วิกฤตที่สุดในโลกที่จะทำให้สิ้นแผ่นดินสิ้นชาติหรือไม่?

จากบทความของคุณ สิริอัญญา เมื่อ 10 สิงหาคม 2551 ที่ว่า 6 วิกฤตใหญ่ทำให้สิ้นชาติ! ผมเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งจึงนำมาเสนอที่นี่เพื่อให้พวกเราที่ยังไม่ได้อ่านจะได้ทราบ

ประเทศไทยของพวกเรากำลังวิกฤตที่สุดในโลกแล้วหรือครับ

สถานการณ์บ้านเมืองในวันนี้พิเคราะห์กันให้จงดีเถิดว่ามันเป็นวิกฤตที่สุดในโลกที่จะทำให้สิ้นแผ่นดินสิ้นชาติหรือไม่? จะได้ไม่คิดประมาทกันต่อไป

แล้วจะได้คิดอ่านทำการรักษาบ้านรักษาเมืองไว้ให้ลูกหลานสืบไป

ได้พิจารณาดูโดยแยบคายแล้ว อาจสรุปสถานการณ์บ้านเมืองในวันนี้ได้ว่ามีวิกฤตร้ายแรงที่เกิดขึ้นและกำลังขยายตัวลุกลามไป อันอาจมีผลทำให้สิ้นแผ่นดินสิ้นชาติได้ คือ

วิกฤตที่หนึ่ง คือวิกฤตที่คนชั่วขายชาติขายแผ่นดินให้เขมรในพื้นที่บริเวณเขาพระวิหาร ทำให้ประเทศไทยเสียอธิปไตยเป็นครั้งแรกในแผ่นดินพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน

ทำให้กระทบต่อพระบรมเดชานุภาพอย่างร้ายแรง และกำลังลุกลามไปตามแนวชายแดนไทย-กัมพูชา เกือบ 40 จุด

เขมรนั้นเป็นชนชาติชั่วตั้งแต่ประวัติศาสตร์มาแล้ว ยามใดที่ไทยมีวิกฤต เขมรก็จะคอยซ้ำเติมและเบียดเบียน จนสมัยหนึ่งได้สร้างความเคียดแค้นแก่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชเป็นที่สุด

เป็นเหตุให้เสร็จศึกอื่นแล้วจึงทรงกรีธาทัพไปปราบเขมร แล้วตัดหัวพระยาละแวกผู้ครองเขมร เอาเลือดหัวมาล้างพระบาท

วันนี้เขมรก็ยังไม่ทิ้งความชาติชั่ว ได้แผ่นดินบริเวณปราสาทพระวิหารแล้วยังไม่พอ ยังรุกเอาพื้นที่รอบนอกอีกกว่า 3,000 ไร่

แล้วยังบุกเข้ามายึดเอาแผ่นดินย่านสุรินทร์และแนวชายแดนอื่นซ้ำเข้าไปอีก

ยิ่งกว่านั้น ยังเอาพื้นที่ทับซ้อนในอ่าวไทยซึ่งเป็นดินแดนของไทยเอาไปให้สัมปทานแก่ชาติมหาอำนาจและชาติอื่นๆ ทำการเจาะก๊าซและน้ำมันไปเกือบหมดแล้ว

วิกฤตที่สอง เป็นวิกฤตความไม่สงบในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งเคยมอดมาตั้งแต่ยุคสมัยรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ และคุโชนลุกลามเป็นไฟลามทุ่งในยุคสมัยรัฐบาลทักษิณ

ไฟสงครามกลางเมืองโหมกระพือทั้งพื้นที่สามจังหวัด คือยะลา ปัตตานี นราธิวาส และอีก 4 อำเภอของจังหวัดสงขลา คือจะนะ เทพา นาทวี และสะเดา

มาวันนี้ปราการสำคัญ ณ จุดยุทธศาสตร์เบตงคงแตกแล้ว กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบจึงรุกขึ้นสู่อีก 2 อำเภอของจังหวัดสงขลา คืออำเภอหาดใหญ่และอำเภอเมือง

ที่อุกอาจก่อเหตุถึงตำบลบ่อยาง คือบริเวณแหลมสมิหลาของอำเภอเมือง จังหวัดสงขลา

วิกฤตที่สาม คือวิกฤตที่คนไทยแตกแยกออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งต้องการขับไล่ไสส่งพวกฉ้อฉลปล้นชาติขายชาติขายแผ่นดินออกไปจากอำนาจ

กับพวกหนึ่งต้องการเปลี่ยนการปกครองไปเป็นระบอบสาธารณรัฐที่มีอำนาจรัฐหนุนหลัง และใช้อันธพาลการเมืองเป็นเครื่องมือ

รัฐบาลนอกจากไม่สร้างความสามัคคีในชาติ กลับใช้กลอุบายเล่ห์ร้ายนานาประการเพื่อทำลายพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย กระทั่งบังอาจเอื้อมเอาพระบารมีมาเป็นเครื่องมือ

สลายการชุมนุมก็ยังกล้ากระทำ กราบบังคมทูลเท็จก็ยังกล้ากระทำ

ทำให้เหตุปัจจัยที่จะเกิดเป็นสงครามกลางเมืองระหว่างคนไทยด้วยกันเกิดขึ้นและกำลังขยายตัวไปอย่างกว้างขวางทั้งในกรุงเทพฯ และในต่างจังหวัด หากจัดการแก้ไขไม่ถูกต้อง

เลือดไทยคงต้องนองแผ่นดินในครั้งนี้

และถึงวันนั้นแม้อัศวินม้าขาวจะเข้ามากอบกู้ชาติก็ยากจะสำเร็จ ถึงสำเร็จก็ยากที่จะฟื้นฟูชาติให้สำเร็จได้ในเร็ววัน

ความบอบช้ำของชาติบ้านเมืองและความพินาศฉิบหายสุดที่จะประมาณนัก!

วิกฤตที่สี่ คือวัฒนธรรมแห่งการฉ้อฉลปล้นชาติปล้นแผ่นดินหรือการฉ้อราษฎร์บังหลวงหรือการทุจริตคอร์รัปชันกำลังขยายตัวลุกลามงอกงามยิ่งกว่ายุคไหนๆ ในประวัติศาสตร์

เป็นการคอร์รัปชันแบบดิจิตอลและแบบโคตรโกงมหาโกง นั่นคือเป็นกระบวนการโกงชาติขนาดใหญ่นับแสนๆ ล้าน และใช้เล่ห์กลชั้นเชิงตลอดจนการย่ำยีกฎหมายบ้านเมืองทุกรูปแบบ

ไม่เกรงหน้าอินทร์ ไม่กลัวหน้าพรหม ไม่แยแสต่อการตรวจสอบหรือกระบวนการยุติธรรมใดๆ เพราะเอามาไว้ในฝ่าเท้าเกือบหมดสิ้นแล้ว

ยกระดับขึ้นเป็นการโกงชาติที่ถึงขนาดสิ้นชาติสิ้นแผ่นดิน ขายชาติ ขายอธิปไตย ขายผลประโยชน์แห่งชาตินับล้านๆ บาทอย่างโจ๋งครึ่ม

การทำให้การฉ้อฉลปล้นชาติและการโกงชาติเป็นเรื่องธรรมดา เป็นเรื่องที่เป็นปกติโดยการดึงเอาคนชั่วช้าเลวทรามทุกสารทิศเข้ามามีอำนาจในบ้านเมือง

สวนคำสั่งสอนของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงสั่งสอนมาตลอดรัชกาลว่าให้ส่งเสริมคนดีให้มีอำนาจในบ้านเมืองอย่างหน้าตาเฉย และโดยที่ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งเอาไว้ได้

วิกฤตนี้วิกฤตเดียวก็สามารถทำให้ประเทศไทยของเราสิ้นชาติสิ้นแผ่นดินและสิ้นทุกสิ่งอย่างได้ มันจะทำลายประเทศชาติทั้งปัจจุบันและตลอดไปในอนาคตชั่วลูกหลานเหลนโหลน

วิกฤตที่ห้า คือวิกฤตทุรยุคที่เกิดข้าวยากหมากแพงทุกแห่งหน ประชาชนมีรายได้ไม่พอรายจ่าย ไม่ว่าจะเป็นประชาชนเหล่าไหนพวกไหน ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการทหารตำรวจ

หรือพลเรือนหรือประชาชนชาวบ้านธรรมดา ไม่ว่าหน้าไหนๆ ต่างก็มีรายได้ไม่พอรายจ่ายมากขึ้นและมากขึ้นทุกที และเดินไปสู่หนทางสิ้นเนื้อประดาตัวมากขึ้นทุกที

อย่าว่าแต่คนที่อาศัยรายได้จากการทำงานใดๆ เลย แม้คนมีเงินฝากอยู่ในธนาคารดีๆ ก็ขาดทุน เพราะอัตราดอกเบี้ยได้รับน้อยกว่าค่าเงินเฟ้อ ค่าเงินก็ลดลงจนมีมูลค่าแท้จริงด้อยค่าลงโดยลำดับ

สักวันหนึ่งเงินพันบาทจะซื้อได้ก็แค่บุหรี่ซองเดียวเท่านั้น

วิกฤตที่หก คือวิกฤตที่เกิดจากรัฐเป็นภัยของประชาชนเสียเอง ในสมัยโบราณนั้นเรียกภัยที่เกิดจากผู้ถืออำนาจรัฐว่าราชภัย แต่ในวันนี้ไม่มีราชภัยแล้ว

แต่มันเป็นรัฐภัยที่มีรัฐตำรวจเป็นศูนย์กลางของสรรพภัยในประเทศนี้

ภัยจากโจรผู้ร้ายชุกชุม ภัยจากนักอุ้มซุ้มมือปืน ภัยจากการข่มเหงกดขี่ ภัยจากการกลั่นแกล้งและการใช้อำนาจไม่เป็นธรรม ถึงขนาดกฎหมายที่ควรเป็นขื่อแปของบ้านเมือง

ก็ถูกบิดผันมาใช้เป็นเครื่องมือในการกลั่นแกล้งทำลายล้างอาณาประชาราษฎร แล้วใช้เป็นเกราะกำบังคุ้มกันความชั่วช้าเลวทรามให้กับเหล่าอันธพาลที่ย่ำยีราษฎรนั้น

ประชาชนชาวไทยทั้งชาติกำลังถูกมายาภาพของสื่อในเงื้อมมืออำนาจรัฐปกปิดบิดเบือนและแปรผันไม่ให้รู้ความจริงหรือให้รู้บ้างก็ให้รู้เพียงบางส่วน มิหนำซ้ำยังบิดเบือน พลิกขาวเป็นดำ

กลับดำเป็นขาว ฉีดยาชาให้กับสติปัญญาของประชาชนที่ไม่รู้สึกรู้สาอันใดต่อการฉ้อฉลปล้นชาติ ต่อการขายชาติ ต่อการสร้างความพินาศฉิบหายให้กับบ้านเมือง

หกวิกฤตที่กำลังเกิดขึ้นและกำลังขยายตัวลุกลามไปอย่างกว้างขวางรวดเร็วนั้นมันเป็นวิกฤตเสียยิ่งกว่าวิกฤตที่เกิดขึ้นในยามใกล้เสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่หนึ่งและครั้งที่สอง

เราเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่หนึ่งเพียงเพราะขุนนางฝ่ายเหนือบางกลุ่มขายตัวยอมเป็นพวกพม่า เราเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สองเพราะเหตุแตกสามัคคีกันภายในและมีคนชั่วขายตัวให้พม่า

แต่ครานี้สารพัดวิกฤตที่เป็นมหาวิกฤตยิ่งกว่าการเสียกรุงศรีอยุธยาทั้งสองครั้งได้บังเกิดขึ้นแล้ว!

ชนชาวไทยทั้งผองจะร่วมกันกู้ชาติ หรือจะปล่อยให้เป็นไปสุดแท้แต่บุญกรรม ดังคำของซุยเป๋งเพื่อนของขงเบ้งที่เคยกล่าวไว้ว่า “ฟ้าจะถล่ม กบทูจะหัก จะเอาแขนค้ำยันไว้ได้หรือ?”

วันหนึ่งข้างหน้าประวัติศาสตร์อาจต้องบันทึกว่ากรุงรัตนโกสินทร์สิ้นแล้วในยุคสมัยที่นายสมัคร สุนทรเวช เป็นนายกรัฐมนตรี