พ่อทูนหัว

หลายปีก่อนนู้นนน เพื่อนสนิทของผมเสียชีวิตลงไป พร้อมภรรยา ในอุบัติเหตุทางรถยนต์ ทิ้งไว้แต่ลูกสาววัย 6 ขวบ ปู่ย่า ตา ยาย ก็เสียไปหมดแล้ว ญาติพี่น้องก็แทบจะไม่เหลือ ที่มีก็ไม่อยู่ในสภาวะที่จะรับเด็กไปอุ้มชูเลี้ยงดู

ผมในฐานะพ่อทูนหัว ก็เลยให้ทนายร้องขอศาลเป็นผู้ปกครอง และร้องขอเป็นบิดาบุญธรรม โดยญาติผู้ใหญ่ที่สุดของเพื่อนคือ อาคนเล็ก เข้ามารับรองให้

มาวันนี้ ลูกสาว(บุญธรรม) เรียนจบปริญญาตรีแล้ว กำลังจะเป็นหมอฟัน (และจะมาเปลี่ยนฟันฟางของผมเกือบทั้งปากให้ใหม่)

ปลายปีที่แล้ว เพื่อนตัวดีที่เจ้าชู้เหลือคณา ที่มีภรรยาคนล่าสุดอายุเพียง 27 ปี มีบุตรสาวเล็กๆวัยน่ารักแค่ขวบครึ่ง ดันเป็นโรคหัวใจวายตายไป

ตอนหนูน้อยคลอด เหมือนแม่เธอจะรู้ว่า เพื่อนผมจะอายุสั้น หรือเห็นว่าผมสนิทกะมันมากก็ไม่ทราบแน่ มาขอให้ผมเป็นพ่อทูนหัวให้ ผมก็รับ เพราะอย่างไรก็เป็นลูกสาวเพื่อน ที่อายุน้อยกว่า หลานผมเสียอีก (น่าจะเรียก ปู่ทูนหัว จึงจะเหมาะกว่า)

เพื่อนผมก็แสนดี พินัยกรรมดันยกให้แต่เมียเก่า(จดทะเบียน)และลูกๆจนหมด ไม่มีกล่าวถึง สองแม่ลูกนี่เลย น่าสงสารจริงๆ และเพื่อนผมมันก็เลวได้ใจจริงๆเช่นกัน

หากภรรยาคนเล็กของมันไม่มีลูก ก็น่าจะดี เพราะสามารถเริ่มชีวิตใหม่ได้ไม่ยากนัก แต่นี่มามีลูกติด ยังเล็กอยู่ แถม สามีก็ไม่มีอะไรทิ้งไว้ให้เลย นอกจากทาวน์เฮ้าส์ขนาดกลางและรถญี่ปุ่นคันหนึ่ง กับเงินสดที่ฝากให้ไม่ถึงสี่หมื่น

ผมคิดซาราตะในใจประมาณหนึ่งอาทิตย์ ก็ตกลงปลงใจขอเป็นบิดาบุญธรรมให้เด็กอีกครั้ง ตอนนี้เรื่องอยู่ระหว่างยื่นคำร้องขอไต่สวน โดยแม่เด็กก็ยินดี เพราะเธอเองก็แบกรับภาระไม่ได้ดีนักเนื่องจากเป็นเพียงพนักงานกินเงินเดือนปกติ หากยกลูกให้เป็นบุตรบุญธรรมผม ก็น่าจะดีสำหรับเธอ

เธอยังเป็นแม่เด็กและสามารถดูแลเป็นปกติ ผมรับภาระเพียงส่งเสียค่าเป็นอยู่ ค่าเรียนของเด็ก ...........ลูกเพื่อนที่เรารักมาก ก็เหมือนลูกเรานั่นแหละ จะคิดอะไรมาก
แต่เงื่อนไขที่ผมเสนอไม่มีอะไรมาก เพียงแต่หากวันใดเธอมีสามีใหม่ไม่ว่าพฤตินัยหรือนิตินัย เธอต้องให้เด็กมาอยู่กับผม จะอยู่กับเธอไม่ได้ ผมบอกว่าผมไม่ไว้ใจพ่อเลี้ยง( ทั้งที่ผมเองก็ละม้ายพ่อเลี้ยงเหมือนกันนี่หว่า)

ลูกชายผมเห็นดีงามด้วย บอกว่า มีน้องสาวตัวเล็กๆแบบนี้ก็ดี ไปไหนมาไหน หญิงชอบ (แปลกมะ มันคิดแปลก)
อาทิตย์หนึ่ง ก็จะมาอยู่บ้านผมห้าวันเลย คือ จันทร์ ถึง ศุกร์ ส่วนเสาร์อาทิตย์ แม่เธอหยุด ไม่ทำงานก็ให้อยู่กะแม่เธอ แต่หากวันหยุดใดเธอไม่สะดวก จะมีธุระอะไร ก็ให้อยู่ยาวไปเลยที่บ้านผมนั่นแหละ เพราะมีผู้ใหญ่และคนดูแลเด็กอยู่แล้ว

ที่เล่ามา ไม่มีอะไรหรอก แต่อยากบอกว่า เด็กๆนั้น ควรมี พ่อและแม่ คอยดูแลจึงจะเกิดมาแล้วมีอีคิวที่ดี หากขาดไร้พ่อหรือแม่ บางทีมันก็เกิดปมในใจเด็กที่เราก็อาจไม่รู้ก็ได้

....................เด็กทุกคนต้องการความอบอุ่นจากพ่อและแม่ หรือคนที่สามารถเป็นพ่อและแม่ให้เด็กได้ทั้งนั้น......

มีเด็กไม่น้อยเลยในปัจจุบันที่ถูกพ่อแม่แท้ๆละทิ้ง หรือไม่ก็กำพร้าทั้งพ่อและแม่

ตามองค์กรการกุศล มูลนิธิต่างๆ หากไปสำรวจดูจะพบว่ามีเยอะมากที่อนุเคราะห์เด็กๆเหล่านี้

กำลังทรัพย์นั้น ผมเชื่อว่า มีผู้ใจบุญในสังคมมากมายที่ช่วยเหลือแก่องค์กรนั้นๆ
แต่ไม่พอหรอก แค่กำลังทรัพย์

เด็กๆต้องการ พ่อ และ แม่ ครับ

ไม่แปลกเลยที่คนหนุ่มสาวที่รักกัน เป็นแฟนกัน แม้จะยังไม่แต่งงาน หรือแต่งงานแล้ว แต่ยังไม่มีบุตร หรือมีบุตรแล้ว แต่พอจะมี "เวลาว่าง" ที่อยากทำให้มันเป็นเวลาที่มีประโยชน์และสร้างความสุขให้แก่เด็กๆที่ไร้ความสุขและอบอุ่นจากพ่อแม่ ............จะทำ

นั่นก็คือ การเป็นพ่อทูนหัว พ่ออุปถัมภ์ แม่ทูนหัว หรือแม่อุปถัมภ์ แก่บรรดาเด็กกำพร้าเหล่านี้

วันว่าง เวลาว่างของคุณ หากคุณจะเป็นพ่อ หรือแม่ ให้แก่เด็กเหล่านี้ มันก็จะทำให้เด็กๆอบอุ่น และมีความสุข และผมมั่นใจว่า คุณเองจะซึมซับเอาความสุขที่เกิดขึ้นนั้นติดไปด้วย

ไปคุยกับเด็ก ไปกินข้าวกับเด็ก ไปทำอะไรก็ได้ เหมือนที่พ่อและแม่ทำให้เด็ก ไปทำอะไรก็ได้ ที่เด็กเหล่านี้ต้องการจากพ่อและแม่...............อย่างน้อยๆ มันก็เกิดกุศลทางใจแล้วล่ะครับ

............สังคมไทย ต้องเยียวยาด้วยตัวเอง ไม่มีใครมาช่วยเราได้นอกจากพวกเรากันเอง
วันว่าง ลองไปทำสิ่งเหล่านี้ดูสิครับ มันจะเยียวยาทั้งเด็กๆ และความเครียดในตัวเราเองได้อย่างน่าอัศจรรย์
เพราะ ไม่มีรักใดที่บริสุทธ์ เท่ารักของ พ่อ และแม่

วันนี้ผมขอเชิญชวนให้หลายๆท่านที่พอจะมีเวลา ลองไปเป็นพ่อทูนหัว แม่ทูนหัว ให้แก่เด็กกำพร้าในบ้านต่างๆที่มีอยู่ครับ แล้วคุณจะพบว่า การให้นั้น มีความสุขที่สุด