คอลัมน์...ซุบซิบไทยอินไซเดอร์ เห็นว่าน่าสนใจเลยเอามาให้อ่านกันครับ

เหลี่ยมจอมหน้าบูด...ว่า...แหม มันทำได้ (อีกแล้ว)
เชื่อแน่ว่า...ใครเห็นท่าที-สีหน้า...ของคนหน้าเหลี่ยมและเจ๊ผมกระบังลม...คงรู้ดีว่า...ครอบครัวตัวดีนี้ทำไม่เหมาะสมหลายอย่างในงานที่ยิ่งใหญ่เพื่อเทิดไท้ “พ่อเหนือหัว” ของชาวไทย
ที่เห็นเด่นชัดสุด...ก็ในงานจุดเทียนชัยถวายพระพรที่ท้องสนามหลวง...เจ๊ผมกระบังลมทำหน้าบึ้งตลอดงาน...แถมยังไม่ยอมร้องเพลงสดุดีมหาราชา...เหมือนที่ใครๆ เค้าแสดงความจงรักภักดีกัน...หรือว่า...มันร้องเพลงนี้ไม่ได้...555
อีกงาน...ที่ทำพระราชพิธีด้วยการเบิกแว่นเวียนเทียนสมโภชฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ซึ่งต้องทำการเวียนเทียนให้ครบ 3 รอบ...ซึ่งก็มีทั้งพระบรมวงศานุวงศ์-องคมนตรี-นายกรัฐมนตรี-ประธานรัฐสภา-ประธานศาลฎีกา-ข้าราชการ...ต้องทำการรับแว่นเวียนเทียนนั้น...
ภาพเด่นชัดออกมาฟ้องกันทนโท่ว่า...คนหน้าเหลี่ยมไม่ได้ใส่ใจหรือมีสำนึกต่องานนี้เลย พอหยดเทียนหล่นใส่แขน (เพราะมันทำเอง) ก็รีบปัดและทำ “หน้าบูด” ให้เห็นชัดๆ
นี่คือตัวอย่าง...ง่ายๆ และหลายคนก็คงเห็นกันมาบ้างแล้ว...
แต่เชื่อหรือไม่ว่า...ในงานพระราชพิธีถวายพระพรที่บรรดา 25 ราชวงศ์ทั่วโลกเสด็จมาร่วม...ที่จัดขึ้น ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม พระราชวังดุสิต...
ตามคิวที่จัดไว้...ผู้นำฝ่ายบริหาร...จะกราบบังคมทูลถวายพระพรชัยมงคล...ต่อด้วย “ตัวแทน” ของ 25 ราชวงศ์ทั่วโลก...ซึ่งในงานนี้คือ กษัตริย์บรูไน (สมเด็จพระราชาธิบดีฮัจญี ฮัสซานัล โบลเกียห์ แห่งเนการาบรูไน ดารุสซาลาม)...ที่จะทรงเป็นตัวแทนกล่าวถวายพระพร
จากนั้น... “พ่อเหนือหัว” ถึงจะทรงมีพระราชดำรัสตอบ...
แต่กลายเป็นว่า...คนหน้าเหลี่ยม-หน้าบูด...กลับกระทำในสิ่งที่ไม่เหมาะสม-ไม่ถูกต้อง...เพราะพอตัวเองกล่าวถวายพระพรเสร็จ...ก็มีการตัดขั้นตอนของ “กษัตริย์บรูไน” ทันที...
ว่ากันว่า...คนวงในที่อยู่ในงาน “อึ้งกิมกี่” กันยกใหญ่
ที่สำคัญในช่วงที่...คนหน้าเหลี่ยม-หน้าบูดกล่าวนั้น...หากจับสังเกตให้ดี เนื้อหาที่ปรากฏในแผ่นคำกล่าวนั้น เป็นแค่กระดาษธรรมด๊า...ธรรมดา...ไม่ได้มีการใส่แฟ้มให้สมเกียรติ ดูแล้วไม่เหมาะสมและไม่ถูกกาลเทศะเลย...
เรื่องนี้ผู้รู้แจ้งว่า...ลองย้อนกลับไปดูการจัดงานเอเปคสิ...โอโห้...คนหน้าเหลี่ยมสั่งแบบอลังการ...ทุกอย่างต้องเนี๊ยบ และแผ่นกระดาษคำพูดก็ใส่แฟ้มแบบดี-ดูแล้วสวยหรู-สง่างาม แต่เที่ยวนี้...เห็นแล้ว “ท้อ” เลย
แถมยังอวดเก่ง...สปีคอิงลิช...ด้วยสำเนียง...จิ๊กโก๋บ้านนอกอีก
งานนั้น...เลยถูก “ฟ้า” สั่งสอน...แบบให้ต้องกลับไปนั่งคิด...ด้วยการที่ “พ่อเหนือหัว” ของชาวไทย...มีกระแสพระราชดำรัสตอบกลับเป็น “ภาษาไทย”...ภาษาดั้งเดิมของคนไทย
นอกจากนี้...การจัดงานที่ทูลเชิญ 25 ราชวงศ์ทั่วโลกนั้น...กลับไม่มี “หมายกำหนดการ” ที่แน่ชัดออกมา...ถึงขนาด “เจ้าชายแอนดรูว์” แห่งสหราชอาณาจักร...ยังทรงตรัสกับ “ผู้ใหญ่” ในงานเลยว่า....พระองค์ต้องทรงทำอะไร-อย่างไรต่อไป
แถมด้วยการจัดเลี้ยงอาหารถวายในงานพระราชพิธีนั้น...รู้หรือไม่ว่า...รัด-ทา-บาน...จัดอะไรไว้เลี้ยงต้อนรับพระราชอาคันตุกะและข้าราชการชั้นผู้ใหญ่
ไต่กอ...ไปสืบมาแล้ว...เป็นขนมชั้นและตะโก้...ซึ่งเป็น “ของหวาน” ที่ดูแล้วไม่เหมาะสม...เห็นแล้ว “ขายขี้หน้า”...หลายคนบ่นอุบ...ว่า...มัน(กล้า) ทำแบบนี้จริงๆ
เพราะถือว่าเป็นการ “ไม่ให้เกียรติ” พระราชอาคันตุกะ...เป็นอันมาก
นี่ไม่ต้องคิดอะไรมากว่า...เหมาะสมหรือไม่...อย่างไร
เพราะถ้าพินิจพิเคราะห์ในวันที่มีการจัดพิธีถวายเลี้ยงพระกระยาหารค่ำแก่ 25 ราชวงศ์ทั่วโลกนั้น...ถือว่ายิ่งใหญ่อลังการและการจัดงานเป็นระบบ...มีการจัดคิว-ลำดับขั้นตอนต่างๆ...อย่างสมบูรณ์แบบ
โดยการนี้มีการโปรดเกล้าฯให้อดีตเอกอัครราชทูตไทยประจำประเทศต่างๆ ให้มาดูแลพระราชาธิบดี สมเด็จพระราชินี และผู้แทนพระองค์ของประมุขของแต่ละประเทศ...ซึ่งดูแล้วเทียบกันไม่ได้เลยกับงานที่ “รัด-ทา-บาน” จัดขึ้น
แถมด้วยเมนูพระกระยาหารค่ำที่จัดถวายนั้น...ก็มาจากโรงแรมโอเรียนเต็ล โดยเชฟนอร์เบิร์ท คอสเนอร์ เป็นอาหารฝรั่งทั้งหมด 5 คอร์ส ซึ่งใครเห็นแล้วก็ต้องชื่นชม...
ทีเด็ดอีกอย่างคือ...ในงานดังกล่าวรับรู้กันดีว่า...สำนักพระราชวังเป็นเจ้าภาพ...ดังนั้น สองผัวเมียจอมวังหน้าบูด...จึงไม่ได้ออกมาเสนอหน้า...ทำปั้นจิ้มปั้นเจ๋อให้เห็น...แต่ก็ยังไม่วาย “เสนอหน้า”...ทำทีเป็น “ทักทาย” พระราชาธิบดี สมเด็จพระราชินี และผู้แทนพระองค์ของประมุขของแต่ละประเทศ...แบบไม่ได้รู้ดี-รู้ชั่ว...เลยว่า... “สถานะ” นั้นต่างกัน
ถึงขนาด “ผู้ใหญ่” ทนพฤติกรรมนี้ไม่ได้...ต้องมีการไปสะกิดให้ “เจียมเนื้อเจียมตัว” อย่าทำขายขี้หน้าไปมากกว่านี้เลย
ที่สำมะคัญและหลายคนอาจคิดกันไม่ถึงคือ...กรณีการเช็คแฮนด์นั้น...หาก “ราชวงศ์” ทรงมีไมตรีจิตยื่นพระหัตถ์มา เราในฐานะผู้น้อยถึงจะมีสิทธิยื่นมา...แค่ไปแตะสัมผัส...แล้วต้องรีบดึงมือออกทันที
แต่นี่กลายเป็นว่า...คนหน้าเหลี่ยม-หน้าบูด...สะเออะยื่นมือ(ที่ชอบเขมือบ) ออกไปเช็คแฮนด์ แล้วเขย่ามือ...ซึ่งเป็นการไม่สมควรอย่างยิ่ง
ถือว่า...คนบ้านนี้...ไม่มีใครอบรมสั่งสอน “สมบัติผู้ดี” กันจริงๆ
ที่น่าสมเพชอีกอย่าง...เพราะเห็นแล้วน่ารำคาญม๊ากมาก...ก็คราวไปรับเสด็จ...สมเด็จพระราชาธิบดีเลตซีที่ 3 และสมเด็จพระราชินีมาเซเนต โมฮาโต เซเอโซ แห่งราชอาณาจักรเลโซโท ซึ่งเสด็จไปประทับที่จ.เชียงใหม่
ปรากฏว่า...คนหน้าเหลี่ยม-หน้าบูด...กระทำในสิ่งที่ไม่เหมาะสมอีก...เมื่อปลดกระดุมเสื้อบน ไม่ผูกไทให้เรียบร้อย ไม่ทำตัวให้สมกับตำแหน่งที่ค้ำคอตัวเองอยู่...
และแน่นอน “คุณพี่หน้าบูด” ก็เล่นบทเดิม...คือเช็คแฮนด์แบบ “เขย่ามือ”...
ไต่กอ...ว่า...จะขอส่ง “หนังสือสมบัติผู้ดี” ไปให้อ่านกันซะหน่อยว่า...ต้องทำอย่างไรกันบ้าง...ถึงจะได้รู้ว่า...สิ่งใดควรหรือไม่ควร...ไม่ใช่เอาแต่ “สะเออะ” เสนอหน้าอย่างเดียว
งานนี้ “เทียบ” กันให้เห็นชัดๆ และรู้ได้ทันทีว่า...ไอ้ที่มี “ใครบางคน” พยายาม “สะเออะ” ตีตนเสมอท่านนั้น...ต่อให้กลับไปเกิดใหม่อีกร้อยชาติ-พันชาติ...
สำนึกที่ดีก็คงไม่มีทางกลับมาอยู่ในตัวแน่...แต่งานนี้ “ไต่กอ-ขอบอก” ว่า...ให้ระวัง “นรก” จะกินหัว...ถ้าดันจะคิดการใหญ่แบบชั่วๆ อีกต่อไป
จึงขอเตือนตามสไตล์ “ไต่กอ-ขอบอก” ว่า...เงินที่หาได้...แบบโกง 3 ส่วน อมอีก 1 ส่วนนั้น...หากอยากจะมีโอกาสใช้ก็ “ถอย” ไปจากแวดวงการเมืองอย่างถาวรดีกว่า
อย่าถึงขั้นต้อง...พบจุดจบเหมือนเผด็จการคนอื่นๆในโลกนี้เลย
แต่เอ๊ะ...หนังสือที่ “พี่ใหญ่-อ.ย.” ส่งไปให้อย่าง The end of the dictator นั้น...ไม่รู้ว่า...ถึงมือคนหน้าบูดหรือยัง
หรือว่า...ลูกน้องทั้ง “ขันที-ขันทวย” แอบอม-เก็บไว้อ่านเอง...555
ไม่ยอมให้หัวหน้าใหญ่-จอมเผด็จการได้อ่าน...เลยไม่รู้ว่า...จุดจบมันจะชั่วร้ายอย่างไร!!!