เกลือจิ้มเกลือ ถึงจะสู้ได้ นะลูก!!!

[h_e_a_t]

คำพูดนี้ พ่อผมพูดไว้นานแล้ว ตั้งแต่สมัยผมยังหนุ่มแน่น ฟิตปั๋ง ตราบจนเมื่อพ่อเสียไปเมื่อหลายๆปีก่อน ผมก็จำและนำมาใช้ไม่เคยลืม

ครั้งหนึ่งเมื่อสมัยวัยหนุ่ม จบการศึกษามาหมาดๆ ทำงานเป็นลูกจ้างบริษัทฝรั่งใหญ่โตแห่งหนึ่ง มีทั้งคู่แข่งการงานระดับเดียวกันและผู้บังคับบัญชาที่จ้องจะฆ่าตัดตอนผม เพราะเห็นว่าเราทำท่าจะมีอนาคตดีและแซงหน้าเขาไป

ศึกรอบด้านเลยทีเดียว แต่ก็ยังโชคดีว่าในขณะที่โดนทั้งแนวตั้งและแนวนอน ผมก็บังเอิญมีสหายที่เป็นแนวตั้งและแนวนอน รวมทั้งเบื้องล่างเช่นกัน พอจะปะทังตัวรอดได้

.........มีโอกาสคุยกับพ่อ คืนวันหนึ่ง

พ่อบอกว่า จะทำการใด จะสู้ศึกใดๆ หากไม่รู้จักฝ่ายเขา เราก็แพ้ ต้องรู้จักฝ่ายเขาให้ถ่องแท้ก่อน จากนั้นใช้เกลือจิ้มเกลือ

ผมถามว่า ทำไม?

ก็เพราะ มีแต่เกลือเท่านั้นน่ะสิ ที่จะเค็มเท่าๆกัน จะมีอย่างอื่นอีกเหรอที่จะเค็มกว่าเกลือ???

แล้วเราจะชนะหรือครับ? อย่างดี มันก็ไอ้เค็มเหมือนกัน  ผมถามแบบงงๆ

พ่อหัวเราะเบาๆก่อนพ่นควันยาเส้นเข้าหน้าผม กลิ่นมันหอมเชอรรี่เอามากๆเลย

           " เวลาเราซื้อเกลือ เราก็อยากได้ของดีใช่ไหม แต่เกลือที่ไหนๆก็เหมือนกัน คือเค็มเหมือนกันหมดแพละ  ถามว่า เราเลือกอะไรกันแน่นอกจากความเค็ม
             เราเลือก  ความสะอาด และราคาที่เหมาะสมไง? "


ถ้าจะชนะอะไรก็ตาม นอกจากรู้เขารู้เราแล้ว เราต้องเกลือจิ้มเกลือ มันถึงจะชนะ เพราะจุดอ่อนของคู่ต่อสู้เราก็คือ อาวุธที่เขามี แต่อาวุธที่เราจะชนะเขาได้ ก็คือ  อาวุธที่เหมือนเขา แต่ดีกว่า

...................ถ้าเป็นเรื่องงาน เราก็ทำตามน้ำตามความคิดเขา สิ่งแรกคือ เขาจะลดความเป็นอริลงไปหรือชะล่าใจลง
สิ่งต่อไปก็คือ เรามีโอกาสศึกษางานเขาอย่างถ้วนขึ้น และมองเห็นจุดอ่อน จากนั้น เราก็จะเอาสิ่งนั้นแหละมาเป็นอาวุธของเรา ทำให้ดีกว่า  เพียงเท่านั้น เราก็จะชนะ

แล้วเราจะทำให้ดีกว่าได้อย่างไร?
ก็ทำให้ดีกว่าในจุดอ่อนที่เขามีไง เช่นเขาขาดความอ่อนน้อม เรามีเหมือนเขาหมด แต่เรามีความอ่อนน้อม เราก็จะได้พวกมากขึ้น
เขาขาดความมีคุณธรรม  เราก็มีคุณธรรมในส่วนที่เขาขาด

..........................อะไรก็ตามที่เขาพร่อง  สิ่งที่เราเติมให้เต็มและเป็นของเรา เราก็ชนะแล้ว.........

**************************************************************************

ผมมองการเมืองบ้านเราแบบเข้าใจกับมันให้มากที่สุด
คนเรามีแนวคิดต่างกัน มันปกติ
แต่ความคิดที่ละโมบจนหาที่ยุติไม่ได้ นี่เป็นเรื่องผิดปกติ

หากเราจะชนะคนแบบนั้น บางทีเราต้องตามน้ำไปกับมัน เข้าใจความคิดของมัน เข้าใจงานของมันให้ถ่องแท้ แสวงหาจุดอ่อนที่สุด  และแล้วเมื่อมีโอกาส เราก็จะใช้สิ่งนั้นนั่นแหละ กำจัดมัน ด้วยแนวคิดที่ใสกว่า สะอาดกว่า



ผมยังเชื่อและมั่นใจที่พ่อสอนว่า เกลือต้องจิ้มเกลือ  แต่เราต้องเป็นเกลือที่ดูดีกว่า สะอาดกว่า และน่าลิ้มลองมากกว่า แม้จะเค็มเหมือนกัน

[see - u]

*  555  ยาเส้น  กลิ่น  เชอรี่   >>  แสดงว่า สูบ ไปป์  ชัวร์  ล้าน % 

    ว่าแต่  ..... เกลือจิ้มเกลือ   ระวังจะกลายเป็น   พริกเกลือ  ...  ในร้านรถเข็นผลไม้ดองนะคะ
    ระดับเราแล้ว  ...  ต้อง  บู๊  ล้างผลาญ  ค่ะ   

[ท้าวอภิมหาอัครเทพอลังการ]

ท่านท้าวว่า

เกลือจิ้มเกลือนั้น มันก็เหมาะดีอย่างที่คุณว่า ชนะด้วยสิ่งที่สะอาดกว่า

แต่ในสังคมทุกวันนี้มันไม่ใช่

มันกลายเป็นว่า คนเรากลับชอบเอาน้ำโคลนไปล้างน้ำขี้

ล้างยังไง มันก็ไม่มีวันสะอาด

[qazwsx]

คุณพ่อคุณสอนมาดี  สอนให้ลูกฉลาดและมีธรรม
ส่วนคุณก็เป็นลูกที่ดี  ที่เห็น ๆ อย่างน้อยก็คือเชื่อฟังและจดจำคำสอนของบุพการีได้


แต่พ่อบางคน  ไม่ได้สอนลูกให้ใช้วิธีเกลือจิ้มเกลือ

เขาสอนให้ "ราดน้ำลงไปเลย" เพื่อให้เกลือที่มีอยู่ก่อนนี้ละลาย
จากนั้นก็แนะนำให้ผู้คนรู้จักกิน "น้ำตาล"
จนผู้คนติดในรสชาติน้ำตาล  ค่อยขูดเอา "เกลือที่ยังเหลือ ๆ อยู่" มาผสมกับน้ำตาล
แล้วนำเสนอใหม่  กระทั่งได้ยินผู้คนบอกว่า "เออ  ใช้ได้นี่หว่า"
จึงสรรหา "พริกป่น" มาผสมลงไปอีก  แล้วนำเสนอเป็นครั้งที่ 3
ปรับแต่งสัดส่วนรสชาติ  ตามความนิยมของแต่ละคน  โดยไม่ยึดสูตรสำเร็จ
...พอได้โอกาส ก็ใส่ "ส้มมะขาม" ลงไป  แล้วปล่อยให้ผู้คน "บางส่วน" สิ้มรส

เมื่อถึงเวลานั้นผู้คนทั้งหมดจะเรียกหา "ตัวเรา"
ไม่ใช่น้ำตาล  เกลือ  พริกป่น หรือส้มมะขาม
เพราะพวกเขา "ชอบเรา"

ั^^ ทั้งหมดนั้น เรียกว่า อุบายการครอบงำองค์กร^^

* น้ำตาล คือ ผลประโยชน์ที่เราเสนอให้
* เกลือ คือ จารีตปฎิบัติขององค์กรนั้น ๆ
* พริก คือ กฎเกณฑ์ใหม่ที่ใส่เข้าไปในองค์กร  เพื่อ Screen กลุ่มที่ไม่ยอมสวามิภักดิ์ให้หลุดพ้นออกไป
* ส้มมะขาม คือ ความรู้สึก "เป็นพิเศษ" ที่ใช้ผูกใจ "คนพิเศษ"

คุ้น ๆ ไหม ?

[วิหค อัสนี]

แต่ผมนึกถึงเพลง "เรฟูจี" ของคาราบาวแฮะ 

เกลือจิ้มเกลือ เหลือเพียงเรือล่องมา ... มาเข้ามาเข้ามาเรฟูจี ...