รักคือ...........เอามาฝากกันอ่าน

[LUNG-ROOJ-TOOD-DED]

รักคือกระแสความรู้สึกและอารมณ์ที่ทรงพลัง
ซึ่งไหลบ่าอย่างเป็นธรรมชาติ


โดยมีต้นกำเหนิดมาจากหัวใจและจิตวิญญาณ........


Love is



The spontaneous overflow of powerful feelings and emotions which takes its origin…………from the heart and from the soul.

[เลิศภพจบพสุธา]

ความรักไม่ต้องการแค่วันเดียว
ความรักไม่ต้องเกี่ยวกับวันไหน
ความรักไม่ต้องมีเวลาใด
ความรักไม่ต้องใช้ให้ใครชี้

ความรักไม่ต้องมีข้อวิจารณ์
ความรักไม่ต้องการการกดขี่
ความรักไม่ต้องให้ใครตราตี
ความรักไม่ต้องมีเส้นพรมแดน

ความรักไม่ต้องรอข้อพิสูจน์
ความรักไม่ต้องพูดตามแบบแผน
ความรักไม่ต้องการการตอบแทน
ความรักไม่ต้องแค่นหัวใจคน

ความรักไม่ต้องการการเป็นต่อ
ความรักไม่ต้องรอขอเหตุผล
ความรักไม่ต้องย้ำความมีจน
ความรักไม่ต้องทนที่จะรัก


+ + + + + + + + + + + +

เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์

[cameronDZ]

อิ อิ แต่งไม่เป็น แต่อยากร่วมแจม
อันนี้ของ ไพวรินทร์ ขาวงาม ครับ


ความรักเป็นเช่นใด ? ใช่ ! เช่นนี้
ในอ้อมกอดบางทีก็เหน็บหนาว
ใครกำหนดกฎเกณฑ์เป็นเรื่องราว   
พระเจ้าองค์ใดกล่าวสัจธรรม

กุหลาบงามยามสวรรค์บรรเจิดบรรจง   
ก็โรยลงยามนรกกระหนาบกระหน่ำ
ตะวันวามยามรักประจักษ์ประจำ   
ก็ด่วนดับยามระกำกระทำกระเทือน

ความรักเช่นนี้ ! ชีวิตเช่นใด ?   
พบแต่ภาพลวงใจคล้ายจะเหมือน
ยิ่งโหยรักเคียงรัง หวังเคียงเรือน   
ยิ่งจะเคลื่อนคล้อยพรากไปจากรัก

เผลอเพียงปล่อยมือกันในฝันร้าย   
มือที่เคยมั่นหมายก็ร้ายหนัก
ถึงเหลือมือ แต่มือก็หนักนัก   
เกินจะกวักมือเรียกให้คืนรัง!

[เก็ดถวา]

ของคุณไพรวรินทร์ ขาวงามเหมือนกันค่ะ

ชอบบทนี้มากๆ อ่านแล้วจำได้เลย.. ตั้งแต่เรียนปี 2 นู่นแน่ะ

...


เธอให้ เธอจึงได้มา

ได้สิ่งธรรมดา

หากค่าสูงส่งงดงาม

งามนิ่งงามนักในความ-

รู้สึกลึกยาม-

รู้รักรู้รับรู้ใจ

โอบเอื้ออ้อมอุ่นกรุ่นไอ

อิสรภาพใน-

ดวงใจแต่ละดวง แต่ละดวง

จักเลือก-ปฏิเสธ สิ่งปวง

แท้แล้วอาจลวง

ดวงตาอาจแต่งแสงสี

มีรักจักมีเสรี

อีกรักจักมี-

ได้โดยอิสรภาพพื้นฐาน

อิสรภาพเกิดได้จากการ-

ที่มนุษย์เจือจาน

ความรักจากใจแผ่กระจาย

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ความรักคือ  ความหลัง  ยังซึ้งอยู่

ความรักคือ  ครองคู่  จนหาไม่

ความรักคือ  รู้รับ  กับเสียใจ

ความรักใคร่  แค่สายลม  ให้ชมเชย


อันความรัก  แน่แท้  คือแม่ให้

รักแค่ไหน  รักอย่างไร  สุดเฉลย

อันความรัก  แท้จริง  ไม่มีเลย

รักเจ้าเอ๋ย  ยังค้นหา  ไม่น่ามี


******************************

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

จะรักกัน  จวบตะวัน  นั้นจบสิ้น

จะรักเธอ  ตราบชีวิน  นั้นสิ้นสูญ

ด้วยความรัก  เสน่หา  โอ้อาดูร

ความรักเธอ  เพิ่มพูน  มิสร่างซา


แล้ววันนี้  เกิดอะไร  ที่ไหนเล่า

ความรักเรา  ที่ฟูมฟัก  เป็นนักหนา

มาแตกแยก  ร้าวรัก  หักอุรา

ลืมเถิดว่า  เคยมีรัก  หักใจจำ


*************************

[ThailandReport]

 

[ฟ้าเข้ม]

@อันความรักนี่นั้นคือฉันท์ใด
บ้างเปรียบรักดั่งคล้ายกับแขนขา
บ้างประหนึ่งต้นไม้งอกงามตา
บ้างเทียบคล้ายแผ่นฟ้าผืนธรณี

หากจริงแท้รักนั้นคือสิ่งใด
หลากคนบอกรักไซร้มีหลายสี
ทั้งสีหวานชมพูชื่นรื่นฤดี
ม่วงครามขาวบ่งชี้รักสีใด

บ้างบอกรักจริงแท้นั้นฉ่ำชื่น
หวานรสรื้นชื่นจิตกระจ่างใส
ยามร้าวรักรสขื่นยากกลืนกลาย
แล้วรสใดบอกไซร้ถึงความรัก

บ้างบอกรักอ่อนละม้ายดุจสายลม
บ้างทระนงลมโถมภูผาหลัก
บ้างเปรียบกับสายน้ำระรินรัก
สรุปว่าจักเปรียบไซร้กับใดกัน

หากว่าฉันเปรียบเปรยถึงรักฉัน
มันเป็นแค่ถ้อยจำนรรบรรยายสรร
บอกถึงกาลเวลาอยู่คู่พบพาน
ฟันฝ่าเหตุร้าวฉานจนปัจจุบัน

รักของฉันไม่มีหวานไม่มีขม
จะชื่นชมลมรักคงน่าขัน
รักของฉันอดทนแท้ด้วยต่างกัน
จึงรักษาความรักฉันให้เนิ่นนาน

รักของฉันไม่มีที่พลิ้วไหว
ไม่แข็งกร้าวดั่งคล้ายภูผาหาญ
รักของฉันมีไว้ให้เธอเท่านั้น
ฉันรักเธอเธอรักฉันเท่านั้นพอฯ

[THE THIRD WAY]

ความรัก คืออะไร ฉันไม่รู้?
ฉันเฝ้าดู รักของฉัน แล้วใจหาย
เป็นรักที่ ทรมาน ทั้งใจกาย
ด้วยห่างใกล จากเธอ และเนิ่นนาน
**รักของฉัน ฝันว่า สักวันหนึ่ง
เมื่อเธอซึ้ง ในรักนี้ มีวันนั้น
ได้ใกล้ชิด สนิทแนบ เนิ่นนานวัน
รักที่ฉัน เฝ้ารอ..ช่างยาวนาน
 
 

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ความรักใคร่ให้หวนรัญจวนจิต
อยากแนบชิดอิงแอบอยากแนบขวัญ
เพียงฝากถ้อยเพ้อพร่ำคำจำนรรจ์
อยากบอกรักเธอสักวันละหมื่นคำ

อยากตะโกนบอกรักให้ก้องโลก
แสนสุดโศกเธอกลับมานั่งขำ
เหตุไฉนไยเจ้ามาจองจำ
ต้องชอกช้ำหลงรักเจ้าเข้าแล้วเอย

[so what?]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน
....[/b]

แอบจำเค้ามาครับ สารภาพแบบไม่อาย   

[ThailandReport]

 

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน
....[/b]

แอบจำเค้ามาครับ สารภาพแบบไม่อาย   

น่ารักจังเลยค่ะ

ดอกฟ้าฯช่วยต่อให้ได้มั๊ยคะ


จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน

จากวันโน้น ถึงวันนี้ แสนเนิ่นนาน[
แอบฝันหวาน เฝ้าเพ้อ ละเมอครวญ/color]

[ThailandReport]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน
....[/b]

แอบจำเค้ามาครับ สารภาพแบบไม่อาย   

น่ารักจังเลยค่ะ

ดอกฟ้าฯช่วยต่อให้ได้มั๊ยคะ


จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน

จากวันโน้น ถึงวันนี้ แสนเนิ่นนาน[
แอบฝันหวาน เฝ้าเพ้อ ละเมอครวญ/color]

ต่อของตัวเองให้ติดก่อนสิคร้าบ แหม...ผมอุตส่าห์รอจนดึกดื่น
จะเลี้ยวก็เปิดไฟเลี้ยวหน่อยสิคุณดอกฟ้า

ระวังข้อหา ออกทะเลใหญ่ลืมลำน้ำเชี่ยวนะขอรับ

ฮิๆ  พรุ่งนี้จะมาดูผลงานครับ อย่าคิดจนผิวเสียนะครับ เด๋วหมาวัดจะเศร้าฮิๆ

[so what?]

น่ารักจังเลยค่ะ

ดอกฟ้าฯช่วยต่อให้ได้มั๊ยคะ


จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน

จากวันโน้น ถึงวันนี้ แสนเนิ่นนาน[
แอบฝันหวาน เฝ้าเพ้อ ละเมอครวญ/color]

คุณดอกฟ้าต่อได้เนียนพอดูครับ
ต้นฉบับจริงๆคือ

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน
ตาที่สบ คล้ายล้อ ทรมาน
กว่าจะพบ แววหวาน สงสารตา

จำมาจากโฆษณาหนังเรื่อง ไผ่สีทอง เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนครับ
ผมแต่งไม่เป็น แต่จำแม่น    

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน
....[/b]

แอบจำเค้ามาครับ สารภาพแบบไม่อาย   

น่ารักจังเลยค่ะ

ดอกฟ้าฯช่วยต่อให้ได้มั๊ยคะ


จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
ที่ตาพบ สบตา พาผสาน

จากวันโน้น ถึงวันนี้ แสนเนิ่นนาน[
แอบฝันหวาน เฝ้าเพ้อ ละเมอครวญ/color]

ต่อของตัวเองให้ติดก่อนสิคร้าบ แหม...ผมอุตส่าห์รอจนดึกดื่น
จะเลี้ยวก็เปิดไฟเลี้ยวหน่อยสิคุณดอกฟ้า

ระวังข้อหา ออกทะเลใหญ่ลืมลำน้ำเชี่ยวนะขอรับ

ฮิๆ  พรุ่งนี้จะมาดูผลงานครับ อย่าคิดจนผิวเสียนะครับ เด๋วหมาวัดจะเศร้าฮิๆ

ไม่อยากจะเชื่อเลย เห็นผู้ชายกระฟัดกระเฟียด

ขี้งอนก็วันนี้แหละ อิ อิ

[ThailandReport]

ใครว่างอน

ง่วงตะหาก

อย่ามาใส่ข้อหาผมนะ
ถ้าผมงอนคุณแปลว่า..........


กุญแจมือ คาเลยนะขอบอกอิๆ 

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

หลงรักใครเพียงหมายแค่ได้รัก
พึงตระหนักรักนั้นแสนสุขศรี
รักรู้ให้ต่างตอบมอบไมตรี
รักที่ดีมีแต่ให้ไม่หวังคืน

[ThailandReport]

เอาตัวลอด เอ้ย! รอดไปได้นะครับ ยกนี้
แม่ดอกฟ้ายาหยี (ของใครดีละ )

[komyen]

สุดแผ่นน้ำแผ่นฟ้า..........สุดดิน
ดินสุดเศร้าโศกถวิล........ฝั่งฟ้า
ฟ้าฝั่งสั่งฝากยิน............เรียกร่ำ
ร่ำเรียกแรงอ่อนล้า.........รักฟ้าเกินฝัน

นาคบริพันธ์  สนธิอลงกฏ  มอบให้ดอกฟ้า
จากลุงคม  ชาวดิน

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

สุดแผ่นน้ำแผ่นฟ้า..........สุดดิน
ดินสุดเศร้าโศกถวิล........ฝั่งฟ้า
ฟ้าฝั่วสั่งฝากยิน............เรียกร่ำ
ร่ำเรียกแรงอ่อนล้า.........รักฟ้าเกินฝัน

นาคบริพันธ์  สนธิอลงกฏ  มอบให้ดอกฟ้า
จากลุงคม  ชาวดิน

ดอกฟ้าฯขอบพระคุณ ลุงคมเย็นมากค่ะ

ขอบคุณลุงคมเย็นที่แสนใจดีอีกครั้งค่ะ

[999]

ส่งรัก ส่งยิ้ม ร่วมสนุกครับ


เริงรักรักร่ำร้อง เรียมเอง
เองอ้าอ้างบทเพลง พร่ำเรียก
เรียกร้อยถ้อยทำนอง ท่องบ่น
บ่นน้อยค่อยอดทน ส่งสูงเสียดฟ้า ดาราราย

[komyen]

คุณ๙๙๙ลองเปิดอ่านหัวข้อ  เจียนจะขาดใจ  เริ่มโดยคุณเก็ดถวา
ในนั้นจะมีแผนผังโคลง๔สุภาพ มีคำแนะนำของคุณเลิศภพจบพสุธา
ตัวอย่างโคลงที่เขียนผิดๆของคุณคมเย็น  อ่านแล้วได้ความรู้เยอะ

[999]

เอาฝังโคลงสี่ที่สุภาพตามแบบแผนมาแปะครับ ส่วนตัวผมว่ามันบังคับเสียงมากเกินไปครับ !!!


http://forum.serithai.net/index.php?topic=3284.msg45494#msg45494



เริงรักรักร่ำร้อง เรียมเอง
เองอ้าอ้างบทเพลง พร่ำเรียก
เรียกร้อยถ้อยทำนอง ท่องบ่น
บ่นน้อยค่อยอดทน ส่งสูงเสียดฟ้า ดาราราย

......


เริงรักรักร่ำร้อง เรียมเอง
เองอ่าอ้างบทเพลง พร่ำร้อง
ร้องร้อยค่อยบรรเลง ท่องบ่น
บ่นหน่อยคอยผ่านพ้อง ส่องฟ้า (สูงค่า) ดาราราย

[999]

ร่วมสนุกอีกอันครับ !!!


คมเย็นเย็นคมคำคำคม
คมคำคำคารมไป่ร้าง
ร้างแล้วแผ่วพาชมช่วงที่ ดีนัก
นักรักมักแนบข้างข่มแล้วแววฝัน

.....

คมเย็นเย็นข่มค้ำคำคม
คมขาดคำคารมไป่ร้าง
ร้างแล้วแผ่วพาชมช่วงที ดีนักเฮย
นักรักมักแนบข้างข่มแล้วแววฝันกันไฉน

[999]

แต่งแต้มเติมต่ออ้างลืมตน
คอมพี่เตอร์ไม่ยลยิ่งด้วย
แม้รักไม่อาจปรน ตามอย่าง
จักแยกร่างไม่ม้วย (มาย)ดอกฟ้า เพียงโพยม

[999]

ทักษิณเข้าว่าแล้วออกไป
ไม่ออกทำยังไงบอกด้วย
ส่วนฉันว่าควรไม่ แมลงป่อง
เฝ้าแต่ท่องแม่งม้วย ลาโรง

[999]

จะแต่งตามกระทู้กลัวเอียง
โยนส่ายแนบข้างเคียงนิ่มเนื้อ
จำต้องล่าถอยเพียงจำห่าง
ระหว่างทางอย่าเรื้อ ร่าร้าง แรมรา 

[อังศนา]

จะแต่งตามกระทู้...............กลัวเอียง
โยนส่ายแนบข้างเคียง.........นิ่มเนื้อ
จำต้องล่าถอยเพียง............จำห่าง
ระหว่างทางอย่าเรื้อ........... ร่าร้างแรมรา 

ในที่สุด 'เอกเจ็ดโทสี่' ของคุณ ๙๙๙ ก็ครบถ้วนจนได้ ..เก่งจังค่ะ!
ยากก็จริงนะคะ แต่ไม่เกินความพยายามหรอก.. ใช่ป่าว

..และที่บอกว่าบังคับเสียงมากเกินไปนั้น
ก็ยังไม่ใช่เสียทีเดียว เพราะโคลงสี่สุภาพบังคับ 'รูป' ต่างหาก
รูปเอก ซึ่งใช้คำตายแทนได้ กับ รูปโท เป็นเสียงใดคงไม่ผิด
แต่ถ้าเลือกคำที่อ่านแล้วเสนาะหู ความหมายดี ก็ยิ่งแจ่ม!


อักษรรักอ่านแล้ว.......หลงใหล
ทอถักจากหัวใจ..............จรดร้อย
เอิบอาบรสละไม.............มธุรพจน์
เรียงฝากไว้เกี่ยวก้อย.......เพื่อนแก้วกวีหวานฯ

[ThailandReport]

ผมพยายามจะหัด ให้คล่อง โคลงครับ
แต่สมองมันไม่ค่อยไป ฮิๆ

ผมว่าผมคงพวกปลาไหล หน่อยๆ ติดดัก เอกบ้างโทบ้างดิ้นไม่ค่อยไหว
กว่าจะได้ สักบทตั้งเป็นครึ่งชั่วโมง

ไม่เหมือนกลอนประตูกลอนหน้าต่าง
ถ้าขึ้นไว้ดีๆ...ต่อปร้าบบบบเดียว เสียวไปทั้งหัวใจเยย

คนต่อก็เสียวค้าบบบบ...ฮิๆ

[999]

ทักษิณเข้าว่าแล้วออกไป
ไม่ออกทำยังไงบอกด้วย
ส่วนฉันว่าควรไม่ แมลงป่อง
เฝ้าแต่ท่องแม่งม้วย ลาโรง

"""""

ทักษิณเขาว่าแล้ว ออกไป
ไม่ออกทำยังไง บอกด้วย
ส่วนฉันว่าควรไม่ แมลงป่อง
เฝ้าแต่ท่องส่อม้วย อ่อนล้า ราโรง

จะแต่งตามกระทู้...............กลัวเอียง
โยนส่ายแนบข้างเคียง.........นิ่มเนื้อ
จำต้องล่าถอยเพียง............จำห่าง
ระหว่างทางอย่าเรื้อ........... ร่าร้างแรมรา 

ในที่สุด 'เอกเจ็ดโทสี่' ของคุณ ๙๙๙ ก็ครบถ้วนจนได้ ..เก่งจังค่ะ!
ยากก็จริงนะคะ แต่ไม่เกินความพยายามหรอก.. ใช่ป่าว

..และที่บอกว่าบังคับเสียงมากเกินไปนั้น
ก็ยังไม่ใช่เสียทีเดียว เพราะโคลงสี่สุภาพบังคับ 'รูป' ต่างหาก
รูปเอก ซึ่งใช้คำตายแทนได้ กับ รูปโท เป็นเสียงใดคงไม่ผิด
แต่ถ้าเลือกคำที่อ่านแล้วเสนาะหู ความหมายดี ก็ยิ่งแจ่ม!


อักษรรักอ่านแล้ว.......หลงใหล
ทอถักจากหัวใจ..............จรดร้อย
เอิบอาบรสละไม.............มธุรพจน์
เรียงฝากไว้เกี่ยวก้อย.......เพื่อนแก้วกวีหวานฯ

ครับก็เป็นแบบแผนเพื่อเรียนรู้ ทัศนะของผมก็จะสนใจเสียงมากกว่ารูปครับ เพราะเวลาอ่านเราจะได้ยินเสียงเหมือนเสียงดนตรี ทำนองเสนาะ...ความหมายและอารมณ์ยิ่งสำคัญเฮย..อิอิก็ลองแต่งเปรียบเทียบเสียงและความหมายอารมณ์ไปเรื่อยๆครับ..

[komyen]

คมเย็นเป็นผู้เฒ่า.............พากเพียร
หมายมั่นหมั่นคอยเรียน........ค่อยรู้
ฉันทลักษณ์หลักการเขียน.......โคลงสี่
รูปเอกเจ็ดโทสี่สู้....................ค่อยสร้างวรรณศิลป์

คุณ๙๙๙กับคุณไทยแลนด์ลองหาอ่านกระทู้"ฉันทลักษณ์"ของคุณอังศนา
อยู่ในหน้ากวีการเมืองห้องราชดำเนิน  จะมีรายละเอียดจากผู้รู้มากมาย
ผมเคยไปแหยมในฐานะผู้เรียนนะครับ

[softly gun]

ปีร้อยสิบ นิ่งนึก รู้สึกแปลก
มาจำแนก ดวงใจ ได้เป็นสอง
ใจหนึ่งเรียน มากถาม ตามครรลอง
อีกหนึ่งต้อง ถามหนัก รักนิยม

   ในใจเรียน ร้องก้อง ท่องแต่รัก
มีที่พัก รวมเห็น เป็น”อาศรม”
ชื่อไพเราะ หลายหลาก มากคารม
ล้วนชื่นชม บทกวี “ศรีกรุงไทย”

   กระทู้นำ หมู่มิตร คิดตั้งหลัก
อัน”ความรัก” นั่นหรือ คือคำไข
เป็นกระทู้ ฝังจิตร และฝังใจ
ผู้ฝึกใหม่ แลปราชญ์ ราชกวี

   เอา”ความรัก” เรียงไว้ ได้เหมาะเจาะ
มากฉอเลาะ ไกลทุกข์ เป็นสุขศรี
ชายรักหญิง หญิงชาย ร้ายหรือดี
วรรณวจี อาศรม บ่ม”ความรัก”

   “อาศรม”มี กวีล้น ปนอยู่มาก
มีหลายหลาก กวีบ่น คนอกหัก
พรรณนา ขับขาน ไม่นานนัก
“อาจารย์”มัก เล็งเห็น ได้เป็น ”เอ”
   
   อัน”ความรัก” เป็นกระทู้ คู่”อาศรม”
รักอุดม  ขลุกขลัก มักหันเห
รัก”สุรา” มีหนัก รักเสเพล
รักสุดเท่ห์ รักเล่น เป็นได้  “ดี”
------------------------------------------
อาศรม “วรรณกวี ศรีกรุงไทย”

[komyen]

เธอรูปสวยรวยทรัพย์จะจับจะจ่าย
ฉันงมงายงี่เง่าเฝ้าไฝ่เฝ้าฝัน
คอยแต่คิดคนึงถึงรำพึงรำพัน
เธอแปรผันพลันร้างจะห่างจะไกล

หวนคำนึงถึงตอนครั้งก่อนครั้งเก่า
ความหวังเราร่วมทางสว่างไสว
หวังทุกวันปันรักร่วมจิตร่วมใจ
เธอเปลี่ยนไปไม่สมกันไม่พันไม่พัว  (สะบัดสะบิ้ง)

[komyen]

นางงามประกวดทั้ง...........เวที
ผ้าผ่อนหลากหลายมี...........มากชิ้น
ชุดเว้าแหว่งแห่งอิสตรี...........สวมใส่
อวดร่างนางน้องสิ้น.................ทั่วแล้วสรรพางค์

กุงเกงในยกเต้า...............ตูมตึง
ชุดรัดรูปรัดรึง.................ร่างน้อง
ยืนแอ่นอวดใจถึง.............จริงแม่
เสือป่าแมวเซาจ้อง...........ปากอ้าตาถลน

เดินวนชนหมู่จ้อง.............มองดู
ชมชื่นโฉมยอดพธู............ทั่วหน้า
ไทยแลนด์แดนอีหนู..........น่าชื่น   ชมนา
สวยสุดดุจนางฟ้า.............ไฝ่เฝ้าละเมอฝัน

ความสามารถฉลาดล้น..........หลากหลาย
ต่างเล่นร้องกรีดกราย...........เก่งกล้า
คำถามตอบมากมาย............ปัญญาอ่อน
เป็นยอดพธูแห่งหล้า............เลิศล้นชนสยาม

นางงามสยามโลกล้วน..........เลื่องลือ
เห็นต่างร้องอื้อฮือ...............อู่ฮู้
ประชันขันแข่งชื่อระบือ..........ระดับโลก
ทุกชาติมิอาจสู้...................อวดสิ้นสรรพางค์

[komyen]

หักใจหักเจตน์หักเหตุหักหวน
ไม่คู่ไม่ควรไม่สรวลไม่เส
จนสิ้นจนสุดจนทรุดจนเซ
จะห่างจะเหจะเร่จะรา

นับวันนับวารนับนานนับเนิ่น
คงห่างคงเหินคงหวนคงหา
รักแท้รักเธอรักเพ้อรักพา
ต้องลับต้องลาต้องมาต้องเมิน

กลบทชื่อ จตุรงคนายก  สงสัยแปลว่านายกหน้า๔เหลี่ยม
กลบทนี้มันเล่นยาก  ส่วนนายกมันไล่ยาก

[softly gun]

เมื่อใจรักเรียกร้อง             โหยหา
 ผ้าผ่อนปิดกายา   ยวนหยั้ว (ยั่ว)
 ประชันร่างหน้าตา    กระทั่ง ของหวง
 เสน่ห์ สนิทถั้ว (ทั่ว)   จะกร้านน่าดูฯ

 ต่างจิตรต่างใจได้   บอกขาน
 ตอนที่วัยสะคราญ   เอ่ยอ้าง      
 จวบจนแก่ตัวยาน   ทรงหย่อน
 จะแต่งแข่งขันบ้าง   โห่ก้องร้องลงฯ

 ปกนิดปิดแน่งน้อย   หลบมอง
 กฏแต่งตามครรลอง     แปลบเปรี้ยว
 ผ้านิดปิดเต้าสอง   เพียงโผล่
 ส่วนล่างมีเพียงเสี้ยว   ก่อนก้มมือบังฯ

 ความรักประกวดพร้อม   สังคม
 ยามเมื่อยังนิยม   นวลน้อง
 ความสวยเพิ่มสะสม   ถ้วนทั่ว
 คราหิวใครช่วยป้อง   อิ่มเช่นเห็นดีฯ

 ชนแช่งยังแย่งจ้อง   มองเห็น
สาวแข่งสุดสวยเป็น   เสแสร้ง
 ปลาไหลไม่ค่อยเย็น   เกลียดไม่ แตะตัว
 น้ำแกงกินเหมือนแกล้ง   ขอดถ้วยคว่ำชามฯ

-----------------------------------------------
วรรณกวี ศรีกรุงไทย
ปืนอ่อนแล้ว          ลำนำ

[komyen]

โฆษณาหาลูกค้า...........คนไทย
จั๊กกะแร้ขาวเท่าไร.........อยากรู้
หน้าขาวตูดขาวใส..........สวยสุด
อ้าถ่างกางแขนสู้............สุดแล้วยางอาย

จรรยาบรรณหมดสิ้น.........โฆษณา
หวังหลอกแดกแหกตา.......หมดสิ้น
มอมเมาเหล่าประชา..........ชนโง่
เด็กเล็กหลงเล่ห์ลิ้น...........เหล่าล้วนมอมเมา

สินค้าบ้าสุดบ้า.........ทาขาว
งี่เง่างมงายราว...........โง่บ้า
หน้าขาวไร้สมองสาว........ขี้เลื่อย
ถูกหลอกหลงสมองช้า.........เชื่อสิ้นกลลวง

เมลานินเม็ดสร้าง.........เซลล์สี
แต่ละชาติพันธุ์มี...........ต่างไว้
เมืองร้อนแดดแรงดี.......ผิวเด่น   ดำแฮ
ตามแต่ยีนถ่ายให้.........มิได้มอมแมม

ส.ค.บ.ปล่อยไว้..........ละวาง
หรือว่ากินพุงกาง..........ไม่ชี้
อ.ย.พ่อเมินหมาง.........ไม่ช่วย
ชาวประชาตายซี้.........สุดเศร้าซมซาน

หนูเอยลุงบอกให้..........จงฟัง
พ่อสั่งแม่สอนยัง............เชื่อได้
โฆษณาแหกตาบัง.........มืดบอด
สร้างค่านิยมไว้..............โง่บ้า"แร้"ขาว

[THE THIRD WAY]

Life is love >....>Enjoy it.

ไปแอบเห็นเจ้าของบ้าน
เขียนไว้ข้างฝา

[THE THIRD WAY]

ผม  คนขี้สงสัยครับ
ชื่อเจ้าของกระทู้
อ่านเป็นภาษาไทยว่าไง?นี่
อุ๊ย.....

[ดอกฟ้ากับหมาวัด]

ก็แล้วไย ไม่รู้ค่า ว่าความรัก
ต้องใจหนัก ยิ่งกว่า ภูผาหิน
รักที่ได้ มีให้ ไว้ดื่มกิน
รักไม่สิ้น ไม่มีหมด ไม่ลดลง

มาถักถ้อย ร้อยกลอน เรื่องความรัก
เพิ่งประจักษ์ ความรักแค่ ฝุ่นผง
พอฝุ่นพัด เข้าตา พางุนงง
นี่ฉันหลง หรือฉันรัก แสนหนักใจ