก็ขาหักเดินขาลากนี่ ยังพอจะเยียวยารักษา

สามารถ – คือสังเวช สมเพชนี่ การกระทำผิดหรือว่าสิ่งชั่วร้ายเกิดจากตัวเขาเอง แต่สงสารนี่มันเกิดจากภายนอกก็ได้ และเราแก้ไขตรงนั้นได้เราก็เข้าไปแก้ สมเพชสังเวชนี่คือมันเหมือนกับหินเหล็กน่ะ คุณไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะตัวเขาเองทำตัวเขาเอง อย่างนั้นก็ปล่อยมันไปเถอะ

สำราญ – อีกท่านหนึ่งบอกว่านายกฯเคยพูดว่า ถ้าจะให้ลาออกต้องชาติหน้าตอนสายๆ ถ้าต้องการให้ลงเราต้องถีบนายกฯใช่หรือไม่

สามารถ – มันแรงไป แค่คุณมาทวงอำนาจอธิปไตยที่คุณให้นายกฯไปคืนก็พอแล้ว

หลวงปู่ – ต้องถามคนที่ถามว่าคุณเลือกเขาด้วยหรือเปล่า

สามารถ – ถ้าคุณเลือกคุณก็ต้องออกมาทวง จบ

สำราญ – มาสำแดงพลังครับ อย่าคิดว่าเอามันเอาอะไรเลย

สามารถ – เอากันว่าสิทธิอำนาจอธิปไตยของคุณมอบให้เขาไป แล้วเขาใช้ในทางไม่ถูกคุณก็ไปทวงของคุณคืนแค่นั้นพอ ไม่ต้องไปทำอะไรหรอก